spido

Beste Jongensdroom, Nee, de waarheid ligt niet in het midden. Daar heeft hij nooit gelegen. Het enige wat in het midden ligt, is het midden.

Beste Threshold, Het is haast ongelooflijk: we lijken het er over eens te zijn dat bij een trilling op de grondfrequentie van een snaar de buik in het midden zit en de knopen aan de uiteinden: waar de snaar vastzit (of tegen de hals wordt gedrukt)! Geweldig! Dit is méér dan ik zou durven hopen! Waar de snaar het meest beweegt, zet deze het meest effectief de omgevende lucht in trilling. Bij de buik, dus. Bij de knopen zijn weliswaar grote verschillen in druk (of trek, zoals sommige mensen zeggen), maar dat is een intern probleem van de snaar. Bij lucht is het niet anders. Bij de fundamentele staande golf tussen twee wanden - met een halve golflengte van de grondfrequentie - is de buik precies in het midden van de kamer. Daar slaat mijn geluidsdrukmeter dan ook het meest uit. Wat jij allemaal aan herrie of druk hoort, voelt of ervaart in de knooppunten (vlak bij de wanden, i.g.v. de fundamentele staande golf), kan ik niet beoordelen. Maar ik weet wel dat mijn geluidsdrukmeter daar nauwelijks iets registreert. Overigens maak ik er bezwaar tegen dat je, net als Ravon, suggereert dat ik over dit onderwerp opzettelijk ònjuiste informatie geef. Ik beschouw die suggestie als een persoonlijke aanval van de laagste soort. De informatie die ik hier over verstrek, komt overeen met die van ieder handboek op dit gebied - en ook bijvoorbeeld Wikipedia. Jullie informatie is daarentegen onjuist. Ik wijt dat echter niet aan opzet, maar aan onwetendheid.

Beste Martijn, Als de bewuste frequentie er is, dan is de staande golf er ook. Onvermijdelijk. Wil je de staande golf vermijden, dan zul je dus de frequentie moeten vermijden.

Huh??? Ook de lage frequenties? Nieuwe Natuurwetten, zeker?

DSP van vandaag is als de equalizer en de dynamic expander van vroeger: bij goede apparatuur, in een goede akoestiek, is het allemaal niet nodig. (En bij slechte apparatuur, in een slechte akoestiek, helpt het niet echt om de weergave natuurlijk te maken.)

Soms krijg ik de indruk dat jij flink in de knoop zit...

Rondetafelconferenties... je moet er maar zin in hebben! Bij Koning Arthur en zijn kornuiten zaten ze met z'n allen tot vervelens toe rond de rondetafel te wachten tot er ein-de-lijk weer eens iets gebéurde. Een dolende ridder die zomaar kwam aanwaaien, een graal die opeens verscheen en verdween, een schaakbord dat uit de hemel neerdaalde: dat soort dingen, dus. Rondetafelconferenties zijn goed voor mensen die niets te doen hebben. De waarheid ligt altijd in het midden, bij rondetafelconferenties. Althans, dat denken de deelnemers. Voor optimistische deelnemers lijkt de waarheid altijd dicht bij te liggen, voor pessimistische deelnemers altijd ver af. Maar voor iedereen net buiten bereik. Gelukkig heeft niemand bij een rondetafelconferentie ooit helemaal gelijk en niemand ooit helemaal ongelijk. Want de waarheid ligt in het midden, denken ze. Daar lag hij, daar ligt hij, en daar zal hij eeuwig blijven liggen. Althans, dat denken de deelnemers. In werkelijkheid ligt de waarheid echter nooit in het midden. De verhalen over Arthur zeggen ons, net als de politieke rondetafelconferenties uit onze tijden, dat je de waarheid alleen zult ontdekken wanneer je van de ronde tafel opstapt. (En hoor, ik verkondig u lieden een groot geheimnis: De toekomst van high fidelity ligt in het verleden.)

Dit IS toch het blauwe forum?

Spido heeft gewoon gelijk, maar jullie snappen het niet. En Wikipedia legt het allemaal nog wel zó goed uit!

Beste Threshold, O, die mogelijkheid bestaat natuurlijk zeker! Maar nooit bij de laagste staandegolffrequentie (de grondtoon), waarbij de afstand tussen de muren de halve golflengte is. Dan is de buik altijd midden in de kamer. (Zie het bovenste tekeningetje.) Wèl kan er een knoop midden in de kamer optreden bij de tweede harmonische daarvan (2x de frequentie van de grondtoon). (Zie het tweede tekeningetje van boven.) Wat de hoorbaarheid van reine testfrequenties betreft: onze oren zijn m.i. niet bij uitstek geschikt voor zulke metingen c.q. vaststellingen. In ruime luisterkamers liggen de frequenties van de fundamentele staande golven zo laag, dat ze vooral ervaren worden als een gevoel in de streek van borstkas en middenrif. Ik heb er bezwaar tegen de betekenis van de begrippen "buik" en "knoop" te wijzigen. Dat kan alleen maar verwarring geven.

Beste Jongensdroom, Ja, ja... wij horen dat vaak in onze gesloten klinieken: "Er is maar één werkelijkheid, en dat is MIJN werkelijkheid!" Of: "DE werkelijkheid* bestáát niet!" Een soort jongensdroom, ja. Die leidt nogal eens tot conflicten, misverstanden en teleurstellingen... * Alles wat objectief kan worden vastgesteld en dus meetbaar, controleerbaar en vergelijkbaar is, enzovoorts.

Beste Hans, Ja, verschillende mensen zeggen nu eenmaal verschillende dingen. En jij accepteert daarvan alleen wat jou bevalt. Maar lang niet alles wat wordt gezegd is verstandig. Breem zei er iets verstandigs over, en dat beviel je kennelijk niet. Als bi-wiring een verbetering oplevert, dan is er iets mis met je bekabeling (te veel weerstand) en/of je wisselfilter (slecht). Niet iedereen vindt bijvoorbeeld die boost-condensator van Infinity een goed idee. Alleen die fasevervorming al... om nog maar te zwijgen van de aantasting van de demping...

Beste Wol, Leak buizenversterkers waren in de jaren 1945-1965 de versterkers met de laagste vervorming ter wereld. Hun prestaties werden in later jaren alleen benaderd door de beste producten van Quad en Radford. En nu nog steeds kunnen andere (ook hedendaagse) buizenversterkers daar niet aan tippen.

Staande golf in lucht (in aan beide zijden afgesloten luchtkolom, zoals een kamer met tegenoverstaande, reflecterende, parallelle wanden): Staande golf van een snaar (eerste harmonische / grondtoon, met drie hogere harmonischen): Het ontlede trillingspatroon van een snaar voor de eerste vier harmonischen. (...) Iedere harmonische heeft een knoop op beide uiteinden van de snaar, omdat de snaar daar vastgeklemd wordt. Op deze punten kan de snaar namelijk niet transversaal trillen. Het nummer van de harmonische bepaalt het aantal buiken. (...) http://nl.wikipedia.org/wiki/Snaar_(muziek) Ergo: bij staande golven zitten knopen altijd aan de uiteinden. Bij hogere harmonischen zijn er echter meer knopen en buiken. t.a.v. dhr Threshold: Waar de lucht c.q. de snaar niet trilt (beweegt), wordt geen energie afgegeven. De lucht en de snaar trillen niet (of nauwelijks) in de knoop. Dit verklaart waarom bij een staande golf mijn geluidsdrukmeter in de buiken heftig uitsloeg, en in de knopen nauwelijks zijn wijzertje liet bewegen.

Beste Jongensdroom, Je haakt in op Breems opmerking: "Er kan een gering effect zijn, maar alleen als je een slecht wisselfilter hebt en te hoog-ohmige kabels (te lang/te dun)", nietwaar? Zou je in zo'n geval niet beter kunnen zorgen voor een goed wisselfilter en laag-ohmige kabels? (Veel commerciële wisselfilters hebben zo'n waardeloze seriespoel voor de woofer zitten, dat alle kostbare luidsprekerbekabeling volslagen zinloos is.)

"Digitaal"... wat is dat? Iets met vingerhoedskruid of vingers wellicht? (Zzizz izz vintidzjjj, zzizz izzz!)

Beste Duck-Twacy, Ja, je hebt gelijk! Bij een trillende snaar wordt de energie loodrecht op de golfbeweging afgegeven. (Behalve bij de knopen, vanzelfsprekend.) Ik heb daarom een correctie aangebracht. De plaatsing van knopen en buiken op de trillende snaar komen echter wel overeen met die van een geluidsgolf in lucht. De vergelijking gaat daarom wel op.

...plus zijn inmiddels genoegzaam bewezen deskundigheid op het gebied van renovatie, dunkt me. Bovendien heeft hij ALTIJD gelijk wanneer hij over Leak en over The Perfect Performer schrijft!

Beste Threhold, Zijn de panelen van de Wharfedales aan de binnenzijden voorzien van dempingspanelen, zoals de "butimunous felt pads" van de BBC-monitoren (Rogers, Spendor, Harbeth) en Leak "Sandwich" uit het verleden? Gezien de prijs van de luidspreker, vermoed ik van niet. De ruimtedemping (BAF, waarschijnlijk) dempt staande golven in panelen totaal niet. Staande golven hebben altijd een knoop (maximale drukverschillen, minimale snelheidsverschillen) aan de reflectiepunten (weerkaatsingspunten). Dit geldt voor snaren* net zo goed als voor luchtkolommen. Er is overigens altijd een "onderste staande golf" als er ook een "bovenste staande golf" is. Want de éne is, zoals ik al eerder schreef, een onvermijdelijk en noodzakelijk gevolg van de ander. De hele omschrijving van "onderste staande golf" en "bovenste staande golf" is overigens onjuist, want beide (de initiële golf mèt de reflectie ervan) vormen samen de staande golf. In jouw voorbeeld: de initiële golf (1/2 λ = 5m) plus de reflectie (1/2 λ = 5m) ervan zijn samen 10 m lang (1 λ) en hebben een frequentie van 17 Hz. Een luidsprekermembraan vormt voor alle frequenties die het weergeeft een buik (maximale snelheidsverschillen, minimale drukverschillen). Plaatsing van een buik (het membraan) in een buik (van de staande golf) kan niet kalmerend werken: integendeel, zelfs. • Het ontlede trillingspatroon van een snaar voor de eerste vier harmonischen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Snaar_(muziek)

Ja hoor, kan bèst!

Beste Pjotr, Nou... néé. Die Wharfedales hadden alleen licht gebogen zijwanden: de andere wanden waren keurig recht. (Maar in een bol treden óók staande golven op. Selectiever en sterker zelfs dan bij rechthoekige kamers of kasten.)

Beste Threshold, Mijn eigen experimenten hebben de volstrekte onjuistheid van deze bewering - die ik in mijn onwetendheid vroeger óók wel heb geuit en wellicht in mijn onbenul zelfs heb bedàcht - duidelijk aangetoond. Als de frequentie van de staande golf aanwezig is, dan is de bijbehorende (en volgens de natuurkundige wetmatigheid van oorzaak en gevolg onvermijdelijke) staande golf er óók. En de bijna-staande golven bij de frequenties juist boven en onder de staande golf-frequentie(s) zijn er ook: net zo onvermijdelijk. Staande golven, en bijna-staande (zeer langzaam lopende) golven, in ruimten met parallelle reflecterende wanden kun je alleen vermijden als je hele stukken uit het frequentiespectrum wegsnijdt. Zou je dat echt willen? http://en.wikipedia.org/wiki/Standing_wave

Beste Mordante, Jouw toonarm heeft geen dwarskrachtcompensatie (anti-skating). Dhr. Weisfeld adviseert om de naaldkracht wat hoger te kiezen dan normaal c.q. gewenst, en om torsie in de signaalkabels te gebruiken voor dwarskrachtcompensatie. Het komt mij voor, dat dit alles heel vreemd is, moeilijk instelbaar en onmogelijk te controleren is, en op den duur zeker aanleiding zou kunnen geven tot schade aan een tamelijk compliant element zoals een Lyra. Wat is het advies van Alex? http://www.stereophile.com/content/vpi-aries-scout-turntable-jmw-9-tonearm-page-2

Zo nu en dan komt hij toch weer voorbij, op ebay, marktplaats of een site van een vintage seller: de Acoustical 3100 draaitafel. Nederlands fabrikaat van heel hoog niveau. Vaak met de eigen All Balance arm (heel goed en toch goedkoop; bleef zelfs tijdens storm op zee goed aftasten), maar ook met SME kort of lang, Grace, Ortofon, Lenco of nog andere arm. Beroemd was de uitvoering met de zware Papst "Außenläufer" motor. De "Jobo" uitvoering draaide niet alleen heel mooi 33 en 45, maar ook nog 78 rpm: wat zou je nog méér wensen? Zie http://www.grammofoon.com/frameset.htm?http://www.grammofoon.com/Acoustical/Acoustical_3100.htm&ContentFrame Een uitvoering die je zo nu en dan ook ziet langskomen, is die met een "Lustre" toonarm. Een mooie arm, maar zonder voorziening voor dwarskrachtcompensatie. Sommige doe-het-zelvers vonden daar echter zelf een oplossing voor! http://www.vinylengine.com/turntable_forum/viewtopic.php?f=18&t=48643