-
Posts
1323 -
Joined
-
Last visited
Everything posted by Ove Rickland
-
Ik neem mee: LP / John Handy / Hard work en CD / Paul Hanmer / Train to Taung: gewoon lekkere muziek.
-
Vreselijk, die spanning.
-
Lijkt mij niet zo handig. Bij een vergrotingsfactor van 60x bibbert het beeld al snel, zelfs bij een vaste hand. En bij het schoonpeuteren van een groef met een tandenstoker moet je toch met de ene hand de plaat vasthouden of in positie brengen en met de andere hand de tandenstoker 'bedienen'.
-
Ik heb de mijne (Byomic) ooit gekocht bij www.verrekijkerhuis.nl voor rond euro 100. Ik gebruik de microscoop ook om klein vuil in de groeven van lp's op te sporen en te verwijderen met een tandenstoker. Tikken die maar een of twee omwentelingen zijn te horen, komen vrijwel altijd door een stukje vuil in de groeven (die je met het blote oog lang niet altijd kunt zien).
-
Is daar wat meer van te zeggen? Een buis heb ik zelf zo vervangen om te horen wat het doet, maar aan het vervangen van een set condensatoren begin ik zelf niet aan.
-
Ben eigenlijk benieuwd of condensatoren van verschillende merken en verschillende isolatiematerialen (flim/folie/teflon enz.) ook verschillend klinken. Kan me bijvoorbeeld voorstellen dat de snelheid van opslag en afgifte van de lading iets doet. Wie heeft hier ervaring mee?
-
De meeste van m'n lp's hebben gelukkig geen barcode!
-
@Mumsoft: ben altijd nieuwsgierig. En Leiden ligt bijna om de hoek.
-
Heb je die (leistenen) onderzetplaten ook nodig wanneer je een stenen vloer (beton met verlijmde tegels) hebt?
-
Kan dat matje niet mee op 14 september?
-
Wordt het dan niet eens tijd dat de moderator zijn ingrijpen toelicht of verklaart? Of heb ik dat gemist?
-
Eindelijk Cuby / King of the world gevonden met poster. http://www.popsike.com/pix/20071010/220159105722.jpg
-
@Duck-Twacy. Ik zie voor wat betreft prijs geen wezenlijk verschil tussen kunst en elektronica. Iemand of een fabrikant vraagt een bedrag voor zijn product en ik als klant vraag me af: heb ik er dat voor over. Zo eenvoudig is het toch.
-
Een schilderij van [vul maar een bekende naam in] is niet meer dan vier latjes, een vierkante meter linnen doek en wat verf plus wat uurtjes om de verf op het doek te krijgen. Kostprijs is niet relevant. De enige vraag die relevant is: heb ik er het bedrag voor over dat de maker (of fabrikant) er voor vraagt.
-
Jongensdromen zijn bedrog.
-
Goed te lezen dat jouw kaartenbak (ook) is gesorteerd op de achternaam van de artiest (Miller en Oldfield) of op het eerste hoofdwoord (Moody).
-
@JD: vergeet niet op tijd terug te zijn voor 14 september.
-
Wanneer je EMI ziet weet je zeker dat het een latere persing of een reissue is.
-
Op basis van het label, de matrixnummers in de uitloopgroef en de buiten- en binnenhoes (met eventuele 'inserts') kun je in principe afleiden om welke persing (of editie) het gaat. De optische verschillen kunnen soms gering of beperkt zijn, maar de marktwaarde niet. Een goede 1e persing kan honderden (tot duizend of meer) euro's kosten, terwijl je een latere persing al voor enkele tientallen (of zelfs enkele) euro's kunt vinden. Maar dat moet je dan wel weten.
-
Stuur eens een foto van het label. Wellicht moet ik mijn data iets aanpassen.
-
Pjotr: deze mono PMC 1255 is een 4e persing uit 1969 met een zwart met zilver-label en een klein omkaderd EMI-logo op het label naast uiteraard het grote Parlophone-logo.
-
Originele (Engelse) eerste persingen zijn in elk geval te herkennen aan [a] het label, tekst langs de rand (rim) van het label, [c] aanduiding van rechthebbende bij de nummers en [d] hoes. Een korte samenvatting voor de liefhebber. • Please, please me (1963): [a] zwart met goudkleurige tekst; ( 'Dick James Mus. Co.' als rechthebbende bij 'Please, please me' en vier andere nummers. • With the Beatles (1963): [a] zwart label met Parlophone in geel; The Parlophone Co. Ltd.; © 'Jobete' als rechthebbende bij 'Money' en nummer 3 op kant B foutief gespeld als 'You really gotta hold on me'. • A hard day's night (1964): [a] zwart label met Parlophone in geel; The Parlophone Co. Ltd. • Beatles for sale (1964): [a] zwart label met Parlophone in geel; The Parlophone Co. Ltd. • Help (1965): [a] zwart label met Parlophone in geel + tekst 'sold in UK'; The Gramophone Co. Ltd. en © 'momo' en 'stereo' in outline op voorkant hoes. • Rubber soul (1965): (a) zwart label met Parlophone in geel + tekst 'sold in UK; The Parlophone Co. Ltd. • Revolver (1966): [a]zwart label met Parlophone in geel + tekst 'sold in UK; The Parlophone Co. Ltd. • A collection of Beatles oldies (1966): ): [a] zwart label met Parlophone in geel + 'sold in UK; The Parlophone Co. Ltd. • Sgt. Pepper's lonely hearts club band (1967): ): [a] zwart label met Parlophone in geel + tekst 'sold in UK; The Parlophone Co. Ltd. en (d) binnenhoes met rode vlammen + kartonnen kaart • White album (1968): ): [a] appel-label + tekst 'sold in UK'; [d] genummerde hoes met bovenopening; zwarte binnnenhoezen + poster + 4 kleurenfoto's. • Yellow submarine (1969): [a] appel-label + tekst 'sold in UK. • Abbey road (1969): [a] appel-label; (d) appel-logo op achterkant hoes soms naar links verschoven en aanduiding 'Her majesty' soms niet vermeld. • Let it be (1970): box-set lp + boek 'The Beatles get back' in dunne kartonnen vouwdoos met labelnummer PXS 1; [d] rode appel op achterkant hoes. Voldoet de plaat met label en hoes niet aan deze korte omschrijving, dan is er sprake van een 2e of latere persing.
-
Alle Beatles-albums t/m Yellow Submarine (1969) zijn origineel zowel in mono als in stereo uitgebracht. Alleen Abbey Road (1969) en Let it be (1970) origineel alleen in stereo.
-
Catalogiseren lijkt eenvoudig, maar is het niet altijd. Dat The Beatles onder de B staan, is wel logisch en Joni Mitchell onder de M ook. Lastiger wordt bijvoorbeeld Kid Creole & the Coconuts: wordt dat K of C? En St Germain (of T Rex): weliswaar een artiestennaam, maar is St nu een soort voorletter (dus opbergen bij de M) of is 'St Germain' de naam en dus sorteren op de S? En B.B. King dan: de achernaam is weliswaar King, maar "B.B. King" is zo'n begrip, dat voor opbergen onder de B ook veel is te zeggen. Gelukkig is B. Bumble & the Stingers weer gemakkelijk: B is altijd goed.