s0000884

Daar zit het hem waarschijnlijk in. In een kamer kun je onder een bepaalde frequentie discrete modi verwachten (staande golven) die je curve verzieken. In een hoofdtelefoon komen staande golven in de bas niet voor, dus je kunt die twee zaken totaal niet vergelijken. Dat laat overigens onverlet dat ook met staande golven nog steeds dermate veel aan het laag te redden valt dat je daar absoluut geen luidsprekers op moet gaan uitsluiten.

Lijkt me niet.

De belangrijkste bottlenecks in geluidsweergave zijn nu 1. De grote akoestische en technische verschillen tussen de opname / uitvoeringsruimte en de reproductieruimte 2. De verschillen tussen afstraaleigenschappen (de manier waarop een object lucht laat 'trillen') tussen luidsprekers en muziekinstrumenten 3. Alle niet-weg-te-krijgen vervormingscomponenten. Daaronder vallen de THD en IMD van luidsprekers, reflecties van de luisterruimte enz. Ter illustratie; mijn visie over iets dat bijv. al een stuk dichter bij high end komt staat mijlenver van het audiofiele gedachtengoed vandaan. Voorbeeld (ik noem maar iets geks): Pas 6 luidsprekers toe die allemaal v

En dat voor een 1e post. Ik ben sprakeloos. Ik moet wel zeggen dat ik over het algemeen negatief overkomende verhalen vertel inzake techniek vs audiofiel. Dat levert zeer begrijpelijk reacties op als 'goh daar is die S-39 weer'. Eigenlijk moet je er meer het positieve inzien. Anno 2006 gaat in de gangbare audiocomponenten (CD, versterker) bijna niets meer mis.

Leuk dat je ook meedoet, Arjen. Simpel gezegd; een verschil van 0,0000000001% is, naar voorzichtige schatting, 1000000 maal te klein om door het menselijk oor te worden waargenomen. Zoiets definieer ik als "geen verschil". Immers voor het menselijk gehoor is er namelijk geen onderscheid tussen 0,0000000001% en 0%. Kabels hebben, volgens deze definitie, onderling geen hoorbare verschillen. Dat wil niet zeggen dat er geen niet-hoorbare verschillen zijn tussen kabels. Op 1GHz doet touwtje A ongetwijfeld niet hetzelfde als touwtje B.

Het is nu al de derde keer dat je hetzelfde herhaalt; je weigert in te zien dat ik totaal geen behoefte heb aan m'n neus steken in de zaken van kabelboer X. Ik zeg niet dat ze de zaken flessen. Ik zeg dat ze om hun producten heen allerlei verhalen vertellen met name over andere producten die niet kloppen. En dat het geen toeval is dat die verhaaltjes veel lijken op de belevenissen van audiofielen. Zo cre

Een compleet zinlose richting waar je niets wijzer van wordt. Er wordt hier weer voorbijgegaan aan de ondergrens waaronder je zowiezo geen verschil kunt horen. De bouwmarkt kabels voldoen lang en breed aan maximale waarden voor paracitaire L en C. Merk je (als er geen kermistruuks in het spel zitten) niets van terug in het geluid. Tenzij je ook 10 MHz kan horen. Stellen dat er altijd minuscule verschillen zijn (waardoor audiofielen gelijk het recept "zie je wel en dat is wat ik hoor" uit de kast halen), haal me de koek koek, dat kan iedereen wel maar het levert geen inzicht op.

Ik snap hier werkelijk niets van.

Fouten gemaakt in audioapparatuur zijn af te schatten. Dat wil zegggen: "ik weet niet hoe groot die fout is, maar hij is nooit groter dan (bijv.) 0.000001%. Je hoeft niet alles van electriciteit te weten om zeker te weten dat tussen kabels geen hoorbare verschillen zitten. En dan nog: hoe kunnen audiofielen hierin nu de technici tegenspreken Dat is de wereld op zijn kop.

Die nuance is er niet in het feit dat 'het er niets toe doet', maar in het feit dat kabelboeren geen oplichters zijn; een nuance die ik altijd gemaakt heb. Over kabels zelf valt niets te nuanceren, hoe graag ik of wie ook dat zou willen. Jacco stelt al; hoorbare verschillen onder 'abnormale omstandigheden'. Onder normale omstandigheden is de overdracht door een kabel imuum van de verschillen die tussen een dropveter en een dure kabel zitten. Ik wil niet fundamentalistisch hierin overkomen (wordt hier zelfs dinges belang in vlaanderen genoemd?? ) maar je kunt dit niet nuanceren. Een wiskunde docent is ook geen fundamentalist. Exacte wetenschappen heten niet voor niets exact.

Precies, de spanningdeling tussen last (ingang eindbak) en transmissielijn (kabel) + bron (uitgang vv) moet verwaarloosbaar zijn. De gebruikelijke impedanties zijn in de audioband resistief; met 1k aan de uitgang en orde 10-20k aan de ingang. Meer dan zat om met gebruikelijke kabellengtes inkoppeling van ruis te vermijden, en om de lijn veel breedbandiger te houden dan de versterkers zelf laat staan de audioband.

Vervang dikgedrukte door (subsonische) ruis, die jouw set kan missen als kiespijn. Zoals je zelf al stelt, 20 Hz is moeilijk te horen omdat de gehoordrempel op deze frequentie zeer hoog ligt. Zodoende is in de muziek(geschiedenis) deze frequentie nooit als muzikale toonhoogte gebruikt, en kan ie alleen dienst doen om bas te laten voelen. En er zijn bar weinig opnames die op die manier daadwerkelijk 20 Hz inzetten. Voor film ligt dit anders. Maar goed het pijporgel met de lage C wordt weer genoemd. Het hoorbare verschil tussen 16 Hz en bijv. 32 Hz zit hem in een andere boventonenserie. Niet in een weergave van 16 Hz. Dat een pijporgel zo laag komt betekent voor de klank dan ook absoluut niet dat 16 Hz een vereiste is; sterker nog het levert slechts gigantische vervorming op (tenzij je een grote PA set hebt) die uiteraard ook bijdraagt aan de ervaring van een 'andere toon' dan 32 Hz. Dat maaggeschud kan de belevenis van een subsonische toon wel intensiveren. De vraag is of je daarmee 30% harmonische vervorming in de bas ook voor lief neemt. Voor het gros van de opnames zit geen muzikale informatie onder pakweg 32 Hz (er zit wel allerlei rommel). Als je speaker op 35 Hz op -3 dB zit hoef je helemaal niet zoveel informatie te missen. Wie graag vervormingsvrij naar zeer lage frequenties wilt luisteren, zou ik willen aanraden in een auto te gaan zitten met een stel goede subwaffers erin. De roomgain in zo'n auto zorgt ervoor dat je bij veel minder vervorming die zeer lage tonen goed kunt horen. En toen klonk het kerkorgel ineens h

Wat ik daaraan toevoeg is dat het ook niet nodig is; kabelboeren hebben geen commerci

Precies. En feedback zorgt juist dat dit gebeurt. Hoe minder vervorming, hoe minder eigen klank. 6 zelfbouwluidsprekers (scan speak) met harman / yamaha versterkers (jawel met feedback) en een hele berg multimedia zut erop aangesloten. Voor muziek pak ik meestal mijn Stax.

En als iemand dat zou vinden, waarom zou ie dat dan niet mogen zeggen?

Die logica klinkt in de hersens van mensen misschien als een onderbouwing, maar technisch gezien gaat dit nergens over. Tegenkoppeling is een van de belangrijkste uitvindingen in de Electrotechniek. Bedacht en uiteengezet op "de krant van vandaag" door Harold Black toen ie de ferry naar New Jersey nam in augustus 1921. Wat misschien belangrijk is voor de audiofielen: wat is feedback? Voor je gevoel is het "het achteraf corrigeren van fouten gemaakt door bijv. een versterker", en bij dat 'corrigeren' gaat er iets mis met het audiosignaal. Dat is niet zo. Het 'correctiemechanisme' werkt namelijk extreem veel sneller dan het audiosignaal zelf. De feedback zelf tast het audiosignaal op geen enkele manier aan. Als je van beide kanten in een versterker kijkt (vanaf de ingang en vanaf de uitgang) dan kun je niet zien of de versterker feedback heeft. Je ziet alleen een 'black box' die een bepaalde vervorming in z'n ovedracht heeft. En die vervorming wordt bij gebruik van feedback alleen maar minder. De 'gevoelsargumenten' kunnen alleen bestaan bij degenen die niet goed doorhebben wat feedback eigenlijk is. Ook hier maken fabrikanten smerig gebruik van. "No feedback amplifier!" jubelen ze dan; terwijl dat technisch gezien nergens op slaat.

Er is nu eenmaal niet zo'n hoge eis aan afscherming van audiokabels, omdat de frequenties veel te laag liggen. Winst haal je dan niet door de (theoretisch) miniem verminderde ruisgevoeligheid van een gevlochten kabel (dat was toch de claim ). Bij luidsprekerkabels is dit al helemaal niet aan de orde. En dan nog hypothetisch; een ruisvloer die zakt van -90 dB naar -94 dB zou geen enkele hoorbare winst opleveren; dit kunnen we echt niet waarnemen. Vervormingsaspecten (die de klank w

Wat is hier mis mee?

Laat ik vooropstellen dat dat niet is wat ik beweer. Ik beweer dat er een systeem in stand wordt gehouden waarin het mogelijk is een product dat in zichzelf 20 euro kost en waard is voor 600 euro aan te bieden. Beide kanten (klant en fabrikant) doen dit. De kabel is niet waardeloos. Hij is net zo goed als alle anderen. Er zijn ook waardeloze componenten als bijv. buizenversterkers die 10 keer meer vervormen dan een verketterde PA versterker uit de disco. Kabels zijn altijd goed.

Je leest zaken in mijn posts die er niet staan. Wat stel ik centraal? De audiofiel. Zeker niet kabelboer X. Voor kabelboer X nog 1000 anderen. Totaal niet relevant. Relevant is de beweegreden v/d audiofiel om kabels aan te schaffen. En hoe de fabrikanten hierop inspelen. Daar zou ik graag een verandering in zien vanuit de audiofiel. En ik meen dat de huidige verhoudingen veel te sterk liggen in het verlengde van commerci

[offtopic] Ik vraag me wel eens af, hoeveel mensen (gemiddelde burgers) weten wat het verschil is tussen en wat de activiteiten zijn van Economische zaken, Binnenlandse zaken en Financi

Juist wel. Om zo'n testosteronbak c.q. scheurijzer auto recht aan te doen moet je er zo hard mee rijden dat je iedere maand je banden vervangen moet. Tenslotte wil je niet betrapt worden op het rijden met kale banden. Bij de kwikfit is dat nog enigszins betaalbaar.

De importeur wilt met zijn prijskaartje denk ik de exclusiviteit van audiospullen nog verder opkrikken. De marges van importeurs worden percentueel hoger naarmate het product duurder wordt. Een goedkoop denonversterkertje kost in tokyo niet veel minder. Een marantz projector van 10000 euri hier, kost daar 3500 euro. Accuphase ligt daar voor minder dan de helft.