spido

Het motortje dat uit Schotland was gekomen en werd teruggestuurd, en dat volgens de verkoper "in excellent condition" was, werd door de verkoper - naar eigen zeggen - "gefixed". Zó excellent was de condition bij nader onderzoek dus kennelijk toch niet. Hóe gefixed? Kweenie. Maar hij was er wel veel gauwer mee klaar dan Rolf Kelch. Gedompeld in gesmolten kogellagervet? Ingespoten met W40? Hoe dan ook... ik houd mijn hart vast als ik denk aan de volgende koper van dit motortje!

Heerlijke plaat uit 1963: opgenomen in "living stereo" en dat is te horen! De plaat eindigt met "Come Away Melinda": een anti-oorlogsliedje van Fred Hellerman - The Weavers! - en Fran Minkoff. Belafonte zingt het als duet met een schoolkoortje. Daddy daddy come and look And see what I have found A little ways away from here While digging in the ground Come away Melinda Come in and close the door It's nothing but a picture book They had before the war Daddy daddy come and see Oh daddy come and look There's four or five Melinda girls Inside this picture book Come away Melinda Come in and close the door There were lots of little girls like you Before they had the war Daddy daddy come and see Oh daddy hurry do There's someone in a pretty dress Who's all grown up like you Come away Melinda Come in and close the door That someone is a mother Like you had before the war Daddy daddy come and see Such things I've never seen Happy faces all along And all the ground is green Come away Melinda Come in and close the door It's just the way it used to be Before they had the war Daddy daddy come and see And tell me if you can Why can't it be the way it was Before the war began Come away Melinda Come in and close the door The answer lies in yesterday Before they had the war Helaas zullen mooie teksten Poetin niet tegenhouden. En de I.S. ook niet.

Voor verbetering van de akoestiek zou je, in plaats van stapels of rollen grauw, lelijk steenwol, ook kunnen experimenteren met wollen wandtapijten. Kies dan een motiefje waarop je niet gauw uitgekeken raakt. Je kunt ze direct aan de wand hangen, maar ook vrij in de ruimte met een eigen spotje er op gericht. Om je een paar ideetjes te geven: la dame a licorne tapestry (Een bezoekje aan het Musée National du Moyen Âge* in Parijs geeft een aardig overzicht. Bovendien kun je er machinaal geweven kopieën kopen: dat scheelt je vrouw een boel werk!) • Ook nog bekend onder de oude naam "Musée de Cluny".

Ja, daar staat "op een dag..." Maar voorlopig is-ie nog bezig met het maken van absorbers!

Oh my goodness... nu ook al een galmende overloop??!

En een watervaldiagram, genomen op de luisterplaats?

Misschien wel, maar die zou ik dan moeten scannen... om me dan te realiseren dat ik nog steeds niet weet hoe je plaatjes moet uploaden!

Er is ons geen kalme reis beloofd geen lange, ook geen korte Maar wel een behouden aankomst!

De beste... ja, misschien wel de beste... Maar ik heb ook nog heel goede herinneringen aan mijn zelfbouwgiganten uit de jaren '70: enorme transmissielijnen met 32,5 cm Leak Sandwichwoofers, Jordan Watts modules voor het vocale bereik en Decca London ribbon horns voor het hoog.

Beste TL200, En het waren zulke móóie plaatjes, toen ik ze plaatste! Nog een keertje proberen: Tannoy M1000 Super Red Monitor. Waarschijnlijk de beste luidsprekers die ik ooit in huis had... vóór de PP's, althans.

Niks.

Beste TL 200, En die phonotrap wàs al zo geweldig goed! Nietwaar?

Dat zou een verklaring kunnen zijn. Maar de duurzaamheid van die motortjes valt mij (na vijfendertig jaar!) wel mee. Herr Kelch houdt me heel zorgvuldig op de hoogte van zijn bevindingen en vorderingen. Hij heeft het motortje al geopend, uit elkaar genomen, gefotografeerd en geïnspecteerd. Daarover schreef hij ondermeer: "(...) Der Motor ist insgesamt in einem ausgesprochen guten Zustand. Eine Reparatur ist daher unbedingt sinnvoll. Kritische Punkte wie der Kollektor und die Spule des Tachogenerators sind perfekt! Wie ich schon vermutet habe ist das untere Innenlager trocken gelaufen. Das dürfte kein Problem sein.(...)"

Geen idee waaròm ze van de DC servomotor met 72 polige tachogenerator zijn afgestapt, want de specificaties zijn superieur. Beter, zelfs, dan die van de TD125 met Wien brug oscillator. Het zou kunnen zijn dat het contract met een sub-leverancier was afgelopen en dat verlenging te duur werd gevonden... bijvoorbeeld.

Beste Arden, Een heel informatief verhaal! Ja, het valt niet mee om een homogene luidspreker te ontwikkelen... (P.S. Ooit, voor recensie, een tijd Tannoy M1000 "Super Red Monitors" in huis gehad. Wat een magnifieke luidsprekers! Hebben me destijds zeer geholpen als referentie! Ze waren stukken beter dan de contemporaine B&W 801F, trouwens. Die waren nogal rommelig: vooral in het laag.)

Beste Tubejack, Als ik kijk naar de belangrijkste parameters van elementen die ik van belang acht voor de uiteindelijke weergavekwaliteit, zoals stijve cantilever (boron, robijn o.i.d.), fine-line / Van den Hul / Gyger / Shibata o.i.d. naaldslijping, naakte naald montage, geringe spoelweerstand e.d., dan valt mij op dat ik die alleen in de huidige duurste topmodellen terugvindt. Er is géén duidelijke vooruitgang geboekt. En er is géén betere value for money dan in de jaren '70. Dat geldt overigens niet alleen voor elementen, maar in het algemeen ook voor luidsprekers, versterkers, microfoons... voor àlles, eigenlijk. Het is niet zómaar, dat men zich tegenwoordig alleen nog maar druk maakt over streaming, geluidskaarten, squeeze-boxes en andere zaken die niets te maken hebben met betere geluidskwaliteit.

Bij sommige banden laat de metaaloxyde-laag los, na verloop van jaren ("poederen"). Wellicht even controleren, voordat je ze in de verkoop doet?

Beste Marcel Dali, Dure single malt móet wel lekkerder zijn dan een blend, omdat hij zo duur is. Net zoals bepaalde high-end apparatuur wel goed móet zijn, vanwege de idioot hoge prijs. (Overigens zijn er single malts - m.n. Islays - die smaken naar creosoot, dakteer, jodium en houtveredeling. Worden met ontzag gedronken... alleen vanwege de prijs.)

Beste Arden, Waren die Kappa's de reden waarom je deze mooie versterker weg deed? (Zo ja... was het dan niet beter geweest de Kappa's te vervangen?)

Beste Tubejack, Wanneer je het laag vervormingsvrij (dus zonder booster o.i.d.) wilt uitbreiden beneden het bereik van de 2x16.5, zul je minstens een 30 cm unit moeten gebruiken. Als je die woofer in een (te) kleine behuizing plaatst, verminder je de potentiële laagweergave. (Je jaagt het -3dB punt en de systeemresonantie omhoog.) Het toevoegen van een 30 cm woofer in een voetstuk voor de 2x16.5 dient dus geen enkel doel, afgezien van vermogensdissipatie. De afmetingen van bijvoorbeeld de SoundStone 30 en de King zijn eigenlijk voor zo'n woofer al aan de krappe kant. En die speakers vinden veel mensen al te groot.

Nog maar veertig jaar geleden beweerde ik dat óók nog...

Jauchzet! Frohlocket! Tidings of Joy! Marcin Musialkowski (turntable_groove) heeft m'n geld teruggestort op de PayPal rekening, inclusief de transportkosten. En Herr Rolf Kelch heeft bevestigd dat mijn motortje in Lahr is aangekomen. Hij verwacht het goed te kunnen herstellen.

Heb je het aardstaartje van je draaitafel aangesloten op de phono versterker of op de geïntegreerde versterker?

Beste Pjotr, Ingewikkeld, hoor, met die verschillende motortypes! Ik heb dus een Thorens TD 126 mkIII, en dat is kennelijk een uitzonderingsgeval: http://www.vinylengine.com/library/thorens/td126.shtml Ik heb ook nog even naar de flyer gekeken. mkIII flyer Daarin wordt de motor omschreven als "DC motor with 72 pole tachogenerator". Verder wordt gewag gemaakt van "electronic regulator with load-correcting automatic pitch control". Wow and flutter: <0,04% (DIN45507). (Maar dan moet het onderste lager van het motortje niet zijn drooggelopen, denk ik.) Rumble: ongewogen -51 dB en gewogen -72 dB (DIN45539). Ik zou 'm zo wéér kopen!

Beste TL 200, Okay, ik vond hem altijd strak genoeg spelen. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat alle draaitafels met een zwaar draaiplateau voor mij strak genoeg spelen. Tenzij er iets kapot is, of gesmeerd moet worden, natuurlijk. Wat dat "klinken" betreft: als een platenspeler te veel wowde en/of flutterde (zweefde of jankte), werd hij vroeger wel "niet clavecimbelvast" genoemd. Men meende vooral bij weergave van clavecimbel de onvastheid als gevolg van gebrekkige gelijkloop te kunnen vaststellen.