carl

Het blijkt inmiddels een SME 3009 series II te zijn. Kom Peter als SME kenner. Je hebt vast en zeker een mening.

Ik heb iets vergelijkbaars geleend van iemand en kwam tot dezelfde conclusie Gydo. Kabels geloof ik dan weer wel in.

Ik kan een originele SME arm krijgen. Wat brengen die dingen op en hoe verhoudt zich die arm met de improved.

Iedereen benadert dit met zijn eigen kennis en kunde en op zijn eigen niveau Gydo. Ik ben typisch alpha en heb heel weinig technische kennis. Een mechanisch ding als een platenspeler kan ik nog wel een beetje volgen. Bij de rest vertrouw ik toch op jullie. Wat ik wel lastig vind is, om om te gaan met zaken die volgens technici niet zouden kunnen, maar waar ik wel verschillen waarneem. Als het niet te veel geld kost laat ik me wel eens verleiden.

Ik denk ook wel de constructie van het plateau Gydo. Belangrijk lijkt me veel gewicht aan de buitenkant te houden.

Vandaag weer eens heel leuk bezig geweest. Ik was niet tevreden met de VTA instelling en heb die iets aangepast. Ook de Schuman resonator weer ingezet en dat werkt toch wel echt al snap ik daar helemaal niets van. Ik heb nu voor de tweede keer een live concert van het Charles Lloyd Quartet uit 1971 (Flowering) aanstaan en de dynamiek spat er van af. Die lui konden toen wel iets zowel muzikaal als opnametechnisch. Wordt mijn nieuwe demo LP!

Dat zal vast en zeker iemand hebben uitgezocht. Hoeveel is dat Jack?

Dan willen we graag horen wat je zelf gemaakt hebt Ed. Ik heb een paar platen die vlakker mogen.

Energieverbruik is natuurlijk wel een punt Fuchs. Hoewel als ik mijn buizen aan heb kan de verwarming een stuk lager. Compact hoeft voor mij niet echt.

De vraag is dus wat per saldo de voordelen zijn van klasse D. En Ivan gebruikt Cock zijn buizen eindversterkers wel eens en hoe verhouden die zich klankmatig met zijn klasse D?

Iedereen natuurlijk zijn meug Gydo.

Zoiets wil ik toch echt niet in mijn kamer Gydo. Wel erg dominant.

Hans en ik hebben natuurlijk een volstrekt andere achtergrond Wil. Logisch dat hij technisch erg geïnteresseerd is (en ik niet).

Ik een stuk minder Hans. Voor mij gaat het puur om het geluid. En met buizen en analoog kom je erg ver.

Ik kom graag een keer luisteren Wil als je je keuze hebt gemaakt. Die vriend van die vriend heeft wel een punt trouwens. Maar de uitzondering bevestigt de regel.

Wel stevig geld zeg Walt - Zwitserland is duur.

Als je een goede instructie wilt hebben welke stands je de nodige aandacht moet geven dan krijg je die met dit blad niet. Het zijn de bekende advertorials. Maar ik heb wel een leuk lijstje gemaakt van zaken die ik in ieder geval wil zien en horen.

Ik ben hem ook al aan het bekijken Walt.

Daar kan ik niet tegen op George (big smile). Ik luister trouwens ook niet zo naar teksten, maar bij zo’n opera kan je er natuurlijk niet omheen.

Ik ben ook niet iemand die de hele dag in het Concertgebouw zit George. Maar muziek is net exotisch eten. Soms moet je het gewoon proeven.

Bij opera denken we vaak aan Italiaanse opera George. Maar bijvoorbeeld Carmen is Frans en zeer meeslepend met veel dans. Wij hebben hem laatst in een Cubaanse versie gezien. De werken van Weil en Brecht zijn weer totaal anders muzikaal. Probeer maar eens.

Radio is inderdaad een mooi medium om kennis te maken met oude en nieuwe muziek Fuchs. Ik vraag me wel eens af hoeveel mensen overdag de radio aanhebben thuis. En sorry heren dat ik altijd wat last heb met moeilijke woorden. Heb ik eigenlijk altijd gehad.

Net terug van Amsterdam waar Ellie en ik met een vriendin naar de opera Mahagony zijn geweest. Voor wie deze niet kent “ the Alabama Song” van de Doors komt van die opera. Het nummer in de opera wordt overigens door een vrouw en dus veel hoger gezongen. De opera is van Berthold Brecht (tekst) en Kurt Weil (muziek) en is in de jaren 30 voor het eerst opgevoerd. Dat schijnt nog wel een schandaal te zijn geweest want zowel de gegoede burgerij als de beginnende nazis hadden er erg moeite mee. Brecht was een Marxist en bekritiseerde in deze opera de macht van het geld en de wijze waarop geldhebbers er mee omgingen. Heel kort het verhaal: een paar boeven stichten in een woestijn in Amerika een stad waar boeven en gelukszoekers e.d. kunnen genieten van de “geneugten” van het leven zoals heel veel drank, vreetorgies en hoeren. Met een voorwaarde: je moest het wel kunnen betalen want geen geld hebben was een misdaad. De wederwaardigheden van 4 houthakkers werden besproken met een zeer negatief einde van drie van hen. De regie van deze opera is in handen van Ivo van Hove: een Vlaming die internationaal inmiddels heel wat roem heeft vergaard (hoewel mijn vrouw en vriendin mixed feelings hadden bij opvoering van Lazarus van David Bowie). Hij had het werkelijk fantastisch uitgewerkt op dat grote toneel van de Stopera. Je moet je het toneel voorstellen met rekwisieten erop en daarnaast op het toneel een groot filmscherm. Door de acteurs heen liep een kameraman die inzoomde op bepaalde details die te zien waren op het filmscherm. Dat werkte heel erg goed. Nadeel was dat op het toneel ook wel dingen wegvielen. Maar op de “hoeren” heb ik af en toe wel eens een blik geworpen. De muziek is bekend door het hoofdthema de Alabama Song. De uitvoering was werkelijk excellent met een internationale cast waaronder Lauren Michelle: een fantastische zangeres en bovendien een donkere dame die het aanzien zeer waard is. Het orkest was natuurlijk boven iedere twijfel verheven. Je moet wel even wennen aan de avant-garde muziek, maar het ligt me wel. Brecht en Weil hebben nog twee andere bekende werken samen gemaakt namelijk de Dreigroschenoper en de Sieben Todsunden. Ik heb ze nu alle drie gezien en gehoord. Ik hoop dat ik nog tijd van leven heb voor een herhaling.

Vond jij die ook zo geweldig Roots - ik heb ze onder meer jgehoord met die Audio Innovation buizenversterkers van Ed de Jong. Stom dat ik ze niet gekocht heb.

Dan moet je in Veldhoven bij van de Hul gaan kijken als ik Marco goed begrijp Kraus.