Kraus vonBentinck

Aardig leesvoer. Meten is weten maar weten hoe te meten is toch de crux. Als vinyl liefhebber moet mij toch van het hart dat vinyl moleculen, scheef gelijmde naalden, wow, flutter, RIAA correcties, smeltend vinyl, verticale afspeelhoek, fouthoeken, eigenresonanties en verkeerde arm/elementcombinaties enz, enz. toch eigenlijk allemaal schreeuwen om de van alle mechanische aspecten ontdane afspeelmogelijkheden die de digitale wereld biedt. Om nog maar niet te spreken van de energie/grondstoffenverslindende productie & distributie van de langspeelplaatjes. Wat komt er allemaal niet kijken om een zelfs maar enigszins stabiele draaisnelheid te bereiken, een kunstje dat digitaal werkelijk niets voorstelt.

dit komt een beetje in de buurt RME ADI-2 Pro FS

Hoewel ik meer & meer overtuigd raak dat de telefoon met Bluetooth en draadloze earphones eigenlijk afdoende is voor een goede en comfortabele beleving van geluid buiten de deur, ga ik toch even afwachten tot de sony-spelers op de markt komen. Ik heb veel vertrouwen in Sony (en spreek dan ook nooit van 'Zonie') maar of de benodigde investering van ver over de 1K (bedrade hoofdtelefoon+ 1TB microSD) ook zo'n grote sprrong vooruit oplevert? Beter zal het zeker zijn maar uiteindelijk zit men toch 'maar' in de tuin of de tram. Het ligt ook een beetje aan de inzetbaarheid van het apparaat in de thuisinstallatie. Ik ben in ieder geval nog niet van het idee afgestapt.

Antelope Zodiac?Gold/Platinum Daar heb je werkelijk keus zat om te schakelen tussen verschillende ingangen en aan de voorkant nog twee koptelefoon aansluitingen met aparte volume regeling. Een heel mooi apparaat. Wel D/A conversie maar geen A/D.

Dat lijkt mij dik voldoende als excuus voor een draaitafel. Maar beginnen met vinyl? Nee, moet je volgens mij niet doen. Daar is geen rationeel argument voor te verzinnen. Althans, volgens mijn bescheiden mening. Wat mij bij de draaitafel verder nogal eens opvalt is dat er hier vrij veel leden zijn met meer dan 1 draaitafel of een draaitafel met meerdere armen/elementen. Die categorie (daar zit ik ook inj) is groter dan het aantal leden met meer dan 1 CD-spelers/streamers. Dat geeft volgens mij aan dat de digitalers zorgelozer hun muziekjes afspelen dan de analogers. De draaitafel is kennelijk nooit af. (All other players ask themselves but some, but vinyl us draws, It swallows us and never chaws, by him, as by chained shot, whole ranks do die, It is the tyrant pike, our hearts the fry Vrij naar John Donne: The broken heart)

Discussies over verschillen bij 12 cijfers achter de komma spreken mij niet aan. Het valt mij op dat het bij vinyl dikwijls gaat over theorie die met luisteren eigenlijk niet veel meer te maken heeft (hoe heet wordt de naald?). Vinyl is op die manier echt iets voor apparaat fetisjisten. Maar ik ben sowieso van mening dat de enige rechtvaardiging voor een draaitafel een flinke collectie platen is. Heb je die niet, ga dan lekker streamen.

Een aspirant draaitafel/muziek liefhebber kan verwezen worden naar dit topic en zal na lezing concluderen dat niemand, echt niemand die beschikt over de volle verstandelijke vermogens, zich zal storten op het vinyl-avontuur.

https://hifi.nl/artikel/30897/Sony-lanceert-nieuwe-draagbare-muziekspelers-NW-WM1ZM2-en-NW-WM1AM2.html

Interessant. beetje overbodige posting maar allez, vooruit maar. The tax man's taken all my dough All I’ve got is this sunny afternoon And I love to live so pleasantly Live this life of luxury Lazin' on a sunny afternoon In the summertime Het is de laatste tijd prachtig weer en dus zit ik lekker met de benen omhoog in ons kleine tuintje. Fijn prima binnen bereik van de wifi en dus mogelijkheden zat om net zo van de muziek te genieten als binnen tijdens de wintermaanden. Ik heb mij best goed voorzien van de benodigde spulletjes en daarom ook niet veel te klagen maar, een beetje audiofiel tikje is er nog wel al is het gelukkig een flink stuk minder geworden. (Ik heb altijd gedacht dat AA stond voor Audiophiles Anonymous maar het blijkt te gaan om een geheel andere verslaving, soms minstens even duur [ik heb afgelopen dagen naar een set geluisterd die minimaal €200.000 heeft gekost- er stonden alleen al 5{!} steendure powerconditioners, de allerduurste Brinkman draaitafel, een schitterende Micro-Seiki en nog een Thorens, drie enorme Aitos monoblokken en nog veel meer]) Ik heb een Sony Xperia I ii. Een heel dure telefoon die echter voor de helft van de prijs weg gaat als je contant betaalt en gebruik maakt van de cash-back regeling.(inmiddels ook gewoon enorm in prijs gezakt). Die is echter wel voorzien van Bluetooth5, APTx en LDAC waardoor het mogelijk is om high resolution files in het originele formaat tot 96/24 af te spelen. Handig is dat de interne opslag al 256 GB bedraagt en met een SDcard is dat verdubbeld. Ruimte zat in principe. De vakantiefoto’s schrijf ik altijd snel weg naar de cloud en video doe ik niet aan dus de opslag is bijna geheel vrij voor audio Die telefoon gebruik ik binnen ook om via de app van JRIVER (Gizmo in mijn geval) over de thuisinstallatie te streamen. Niet zo vaak want ik draai toch meestal vinyl. Bij de telefoon heb ik voor in de tuin Bluetooth in-ears van Sony, de WF-1000XM3. Die kun je instellen op voorkeur voor verbinding of voorkeur voor geluidskwaliteit. In dat laatste geval gaat alles via de LDAC-codec van Sony. Ik maak geen gebruik van de noise-canceling, nergens voor nodig. Voor de oudere oren maak ik wel gebruik van de breed instelbare equalizer die zowel met de hand is in te stellen als een behoorlijk aantal presets kent. Uiteraard moet ik kiezen voor verhoogde treble. Die in-ears bevallen best goed al heb ik wel fraaiere koptelefoons (AKG K712, in mijn og/ren een behoorlijk accessoire tegen een superprijs). Die kan ook makkelijk bedraad via de OyaideXLR-kabel van de AKG in de 3,5 mm jack van de telefoon. Dat doe ik echter niet om twee redenen: Ik zit lekker met mijn kale kop in het zonnetje en ik wil geen bikinilijn op de glanzende schedel en ik zou dan op JRIVER de equalizer moeten instellen en om een of andere reden voel ik daar niets voor. Op JRiver heb ik zo min mogelijk instellingen en direct connection met de geluidskaart via ASIO en van daaruit via AES naar een externe DAC. Maar dat wil ook zeggen dat zo’n over-ear Hifiman oplossing voor mij niet geschikt is en ik om gebruik te maken van de nieuwe gebalanceerde 4,4mm hoofdtelefoonaansluiting zal moeten kiezen voor een bedrade in-ear. In het geval van de wel zeer bescheiden geprijsde iFi Go Blu (heel aantrekkelijk) moet er toch gauw een paar honderd €€ bij gerekend worden. De iFi kan wel via bluetooth ontvangen maar niet afspelen. Er moet een bedrade hoofdtelefoon op, 3,5 of 4,4 mm. Ik heb dan niks aan mijn Sony in-ears.

Maar zou je dan rechtstreeks platen willen luisteren op je DAP? In geval van ADC doe je dan toch de digitale conversie. Eigenlijk kun je dan ook wel de LP digitaliseren en naar de NAS o.i.d. overzetten. Een analoge ingang is voor mij geen overweging in ieder geval. Voor AD conversie heb ik wel meer mogelijkheden en ik weet zeker, ook wel betere. Maar ik kom er wel achter dat er heel wat interessante mogelijkheden zijn en dat een impulsaankoop geen slimme stap is. Inlezen, wensenlijstje, uitproberen en luisteren zijn dingen waar best wat tijd in zullen gaan zitten maar voorkomen van een miskoop is altijd de beste oplossing. Een aardige klusje voor de zomer. Dank voor de links en ervaringen.

Dat is zeker waar en ik zal ook echt niet naar de winkel hollen voor zo'n Astell & Kern. De besprekingen over die Digital Audio Players zijn echter zeer enthousiast en dat heeft toch wel de nieuwsgierigheid gewekt. Maar het is inderdaad ook niet echt nodig om voor buiten de ultieme geluidskwaliteit na te streven met de bijbehorende kosten. Hoewel Bluetooth een mogelijkheid is zijn de apparaten absoluut primair gericht op de betere, bedrade hoofdtelefoon. En daarvan wordt ook vermeld dat ze zeer goed in staat zijn de meest veeleisende hoofdtelefoons aan te sturen. Behalve een Stax kan zo'n apparaat met elke hoofdtelefoon kennelijk uit de voeten. De fabrikant legt vooral de nadruk op de toepasbaarheid bij de streamingsdiensten/MQA, DSD en de ruime inzetbaarheid in de thuisinstallatie. @kappa7. Bedankt voor de info

Voornamelijk als draagbare hoofdtelefoonspeler. Gewoon voor buiten, vakantie en eventueel auto.

Ik heb wel belangstelling gekregen voor de Digital Audio Players van bijv. Astell & Kern maar gezien de prijzen (van €800 tot +€2000) ben ik wel benieuwd naar ervaringen van anderen. Interesant vind ik de mogelijkheid tot integratie in je hele audioset en de mogelijkheid om met zeer goed resultaat zowel Bluetooth in-ear hoofdtelefoons aan te sluiten alsmede echte kwaliteitshoofdtelefoons, zelfs via een aparte gebalanceerde aansluiting. Ook de integratie van streamingsdiensten gaat goed en gemakkelijk meen ik. (hoewel ik mij wel afvraag hoe je bij mobiel gebruik toegang hebt tot bijv. Tidal of Quubuz) Het is inderdaad wel zo dat de kwaliteit (en de prijzen) van in-ear hoofdtelefoons met een vrij spectaculaire ontwikkeling bezig zijn. Wat me enigszins doet aarzelen is het tempo waarmee steeds nieuwe modellen verschijnen met de onvermijdelijke of noodzakelijke(??) 'verbeteringen'. Bovendien is de concurentie flink en verschijnen er naast Astell & Kern toestellen met dezelfde pretenties maar heel andere prijzen (Xiaomi). Ook vraag ik mij af of de sprong van uitstekende smartphone die ook hi-res audio afspeelt op een mooie in-ear naar een DAP werkelijk zo groot is. En, er komen al snel toch behoorlijke extra kosten bij, zoals een extra 1 TB sd card, een hoesje, eventueel zelfs een extra DAC module. In het geval van een passende kwaliteitshoofdtelefoon mogelijk een verdubbeling van de aanschafprijs. Ik ben dus heel geintereseerd in ervaringen van anderen. In mijn directe omgeving ken ik niemand die zo'n overstap gemaakt heeft.

Iets waar men wel erg in moet hebben is dat die heruitgaven in mono ongetwijfeld staan in een stereogroef die horizontaal moet afgetast worden met een stereo-element en niet verticaal met een mono-element. Dat betekent dus ook dat je niet echt de voordelen van mono hebt. Dat vermoed ik althans. Ik denk dat die heruitgaven niet met een mono beitel gesneden worden. Ik had een dergelijke mono-uitgave ook bij me en Cock zag in een oogopslag dat het een moderne microgroove betrof.

Mono luisteren kan volgens mij net zo goed digitaal al is er ook daar hetzelfde probleem: aan materiaal om af te spelen ontbreekt het.

Dat doet me toch een beetje denken aan de Russische oligarchen met hun 6 of 7 superjachten, +30 huizen en villa's en wie weet hoeveel maitresses. Hoe krijg je dat ooit allemaal in één leven gebruikt?

“Round up the usual suspects”. Dat ging deze keer toch minder gemakkelijk dan gewoonlijk. Er waren veel van de gebruikelijke verdachten , weliswaar om heel uiteenlopende redenen, ditmaal afwezig. Uiteindelijk waren er 9 aanwezigen op het mono-event in het altijd gastvrije Music2 in Hoek van Holland tussen Goede Vrijdag en Eerste Paasdag. Ondanks dat was er wat apparatuur en opstelling betreft toch wel alles uit de kast gehaald en in combinatie met de presentatie werd er duidelijk een punt gescoord voor de mono-weergave. Inderdaad is er meer dan voldoende van de begeerde ruimtelijkheid, is het verbazingwekkend hoe messcherp vocalen verstaanbaar zijn en hoe natuurlijk instrumenten klinken (de xylofoon een heel fraai voorbeeld) en hoe enorm koper kan uithalen. Dynamiek aplenty. En toch…. Vera Lynn, Peggy Lee en Frank Sinatra staan levensecht voor je maar je hebt de neiging om tegen de zojuist weer tot nieuw leven gewekte als eerste op te merken “Oh ben jij daar weer. Wat kommie doen?”. Dat moet een teleurstelling zijn als je net van gene zijde bent gearriveerd. De als altijd heldere uiteenzettingen van Cock en de muzikale illustratie bij zijn woorden maakten mij in ieder geval wel weer duidelijk dat het streven naar werkelijkheidsweergave het beste gediend is met de mono-aanpak. Voor de jazz liefhebber is mono en het beschikbare repertoire waarschijnlijk een ‘mer à boire’ maar de jazz-liefhebbers waren ook in dit kleine gezelschap ver in de minderheid. De huidige thuisluisteraar is minder goed bediend met de overstap naar mono, zeker als het gaat om repertoire. In het verslag van George/Kappa (excuses aan hem voor het opnieuw moeten aanhoren van Beethoven’s rondo; ik sleep die door mij grijs gedraaide plaat eigenlijk overal mee naar toe) kwam ook al naar voren dat het toch wel even lekker luisteren was, boven, rustig op de bank, naar ‘gewone’ stereo. Zelfs al was de opstelling minder dan de super set beneden. Het is toch zo dat je graag heel goed de dingen wilt horen die je gewend bent en de stereobeleving is daar onderdeel van. Men luistert nu eenmaal veel meer naar muziek thuis dan live bijwonen van concerten. En thuis is het de laatste 50 jaar stereo wat de klok slaat. Sommigen kunnen eindeloos genieten door voor de zoveelste keer te gaan zitten voor DSOM en er dan nog geen genoeg van hebben. Ik behoor zelf eigenlijk ook tot die categorie al is het dan niet met DSOM. Maar is dat niet de reden waarom men muziek aanschaft? Om het altijd weer bij de hand te hebben als de stemming er naar is? In het Louvre loopt men door vrij lege zalen snel voorbij aan de prachtigste kunstwerken want gehaast is men op weg naar de grote kluit bezoekers die het zicht op de Mona Lisa bemoeilijken. Vangt men er eindelijk een glimp van op dan is de teleurstelling groot omdat het zo veel kleiner is dan het beeld wat men er van had. Veel bezoekers zijn eigenlijk beter af met de reproductie op reuzenformaat. Dat voldoet tenminste aan de verwachtingen. Onze werkelijkheid als thuisluisteraar is nu eenmaal stereo en de 'echte' werkelijkheid is daarin de verliezer. Ik ben er niet uit of dat zo erg is. Voor de popmuziek in ieder geval niet. Toen ik vele jaren geleden in Roterdam in De Doelen bij Pink Floyd zat waren rondom in de zaal overal luidsprekers opgehangen en was achteraf het effect van die overal opduikende geluiden het gesprek van de dag en de sensatie van de beleving.

Dat klinkt niet zo behulpzaam maar de simpele verklaring is waarschijnlijk dat er niemand uit de buurt naar Hoek van Holland rijdt. Indien je morgen tussen 11 en 12 in Rotterdam of Schiedam op het station kunt zijn dan pik ik je op voor de laatste 25 km en lever je ook na afloop wel af op een station.

Die twee dingen vormen precies de reden waarom ik van Tidal ben afgestapt. Hi-res kenden ze niet zo lang geleden nog wel. Het probleem met die diensten is dat men daar precies doet wat men zelf wi en aan de klanten wordt niks gevraagd. Nu is het 48kHz MQA maar wat is het volgende maand? MQA klinkt vaak helemaal niet slecht maar voor klassiek hoeft het voor mij niet of nog liever, helemaal niet. Zou het iets te maken kunnen hebben met benodigde bandbreedte?

If it works, don't fix it. Zo'n Sony ES is gewoon een topapparaat en heel duurzaam. Bij mij werkt de DAT-recorder (59ES) uit 1995 ook nog gewoon. Bij Correct in Rotterdam staan nog diverse Marantz SACD-spelers voor €3200 en nog deze: Yamaha die er ook wel heel degelijk uit ziet met z'n 18kg schoon aan de haak. Toch zou ik gewoon & lekker voordelig wachten tot de Sony het begeeft en dan nog eens kijken wat er op dat moment nog beschikbaar is. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat SACD niks is geworden en uit wat er op SACD is verschenen heb ik nooit meer dan zo'n 15 titels kunnen vinden.

Dat lijkt me inderdaad wel logisch. Heb je een grote en met toewijding verzamelde collectie, dan ligt een (goede) CD-speler inderdaad voor de hand. Een harde schijf vol bestanden heeft gevoelsmatig veel minder waarde dan een mooie verzameling goed gesorteerde CD's. Dat geldt voor CD's net zo goed als voor vinyl.

Ik ben heel benieuwd naar de muziekkeuze. Dat mono goed klinkt staat voor mij wel vast maar de achilleshiel is waarschijnlijk de beschikbare muziek.

Er zijn er hier ook genoeg die het eens zijn met de stelling dat "alle cd-spelers hetzelfde klinken". voor €350 heb je heel veel in huis. Het is de vraag, met het oog op de toekomst, of het verstandig is veel geld te steken in een CD-speler.

Now I heard of a guy who lived a long time ago A man full of sorrow and strife That if someone around him died and was dead He knew how to bring 'em on back to life Well, I don't know what kind of language he used Or if they do that kind of thing anymore Sometimes I think nobody ever saw me here at all Except the girl from the Red River shore Elke rechtgeaarde Bob Dylan fan heeft altijd en bij elke gelegenheid wel een “passend” citaat van de beroemde woordsmid bij de hand en gisteravond, op bezoek bij de meester van de dunne draad ter voorbereiding van het ‘Mono-event’ op 16 april in Hoek van Holland, drong bovenstaande tekst uit “Red River Shore” zich meerdere malen aan mij op. Doris Day, Billie Holiday, reeds lang verdwenen uit dit ondermaanse tranendal, stonden immers griezelig levensecht, als in hun beste dagen, in de retro huiskamer van Cock in Rotjeknor. Een leerzame avond. Zo is capuccino het best te genieten zonder de gebruikelijke schep suiker en is de mono-weergave absoluut meer dan een voorbijgaande rage. Sterker nog, het is eigenlijk wel duidelijk dat de onstuitbaar snelle overgang naar stereo al meer dan een halve eeuw geleden eigenlijk geen vooruitgang betekende. Ook toen natuurlijk protesten maar die werden in korte tijd gedegradeerd tot zinloos roependen in de woestijn en hopeloos achtergebleven strijders van een bij voorbaat verloren achterhoede gevecht. Nu is daar niks meer tegen te doen. Wij zijn inmiddels opgegroeid met stereoweergave en, nog belangrijker, ook de artiesten hebben zich tot de stereo/meerkanaalsweergave bekeerd. Pinpointen, ruimtelijkheid, een (te) breed stereobeeld zijn vereisten geworden voor wat tegenwoordig een goede opname heet. Dat gaat (gelukkig) vooral op voor de popmuziek en is klassiek (en Jazz??) toch wat meer het streven naar echte hi-fidelity trouw gebleven. Naast het luisteren kreeg ik uiteraard ook veel te verwerken over het hoe en waarom van de betere audio, het belang van meten tot onder de -100dB in de ruisvloer, de talloze spikes tussen de tweede en derde harmonische, de verdiensten van trafo’s en een zo kort mogelijke signaalweg. Cock is heel goed te volgen in zijn betoog maar in mijn geval, niet in staat om het verschil te zien tussen een transistor en een condensator, ook een beetje paarlen voor de zwijnen. Weerwoord heb ik nu eenmaal niet op dit terrein. De echte openbaring voor mij lag in het besef hoe goed de techniek 50-70 jaar geleden in staat was geluid te registreren en om de essentie van muziek voor altijd vast te kunnen leggen. Met die techniek zouden we nu, zoveel jaar later nog zeer tevreden kunnen zijn. De met de mono-beitel gesneden langspeelplaat en het verticaal bewegende afspeelelement behoefden eigenlijk geen verbetering als het gaat om eersteklas reproductie van geregistreerde muziek. Ook de nu zo gewaardeerde ruimtelijkheid is volop aanwezig in een goede monoweergave, en ook in detail doet zij niets onder voor een stereoweergave. Stereo is weliswaar sterk in het opwekken van de illusie ‘er bij’ te zijn maar in werkelijkheid natuurlijk een kunstmatige truc. Idealiseren heeft geen zin. De lompe afspeelplaat, de ingewikkelde platenspeler, de moeizame weg van het produceren van vinyl en het persen van de plaat zijn inderdaad ouderwets en de overgang naar digitale opslag en bewegingsvrije reproductie zijn in principe enorme verbeteringen. Maar de waardering voor stereo en de ondergang van mono, daarover valt nog veel te zeggen. Ik ben benieuwd naar de bevindingen van de goegemeente op de komende dag in Hoek van Holland.

Audiofilie betekent niets anders dan 'houden van geluid'; dat is geen verschijnsel dat zich leent voor wetenschappelijk onderzoek, hooguit voor psychologisch onderzoek maar de psychologie heeft in de wetenschappelijke wereld geen al te solide naam. Misschien zijn er.... Tja, misschien ook niet. Dat er bij het waarnemen elementaire deeltjes sprake is van invloed door metingen verandert helemaal niks aan de werkelijkheid en een audiofiele werkelijkheid bestaat helemaal niet maar in de audiofiele belevingswereld is de werkelijkheid bij sommigen van geen grotere waarde dan de 'alternatieve feiten' van Trump c.s. Zelfde verhaal. De neiging om allerlei dingen in het wilde weg te roepen en dan te beweren dat het nu nog niet maar later wel verklaard & bewezen zal worden. Slaat helemaal nergens op. Ge... in de ruimte. Indruk zou maken als het aannemelijk was dat het 5-jarige jochie precies wist waar hij het over had. Gemakshalve is alle onzin die op 5-jarige leeftijd ook allemaal werd uitgekraamd gewoon vergeten. Overigens was het bestaan van meerdere melkwegstelsels op de 5-jarige leeftijd van de schrijver al lang bekend. Dit forum heeft betrekking op een hobby en daar is gewoon alles toegestaan en is zinnig en onzinnig van exact even grote waarde. Zolang men er maar plezier in heeft.