Joboton

Wat dachte je van: De ene meter is de andere niet. Voldoet in alle opzichten aan het belangrijkste criterium van audiofilie: ambivalent interpreteerbaar.

Het grote verschil is dat Erik een A - B test doet met als streven de verschillen te minimaliseren. Audiofilelen hebben een h

Beste Jitze Door de bank genomen zal een evenwichtig klinkende set slechte opnames niet slechter doen klinken. De stelling dat dat wel zo is gaat er kennelijk van uit dat de slechte opnames gecorrigeerd worden door een slechte set. Alsof er een soort standaard-afwijking is die slechte opnames slecht maakt. Er kan echter van alles mis zijn. Bijvoorbeeld: een te dof klinkende opname is slecht en een te helder klinkende opname ook. Als nu dat 'standaardspeakertje' extra helder klinkt, dan zal dat de eerste opname een beetje corrigeren, maar de tweede juist niet. Draai je die dan over een evenwichtige luidspreker, dan zal dat heldere in de opname weergegeven worden, maar niet versterkt zoals met het standaard luidsprekertje. Ik ben het helemaal niet eens met je aversie tegen toonregelingen. Die kunnen zeer zegenrijk werken mits met verstand en met mate toegepast. Zeker als je als uitgangspunt neemt dat het percentage slechte opnames bedroevend hoog is. Eerst je set en je akoestiek in orde, daarna je toonregeling om naar behoefte aan te passen.

Beste Carl Ik heb hier nogal een verzameling muziek op platen en CD's en er zitten niet zo veel slechte opnames tussen. Ik heb toch een beetje het gevoel dat door audiofielen de kwaliteit van de opnames afgemeten wordt aan hoe het op de eigen set klinkt. . Nu heb ik niet zoveel ervaring met het beluisteren van Hi-end sets, maar de keren dat ik ze gehoord heb kan ik niet zeggen dat dat altijd een onverdeeld genoegen is geweest. Te veel set en te weinig muziek, zal ik maar zeggen. De eigenaren vonden het echter prachtig en wie ben ik dan om te zeggen dat ze ongelijk hebben? Als de discussie dan de kant opgaat dat het gros van de opnames niet meer zou deugen, dan begin ik toch wel te twijfelen. Zeker als ik aanmerking neem wat ik op beurzen en shows te horen krijg en wat dan wel mooi gevonden wordt door audiofielen.

Zou het nou echt wel zo zijn dat er zoveel matige/slechte opnames uitgebracht zijn? Kan het ook niet aan de weergavesets liggen. Jullie kopen iets wat je goed vindt klinken en modificeert dan tegen de klippen op, zodat het niet meer lijkt op wat het geweest wordt. Ooooh, ik weet wel dat het er allemaal veel b

Zou het nou echt wel zo zijn dat er zoveel matige/slechte opnames uitgebracht zijn? Kan het ook niet aan de weergavesets liggen. Jullie kopen iets wat je goed vindt klinken en modificeert dan tegen de klippen op, zodat het niet meer lijkt op wat het geweest wordt. Ooooh, ik weet wel dat het er allemaal veel b

Als er al sprake van zou zijn dat de klank beinvloed wordt door tonen die wij niet kunnen horen, dan is dat reden te meer om in de weergaveketen alles boven de 20 KHz rigoureus af te kappen. Die klankmatige beinvloeding heeft bij de opname al plaatsgevonden en de daaruit ontstane klankveranderingen zijn in de opname reeds vastgelegd. Er is dus geen enkele reden om die bij de weergave n

Klassiek opnames bij de beter labels worden niet afgemixed op basis van een lullig luidsprekertje. Van Decca weet ik dat ze daar heel vaak B&W 801's voor gebruiken. Je zult die speakers toch maar in je kamer hebben staan.

Dat wordt weer leuk. Een luistersessie met verslagen van mensen die er bij waren hoe het echt was en de waarheid van Spido die er niet bij was. Altijd weer leuk om kennis te nemen van de creatieve draaikonterij van Spido. Zie bijvoorbeeld zijn opmerking over het verbleken van de magfnepans.

Mijn favoriet voor kerstmis: All I want for christmas are my two front teeth...

Bij optische kabels zitten we nog maar aan het begin hoor. Is er iemand geweest, die zijn kabels groen, geel, rood of zwart gemaakt heeft met een Staedler 4711 stift? Zijn er al sapjes op de markt om de optische kabels te reinigen? Zijn er al optische Coax-kabels om zaken als UMTS-storingen buiten te houden? Hele dikke optische kabels, want dan kan er meer signaal makkelijker doorheen. Het is me toch een gedrang in zo'n dun kabeltje... Oh ja, hoe zit het eigenlijk met OCDD?

Ik heb eens meegespeeld met de plaatselijke harmonie. De harmonische vervorming lag meteen rond de 2,5 procent. Er deden nog 39 anderen mee...

Ik denk dat de vraag naar een DBT voort komt uit de claims die door de bezitters en verkopers van de betere bekabeling naar voren gebracht worden. Met kabel x of Y wordt het walhalla voorgespiegeld. Sterker nog: er wordt met zeer ernstige gezichten en met droge ogen soms beweerd dat het zonder niet kan klinken. Om nog maar te zwijgen van de neerbuigendheid waarmee je benaderd wordt als je aangeeft er niet in mee te gaan. Dan mag je eisen dat zo'n claim waargemaakt wordt. Dat heeft niets te maken met waanzin, maar met het doorprikken van luchtballonnetjes. Als er dan zo'n wereld van verschil is, dan hoor je dat ook als je de kabels niet ziet en niet weet welke kabel er aangesloten is. Maar dan lukt het ineens niet meer. Ik vind de term waanzin in dit verband best goed gekozen, maar ik plak hem aan een ander aspect van de discussie.

Als er maar een Joboton in staat (het liefst een roomwitte met een koffiebruin kleurig plateau, want die heb ik zelf gehad). Hij leek wel een beetje op de draaitrafel die rechts van de tekst Kroonjuwelen is afgebeeld.

De poseurs hebben elkaar gevonden.

Och... Je kon op een gegeven moment een DVD kopen met de volledige opera carmen met beeld voor ongeveer 25 Euro. De CD-set met dezelfde uitvoering kostte ongeveer 3 keer zoveel.

Experimenteel? Nou nee hoor. Het is gewoon niet zo boeiend gespeelde, nogal traditionele jazz. Heeft wel iets van nogal tamme dixieland. Ik heb een puntgaaf exemplaar (dubbel-LP) die ik ooit bij een hifi-winkel mocht uitzoeken omdat ik een aardige bijdrage had geleverd aan het niveau van de omzet van de dag (bij Correct hebben ze nooit geweten waarom ze die set uiteindelijk niet hebben niet hebben verkocht - wat een domme, waardeloze verkoper zeg). Die plaat is zo 'mooi', dat ik er een paar stukjes maar een paar keer van gedraaid heb en voor de rest: zoooo saai en oninteressant. Wel prachtig opgenomen.

[quote name='SpeedyAndr

Potverdorie! Weer een nieuwe nickname van Spido: oetlul. Hee oetlul, kun je het niet gewoon bij Spido houden?

Staat op die Telarc CD toevallig ook The maginificent seven? Die heb ik hier ook ergens op een CD staan en dat is wel een zeer fraaie, vol klinkende opname met prachtig laag. Dat gaat volgens mij nog wel een stukje dieper dan mijn Kefjes aankunnen.

Chinese opera gaat vooral om acrobatiek en symboliek en visuele uitbeeldingskracht. Muziek is maar bijzaak. En ook knap saai, als je er een tijdje naar geluisterd hebt. Eind jaren '70 is er een plaat uitgebracht met een concert voor Pipa en orkest. Het gespeelde stuk was gecomponeerd door een chinees collectief. Leuk als curiositeit.

Zou het voorliefde voor aversies zijn?

Misschien is het niet zo verstandig om daar al te gedatailleerd op in te gaan. Het is veel moeilijker om aan te geven dat iets goed is dan om aan te geven dat iets niet goed is. Als ik bijvoorbeeld op een aspect ga luisteren, dan ben ik heel anders bezig dan wanneer ik gewoon naar een stuk muziek luister, met als gevolg dat ik wel eens tot een heel andere oordeel kan komen. Je kunt wat mij betreft de verschillende aspecten van weergave nu eenmaal niet los van elkaar zien. Eigenlijk zou je een verzameling stukken moeten hebben die boven elke twijfel verheven zijn en die gebruiken. Klinkt er dan iets niet goed, dan kun je gaan zoeken naar het waarom en proberen dat te benoemen. En daar kan een varieteit aan heel goede opnames een erg belangrijk hulpmiddel bij zijn.

Ach ja, van de genoemde opnames bezit ik nog die van Dutoit met het Orch. Philharm. de Montreal, De Waart met the San Francisco Symphony Orchestra en Levine met de Berliner Philharmoniker. Die laatste heeft als toegift een wel erg geslaagde Tovenaarsleerling van Dukas. Doet me altijd terugdenken aan die keer dat ik mijn auto aan de diergaardesingel parkeerde om naar een concert in de Doelen te gaan. Achter mij stopte een rode Alfa 33 waar een beeldschone donkerharige vrouw uitstapte met een cello-koffer. Drie kwartier later zag ik haar terug op het podium als een van de cellistes van het Rotterdamsch Philharmonisch Orkest. Als uitsmijter was de Tovenaarsleerling geprogrammeerd. Ik had dat concert mijn eigen tovenaresje gevonden. Na het concert was er nog een feestje wegens het afscheid van de toenmalige chefdirigent Jeffrey Tate, burgemeester Peper stond onder het mom van een speech wat onverstaanbaars in het steenkolen-engels te brabbelen (ik had de indruk dat hij hem inmiddels aardig geraakt had) en ineens kwam die celliste vlak naast me staan. Het was een leuk concert. Ik mag wel zeggen: een heel leuk concert. Ik weet alleen niet meer wie de dirigent was.

Opera en kamermuziek lijken me ook heel zinnige toevoegingen.