spido

Niet zo knorrig, beste eh... dinges. Rechthoekige dozen hèbben geen design, maar zijn zichzelve genoeg. Vorm die functie volgt. Er hoeft niets verdonkeremaand of verdoezeld te worden. Men houdt zich toch ook niet bezig met het "design" van een biljartbal of van een stopnaald, bijvoorbeeld? En die "sfeer" zit in jouw hoofd. Nergens anders. Gewoon minder knorrig zijn. Sommige rechthoekige muziekdozen kunnen daar geweldig goede diensten bij verlenen!

Zoals het dacje thuis klinkt, klinkt het nèrgens..?

Kom van dat DAC af!

Ja... dat noemde ik ooit de "Turn Your Home into a Hospital" stijl. "Lekker knus", hè? G'zellig!" Maar ik moet toegeven: de apparaten - en zeker ook de platenspelers - hadden wel een uitstraling van vanzelfsprekende perfectie.

Beste Tubejack, De terminologie was in die dagen kennelijk nog niet universeel. De ingangskeuzeschakelaar heeft twee "tape" standen: "tape head" en "tape amp". Ik heb die keuzeschakelaar op "tape amp" gezet, en het schuifschakelaartje "tape monitor" in de stand "on" geschoven. Klinkt lekker! ("The Very Best of Joan Armatrading", op het ogenblik.) Héél lekker, zelfs! En de klankregelaars en de balansknop hebben nu geen effect. Dus het ziet er naar uit dat die ouwe trouwe (ruim een kwart eeuw vóór de CD) nu een CD-direct ingang heeft. De gevoeligheid van de "tape amp" ingang is overigens regelbaar. Wat een luxe, hè? (Beetje jammer, eigenlijk, dat die regeerbaarheid nu niet echt nodig is...)

Beste Tubejack, Wel bedankt voor je tip! Ik zal dit spoedig eens uitproberen. Is hetzelfde effect te bereiken met de Varislope 2 Stereo voorversterker?

'k Zou bijna zeggen: "Wow!!" Maar dat is juist niét van toepassing, hè? "Gewèldig!", dan maar.

Een xylofoon van vier meter lang (of breed)? Zó duidelijk te horen? En welke supersprinter kon die xylofoon (en óók nog artistiek) snel genoeg bespelen? In een ruimte van... eh... hoe breed (smal) ook weer?

Spido n'est pas TROP étonné de se trouver ensemble chez vous... Wie niet ooit "definitief" van tenminste één van de bedoelde forums werd afgegooid, is geen knip voor de neus waard! http://nl.wikipedia.org/wiki/Molière_(schrijver)

Beste Pjotr, Waarom zóu ik?

Velen die de vormgeving van BrAun en B&O uit de jaren '60/70 fraai vinden (c.q. vonden), zullen ook wel waardering hebben (gehad) voor de geïntegreerde versterkers van Sinclair anno 1968:

Beste Wol, Ja, als je 't verkéérd doet, hè? (Of misschien kan ik beter zeggen: "Als je 't niet góed doet..." Want "verkeerd" kan op heel veel manieren. En "goed" maar op één wijze. De Waarheid ligt nóóit in het midden.) Kennelijk is de wetenschap van goede tegenkoppeling (resulterend in effectieve bestrijding van vervorming, verhoging van demping etc.), met behoud van voldoende stabiliteit, met het verscheiden van Leak verloren gegaan, want moderne buizenversterkers halen geen van alle de prestaties van die antieke Leaks (uit de jaren 40-60) op het gebied van vervorming (THD) en demping. Binnenkort fl*kker ik daarom waarschijnlijk àl m'n min-of-meer moderne versterkers en -versterkercombinaties op marktplaats en/of ebay. Mijn antieke (onlangs weliswaar liefdevol & kundig gerenoveerde) versterkers uit de jaren '60 klinken zó precies en zó natuurlijk... daar kan simpelweg niets nieuwers tegenop! (Geen idee hoe men zoiets dóet, overigens: dat aanbieden op marktplaats en ebay! 'k Weet nog niet eens hoe PayPal werkt, hoe je LP's digitaal kunt opslaan, of hoe je CD's op een HD kunt zetten met gering kwaliteitsverlies en verhoogd gebruiksgemak. Ik modder nog steeds maar wat ouderwets aan met elpees en ceedees. Het klinkt echter allemaal prima. Maar 't worden er intussen wel heel véél, al die ceedees en elpees...)

Beste Tubejack, Het verbaast mij wel, dat er in de Stereo 30+ kennelijk alleen overall feedback wordt toegepast. Want in vroege publicaties, m.b.t. buizenversterkers, pleitte H.J. Leak nog voor lokale èn overall negative feedback. "Lots of it!" Maar als je het relateert aan frequentie en fase bij laagfrequente signalen, kàn er in het uitgangssignaal logischerwijze toch geen snelheidsverschil tussen beide methodes zijn?* http://www.44bx.com/leak/PointOne2.html In late 1951 H.J.Leak & Company published a 28-page treatise explaining the history, concept, and design of the TL/12 amplifier and the associated RC/PA/U pre-amplifier. http://www.44bx.com/leak/PointOne1.html

http://jkclassics.nl Móói, hè? (De auto, bedoellik...)

Beste Pjotr, O, maar daar is genoeg over te vinden, hoor. In het boek* dat ik Carl reeds adviseerde, bijvoorbeeld. Daar lees ik o.m.: "A prototype of the Stereo 30 was demonstrated to the BSRA during late 1962 and reported on in the May 1963 edition of Wireless World" (pag. 168) en "The Stereo 30 development took around two years and it was launched in December 1963 whilst its Audio Fair debut was in 1964" (pag. 172). Ten aanzien van de Stereo 30+ stel ik tot mijn verrassing vast dat jij - alweer! - veel meer gelijk hebt dan ik tevoren aannam. Ik meende dat Stereo 30+ eigenlijk neerkwam op een opwaardering van de Stereo 30, door deze met siliciumtransistoren cum annexis uit te rusten, in plaats van met germaniumtransistoren. Maar eigenlijk was het een heel nieuw ontwerp, dat meer leek op de nieuwe en (voor die tijd) zware Leak Stereo 70, dan op de oorspronkelijke Stereo 30: "The Stereo 70 was released in 1967 and Ted Ashley remembers being very pleased with the design, on which Design Engineer Ray Whitcombe contributed a great deal. The physical layout of components in the Stereo 70 was completely new - the amplifier used a pair of plug-in boards for the pre-amplifier stages and another pair of plug-in boards for the power amplifier (but the power transistors were mounted separately on a heat sink that wrapped around the power transformer). The output stage biasing is more conventional, using a pair of diodes to sense the output transistor temperature, instead of a thermistor on the Stereo 30. The amplifier's performance is a considerable improvement over the Stereo 30. The Stereo 30 Plus followed soon afterwards, effectively being a revised version of the Stereo 70 with a lower voltage power supply of 48 Volts, and an output stage using either 2N3055 or 2N5036 types" (pags. 173-175). * "Firsts in High Fidelity" - The Products and History of H.J. Leak & Co. Ltd. (Stephen Spicer, ISBN 1-882580-31-1)

Beste Tubejack, "Snellere tegenkoppeling"? Ten opzichte van... wàt? Ten opzichte van het ingangssignaal? Of ten opzichte van de output van een bepaalde versterkertrap? En moet er, na lokale tegenkoppeling, niet sowieso nog overall tegenkoppeling plaatsvinden bij wijze van final check & correctie? Bedoel je dat er bij overall tegenkoppeling meer aantasting/vervorming van het audiosignaal ontstaat dan bij lokale tegenkoppeling? Welke soort van aantasting/vervorming is dat dan?

Quad 303 werd op de markt gebracht in 1967. Leak Stereo 30+ (siliciumtransistoren) dateert van 1965. De oorspronkelijke Leak Stereo 30 (germaniumtransistoren) verscheen in 1963. De Leak Stereo 30 en Stereo 30+ kunnen onmogelijk kopieën zijn van de Quad 303, want ze werden veel eerder ontworpen. Bovendien is de tegenkoppeling heel anders. Opvallend, overigens, dat die oude Quad 303 nog steeds door velen wordt gewaardeerd: dit in tegenstelling tot zijn opvolger 405 met current dumping.

Aalt Jouk van den Hul ìs onafhankelijk, hoor. En deskundig óók nog. Wat ik met het (om)ritje per vintage Jaguar bedoelde (want daar zijn vragen over gesteld): als je het element naar Johan Ketelaar brengt/stuurt, gaat het ongetwijfeld daarna toch naar Aalt Jouk toe. Ofwel hij brengt het zelf even langs (vintage Jaguar), of zijn zoon neemt het mee. Want die werkt bij Van den Hul.

Sommige klanten kun je maar beter niét hebben...

Geen betere berichten dan tegenstrijdige berichten! Laster, venijn, haat en hoon richten zich op de schoonste kroon. Als dommen en dwazen iemand prijzen wekt dat twijfel bij de wijzen. (© Spido)

Beste Carl, Lees jij het boek "Firsts in High Fidelity" - The Products and History of H.J. Leak & Co. Ltd. (Stephen Spicer, ISBN 1-882580-31-1) maar eens. Vrijwel alle innovaties werden niet dóór, maar vàn Leak gejat. (Dat begon al met de Williamson versterker, en ging door met de electrostatische luidspreker, de ribbon luidspreker, het moving coil pick-up element...) Ach, het is weer zoals mijn goede grootmoeder reeds zei: "Je wordt eerder door een strontkar, dan door een rijtuig overreden!" (Een vintage opmerking, ja zeker.)

Beste Pjotr, Verwarring slaat toe! Jij beweert dat de versterker van John Linsley Hood uit 1969 in geen ènkel opzicht lijkt op eerdere transistorversterkers, terwijl Tubejack juist aangaf dat zijn pas verworven Leak Stereo 30+ uit 1965 sterk lijkt op... datzelfde ontwerp van John Linsley Hood! (bijdrage #463 van ditzelfde topic) Wie van jullie beiden heeft nu gelijk? Verder beweer jij dat de transistorversterkers van de jaren '60 "heel erg als transistorversterkers klonken". Ik vraag me af, of je daar wel gelijk in hebt. Juist de Britse versterkerbouwers die toen van buizen overschakelden op transistors (Leak, Rogers, Quad, Radford) gebruikten gehoormatig hun buizenversterkers als referentie voor de transistorversterkers. Met de buizen- en transistorversterkers van Leak uit het midden van de jaren '60 - waarvan ik het grote genoegen heb er enkele te bezitten en die door een specialist met veel liefde, kennis en toewijding zijn gerenoveerd - hebben gehoormatig uitstekende kwaliteiten, zijn uiterst neutraal en leveren dus geen opvallend transistor- respectievelijk buizen-geluid. Bij een directe "blinde" vergelijking zou men zich kunnen vergissen. Toch kwam de controverse tussen voorstanders of aanhangers van respectievelijk transistor- en buizengeluid al gauw tot stand.* Ik vermoed, dat slechte representanten van beide types tot generaliserende (voor)oordelen hebben geleid. * Men leze bijvoorbeeld uit het al eerder aangehaalde boek "Valve & Transistor Audio Amplifiers" van John Linsley Hood (1997) http://books.google.nl/books?id=mcUiQCBXh_YC&pg=PA143&dq=H.C.+Lin+Quasi-Complementary+Transistor+Amplifier&hl=nl&sa=X&ei=cRZUUv6GCOSp4ATl84GgCQ&ved=0CF4Q6AEwBg#v=onepage&q=H.C.%20Lin%20Quasi-Complementary%20Transistor%20Amplifier&f=false het hoofdstuk over "Listener Fatigue" (148).

Beste Tubejack, Het ontwerp was nòg ouder: http://www.hifi.nl/recensies/4387/Vintage-Review-LEAK-Delta-30-versterker.html#ixzz2h8UdOvXG In het oorspronkelijke ontwerp "Stereo 30" (1963) werden nog germanium transistoren toegepast. De "quasi complementaire germanium uitgangstrap" was volgens een ontwerp van H.C. Lin ("Quasi-Complementary Transistor Amplifier", Electronics, Sept. 1956, pags. 173-175). De verbeterde versie "Stereo 30 Plus" (1965) gebruikte silicium transistoren. Men leze ook http://books.google.nl/books?id=mcUiQCBXh_YC&pg=PA143&dq=H.C.+Lin+Quasi-Complementary+Transistor+Amplifier&hl=nl&sa=X&ei=cRZUUv6GCOSp4ATl84GgCQ&ved=0CF4Q6AEwBg#v=onepage&q=H.C.%20Lin%20Quasi-Complementary%20Transistor%20Amplifier&f=false en dan m.n. pag. 143 e.v.

Ik heb ooit goede ervaringen gehad met Aalt Jouk van den Hul. (Maar wellicht komt dat, via een mooi en duur omweggetje van een paar kilometer per vintage Jaguar, op hetzelfde neer...)

Onjuist! "Laatbloeier" Pass was nog maar ca. 23 jaar toen hij Threshold Electronics oprichtte. En een kopieerder kan niet zevenvoudig US Patent-houder zijn. Enzovoorts, enzovoorts. Pass toonde het single-ended karakter van lucht aan, en relateerde dat aan absolute elektrische fase bij de werking van versterkers en luidsprekers. Van onschatbare waarde!