dekkersj

Ik zou dat doen met een sinus op rechts en een cosinus op links en dan op een scoop naar XY-plaatje kijken. En dan gaan kijken of het een cirkel is. Vooral interessant bij (hele) kleine uitsturingen. Dit heb ik eens gedaan met een standaard cd-speler en tot mijn verbazing ging het vrij snel mis. (misschien kun je het ook doen met blokgolven, maar dan wel tussen links en rechts een faseverschil van 90 graden oid) Groet, Jacco

Ho ho, koekenbakker (die tussen-n moet geloof ik tegenwoordig geschreven worden). Het gaat niet zozeer om het schoon houden van het schijfje (dat geloof ik wel), maar meer om de statische ontlading die het eerdergenoemde doekje zou hebben. En het positieve effect wat dat dan weer op het geluid zou hebben. Ik weet het niet hoor, maar ik geloof niet dat een optische straal enige invloed ondervindt van een elektrisch geladen schijf. Of fotonen (licht) moeten zich niet op hun gemak voelen bij elektronen (lading). Groet, Jacco

De nieuwe spanningsmarge is dacht ik 5 %. Ofwel 219 V tot 242 Volt. Alles wat daarbuiten valt is ongeoorloofd. Hoewel ik ook wel andere marges voor naar beneden heb gezien dan naar naar boven. Maar hou die 5 procent maar aan, zit wel aardig in de richting. Groet, Jacco

ja, het wordt zeker complex. Mijn dagelijkse bezigheden spelen zich af in HF techniek domein, vandaar dat ik er op in haak. Overigens is jouw definitie Gp = P_out/P_in veel te summier omdat je ern iet bij verteld of het geleverd dan wel beschikbaar is. Ik spaar (vermogens)versterking definities en ik heb er al een kleine 20. Ook in mijn vak heb je uitwassen, dat zijn dan voornamelijk mensen die denken dat een spanningsbron echt bestaat of een stroombron, gelijk eender. In de werkelijkheid is daar altijd een zekere mate van weerstand aanwezig wat eea aanzienlijk bemoeilijkt. Het spanning of stroom dogma gaat niet meer op, maar een zekere wet van Ohm biedt soelaas. Ik ben dan ook veel eerder geneigd te denken in vermogens en als impedanties vast zijn, is er ook geen enkel verschil in vermogens of spanningsredenaties. Wel is het zo dat berekening ingewikkelder wordt. Zeker als het spanningsdomein in verband gebracht wordt met het stroomdomein met faseverschuiving. Het heeft mij veel tijd gekost om analoge figure-of-merits zoals spanningsversterking of onbelaste spanningsversterking te gebruiken in vermogensversterking definities. Ook een leuke hobby. Groet, Jacco

Ben net klaar met een vingeroefening algebra en de vermogensversterking (Pout,geleverd/Pin,beschikbaar) = 4*Av^2*Rs/Rl waarbij ik er van uitgegaan ben dat de ingangsimpedantie hoog genoeg is om te verwaarlozen. Mocht je een spanningsbron als bron hebben voor de eindversterker (cd speler oid) dan is de vermogensversterking nul. In de praktijk echter is dat gelukkig niet en is het toch een vermogensversterker. Als voorbeeld: spanningsversterking 8x, bronweerstand 50 Ohm (signaalgenerator), en een belasting van 6 Ohm, ofwel een vermogensversterking van 33 dB. Groet, Jacco

Daar valt over te discussieren. Hoewel het wel zo is dat filters vaak ontworpen zijn om gebruikt te worden bij spanningsbron-achtige bronnen. Misschien valt het wel mee: een soepelere ophanging compenseert (wellicht gedeeltelijk) het effect van de afnemende stroom. Met F=Bil, is de stroom door spreekspoel bepalend voor de Lorentzkracht en als ie warmer wordt en de DC weerstand stijgt, zal ie minder geluid produceren. Grappig. Groet, Jacco

trouwens, dit is een absurd hoog geluidsdruk niveau. Ik heb laatst metingen gedaan en ik kwam in mijn opstelling niet veel verder dan +92 dBA. Dit lijkt weinig, maar volgens wettelijke voorschriften mag ik daar dus maar 6 uur per dag aan bloot gesteld worden. Anders volgt permanente gehoorbeschadiging. Audio (=ik hoor), Jacco

?????????????? Nou, dat denk ik dus niet. Of ik moet mij die gehoorkromme mij niet meer helder voor de geest hebben. (Als researcher mag ik die mogelijkheid niet bij voorbaad uitsluiten) Een verschil van 0.5 dB is desastreus voor "lineariteit". Als ik mij die curve goed herinner zit daar een paar dB's verschil in, als functie van significant geluidsdrukniveau-verschil (leuk scrabble woord). Groet, Jacco

...

Ik denk dat hier bedoeld wordt dat het gehoor als functie van het luidsterkteniveau een andere gevoeligheid heeft. Dus bij hoge geluidsdrukniveaus een andere gehoorkromme. Een niet-lineair effect dus. Dat is inderdaad bekend en het is ook uiterst interessant wat dat betekent voor bijvoorbeeld het heet aanlopen van die spreekspoel. Of het wel in die mate hoorbaar is, of dat we het niet-lineaire effect van ons eigen gehoor ervaren. Interessant hoe het draadje deze wending heeft aangenomen, ik blijf nog wel even on-line. Groet, Jacco

Dat is niet eerlijk: voor mij de zaken gaan invullen. Dat zegt meer iets over jou dan over mij. Groet, Jacco

Ja, dat is het saaie bewijs dat je er van kunt afleiden. Meer is er eigenlijk niet van te zeggen, de natuur is kennelijk niet van plan ook maar een tijdstip ongedefinieerd te laten. Gelukkig maar. (lang leve het tijddomein) En dus moet er een zekere functiewaarde te bepalen zijn. Hoe gaan we dit alles vertalen naar praktische luidsprekersnoer metingen? Groet, Jacco

Welk progje was dat dan precies? Groet, Jacco

Die golfjes die je ziet, zijn in mijn optiek (en in mijn hap-snap ff-voor-de-vuist-weg redenering) golfjes in de buurt van 20 kHz. Nou laten we dat even gewoon afronden naar 1/2*fs ofwel 22050 Hz. Niks bijzonders dus, die zie je ook terug in de theoretische "blokgolven". Groet, jacco

??? Polen in het rechterhalfvlak? In alle frequentiegebieden? Nu ben ik het spoor ff kwijt... Groet, Jacco

Klopt, dat is te wijten aan het in- en uitslingergedrag van het interpolatie mechanisme van de beperkte bandbreedte. Als de fs = oneindig, dan zou je dit niet hebben, maar ja dat kan niet. Je kunt het ook al een beetje aan jouw file zien, als inzoomt op het omklappunt. Daar staat ie ook te zwieberen en naarmate ie dichterbij het echte omklappunt komt, wordt het zwieberen meer. Ik ben alleen geinteresseerd in het omklappunt zelf. Groet, Jacco

Yep, anders ben ik de sigaar. Ik heb onbewust er voor gezorgd dat het grote onbekende moment precies samen valt. het staat veel interessanter om te zeggen dat ik dat doelbewust zo gekozen heb, maar dat is niet zo. Ja, precies 44100 Hz. Ik zal eens een tijdvertraging inbouwen, maar dan zit je ook niet precies in het midden. Idealiter zou er -1 of +1 uit moeten komen, maar de bandbreedtebegrenzing steekt daar een stokje voor. Groet, Jacco

Op de samplemomenten zelf niet. Daartussen wel en dat moet je met een korreltje zout nemen. Korreltje bandbreedte-zout bedoel ik. Nee, die virkantjes zijn de echte samplemomenten. Ik bedenk mij overigens net dat het allemaal veel simpeler kon: neem maar eens een willekeurige modulo pi in de tijd en neem de limiet in die 5000 sinussen voor die specifieke tijd en de uitkomst is...0. Ik heb in Audition ook een Square laten maken en daar wordt ook de waarde ertussen niet opgenomen in de samplereeks. Gezien de snelheid van uitrekenen zal er wel iets met een ifft gedaan worden. Maar nu zie je het op een schermpje. Wel zo prettig. Groet, Jacco

Bedankt, ik zal er eens naar kijken. Overigens heb ik van deze oefening ook wat geleerd. Onbewust heb ik aangetoond dat de functiewaarde van een blokgolf op het omklappunt wel degelijk tussenin zit. Door een samplemoment te kiezen dat hiermee samenvalt en af te lezen wat dat uiteindelijk oplevert na optelling van 5000 sinussen. Van het bemonsteringstheorema is bekend dat op de samplemomenten de functiewaarde exact bepaald is. De bijdrage van de ""andere" sinc-functies is immers nul. Grappig. Haha, daar was ik mij niet bewust van. Sorry. Groet, Jacco

Wellicht een ander beeldscherm kopen: De reden dat het er zo staat is geen spelfout, maar is al eerder besproken. Groet, Jacco

http://www.win.tue.nl/math/onderwijs/2Y490/Formuleblad.pdf Toen zat ik nog daar. Als je goed kijkt (zoekt) is de stapfunctie niet op t=0 gedefinieerd. Er is inmiddels eea gepopulariseerd na het vertrek (pensioen) van de prof. Ach, Jacco

Nou, na een uurtje runnen heb ik dan toch mijn 30 seconden blokgolf voor cd. Eenieder kan hem downloaden en op een cd-tje branden en lekker naar blokgolven gaan luisteren...hier. Beter dan dit zal het niet worden dan dit: Wat uitgezoomd ziet het er zo uit: En zo zou ie er afgespeeld op een cd ook moeten uitzien. Merk op dat er nog niet gedithered is, wat natuurlijk niet helemaal eerlijk is, maar goed genoeg denk ik. Groet, Jacco

Tot en met mijn Hogeschool opleiding zou ik ook zo gezegd hebben. Totdat een prof begon te praten over deze zaken. Bij de (enkelzijdige) Laplace transformatie wordt in dezelfde context ook niet van 0 tot oneindig geintegreerd, maar vanaf -0 tot oneindig. Op het tijdstip -0 is ie mooi nul (want op het tijdstip t=0 zou er wel eens een stapfunctie een 1/2 kunnen zijn) en vanaf t=0 is er niets aan de hand. Nog een argument uit de Fourier analyse. Als een functie discontinu is (zoals een stapfunctie dat is als je verder niks bij verteld) dan wordt de functiewaarde bepaald door (f(-t) + f(+t))/2. In het geval van de stap wordt ie dus op 1/2 gesteld. Nou, niet allemaal. Maar in het geval voor een periodieke blokgolf, met coefficienten (amplituden) 1/(2k - 1) is dat wel aantoonbaar. Aan de stelling van Riemann-Lebesque (oid) is voldaan, ofwel lim (1/(2k - 1)), k -> oneindig = 0. Ook hier is een gek geval te bedenken. Stel je hebt praktische sinussen. Dwz, ze beginnen een keer en stoppen een keer. Het is dus geen periodiek signaal en je bent dus op de Fourier Transformatie aangewezen. Welnu, hiervoor moet een functie absoluut integreerbaar zijn. En dat is een stap, en ook een sinus, niet. Je moet gaan peuteren met testfuncties en zo verkrijg je dan gegeneraliseerde Fourier transformaties. Vind ik best grappig: de Fouriergetransformeerde van sinus bestaat niet. Momenteel ben ik bezig in Matlab een "blokgolf" te maken met herhalingsfrequentie 4.41 Hz. Het is alleen erg inefficient geprogrammeerd en duurt ff. Met die lage frequentie zorg ik er voor dat er zoveel mogelijk harmonischen binnen het dynamisch bereik van een cd past (5000 harmonischen). Groet, Jacco

Ja, de problemen onstaan als je de Dirac-distributie erbij gaat halen. Velen noem haar de Dirac-functie of kortweg een Dirac-puls. Zuiver gezien is geen functie en je weet alleen dat ie oneindig smal is, oneindig hoog en alles bij elkaar heeft ie een oppervlakte = 1 onder de leden heeft. Vrij cryptisch dus. De geleerden zijn daar nog niet helemaal uit wat ze met die hulp-"functie" aanmoeten mbt eenduidige uitspraken die in tegenspraak zijn. Groet, Jacco