Edje2

Roots, ik heb zelf geen probleem met de match speakers/versterker, maar vraag met gewoon af waarom de buizenversterker geen heel andere klank laat horen. Zoals ik in mijn vorige post schreef zou je verwachten dat de spanning van de buizenversterker veel meer varieert op een wisselende impedantie. dat moet dan toch een heel andere klank geven, maar dat is niet het geval. Blijkbaar kan niemand daar een verklaring voor geven. Ik kan het niet verklaren in elk geval. Blijkbaar is dit niet zo eenvoudig te verklaren.

Mijn beeld is dat de buizen versterker ook daadwerkelijk minder stroom levert in de 12 ohm dan zijn transistor versterker. Hij zal daar toch echt een stuk zachter spelen, of klopt mijn aanname niet. Het lijkt me dat hij zich veel meer naar de impedantie karakterisiek vormt. Als je de wet van ohm erop los laat (P=U^2/R) zal de spanning van de buizenversterker enorm varieren bij veranderende impedantie, daar waar de transistor versterker de uitgansspanning constant kan houden. Dus stel je zet een frequentie sweep op en meet wat eruit komt dan zal dat behoorlijk verschillen van beide versterkers. Maar toch klinken ze hetzelfde. D ebuizenversterker moet toch een veel grilliger frequentie karakteristiek geven en dat moet toch ook overduidelijk te horen zijn? Snap niet.

Dat lijkt me inderdaad niet zo handig aangezien je niet kunt zien hoeveel mu de naald op de moment voor zijn kiezen krijgt. Heb hem eigenlijk voornamelijk gekocht omdat er een separaat links en rechts signaal op staat zodat je de azimuth goed kunt instellen, dat heeft de HN plaat weer niet.

Ik bedoel niet het punt dat de buizenversterker over zijn nek gaat. Ik zoek een antwoord op de vraag waarom een buizenversterker niet wezenlijk anders klinkt dan de transistor variant terwijl de buizenversterker veel heftiger moet reageren op het impedantieverloop van de speaker, dus ook een heel andere weergave zou moeten hebben.

Helemaal niet gezien. HAd ze graag gehoord. Kun je omschrijven wat de klank was en hoe eea werd aangestuurd?

Was daar erg druk in de ruimte en bijna geen zitplekken, dus fatsoenlijk luisteren wat niet echt mogelijk.

Er zullen dan nog steeds hobbeltjes in zitten, welliswaar veel minder, maar variaties van 1,5x is bijna niet weg te werken. Maar mijn vraag staat nog steeds: hoe kan het dat het geluid niet dramatisch verandert met gebruik van een buizenversterker. Stel de impedantie is 6 ohm bij 2kHz en 12 ohm bij 4kHz. Ik zou namelijk verwachten dat de buizenversterker er bij 2 en 4kHz hetzelfde vermogen uit pompt, terwijl de transistorversterker bij 2kHz 2x zoveel vermogen afgeeft als de buizenversterker. Dat zou toch een compleet onevenwichtig geluidsbeeld geven in een van beide gevallen? En toch hoor je zeker wel verschillen, maar net zo dramatisch dat een van beide versterkers complete octaven weg zou laten.

Mooi verslag zeg, en heel leuk om te zien dat je je zo hebt ingegraven in de phono materie. Met name op het gebied van meten kan ik nog wel het eea leren, dus dit zuig ik op. Wat betreft de test LP van HIFI News gebruik ik zelf ook. Track 8 en 9 voor de tracking krijg ik ook bijna nooit goed afgespeeld met de meeste elementen. Ik heb onlangs een Ortofon test LP gekocht daar zitten ook tracking (in mu) tests op, ga die binnenkort eens proberen. Overigens is de tracking van de Morch up4 arm wat betreft tracking geen koning, wat je er ook in hangt. Kwa geluid daarentegen... Ik heb 2 vragen: - Wat meet je nu op de 3 plaatjes naast elkaar? - wat voor phono trap gebruik je met 3 ingangen?

Dat heeft geen enkele luidspreker, de spoel van de luidsprekers kent geen recht impendantie verloop.

Neem aan dat je naar de nieuwe KII luidsprekers hebt geluisterd (KII-7) Heb geen Wilson gehoord met Audio research, wel met Mark Levinson. Foutje? Wist niet dat Ikea ook al elementen levert

Die snap ik, maar dan nog begrijp ik niet dat een versterker die de uitgangsspanning stabiel houdt bij varierende belasting (transistor) tonaal ongeveer hetzelfde klinkt als een buizen versterker waarbij de uitgangsspanning zeer sterk varieert bij wisselende belasting.. De stroom die de versterker kan leveren in een bepaald frequentiegebied zou toch ook dan navenant moeten variëren en dus de klant ook totaal anders overkomen? Dat de fase een onderdeel is van de belasting die een speaker vormt snap ik ook, maar die maakt het fenomeen alleen nog maar groter lijkt me.

.

Aanvulling: Börressen: klonk niet slecht maar vond dat er voor veel minder geld toch zeker betere sets waren. Vind deze luidsprekers altijd een soort van pseudo detail geven, ietwat onnatuurlijk. Boenicke: Vond de klank ook onnatuurlijk uit de een na kleinste luidsprekers (weet type niet edit: W11). Klont wat gekleurd in het midden door de houten konus. Heb ze al eens eerder gehoord en zelfde indruk. Niet mijn kopje thee. De kleinste W5 is gebalanceerder wat mij betreft. Bovenstaande waarnemingen uiteraard met een korrel zout nemen. De omstandigheden zijn natuurlijk verre van ideaal, en vind dan het aantal fatsoenlijke demo's nog best een prestatie.

Enorm in de file gestaan op de terugweg, maar erg leuke dag gehad. vond zoals altijd dat er weer flinke dieptepunten in het deelnemersveld zaten. Hier mijn indruk van de positieve demo's: - Als eerste de Magico's met MSB verterkers. Stemmen klonken erg fraai, veel rust in het geluid. - Vervolgens reference sounds met de Wilsons en Mark levinson. Een van de betere demo's wat mij betreft. Het klopte. - JBL met de L100 luidsprekers en een 2000 euro geintegreerde versterker erop. Je miste wel resolutie en dynamiek (ligt niet aan de speakers), maar zeker natuurlijk een aangenaam - Hoffner was een rustpunt in de demo's. Niet spectaculair, maar deed niet veel fout wat mij betreft - Arpeggio acoustic met Audio Research: beste geluid van de show samen met de volgende. Erg coherent, ging nergens de fout is. - Chord met de Sonus Faber Maxima. Wat klonk dit indrukwekkend. Heb deze speakers vaker gehoord, maar nog nooit zo goed als vandaag. Zeer indrukwekkend. Dieptepunten wat mij betreft: Voxativ: Extreem vermoeiend geluid. Geen natuurlijkheid zeker geen rust. Goldmund: ook erg vermoeiend geluid, geen eenheid wel extreem kostbaar. Dali: klonk niet heel erg slecht, maar vond het vlees noch visch. Gezien de prijs van de speakers toch bij de slechtste demo's Allerslechtse demo wat mij betreft: De gewelfde Estelon luidsprekers aangestuurd met Moon versterking. Wat klonk dit plat, oninspirerend en onmuzikaal. Echt een aanfluiting voor het bedrag van de set. Ik zat niet op een beroerde plek, dus wat hier nu toch mis ging… Nog wat andere ervaringen: - Kii3+BXT: Had ze nog nooit eerder goed horen klinken tijdens 2 eerdere demo's. Had ze al afgeschreven. Nu klonk het zeker niet slecht, maar had er nog wel iets op aan te merken. Net wat minder eenheid, 3D en energie dan de beste demo's, maar wel een goede demo. - Music2: fraaie set, extreem druk, dus niet echt goed kunnen luisteren. Klonk zeker niet slecht. - De grote Sonus Fabers met Mcintosh: vond stemmen heel vreemd klinken, wollig, kwam totaal niet uit de verf. - Riviera met de Deville luidsprekers: klonk op punten erg natuurlijk en makkelijk, maar daarentegen wel erg klein en ook vlak geluid. Kwam niet uit de verf wat mij betreft. - Lyngdorf: Heb ooit eens een spectaculaire demo meegemaakt van hun top systeem. Nu legde Peter Lyngdorf zelf uit hoe geweldig dit systeem wel niet was. Heb er niet lang geluisterd. Het laag was volledig los gekoppeld van de monitor. Teleurstellend. - Daudio: Altijd een goede demo, ook deze keer. Het klopte aan alle kanten, maar miste wat definitie in het hoog en vond het laag soms wat drukkend/wollig. Hans gaf zelf ook aan dat de gebruikte woofers een compromis zijn, dus verklaarbaar en daarom ook de aangename aanschafprijs. Prijs/kwaliteit top. Wel enorm systeem, ik vraag me af wie dit in de huiskamer zet.

Is leuk om eens wat anders te proberen. Zitten soms leuke verassingen tussen, en zeker afhankelijk van de versterker. Een mooie buis is zeker niet altijd het beste in jouw versterker.

Wat ik dan weer niet begrijp in dit verband: Een speaker heeft een vrij complexe impedantie karakteristiek die doro de frequentieband soms met een factor 10 varieert. Als je er een zeer stabiele transistor versterker op aansluit en daarna een buizenversterker die zowel bij 4 en 8 ohm hetzelfde vermogen levert, hoe kan het dan dat de speaker ongeveer hetzelfde klinkt. Ik zou verwachten dat de resultante frekwentie karakteristiek er heel anders uit zou zien bij de buizenversterker. Kan iemand dat uitleggen waarom dit niet zo is?

Ik ga er morgen naartoe, 150 km rijden, kijk er erg naar uit. Zal ook eens bij Voxativ luisteren. Staat echter niet bij welke ruimte ze demonstreren.

Ik ga er morgen naartoe, 150 km rijden, kijk er erg naar uit. Zal ook eens bij Voxativ luisteren. Staat echter niet bij welke ruimte ze demonstreren.

Altijd lekker dat een afgeschreven gewaand element het nog prima doet. Heb zelf een 103M in gebruik. Dacht altijd dat deze niet helemaal goed was, maar toch geen lekkere match geweest. Speelt nu in mijn Reed arm zijn rondjes, en klinkt heel erg goed. maar wat betreft de S/N: hoe meet je dat?

Altijd lekker dat een afgeschreven gewaand element het nog prima doet. Heb zelf een 103M in gebruik. Dacht altijd dat deze niet helemaal goed was, maar toch geen lekkere match geweest. Speelt nu in mijn Reed arm zijn rondjes, en klinkt heel erg goed. maar wat betreft de S/N: hoe meet je dat?

Ik heb heel veel ECC88 0f E88CC buisjes liggen, van Mullard, Brimar, Telefunken, Reflector, Philips A-frame enz. Vind zelf de Ediswan BVA ECC88 het mooiste. Ik weet niet of de Philips die je bedoelt ook A-frame zijn, die vind ik niet zo bijzonder in mijn versterker.

Soms zijn platen niet zo makkelijk te krijgen en dan is zelf vlak maken de enige optie. Overigens haal ik de gevlakte plaat uit de oven en laat ze tussen de glasplaten liggen. Dan op het aanrecht, waarbij de onderste glasplaat heel snel afkoelt door het stenen aanrecht, en de bovenste doro de lucht. Kan er na een kwartier wel uit hoor.

Wow en flutter is de mate van snelheidsvariatie van het afspelen. Dat kan alleen als de plaat aan de zijkant is ingedrukt geweest of het gat niet in het midden zit. Als een plaat niet vlak is komt deze na vlakken weer in hetzelfde vlak terug. Ik ga er daarbij vanuit dat de plaat aan de zijkant dus niet naar binnen is gedrukt, maar dat komt vrijwel niet voor. Ik bedoelde ook niet dat ik niet geloof in wow&flutter, maar bedoelde dus dat ik niet geloof dat een kromme plaat wow&flutter geeft nadat deze weer vlak is gemaakt.

Het lastige met oude buisjes vind ik dat er heel veel rotzooi tussen zit. Heb er al een aantal gekocht die gewoon echt een heel stuk minder waren dan geadverteerd. Nu kan ik ze zelf meten, maar de meesten kunnen dat niet en kopen dan een setje buisjes die eigenlijk al over het mooie heen zijn. Die stuur ik dan ook terug. Heb een setje Tesla's E88CC liggen, maar die klinken juist helemaal niet lekker terwijl ze wel nog goed meten. Is dat dan een nepper (ongelabeld), of klinkt dat type dan gewoon niet goed van Tesla, who knows. Overigens werd er vroeger heel veel buizen omgestempeld. Die waren ooit gemaakt en ongebruikt. Het label werd er dan afgepoetst en er werd vervolgens een andere label op gestempeld. Je moet dus echt de constructie kunnen herkennen. Jac is zeker een hele betrouwbare en ook een zeer behulpzame kerel. Heeft mij ook belangeloos geholpen met het restaureren van mijn AVO buizentester.

Ik kende de naam niet, maar lijkt me een soort van kneedgum. Gebruik dat zelf (kneedgum) inderdaad ook wel eens op de headshell. Dempt inderdaad goed.