spido

Beste Tubejack, Wie van Hans' leeftijd is, heeft ongetwijfeld vroeger met buizenversterkers gespeeld. Met diodes, triodes, tetrodes, pentodes, hexodes, heptodes, octodes, dubbeldiodes, dubbeltriodes, triodepentodes en/of dubbelpentodes er in: allemaal intiem gloeiende glasbeestjes, bijna levend, die een warme en zacht ruisende klank afgaven. Gloeiertjes die maakten dat je altijd even moest wachten voordat de muziek kwam, en die de versterker nog even lieten doorspelen nadat hij was uitgeschakeld. Er ging wel wat romantiek verloren, toen de transistoren verschenen. Net zoals dat gebeurde toen de petroleumlamp plaats maakte voor de gaslamp, en opnieuw toen de gaslamp werd ingeruild voor het elektrische licht. Maar de voordelen van de transistorversterker waren evident: veel minder vervorming, veel duurzamer, veel betrouwbaarder, veel minder koelproblemen, veel meer vermogen, veel minder ruis. Als een MKP je een scherp randje laat horen, wijt het dan niet aan de MKP. Hoogstwaarschijnlijk laat hij je alleen maar beter horen dat er ergens anders een fout zit.

Beste RastaPhil, Naarmate ik ouder, wijzer, bedroefder en ook beklagenswaardiger word, geraak ik meer en meer tot het inzicht dat in high fidelity vooruitgang kan schuilen in teruggang. "Perfection is always one step ahead," zegt de marketeer. Maar "ahead" kan best "backward" zijn. Richting is immers relatief? Voor wie zich durft om te keren, voor wie durft terug te kijken, biedt het verleden toekomst! http://www.topclassaudio.com/web/chi/used_...ls.jsp?gid=2449

Weleerwaarde, Ja. Maar de mate waarin, de duur waarvan, en de toonhoogte waarop zijn van heel groot belang. Zij zijn afhankelijk van een aantal factoren: het motorvermogen (force factor) van de woofer, de dempingsfactor, de scheidingsfrequentie van de woofer, het formaat van de kast en de ruimtedemping in de kast.

Of voortijdige veroudering t.g.v. ozonproductie... (Anderzijds: zou je subsidie kunnen krijgen, omdat je meehelpt het gat in de ozonlaag te dichten? )

Iedereen een fijn kerstfeest gewenst! Liefst zelfs een

Idealiter is een hifi (bas)kast een eindeloos stijf en dus volstrekt onvervormbaar pomphuis. Met dik (18 of 24 mm) multiplex, zwaar geschoord en gestut, bekleefd met bitumineuze viltplaten van minstens 1 cm dik, kan dit ideaal heel aardig worden benaderd. Met beton of speksteen lukt dat nog weer veel beter. Dat komt niet alleen door de grotere stijfheid, maar ook door de gunstiger verhouding (gewicht!) tussen dode massa (behuizing) en bewegende massa (woofersconus). Met dunner multiplex (12 mm) plus schoring plus bitumineuze demping kan voor ca. 60 liter kasten (niet groter en dus relatief slapper!!) en voor huiskamer hifi (begrensde luidheid en basbereik) een redelijk optimum worden bereikt: een heel behoorlijke muzikale basweergave, met behulp van een niet al te zware en ook niet al te grote kast. Spendor, Leak, Rogers en Harwood (Harbeth) ontwikkelden op basis hiervan diverse professionele (BBC) monitoren en commerci

Beste BuizenBart, Nee, op zichzelf beschouwd kan het gebruiken van vijf microfoons voor het opnemen van een drumstel wel de beste optie zijn. Je kunt dan van elk onderdeel van het drumstel de kleinste details vastleggen: haast pornofonisch nabij! Maar er kunnen ook nadelen aan kleven: Microfoon 1 "hoort" verzwakt en vertraagd ook wat microfoon 2 "hoort", en nog meer vertraagd en verzwakt wat microfoon 3 "hoort", en nog een beetje meer vertraagd en nog een beetje meer verzwakt wat microfoon 4... (enz., enz.). En dit verhaal geldt v.v. voor alle betrokken microfoons in alle mogelijke relaties. Alle microfoons samen maken het zuivere pin-pointen dus onmogelijk, door onderlinge looptijdsverschillen / vertragingen, die ook tot fasetegenstellingen (en dus klankkleurveranderingen) kunnen leiden. Een ander nadeel kan worden veroorzaakt aan de regietafel. Nog maar kort geleden werd er in Appelscha geluisterd naar een solo drum-opname van een bekende hifi-demonstratie CD, gemaakt en uitgebracht door een zeer gerenommeerde opnametechnicus. Bij

Hallo Jerry, Dank je wel voor je reactie! En ook voor je advies! (Ik ben blij voor Klaas dat hij het heeft opgevolgd...) Met "de leeftijd" bedoelde je zeker de leeftijd van de gebruiker? De oude man moet, op de voorversterker, het hoog wat opschroeven of zo? Of is er iets wat moet worden gedaan in verband met de leeftijd van de versterker? Die is toch nog tamelijk jong? Tien jaar of zo, dacht ik. Ik begreep dus niet wat je hier bedoelde! Wat moet KF nog m

Weleerwaarde, Alleen wanneer de conus stilstaat, is hij een zwakke plek in de luidsprekerbehuizing. Dan kunnen na-ijlende luchtbewegingen in de kast (back lash, bouncing) hem in trilling brengen Wanneer hij echter aan het werk is, die conus, is hij net zo sterk als zijn eigen motor en de versterker mogelijk maken. Dan mept hij alle luchtmolecuultjes die hij maar te pakken kan krijgen naar voren of naar achteren toe weg, op de wijze die hem behaagt. Ook als die luchtmolecuultjes op dat moment eigenwijs zijn en net iets anders van plan waren. Vertraagde output vanuit de kast die door de conus heen naar buiten lekt, wordt daarom altijd gemeten n

Beste Sonus Faber, De twee Marantz ge

Beste Egbert, Het aanbrengen van bitumen op kastwanden (vanwege de esthetiek: voornamelijk alleen op de binnenzijden) is vooral bedoeld om staande golven / eigenresonanties van de panelen te dempen. Veel minder om de penetratie van geluidsgolven door de panelen heen (akoestische lekkage) te voorkomen. Door de sterk uiteenlopende transportsnelheden van geluidsgolven in de lengterichtingen door het hout (vrij snel) en het bitumen (nogal traag) ontstaan fasetegenstellingen, die een rem zetten op de eigenresonanties van panelen. Zie bijvoorbeeld "Sound Output of Loudspeaker Cabinet Walls", D.A. Barlow, Proc. AES 50th Convention, Londen, maart 1975. Om lekkage van m.n. middenfrequenties door de kastwanden heen te voorkomen, kun je beter de woofer laag filteren. Z

Kan best lastig zijn, hoor, die full-range speakers! 'k Ben al best vaak geschrokken uit m'n luie luisterstoel opgestaan om te kijken of er nou

Beste Hans, In verband met een ander topic ligt het doosje van de CD "Pavane pour une Infante D

Beste Jerry, Het begin van bovenstaande posting deed het al vermoeden: ik heb mijn oordeel moeten bijstellen. Dat gebeurde tijdens het beluisteren van twee oude, vertrouwde platen, die ik reeds sinds de jaren 70 als LP en sinds de jaren 80 ook als CD mag bezitten en die jij ongetwijfeld ook goed kent: "Pavane pour une Infante D

Beste Jerry, Elke andere vergelijking dan A-B moet worden gewantrouwd! Net als alle vlees, vallen wij ten prooi aan zelfbedrog. Het volgende oordeel is dan ook louter subjectief! Met de Denon lijkt de bas via de SS30 en de King wat boller, wat meer opgeblazen, wat minder strak en minder gecontroleerd. Dat zal wel te maken hebben met die verschrikkelijk hoge dempingsfactor van de Bryston, h

Beste Thingman, In hoofdzaak zijn er in de akoestiek twee soorten resonanties te onderscheiden: resonanties van lucht en resonanties van zwaardere lichamen. De resonanties van lucht stoppen nagenoeg zodra het veroorzakende muzieksignaal stopt. Voornaamste vorm: staande golven. In de buik hoort of meet men teveel van een bepaalde frequentie, en in de knoop te weinig. (Maar dat laatste hoort men toch eigenlijk niet. Want wat je niet hoort, mis je ook niet. T

Men leze http://www.breem.nl/fldtechniek/pgbuizen.htm Niet dat dit ook maar

Is een grafiek van nagalmtijd niet altijd het resultaat van een meting van geluidsdruk versus tijd (al dan niet gespecificeerd in frequentiebanden - tertsen of octaven-)?

De grootste belediging voor Led Zeppelin hoorde ik via de radio: "Ze zijn nog n

http://www.sciencecenter.nl/downloads/prac...%20door%20m.pdf Het is tragisch te sterven v

Beste Hans, "V

zie http://www.hifi.nl/nieuws/37401/Brinkmann_...oundDesign.html (Over Rega-armen wordt op het hoogste niveau niet gesproken..)

Bedankt! Dit zijn tenminste gegevens waar je wat aan kunt hebben. Het "spectrumbreed verval"-plaatje krijgt m.i. niet de waardering die het verdient. Hierop zie je immers dat op de meetplaats een flinke rug heerst rond de 120 Hz - een opslingering die zich over de volle 2 sec. voortzet - en dat het gebied rond 200 Hz vrijwel ontbreekt. Metingen in de buik, respectievelijk de knoop, van staande golven, neem ik aan? Het verbaast me, dat na 2 sec. het hoog nog vrijwel niet is gedempt. Zoiets lijkt me alleen in een met thermopane beglaasde serre haalbaar. Klopt dit wel? Beste Hans, Als ik zeg dat "nagalmtijd" geen onderscheid maakt naar toonhoogte, dan bedoel ik dat in theoretische zin. Of het meetsignaal nu een gil is of een schreeuw, een scheet of een boer, een toonpuls of een ruisburst, een klap in de handen of een knal van onbekende oorsprong, dat maakt voor de meting van de nagalmtijd niks uit. Er is gewoon geluidsdruk versus tijd. Een twee-assige meting, dus. Bij een decay spectrum (watervalkarakteristiek) kun je echter zien hoe de nagalm qua frequentie-inhoud is samengesteld, en hoe die frequentie-inhoud zich tijdens het uitsterven/nagalmen wijzigt. Een decay spectrum is dus, kortweg samengevat, een nagalm-meting met ingebouwde spectrum analyse. Een drie-assige meting, dus. En die zegt alweer een stuk meer dan de twee-assige. (Maar jij en ik weten wel dat zelfs de drie-assige meting niet

Nou, dit vind