dekkersj

Tja, beide mogelijkheden kunnen. Audio = ik hoor en fiel (komt van philos) is liefhebben, beminnen. Dus je houdt van wat je hoort, je bemint het. Nou, om kort te zijn, zijn er een hele hoop dingen die ik niet graag hoor. In dat geval is het iets dat ik niemand gun. Aan de andere kant kan het je wel helpen om te luisteren cq genieten van muziek. Groet, Jacco

Dat gedreun heb je alleen bij slecht afgestemde basreflexen hoor. Groet, Jacco

Is dit een verhulde wens om het gesnater te doen verstillen? Als dit zo is, sluit ik me er bij aan. Het gaat al tijden nergens meer over... Groet, Jacco

Boembas, dat is per definitie ongewenst. Een mooie, diepe bas is echter zeer gewenst en ik moet er zelf ook op letten dat ik hem (zelfbouw) niet te hard zet. Overigens stoor ik mezelf daar dan weer snel genoeg aan. Misschien, ik heb het altijd een vrouwending gevonden dat die grote kasten niet in de huiskamer mogen staan. Groet, Jacco

Even voor mijn eigen begrip/inzicht: (aan The_Ark) Moet ie niet oneindig zijn? Misschien heb ik iets gemist in deze. Groet, Jacco

...

Dit is natuurlijk kolder. Hoe je sommige dingen zou moeten meten, is een hele andere kwestie. Dat zou een mooie boel zijn, de wetten van Maxwell gaan ineens niet meer op in de audio wereld. Onzin dus. Groet, Jacco

Ik heb dit toendertijds van zeer dichtbij meegemaakt (ik was aan het afstuderen bij Audio & Techniek) en inderdaad hetzelfde kaliber als flauwe kul. In zoverre: het hangt van de speler af. Er zijn verschillen waar te nemen, maar het meest nog met het groen kleuren van de rand ipv dit rare apparaat. Een echt goede speler zou er geen last van moeten hebben. Groet, Jacco

Ja hoor. Er zit een Analog in op. Gebruik ik wel eens om stereo sacd mee op cd te zetten, klinkt doorgaans veel beter dan de cd laag zelf. Trouwens die speler heeft zo'n 1200 oude hollandse guldens gekost, toen. Volgens mij is het loopwerk inderdaad hetzelfde. Groet, Jacco

Om antwoord te geven op je vraag. Tja, voor mij persoonlijk twee redenen. Allereerst voor die verschrikkelijke "copy controlled" cd's. Natuurlijk kun je daarvan ook kopieen maken middels Anydvd en CloneCD op de PC oid. Veel gemakkelijker gaat het via een dubbelloops cd-recorder die stand-alone is. Een levend voorbeeld daarvan is een vriend van mij die een adept is wat betreft PC kopieer handelingen, maar feilloos een cd kan kopieren die niemand kan "kopieren". Die niemand is kennelijk een verzameling mensen die niet overweg kunnen met een PC mbt het kopieren van "copy controlled" cd's. Persoonlijk kopieer ik een "copy controlled" cd op mijn dubbelloops cd recorder alvorens hem terug te brengen naar de winkel onder het protest dat ie kraakt tijdens het afspelen. Wat nog niet eens gelogen is ook. Voor het geld dat ik terugkrijg, koop het lieftst een sacd. Ten tweede zit er een mogelijkheid op dat ik analoog opnamen kan maken. Bijvoorbeeld van een stereo sacd. Toegegeven, een hele goede PC kan dit ook, maar qua geluidskwaliteit haalt een geluidskaart van een PC het niet bij de prestaties van een goede cd-recorder. Groet, Jacco

Nou ja, ze verschillen dus wel. Maar alleen in de lead in. Het hele verhaal kan ik ook niet vertellen, want ik heb niet alle recorders in bezit. De wisseltruuk gaat uiteraard alleen op bij kopieen van hele cd's, bij een tussentijdse "update" van de cd valt de valse cd door de mand. Nog een reden om cd-rw for Audio te gebruiken. Verder kan ik melden dat die cdr765 van Philips het na 6 jaar nog doet!!! Een buitengewone prestatie! Groet, Jacco

Ja, dat ben ik met je eens. Overigens, inclusief jewel case en van een gerenommeerd merk. Je kunt van Philips zeggen wat je wilt, hun media is betrouwbaar. Aan de andere kant is pakweg 1,50 voor 80 minuten auteursrechten een koopje in historisch perspectief (vergelijk het cassette bandje). Ik heb ook berichten gelezen in Elsevier dat "men" per gigabyte een bedrag naar buma_stemra wil late gaan, pak-hem-beet 2 a 3 euro per gigabyte. Voor een lege cd is dit nog wel aanvaardbaar, maar voor een harddisk speler van 200 GB toch wel overdreven. Groet, Jacco

Ja je hebt wat gemist. Hoewel de cd-r smaak er inderdaad maar in 1 smaak is, is er wel een variant. De cd-r for Audio om precies te zijn. Deze schijf verschilt van de data variant (cd-rom) dat in de aanschaf van zo een schijfje al buma_stemra rechten zijn betaald. Vanzelfsprekend is deze dus duurder dan het gewone cd-r schijfje. Vergelijkbaar met het lege cassette bandje. Het is dus toegestaan om digitale kopieen te maken van audio cd's die in je bezit zijn (dus niet voor de buurvrouw!!). Een aardig voordeel van zo een cd-recorder is dat je kopieer beveiligde cd's (copy controlled oid) zonder problemen kunt kopieren. Een keer om precies te zijn, er is gebruik gemaakt van een tweede generatie digitale kopie beveiliging (SCMS oid). Een CDR765 van Philips (zoals ik in het verleden zelf gedaan heb) is eenvoudig te hacken: leg een lege cd-r for Audio in de brand lade, laat het initialiseren, trek met grof geweld de lade open, verwissel de cd-r for Audio met een een gewone cd-r. Vervolgens de lade met hetzelfde grove geweld dichtstampen en duw op "Record". Kind kan de was doen. Nee, het beste is een rewritable te gebruiken. In bovengenoemde speler van Philips zit het befaamde CDm 12 loopwerk en op een PC is dit digitaal te kopieren (bij voorkeur met Exact Audio Copy) naar een cd-r. Groet, Jacco

Helemaal slim is als je een rewritable for Audio gebruikt. Dan kun je later op de PC het "rippen" naar een gewone cd-r, die geen poep kost. Of die een heleboel kost (een goude versie), naargelang je voorkeur. Zelf gebruik ik een rewritable van Philips al zo'n 6 jaar. Zonder problemen. Laatst in Antwerpen nog 3 lege rewritables gekocht bij de Fnac. Voor later. Ik kan bij Philips dozen van 10 stuks kopen voor 14,80 per pak. Maar omdat ik zo'n rewritable heb, maak ik daar geen gebruik van. Groet, Jacco

Beste Bas, Dat mag natuurlijk geen enkel probleem zijn! Violen in een muziekstuk komen ook in die orde van grootte door, dus dat mag absoluut niet voorkomen. Het ziet er naar uit dat die digitale jongens niet hebben begrepen hoe je digitale audio zou moeten bewerken. Schandalig. Niet gebruiken dus. Groet, Jacco

Dat snap ik niet. Hoe krijgen ze dat voor elkaar? Iedere digitale man weet dat je goed moet ditheren, of gaat het hierbij om sinussen met een rms waarde van -90 dBFS of zo? Groet, Jacco

?? Deze bewering komt wat vreemd over, wat bedoel je? Een foton is energie ja, met een merkwaardige eigenschap dat het massaloos is. Omdat massa en energie elkaars "equivalent" zijn, zijn het maar rare dingen die fotonen. Aan de andere kant ben ik ook wel weer blij dat ze er zijn, want dan kan ik radio luisteren. Groet, Jacco

Hangt van de golflengte af. Groet, Jacco

Interessant onderwerp. Wat ik bedoelde met "bij sacd gaat het gelukkig eenvoudiger", is eigenlijk niets meer dan het aantal "bewerkingen" dat nodig is om geluid bij de end-user te krijgen. En daarmee bedoel ik ook het beperkte arsenaal aan knoppen die de engineer ter beschikking heeft. Ook praktijk-technisch lijkt me het eenvoudiger een sacd chip te bakken dan een complexe multibitter. Daar zit em denk ik het verschil en het gaat snel mis. een DAC kan waanzinnig mooi meten met conventionele metingen, terwijl er, als je met een oscilloscoop kijkt, een hoop aan kan schorten. Laat ik even heel duidelijk zijn: wij kunnen het verschil niet horen tussen cd en sacd (althans ik niet) als het een systeem zou zijn zonder "digitale artifacten" (die overigens vooral analoog van aard kunnen zijn). Maar over smaak valt niet te twisten. Groet, Jacco

Tja, zou kunnen. Het blijft immers een kwestie van smaak hoor. Die DTS tracks moeten dan wel erg goed gecodeerd zijn en misschien wel ongecomprimeerd. En o ja: hoe zit het met de sample rate van die DTS track? Als er maar geen sample rate conversie nodig is, dat gooit eigenlijk altijd roet in het eten. Bij sacd gaat dit allemaal gelukkig eenvoudiger, maar over smaak zal ik niet gaan twisten. Heb van het weekend een sacd gekocht met daarop een opname van Max Bruch uit 1973. Van Pentatone Classics. Geremasterd van de originele Studer A80/807 tapes. Wauw! 70 minuten kippenvel, maar wel een opname die beperkt is qua (hoorbaar) frequentiebereik. Ook compressie en smering valt waar te nemen van die tapes, misschien de ouderdom? Maar wat een beleving. Smaak... Groet, Jacco

Kwestie van smaak. Ik heb eens een cd-tje gemaakt voor een vriend die beweerde dat hij het verschil met mp3 en origineel zo kon horen. Dus ik een klassiek muziekstuk gecomprimeerd naar mp3 op 320 kbps en weer teruggezet naar WAV. Dit samen met het origineel in totaal 10 keer op cd gebrand. In willekeurige volgorde. Nou, de volgende dag kwam ie terug. Resultaat: het verschil is hoorbaar (zij het met moeite) en bovendien koos hij voor de mp3 gecomprimeerde versie als antwoord op de vraag: "wat is het origineel?". Grappige conclusie. Groet, Jacco

Nou nou, daar krijg ik een ranzige smaak van in mijn mond. Hier ga je er van uit dat het een vaststaand feit is. Voor mij is het zeker niet waar. De LP als drager is een van de slechtste "carriers" die er zijn. Technisch gezien absoluut geen enkele match voor cd, tape, sacd, dvd-a, nee zelfs dvd-v presteert vele malen beter. Wat is dat toch met die vinyllers? Wat wel wezenlijk anders is, is de afwerking hoe het uiteindelijk op de plaat gezet wordt. Daar kunnen digitale media nog wat van leren. En wat mij betreft is stereo een gepasseerd station, met alle respect voor allen die blijven bij stereo. Een simpel setje om meerkanaals geluid te produceren is natuurlijk geen optie, daar moeten dus een aantal goede versterkers en speakers voor gebruikt worden. Zat laatst bij een high-end boer die mij wilde laten horen hoe de "nieuwe" 802 klinkt. Nou, over smaak gesproken: daar zat dus geen muziek in. Daarvoor een Behold set en sacd opgezet. Geen wonder dat niemand sacd wil! Met andere speakers ging het een heel stuk beter. Groet, Jacco

Volgens mij vertelt Jan de Kruijff een aantal dingen in zijn verhaal. Het belangrijkste schijnt te zijn dat meerkanaals min of meer onzin is. Tja, daar valt over te discussieren maar voor mij is dat nu juist de toegevoegde waarde. Niet dat stereo niet mooi kan zijn, maar meerkanaals heeft meer te bieden. Overigens, dat het fenomeen sacd een dood paard zou zijn, betwijfel ik. Het is zeker niet de massa markt waarop sommigen wellicht hebben gehoopt. En dat is maar beter ook. Ik hoor steeds meer om mij heen dat mensen overwegen een sacd speler te kopen. Ook het aanbod loopt langzaam maar zeker op. Groet, Jacco

Voor mij is dit keer op keer een kippenvel genererend stuk muziek, vooral het begin tot aan "Tuba mirum". Alsof de engeltjes uit den hemel neerdalen... Ik weet eigenlijk niet precies waarom, maar ik krijg hier kippenvel van. Een "recente" kippenvelplaat is de geremixte multichannel Brothers in arms, en dan om precies te zijn het laatste nummer: Brothers in arms. Groet, Jacco

Als je het theoretisch beschouwd als systeem topologie is het eigenlijk niets anders dan iets wat we al lang hadden: PCM of hoe je de old fashioned digitalisering ook wilt noemen. Het is er alleen een extreem geval van, ipv 16 bits of 4 bits slechts 1 bit (2 niveau's dus). Welnu, hier worden allerlei magische krachten aan toegekend, maar laten we het gewoon wiskundig houden. DSD is in zijn ordinairste vorm een PCM systeem met slecht 6 dB dynamisch bereik (1 bit digitaal systeem) en het moge duidelijk zijn dat je hier helemaal niets mee kan beginnen. Het gaat pas spannend te worden als er een noise shaping wordt toegepast waardoor je de ruis spectraal anders gaat verdelen. Tot 20 kHz doe je je uiterste best om daar zo diep mogelijk te kunnen komen, 120 dB om precies te zijn en daarboven zal het wel. Resultaat: een systeem met tot aan de Nyquist frequentie een dynamisch bereik van 6 dB maar erg goed bruikbaar in de audio band. That is it! Groet, Jacco