spido

Beste Hans, Is dat niet die grote zaal met links een reflecterende wand en rechts min-of-meer "open raam"? (Vouwwand met een andere ruimte er achter?) Akoestisch erg asymmetrisch! Bundelende speakers zullen het daar nog 't best doen, denk ik. Maar dan wel voor een nogal smalle luisterz

Beste Hans, Te weinig vervorming, zeker?

Beste Hans, Nou, okay dan: twaalf uur, half

Beste Thingman, A. Mijn naam is Spido. Niet Klaas, dus. B. Ach, er is wel eens een forummer geweest die PP's had gekocht, maar die heeft kennelijk genoeg gekregen van alle onzin die hij hear over zich uitgestort kreeg toen hij vertelde hoe goed ze hem bevielen. En er is een forummer die een betonnen variant van een PP-model heeft gemaakt. Maar de meeste bezitters van PP's zitten gewoon lekker naar muziek te luisteren, in plaats van te kiften op een forum. Ach, zo heeft iedereen z'n hobby's, h

Hoezo? Dat element past alleen in S-armen en je hebt geen enkele mogelijkheid het goed af te stellen. In een rechte Thorens TP16 arm gaat ie al helemaal niet werken. Beste Pjotr, Ach, je zou ook kunnen zeggen dat op die manier de stuntelende stelfreak geen enkele mogelijkheid zou worden gegeven om het element verk

Rond 1980 jubelde Klaas Feenstra in HVT "J'ai perdu la t

Beste Hans, Elektrisch, ja. Maar akoestisch? Nee! Gewoon

Beste m44, Inderdaad was de Rosedale een driewegsysteem, en inderdaad hoorde er geen bullet-tweeter in te zitten. (Een bullet tweeter hoort trouwens in geen

Beste andromedaaudiodesign, Durf je ze naast die van Klaas te zetten? Kom dan maar

RCA's "Living Stereo" platen klinken net zo goed als de element-arm-draatafel (en evt. preamp) combinatie die je gebruikt om hem af te tasten. De apparatuur vormt hearbij dus de beperking, zeg maar. Bij CD's is dat h

Vaak geniet ik nog het meest van muziek wanneer het ergens over gáát. Wanneer het verband houdt met iets of iemand wat/wie ik van belang vind. Zo lees ik momenteel een toevallig-tegenaan-lopertje van De Slegte: "This Land Was Made for You and Me" - the Life and Songs of Woody Guthrie - door Elizabeth Partridge (ISBN 0-670-03535-1). En daarbij draai ik platen van de serie "Folksay" - A Collection of American Folksongs - , Storyville SLP 132 e.v. Schitterende opnamen - al heeft het natuurlijk niets met hifi te maken! - waaronder originele van John & Alan Lomax voor the Library of Congress, die zij met een draadrecorder maakten, ondermeer in strafkampen in het Zuiden van de VS tijdens de depressieve jaren vóór de Tweede Wereldoorlog, maar ook in de jaren na de oorlog tijdens zgn. "Hootenanny's". Artiesten: ondermeer Leadbelly, Woody Guthrie zelf, Cisco Houston, Josh White, Sonny Terry, Roger Spring, Eric Darling, Bob Carey, Alec Stewart, Pete Seeger, Bess Lomax, Baldwin Hawes. Heerlijk, om de songs te horen waar je over leest: de songs die de artiest zèlf hoorde in zijn jeugd (zoals "It was sad when that great ship went down" over de ramp met de Titanic) of die hij zèlf schreef (zoals "So Long, It's been Good to See You" over de arme farmers die in de Dustbowl van hun akkers worden verdreven en in Californië als dagloners aan de slag moeten zien te komen). En als de Folksay platen zijn gedraaid, en het boek is nog niet uit, dan zijn er nog de platen en cd's van The Weavers, de cd van "Brother, Where Art Thou?" en nog veel, veel meer. Het boek is trouwens heel boeiend: natuurlijk vooral doordat Woody Guthrie zèlf zo'n interessante figuur was. Over een deel van zijn leven werd al eens een film gemaakt ("Bound for Glory", 1976, met David Carradine). In het boek van Elizabeth Partridge wordt echter wel heel duidelijk hoe deze volkstroubadour enerzijds vocht voor sociale gerechtigheid, maar anderzijds zijn eigen vrouwtjes(3)-en-gezinnetjes gewoon liet stikken. En hoe verschrikkelijk lijp z'n moeder moet zijn geweest. Misschien wel typisch voor een vrouwelijke auteur, om daar op te letten. Als het boek over Woody uit is, lees ik "The Grapes of Wrath" van John Steinbeck nog maar weer eens. Gaat ook over diezelfde nare periode: leuk! Alleen zal ik er dan nog heel wat oude folkmuziek bij moeten kopen, om als muzikale decorage te dienen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Woody_Guthrie Een vorig thema was de Amerikaanse Burgeroorlog. Met muziek van ondermeer de cd "Tennessee Ernie Ford Sings Songs of the Civil War", Capitol CDP 7 95705 2, waarop oorlogsliedjes van de noordelijke Yankees en de zuidelijke Dixies. Wat een boeiend land toch, die VS! Als je bedenkt dat de mensen die daar al die oorlog, onderdrukking en ongeluk veroorzaakten de kinderen waren van mensen die duizenden mijlen over de oceaan voeren naar een nieuwe wereld, waar voorspoed, vrede en vrijheid zouden moeten heersen... Luisteren anderen hear ook wel eens zo "thematisch"?

Een verkl**te Wharfedale "Rosedale"! Daar zou een zware straf op moeten staan...

Elf uur? Hoe moet dat dan met het traditionele uitslapen op zaterdag? Nee, zeker niet vroeger dan na-de-lunch c.q. brunch! Een uur of

Memories, Like the corners of my mind Misty water-colored memories Of the way amps were Scattered pictures, Of the smiles we left behind Smiles we gave to one another For the way amps were Can it be that they were all so simple then? Or has time re-written every line? If we had the chance to do them o'er again Tell me, would we? Could we? Memories, may be beautiful and yet What's too painful to remember We simply choose to forget So it's the laughter We will remember Whenever we remember... The way amps were... The way amps were... ("The Way We Were", uit de gelijknamige film met Barbra Streisand en Robert Redford, schandelijk bewerkt door Spido.) Jammer, dat ze nooit zijn geleverd met spekstenen kasten... De eerste luidspreker die niet verstopt raakte of dichtslibde bij grootschalige muziek. My first love!

Beste Alabaster, Bedankt voor je uitleg! ik meende dat de unit bovenin de middentoner was, maar vergiste me dus. Komt helaas vaker voor... (Niet goed gelezen

Jullie zijn van harte welkom op 24 november, zo verzekerde KF me. Wanneer jullie vroeg in de middag komen, is er tijd genoeg om te luisteren

Het komt mij voor dat een apparaat dat de plaat voldoende verhit om zijn totale body een nieuwe houding te geven, de groeven ook voldoende zal verhitten om hun profiel te wijzigen. Met andere woorden: een complete make-over. Ik heb iets dergelijks een paar keer geprobeerd met een lauwe strijkbout. Don't try this at home!

Beste Kraus, Oprechte complimenten, zowel aan jou (verhaal) als aan Alabaster (speakers) en gebr. Mijnster (versterkers). De prachtige luidsprekers vroegen natuurlijk het meest mijn aandacht. In combinatie met buizenversterkers lijken hoorns de optimale keuze, in verband met het hoge rendement. De foto laat zien dat er - door tussenplaatsing van de hogetonenunit - enige fysieke afstand tussen laagunit en middentonenunit bestaat. Was dit hoorbaar? Indien niet, was dit dan te danken aan een lagere-orde filtering, en dus een geleidelijke overgang met minimale fasefouten? (Kun je

Beste Seed7, Of een reflectie storend geluid oplevert, is vooral een kwestie van tijd. En van golflengte. Wanneer de reflectie in dezelfde fase is als de bron (m.n. wanneer de afstand tussen bron en spiegel niet meer bedraagt dan een halve golflengte van de geproduceerde toon), is er in het geheel geen vertragende of verstorende reflectie. In normale huiskamers slaat dit op het gehele lagetonengebied, tot waar de eerste staande golven optreden. Wat de storende reflecties betreft - de reflecties, dus, die door vermenging met het originele geluid de verstaanbaarheid, plaatsbaarheid, duidelijkheid aantasten - geldt in grote lijnen wat Wikipedia aangeeft. http://nl.wikipedia.org/wiki/Echo_(geluid) Maar men moet hierbij bedenken dat de duur van de nagalm, de sterkte van de nagalm, en het geluidsspectrum (toonomvang) ervan, van minstens even groot belang zijn als het absolute tijdsverschil (in milliseconden) tussen bron en reflectie. Om de samenhang hiervan te kunnen beoordelen, kan men een cumulative decay spectrum maken van een bandbrede ruisburst (mono via beide luidsprekers) in de betreffende ruimte, gemeten op de luisterplaats. P.S. Hier wil ik nog even op ingaan, als je me toestaat.

Beste mensen, Om bij demonstraties (zoveel mogelijk) de allerfijnste details te ontrafelen, gebruikt KF tegenwoordig een combinatie van Denon PRA-1200 pre amp met verbeterde Bryston 3B power amp. Maar voor directe luidsprekervergelijkingen (d.i. omschakelen zonder tijdverlies) is de Bryston niet zo geschikt, want die heeft maar

Ik ben er al geweest!

Volslagen onzin! (...) Beste Seed7, Okay, iets zorgvuldiger geformuleerd: Alleen bij kleinere / kortere golflengtes treden verstorende reflecties op (t.w. de reflecties die secundaire, tertiaire e.d. geluidsbronnen op de kamerwanden, vloer en plafond veroorzaken). Wanneer bij lagere frequenties de halve golflengte groter is dan de afstand van de bron tot enig punt op de wand, treedt alleen koppeling op. De reflectie is dan immers in dezelfde fase met de bron, want in dezelfde halve periode.

Hoe hoger de Qts, hoe m

Beste Weidok, Vanmiddag heb ik even poolshoogte genomen te A'scha. De badkamers zijn vrijwel klaar, maar het is nog wel een troep overal. Over een paar dagen zal KF echter wel weer kunnen ontvangen. Jullie moeten het maar met elkaar eens worden over een datum, dan zal KF wel laten weten of het hem schikt. Enne... hij is erg benieuwd naar Sietse's speakers! Hij zal de steekwagen (max. laadvermogen 300 kg) en de hydraullische hefwagen (1000 kg) klaarzetten. Overigens: vinden jullie dat er referentieluidsprekers bij moeten zijn? Heeft iemand een voorstel? Of (nog liever) een aanbod?

Beste Erik, Laatst moest ik een toespraak houden in de aula van een crematorium. De aula was gebouwd van glas, beton en staal. Een PA-installatie zorgde voor de geluidsversterking. Bij een dergelijke constructie is Leo's ideaal dicht genaderd: met name dik dubbelglas (thermopane) reflecteert vrijwel het hele geluidsspectrum zonder verzwakking. En de hardheid van de materialen garandeert ook "hoek van inval = hoek van uitval", vrijwel zonder brekingsindex. Alle frequenties (golflengten) werden dus tot haast in het oneindige gereflecteerd, wat een pure akoestische ramp betekende. Eerdere sprekers, inclusief de eerwaarde celebrant van de rouwdienst, waren (m.n. voor veel van de oudere toehoorders) volstrekt onverstaanbaar geweest. Ik besloot de microfoon uit te schakelen, en me vlak voor de toehoorders op te stellen, zodat dezen zoveel mogelijk direct geluid zouden horen, met zoveel mogelijk vertraging van de (helaas onvermijdelijke) reflecties. Ik bleek de enige te zijn geweest die men behoorlijk had kunnen verstaan. (Gelukkig had ik ook de beste toespraak )