Joboton

Dat heeft te maken met waar de harmonische vervorming zit. Als het in de even harmonischen zit, dan wordt dat als aangenaam ervaren en als het in de oneven harmonischen zit, dan wordt het als onaangenaam ervaren. En dan nu de Quiz-vraag: Waar zit de harmonische vervorming voornamelijkj bij een buizenversterker en waar bij een transistor versterker?

Ook ik heb een aantal LP's (originele) en CD's van Mercury. En een aantal oudere Telarcs. Maar ik kom niet.

Van de site van De doelen in Rotterdam:

Zouden die oude Mercury (klassieke) opnames niet gebruikt kunnen worden? En volgens mij zijn de oude Telarc's ook met maar twee microfoons opgenomen. Datzelfde geldt voor de Denon opnames van de Mahlersymfonieen, die veel forumleden via het Kruidvat hebben aangeschaft (het is de box van het Radio Symphonie Orchester Franfurt o.l.v. Eliahu Inbal). Zijn die niet bruikbaar) En de CD's die bij het boek van Checkpoint Audio zitten?

Because of the margins all Signature cables are named after gold mines.

Dat ligt er aan welke criteria je hanteert. Het stuk van de Kruijff geeft aan wat er objectief gezien met plaatweerrgave aan de hand is en welke factoren invloeden uitoefenen. Met je oren vaststellen is een subjectief verhaal. Over smaak valt weliswaar te twisten, maar niet over 'het gelijk' van iemands opvattingen of voorkeuren.

Kraus en Carlo De kern van het stuk van de Kruijff is mijns inziens de stellingname tegen de claims dat LP-weergave beter is dan CD weergave. Mijn reactie was vooral gericht op de forumleden die niet inhoudelijk reageerden, maar probeerden de boodschap en of de boodschapper te ridiculiseren. In het begin werden digitale opnames door iedereen de hemel ingeprezen, zolang ze maar als LP geperst werden. Toen de CD uitkwam deugde er ineens niets meer van de digitale techniek. Dat is ranzig. Het is zonder enige moeite aan te tonen waarom LP weergave slechter is dan CD weergave. Andersom lukt dat niet of nauwelijks. Maar het is ook niet interessant. Een CD is een CD en een LP is een LP. Primair zijn het gewoon verschillende geluidsdragers. Ook ik hoor de meerwaarde van het geluid van een in de groef zakkende naald, de daarop volgende sleepruis,waaruit dan prachtige muziek opstijgt. Die paar seconden verwachting vind ik echt schitterend en zeker een meerwaarde vertegenwoordigen in termen van beleving. Constateer dat, denk er niet bij na en geniet verder gewoon. Doe ik ook, tot ik weer op dit soort draadjes reageer. Hoe zou het toch komen dat het altijd de vinyl-fans zijn die de confrontatie met de CD-weergave zoeken, terwijl ik nooit een CD-fan uit zichzelf de vergelijking met LP weergave zie maken?

Natuurlijk zijn de huidige kabels v

En er is er niet

Er zijn twee versies verkrijgbaar: een mono-versie, uitgebracht in de Galleria serie en een stereo versie als box met de nrs 4 en 5 er bij. Die heb ik en het is stereo, maar met een gedateerde klank. Maar zo verschrikkelijk spannend gespeeeld, dat het me werkelijk niets meer interesseert hoe het klinkt. Echt een unieke plaatervaring.

Beste Joboton, Dat was mij ook niet opgevallen. Het schijnt een heel gezellige groep te zijn geweest, en de sfeer was prima. Dat merk je wel aan de manier waarop men hier zijn oordeel onder woorden brengt. In het verleden was dat wel eens anders! Ik dacht dat we het over afgelopen zaterdag hadden. Ik ben in de verzameling positieve recensies van de Kings, waarmee jij dit forum op gezette tijden hebt verblijd, ook opmerkingen van de bewuste heren tegengekomen. Wie wil hier nu alleen het negatieve zien? Maar goed, ik denk dat de conclusie gerechtvaardigd is dat jouw opmerkingen dat sommigen alleen oog hadden voor het negatieve niet bedoeld waren als bijdrage aan de discussie over de afgelopen luistersessie. Jammer dat je de discussie hier weer mee belast.

Beste Spido Je hoeft van mij geen woord terug te nemen. Maar het was mij niet opgevallen dat er mensen bij waren die alleen maar oog hadden voor het negatieve en niet voor de goede aspecten. Wellicht vergis ik mij. Ik zal alle reacties van de aanwezigen nog eens nalezen. De bij Ad A genoemde zaken bestrijd ik niet hoor. Ik heb alleen aangegeven dat de ervaringen, zoals verschillende aanwezigen die op het forum geplaatst hebben, in lijn zijn met eigen ervaringen met in het zijpaneel geplaatste woofers. Die zullen ongetwijfelsd op een veel lagere frequentie gefilterd zijn en dan mag je verwachten dat de negatieve effecten minder impact hebben, maar dan nog komen de ervaringen kennelijk overeen.

Beste Joboton, Zijn er dan nog m

Op het gevaar af onzin te verkondigen (ik ken ESL's niet goed) geloof ik dat de vergelijking niet opgaat. Esl's stralen toch homogeen af naar achteren? waarbij het naar achteren gestraalde geluid precies dezelfde eigenschappen heeft als het naar voren gestraalde geluid, maar dan in tegenfase. En daar zit hem naar mijn idee het grote verschil. Bij de SS30 hoor je de basluidspreker kennelijk behoorlijk ver buiten de luisteras. Dat betekent dat het on axis geluid (dus veel luider dan het off axis wat jullie direct horen) voor de luisteraar als indirect geluid de kamer vult. En het is juist die ongebruikelijke verhouding tussen direct en indirect geluid die ik als factor van belang verdenk, zeker omdat de overgangsfrequentie kennelijk hoog gekozen is. En heb zo mijn bedenkingen bij de overgang tussen de woofer (straalt naar de zijkant en wordt off-axis beluisterd) en de middentoner, die weer on-axis staat. Hoe ziet het afstraal gedrag er uit? Wat gebeurt er in het overgangsgebied? Hoe beinvloeden die units elkaar en elkaars afstraalgedrag. Misschien ben ik te conservatief voor dit soort luidsprekers, maar aan de andere kant lijken het me het op zich hele legitieme vragen die ik stel. De ervaringen van de verschillende aanwezigen zijn volkomen in lijn met de ervaringen die ik met dat soort systemen heb. Ik zou het zo omschrijven: Een heel breeeed geluid met heel weinig diepte. Een merkwaardig vage plaatsing in het midden tussen de luidsprekers en een scherper plaatsing naarmate je in het stereobeeld dichter bij de een van de luidsprekers komt. Het maakt in eerste instantie bepaald een overweldigene indruk, maar later ontstaat een gevoel van de aanwezigheid van een soort eenheids ruimtelijke toevoeging die bij elke opname op precies dezelfde wijze aanwezig is. Ik realiseer me dat dit van mijn kant een puur theoretische benadering is omdat ik de SS30 niet gehoord heb. Maar dat maakt de discussie niet minder interessant en ik hoop eigenlijk dat de anderen die er bij waren ook reageren.

Dual draaitafels worden volgens mij erg onderschat. Ze zijn meestal uitgerust met prachtige, lichte armpjes. Met het juiste element kunnen ze tot zeer goede prestaties komen. Vooral de duurdere modellen staan hun mannetje of vrouwtje. Heb je een bepaald type op het oog?

The Euromast Tribune?

Een zinvolle aanvulling. Het maakt me meteen nieuwsgierig naar de uitkomsten van de metingen op de andere plekken in de luisterruimte. Kwamen die overeen met die van 1 m op de luisteras? Of werden er relevante verschillen gevonden? Ik ben het met je eens dat in de concertzaal nooit sprake is van een duidelijke plaatsing van individuele instrumenten. Ik onderschrijf de posting die Sander onlangs over dit onderwerp geplaatst heeft volledig. Maar zou het niet zo moeten zijn dat dat in de opnaem gerealiseerd moet worden en niet in de weergaveketen? Ik koester nog steeds in hoge mate een aantal oude Mercury-platen die ik in mijn bezit heb. "Zijn we niet iets kwijt geraakt?", denk ik wel eens als ik zo

Als je in aanmerking neemt dat Hans ook gesteld heeft dat het in een andere ruimte, met andere apparatuur en andere bekabeling veel beter zou kunnen, wat is dan zo

Kom op heren, blijf liever gewoon discusieren. Het is toch raar om te verwachten dat alleen de bij de sessie aanwezige forumleden iets te berde zouden mogen brengen? Met het publiceren van de bevindingen wordt impliciet ook de discussie met andere lezers gestart. Daar is toch niets mis mee? Wellicht was ik zelf tot een andere conclusie gekomen als ik er bij was geweest, maar niemand kan mij ontzeggen eigen conclusies te trekken uit de verhalen van anderen. Op basis van wat ik gelezen heb, kom ik voor mijzelf ook tot de conclusie dat het allemaal niet zo geweldig geklonken heeft. Sommige commentaren ervaar ik, hoewel vriendelijk geformuleerd, als weerslag van een negatieve ervaring. Het is leuk om te stellen dat er in een andere ruimte met andere bekabeling en een andere set misschien veel meer uit te halen is. Dat wil ik op zich best aannemen, maar zeg je daarmee niet meteen dat het in deze ruimte, met deze bekabeling en met deze set allemaal niet zo geweldig was? Of is het een voorbehoud om de eigen negatieve ervaringen op een vriendelijke manier te kunnen presenteren? Zoals ook al eerder opgemerkt is: de omstandigheden waren kennelijk zoals Feenstra ze voor die luidsprekers goed vindt. Vanuit mijn beperkte kennis meen ik te weten dat conussen steeds meer gaan bundelen naarmate de frequentie stijgt. Als dan de woofers van de SS30, die in de zijkant van de kast geplaatst zijn, doorlopen tot 2 Khz '(doen ze dat echt?), dan kan ik mij voorstellen dat dat negatieve consequenties heeft voor de kwaliteit van de weergave. Bij het beluisteren van andere luidsprekers met in de zijwand geplaatste woofers heb in ieder geval ervaren dat het klankbeeld onnatuurlijk breed is met weinig diepte. Dat heb ik in de verschillende verslagen teruggevonden. Wat ik er ook uitgehaald heb is dat de SS20 de beste indruk heeft gemaakt op de aanwezigen.

Ik kan me niet voorstellen dat zo'n machtig orgel op kleine monitoren goed klinkt... Of die donderslagen die in een stuk van (ik meen) Jerry zaten... Zijn toch best een aanslag op de speakers... Ook Opeth zou ik niet 'veilige muziek' willen noemen... Dat lijken mij nu niet de meest belangrijke zaken om een luidsprekersysteem op te beoordelen. Orkestraal geweld is op zich al heel imponerend en dan zal lang niet iedereen in staat zijn om op basis daarvan een beoordeling te geven. Nee, dan zo'n piano opname. Of de menselijke stem. Dat soort dingen is veel minder spectaculair, maar vertelt veel meer over de werkelijke kwaliteiten van eem luidsprekersysteem. Een goed middengebied is het begin van alles en als een systeem dan ver naar beneden doorloopt, dan is dat een extra kwaliteit. Diep doorlopende laagweergave op zich is dat niet.

Dat Ortofon MC200 element is een hele mooie hoor. De draaitafel en de arm trouwens ook.

Feenstra zou toch ook wel gek zijn als hij zijn luidsprekers met slechte kabels zou aansluiten? Dat zou hij zelf toch ook we horen? En met goed bedoel ik gewoon stevige koperkabels zonder geoxydeerde eindjes.

[quote name='SpeedyAndr

De audiowerlled is uniek: nergens heeft men zoveel geld over voor zelfontkenning van eigen onvermogen.