WanFie

Nee, omdat er nogal wat senioren lid zijn, is het in juli meestal drukker dan in juni.

Rustig nou maar Edje2. Denk je aan je hart? Wanneer slijtage aan een naald niet te zien zou zijn, is in de fabriek ook geen fatsoenlijke naaldvorm te maken. Het heeft natuurlijk alles met de juiste microscoop en belichting te maken. Én met de microscoopervaring van de man die controleert natuurlijk. Dat is ook een vak apart heb ik geleerd (door schade en schande).

En het verslag van de zeer mooie en perfect verzorgde demo van Orchestral Audio met Final en SPL https://aob-hifi.nl/juli-2024-verslag-orchestral-audio-met-spl-en-final-2/ De hele club demogevers. Veel leesplezier!!

Waarom niet naar John Somberg. Rob Willems heeft hem daar ook heen gebracht. En met John heb je toch goed contact? En gerepareerd moet hij toch, wanneer kapot, dan wil bijna niemand hem. Of voor een heel kage prijs

Helios in Haarlem verkoopt ook Canare.

Maar dat die kabel daarmee ongeschikt is voor SPdif is natuurlijk ook niet zo. Mijn broer (die ook zo'n gevlochten SPdif kabel gebruikt) geeft zelfs aan, dat die constructie voor SPdif beter is. En jitter is bij SPdif ook erg belangrijk, omdat het clock signaal in de datastroom zit. Ik ben wel benieuwd welke rca stekkers mogelijk beter zijn.

Bij mij staat er rechtsonder in het reactie-venster "Other Media " Daar, "insert image from URL". En dan de URL in het vakje plakken.

HDMI wordt weinig voor high-end audio gebruikt. Ik heb er geen idee van wat er precies over die kabel aan audio wordt verstuurd. Het is zeker geen i2s, omdat daar 4 coaxkabeltjes voor worden gebruikt en in de HDMI kabel maar 2 aders voor audio zitten. Ook voor USB zijn er afwijkende protocollen verzonnen. Zoals het Bulk Pet en Diretta protocol. Is dat ook niet om interface problemen voor te blijven?

Ik kreeg de reactie van mijn broer betreffende het gebruik van mijn vechtsel als SPdif kabel. Die wil ik jullie niet onthouden: Misschien komen metingen en hoorbare effecten dan toch nog bij elkaar. Het is immers een SPdif kabel en geen high speed netwerkkabel.

Maar ook bij USB en HDMI (voor i2s) hoor je verschillen. I2s heeft geen foutcorrectie. En bij USB kan de voeding voor storing zorgen. Zeker wanneer die uit de PC komt.

Nee, dit gaat juist over andere digitale kabels. voor SPdif is een ander topic.

Het bijzondere is dan weer, dat netwerkkabels voor een 10 Mbit netwerk, coax was met BNC connectoren. De eerste generatie twisted pair kon gelijk al 100 Mbit en daarna zelfs Gbit met dezelfde kabels. Mits ze niet idioot lang waren.

Dank je kappa7. Ik hoop dat er hier iemand is die er wat zinnigs over kan vertellen.

maar ze werken wél. We hebben al het topic over de SPdif kabels. Dat wil ik niet vervuilen met andere digitale kabels. Daarom hier een ander topic over onmogelijke digitale kabels. Dezelfde kabel als Kappa gemeten heeft voor SPdif gebruik ik hier al USB kabel. al is die iets uitgebreider en ligt er naast de 2 gevlochten aders ook nog een massadraadje. En als 2e onmogelijkheid is de 5V ader niet aanwezig. De DAC wordt met een 5V batterij voor de gek gehouden. Het lijkt me zo mogelijk nóg onmogelijker dan de SPdif kabel. Er gaat immers met gemak 384 kHz 32 bit doorheen. Maar ook de dikke gevlochten netwerkkabels die hier langs kwamen. En wanneer je in een desktop pc kijkt, zie je dat de front usb aansluiting vaak met simpele draadjes worden aangesloten. Wat eigenlijk de vraag is, hoe gek kun je het maken voordat het niet meer werkt?

Die wordt tegenwoordig niet langer dan 3 mm. Vlechten valt dan niet mee...

Misschien, misschien doen de Cardas imitaties het ook wel beter met de twee pennen. Er zitten nu Rean (low cost Neutrik) stekkers aan. Maar ik bedoelde eigenlijk, wanneer ik een digitale kabel bij b.v. een Philips apparaat krijg, dan zitten er precies dezelfde stekkers aan dan aan de analoge kabels. Deze van AudioQuest b.v. is ook niks bijzonders wat stekkers betreft.

Ik gebruikte de SPdif kabel voor de CDspeler. Tzt wel eens wat proberen. Nu is het weer er niet naar.

Kennelijk zit het probleem meer in de stekkers dan in de kabel. Dat geldt dan voor alle SPdif kabels. Omdat er altijd gewone cinch stekkers aan zitten.

De uitkomsten zijn er, en Kappa7 zal die binnenkort hier wel presenteren. De metingen zijn zoals verwacht rampzalig slecht. En het kabeltje is theoretisch helemaal niet geschikt als digitale verbinding!! Maar het blijft me wél bezighouden waarom het dan wel prima werkt (zelfs tot 192/24) en het volgens verschillende mensen ook nog eens uitstekend klinkt.

Ruimtelijke effecten zijn voor mij: diepte en plaatsing in die diepe ruimte. Die ene lijn is er vrijwel nooit, omdat er altijd wel wat echo en galm wordt toegevoegd. Daarmee krijg je de illusie van ruimte, maar is het niet, omdat deze galm en echo niet aan de plaatsing van de instrumenten is gekoppeld.

Bij de muziek die ik draai is dat toch zeker zo. Nieuwe jazzmuziek is meestal vrij direct opgenomen. En bij de oudere en goed opgenomen muziek hoor je zeker veel diepte en ruimte. Ook al staan de luidsprekers tegen de wand. Maar ik ga geen muziek draaien vanwege de ruimtelijke effecten. Enkele stukken om te testen of demonstreren heb ik wel, maar verder gewoon muziek die mij aanspreekt.

De ruimtelijke informatie moet uit de luidsprekers komen, niet van reflectie. En die ervaring is er ruimschoots. Mijn W/P's (met het basreflexgat aan de achterkant) staan met de units 90 cm van de muur. En wanneer de ruimtelijkheid in de opname zit is die heel duidelijk te horen. Helaas is dat met weinig muziek het geval.

Maak van de achterwand een groot absorberend vlak en de wand effecten zijn voor midden en hoge tonen opgelost. Ook voor een dipool. In studio's gebeurd dat zo ook. En dan speakers kiezen die ook voor dichtbij de wand ontworpen zijn, kiezen. Dus geen basgat aan de achterkant en/of laag afgestemd op die wandpositie. Engelse luidsprekers hebben dat vrijwel allemaal. Die 40% regel slaat nergens op, om de de afstand dan per kamer anders is en de kamfiltereffecten dus ook in elke kamer anders zullen zijn. bij een 10 m kamer is het 4 m en bij een 5 m kamer 2m. Wanneer de afstand heel groot kan zijn, en wanneer er basabsorptie door b.v. een slappe achterwand te kiezen, is dat enigszins op te lossen. Maar de meeste kamers laten dat niet toe. Dichtbij de wand is dan veel eenvoudiger te realiseren. Dus NIET in een hoek proppen, maar vrij tegen een voldoende lange wand.

Wat betreft achterwandafstand. Gisteravond was Helios op bezoek bij de audioclub. Deze mensen richten vaak studio's in en leveren onder andere het luidsprekermerk ATC. De man was er van overtuigt, dat een grote wandafstand erg slecht voor de laagweergave was. Ik heb daar in het verleden hier ook eens een discussie over gehad: Het kamfiltereffect: Doordat de geluidsgolf die via de muur terug komt soms het geluid uit de luidspreker bij sommige frequenties uitdooft of bij andere juist juist versterkt, krijg je een zeer onrustige laagweergave. Door de juiste akoestische aanpassing van de achterwand zijn de ruimtelijke effecten die je zou hebben bij verder in de kamer plaatsten te verbeteren bij een kleinere wandafstand.

Er is geen verschil tussen een analoog of digitaal signaal over een geleider. Allebei spanningen die variëren. Alleen is de frequentie bij digitaal veel hoger dan bij een analoog signaal. Bovendien zijn het blokgolven in de digitale kabel. De timing daarvan is erg belangrijk evenals de nauwkeurigheid waarop de blokgolf wordt doorgelaten. Maar in hoeverre dit bij een ethernetkabel van belang is, weet ik niet. Ik heb heel standaard kabels en het klinkt hier prachtig. Ow... wacht, het laatste stukje is hier via WiFi, dat kan helemaal niet goed gaan...