Sodejuu

Gezien de prijs van de nieuwe Tent DAG denk ik dat deze buiten budget valt, want de anderen zitten qua nieuwprijs nog niet aan de helft daarvan. De M-Audio SupoerDAC is alleen nog maar via het 2de hands circuit te koop, want die wordt niet meer gemaakt. Om eerlijk te zijn snap ik de hype rondom dat ding niet zo, want zo geweldig vind ik die niet (ik heb er zelf ook een). De MF en de Metrum ken ik niet. Althans, ik heb ze nog niet beluisterd. De Cambridge is best OK. Mocht je overgaan tot aanschaf van zo'n DAC raad ik je aan de muurwrat te vervangen dooe een 30VA ringkern trafo. De DAC leeft er gigantisch van op. Ik heb zelf van de zomer een YBA Design WD-202 aangeschaft. Die is dan wel een beetje duurder dan de DacMagic, maar die speelt echt heel mooi. Die speelt hier nu ipv een EAD DSP7000. Ik mis de EAD iig niet Ik heb 'm vergeleken met de DacMagic en dat was toch wel een serieus verschil tov de laatste. De YBA laat dan toch echt muziek horen.

Die veren weet ik zo ook niet uit te halen. Misschien is het een optie op zoek te gaan naar een sloop RD11? Bij m'n Thorens met Linn arm, heb ik dezelfde truuk uitgehaald, nl een TAC plug genomen en daar de bedrading aan gemaakt die naar de RCA dele in de plint gaan. Werkt prima. Ik kan geen verlies vaststellen.

Mooi verslag . Ik heb er niets aan toe te voegen

Dat is idd niet de bedoeling, maar soms komt het wel eens zo uit dat je de antiskating zo hoog moet zetten om een onvervormd testsignaal te krijgen. Het is dus niet onmogelijk

Met "naar buiten vallen" bedoel ik idd dat de arm weer terug naar zijn rustplaats wil, dus naar de armsteun. Ik weet niet wie je element ingebouwd heeft, maar blijkbaar is het toen niet helemaal goed gedaan. Dat de Rega armen geen schaalverdeling erop hebben is eigenlijk onbelangrijk, maar dan moet je wel in het bezit zijn van een naalddrukweger en een testplaat. Schoonmaken met alcohol kan, maar die oplossing is tijdelijker dan met wasbenzine aan de slag te gaan.

Jammer dat je er al aangezeten hebt. In de praktijk komt het vaak voor dat de antiskating zo hoog staat dat de arm de neiging heeft om naar buiten te vallen. Als ie dat daadwerkelijk doet en hij deed dat eerst niet, dan ligt dat niet aan de afstelling. In 95% van de gevallen is dan het rubber op de armlift vettig, of uitgedroogd. Ff schoonmaken met wasbenzine en eventueel licht opschuren is dan de remedie. Niet gelijk aan de afstelling zitten te klooien als die eerder door iemand met verstand van zaken afgesteld is.

Jawel Stef, we hebben "Use Somebody" gedraaid (niet het beste nummer op het album, maar wel het bekendste). Stem staat er perfect op. Het laag is ietsie traag, maar ik heb dat thuis niet zo ervaren.

Een vriend van mij heeft er een te koop, compleet met schroefjes, afstandstukjes, spiegeltje, bewaarcase en mal. Hij kan 'm niet meer gebruiken nu hij overgestapt is van een TD147 naar een TD2001. Interesse? PM me dan. De prijzen voor dergelijke armstukken zijn helaas niet mals. Voor een niet complete, dus alleen het armpje (vaak zonder schroefjes en vingerhendel), worden prijzen van

Tom, je kunt altijd ff bij mij terecht om te horen of de harde SS-en in de opnames zitten. Ik denk echter dat daar het probleem niet zit, omdat je het met bijna alle software hebt. Ik weet helaas niet meer of je gordijnen voor je venster hebt. Als dat wel het geval is, trek ze eens dicht als je gaat luisteren. Gordijnen zijn prima diffusers voor het hoog (daar waar de SS-en staan te schitteren). Het kan nl zijn dat een door het raam teruggekaatst signaal voor de scherpte zorgt.

M'n vakantie is ten einde en ik ben eindelijk "klaar" met het opruimen van de bovenverdieping.. Eigenlijk was dat gepland voor de eerste week van de vakantie, maar door andere werkzaamheden en ook de voorbereiding van de Phonotrappenvergelijk-HEAR Meeting, was dat erbij ingeschoten. Tijdens die meeting nodigde zowel Tom (johnhifi) als ook Hansko me uit voor een luistersessie bij hun thuis. Het verslag van de sessie bij Tom is helemaal doorgespit, herkauwd en is voor sommigen nog steeds een doorn in het oor Afgelopen dinsdag was het dus mijn beurt om naar Hansko te gaan. Ik ben al een paar keren wezen luisteren, maar de nieuwe eindtrappen, gebouwd door Tube Elysium, had ik nog niet eerder mogen aanhoren. Hans heeft ze toch al een tijdje, dus ik wist zeker dat ze ingespeeld zouden zijn. Aangekomen op de plaats van bestemming werd er eerst nog even bijgepraat onder het genot van een kop koffie met koek. Natuurlijk kwam de HEAR meeting weer aan bod en resumeren was onze conclusie dat we er allemaal toch niet te zwaar aan moeten tillen. Ik zie zo'n meeting ook eerder als een sociaal gebeuren dan een happening die feiten moet opleveren. Intussen had Hans de versterkers al op de "voorgloeistand" gezet, zoals dat hoort bij een degelijke diesel. Het was tijd om eindelijk te gaan genieten van muziek. Hans heeft een aparte luisterruimte die niet echt groot te noemen is. De ruimte is redelijk vierkant en tegen de wanden hangen een rekken voor (links) klassieke cd's, (rechts) jazz cd's en al het vinyl dat Hans luistert. Zijn voorkeur gaat uit naar kamerorkesten en jazzttrios, maar ook het zware werk van Wagner en nog een aantal staat in die kasten. Verder hangen er rondom een aantal diffusers. De set staat prominent voor de luisterplek. Onder in het rek staat een gemodificeerde Astin Trew AT3500 Plus cd-speler. Daarboven staat een Tube Elysium Apollon voorversterker. Op het volgende schap staat de Array Obsydian phono en op het topshelf staat een Transrotor Fatbob S, met Transotor (SME) arm en een Jan Allaerts MC1 Boron erin. Naast het rek staan de mono eindversterkers van het type l'Apotheose 845, een 70W SE straalkachel die erg mooi gebouwd is. Aan de buitenkant van deze opstelling staan de luidsprekers. Hans heeft deze al jaren en ik geloof niet dat hij ze ooit weg zal doen. Het zijn een stel eerste generatie JMR Offrande, die blijkbaar beter zijn dan de latere generaties. De Offrande is een compacte transmissielijn monitor en is meer dan groot genoeg voor de ruimte. Ik ben sowieso niet echt een liefhebber van grote(re) speakers. Meestal bevallen de kleintjes mij beter. Goed ontworpen en gebouwd, kunenn die in een woonkamer of luisterruimte vaak meer dan de grote jongens. Hoe klinkt het bij Hans? Als eerste ging Keith Jarret at the Buenote in de speler. Je krijgt duidelijk te horen in wleke ruimte de opname is gemaakt. De set zet een mooit en groot beeld neer, dat echter (gelukkig maar) mooi binnen de speakers blijft staan. De piano klinkt echt prima en na een tijdje begint Hans zich een beetje te storen aan het gehum van Keith. Ik heb daar zelf weinig moeite mee. Vervolgens verdwijn Tenderly van Paulien van Schaik en Hein van der Geyn in de speler. De stem staat als een huis en voelt levensecht. Het laag komt erg indrukwekkend bij je aan. Vervolgens een stukje symfonieorkest, Allegro non troppo uit de 8ste symfonie van Shostakovitch. Vaak gaat een groot orkest niet echt goed op een audioset en blijft het "plakken" aan de speakers, maar hier komt het toch echt helemaal los van de speakers. Je kunt prima volgen waar welke sectie van het orkest zit. Erg goed dus. Vervolgens werd Hollo Cole in de cd-speler gedaan. Deze cd is iets te hard opgenomen/afgemixt en klinkt enigszins overstuurd als je een echt analytische set hebt. Bij Hans klonk het wel hard, maar zeker niet storend. De set had het in een ijzeren greep. Niks mis met de cd-spelerweergave dus. Inmiddels was het etenstijd en onder het genot van een paar broodjes en koffie werd het beluisterde nog eens doorgenomen. Toen de broodmand leeg was, ging de luistersessie verder. Nu werd de platenspeler "aan de tand gevoeld". De volgende werken werden opgelegd: - Yesterday's, Keith Jarrett trio - Koln Concert, Keith Jarrett solo - Bach, cello sonates, Janos Starker - Bach Viool sonates, Arthur Grumiaux - Strijkkwartet Ravel, Quartetto Italiano - Blue Mitchel (45 toeren) - Miles Davis (45 toeren) Steaming with the Miles Davis Quintet - Shelly Manne at the Black Hawk (live opname uit 1960) - Kings Of Leon, Only By The Night - Mel Torm

Ik heb het inmiddels aangepast om jou te plezieren

De set bestond uit: Transrotor Fatbob S/SME V/JA MC Boron2 + TR3500/Lyra Helios Pass Labs XP-25 Blueamp Model 42 Comfort Accuphase E-350 (of was het de E-450 ?) Isophon Cassiano Nu weet je ook vast waar ik het beluisterd heb

Blijkbaar ken je het ding niet Ik zal 'm vanwege de prijs niet snel aanschaffen, maar wat die Power Plant doet is echt dik in orde. Het resultaat is hoor- en meetbaar. Ook voor de aanhangers van "less is more" is dit apparaat een optie, want minder verstoring is beter. Maar we dwalen een beetje af. M.i. zijn de slissklanken op Tom's set niet te wijten aan wel of niet afgeschermde netsnoeren. Het kan wel een een iets te lage of vervuilde netspanning liggen. Dat is een kwestie van meten. In het eerste geval zou je Essent (de netwerkbeheerder) kunnen vragen om het aan te passen. In het 2e geval zou een goed netfilter uitkomst kunnen bieden. Nu ben ik geen aanhanger van netfilters, want ze "knijpen" vaak de dynamiek. Maar als het moet, dan moet het. Dan is het afwegen wat je meer waard is, iets minder dynamiek, of harde SS-en en T's en fluitende FF-en.

Het is Roger En je Duits is ook niet je van het Ik denk niet dat we een dergelijke trap bij een vergelijk kunnen of zullen krijgen. De importeur doet nl niks aan platenspelers. Deze was al bestemd voor een klant die zeer serieuze interesse heeft en is speciaal voor die klant besteld. Geloof me, die blijft bij die gast. Ik geloof niet dat More Music er een op voorraad zal gaan nemen voor demo's oid. Jammer, want het is wel apart zo'n juweel aan het werk te horen.

Gisteren heb ik de voor mij tot nu toe mooiste phonostage gehoord, de Pass Labs XP-25. Helaas is deze beauty onbereikbaar voor mij, maar dit is echt een super-phono-stage. Zelfs koud uit de doos speelt ie de sterren al van de hemel. Was moet dat worden als ie eens op temperatuur is.

Dynamiek van een opname kun je alleen maar waarnemen door het stuk door een waveeditor te halen. Alleen het verschil tussen harde en zachte passages horen, blijkt niet voldoende te zijn. Voorbeeld: Transatlantic - SMPTe. Als je luistert is er veel verschil tussen harde en zachte passages. Echter, als je tijdens het spelen een spectrum analizer erop los laat (of het geheel in de waveeditor van je PC laadt, dan blijkt dat er nauwelijks dynamiek in de opname zit, want zelfs bij de stiltestukken, slaat de spectronanalizer nog bijna vol uit. De rock- en popmuziek van tegenwoordig is dood-gelimit en -gecompressed. Het is helaas niet anders.

Beste Wol, Begrijp ik je goed: heb jij de bedoelde fruitkistjes gehuurd? En wat moet Freske nu? FF een vertaling van het wolliaans voor Spido;) Wol heeft de sniaasappelkisten van Frans beluisterd en hij was er zeer van onder de indruk. "klinkt goed en mooi hoog" Wol heeft die fruitmanden dus niet gehuurd of op enig andere manier ontvreemd. De kistjes staan dus nog gewoon bij Frenske. Let wel, ik ken die kisten van Frans ook en ja, die krengen doen het goed. Zeker als je bedenkt dat het sinaasappelkisten zijn En nu B.O.T. a.u.b.

Klopt, dat heb je verteld. Je mag rustig bij mij komen luisteren of die cd idd te hard is opgenomen. Ik heb hier normaliter geen last van "harde SS-en". Je kunt zelf bekijken of Hans een punt heeft. Lees de cd eens in op je PC en bekijk de tracks eens in een wave-editor (zoals Adobe Auditor, Cool Edit of Wavelab). Als het signaal ver over de 0dB gaat en je ziet dat de toppen "buiten beeld" gaan, dan heb je een opname waar Hans het over heeft. ZoNie cd's (met of zonder superbitmapping) zijn meestal te hard opgenomen. Bekend voorbeeld: Roger Waters - Amused to Death (is met SBM). Het verslag volgt Wacht maar, binnenkort kom ik die sinaasappelkisten van jouw nog eens afkraken

Nee, de Grand Veena was het niet. Het is al een ouder model, met een recht front (geen aflopend, zoals ze nu gebruiken). Ik denk dat Tom straks wel ff zal melden welk type het is

Na afloop van de phonotrappen"test" in Roermond, nodigde Johnhifi me weer uit om bij hem te komen luisteren. De eerste poging dat te doen was 1 week eerder gepland, maar die was letterlijk in het water gevallen. De vrijdag ervoor was er een moesonachtige zondvloed over Roermond gekomen. Door een lek in het dak, stond het huis van Tom (de echte naam van Johnhifi) helaas blank. De tweede poging lukte dus wel en afgelopen zaterdagmiddag ben ik dus naar stadgenoot Tom gegaan, bepakt en bezakt met muziek, kabels en een paar tweakspulletjes. Tom woont in een oud huis dat hij enkele jaren geleden gekocht heeft. De buurt is erg rustig en een paar jaar geleden in z'n geheel opgeknapt. Vroeger was het een volksbuurt. Sinds de opknapbeurt is er toch wel veel veranderd. De straat loopt dood en daardoor blijft de buurt nu veel netter. Tom zat blijkbaar al te wachten, want toen ik aanbelde ging de deur ook al gelijk open. Als je binnenkomt zie je links al gelijk de imposante Reference 3A speakers staan. Dit model kende ik nog niet. Reference is vooral bekend dooe de monitoren, maar hier stond een serieuze zuil te pronken. Omdat Tom nogal wat apparatuur heeft waarmee hij behoorlijk afwisselt, heeft het weinig zin een opsomming te geven van de set. Vandaag werd gespeeld met een Unison Research geintegreerde versterker die onlangs een modificatie heeft gekregen (andere buizen etc). Nu is het ook mogelijk met de Unison de speakers aan te sturen. Als bron diende een Meridian en een Sony cd-speler. De laatste werd na een tijdje vervangen door een Micromega Solo. Naast de Meridian staat de Sphinx Phono en eronder een ASR bakbeest dat die dag dus niet gebruikt werd. De speakers staan midden in de kamer, gericht naar de voorgevel, waar een comfortabele hoekbank staat. De ruimte is ca 3½m breed en ongeveer 7m lang. De set, die dus achter de linker speaker tegen de muur staat is wel een mooi geheel. Tom let op kwaliteit en design. Zo is alle apparatuur zwart of zwart acryl. Alleen de draaitafel, een Transrotor, es van doorzichtig acryl. Erop staat een SME series III arm met een Grado Refence Master erin. Alle apparatuur is door Tom van een wisse dood gered. Hij koopt nl niks nieuw Tom had de set de vrijdag ervoor zo neergezet. Hij is blijbaar nog zoekende hoe alles moet komen te staan. Nadat Tom me iets te drinken had aangeboden begon de luistersessie. Het eerste dat opvalt is de rust die je waarneemt. De set klinkt gecontroleerd en enigsins "laid back" zoals Hans van Liempd dat placht te noemen. Het basfundament is wat aan de dunne kant, maar voldoende en makkelijk en strak. Het midden is prima voor elkaar. Bovenin is wel een vervelend randje te horen bij S-, F- en T-klanken. De oorzaak daarvoor wijtte ik aan de vdHul CS-122 LS kabel, maar blijkbaar geeft een andere LS-kabel eenzelfde resultaat. De vraag is nu, wat zorgt ervoor dat je dergelijke harde klanken in het hoog krijgt en hoe krijg je het weg. De muziek waar Tom op dit moment naar luistert is voornamelijk Singer/Songwriter. Royal Wood en Bonnie "Prince" Billie passeren de revue. De eerste is echt goed. De stem staat mooi en klopt. De piano is wat klein, maar je hoort wel dat het een vleugel is. Alles wart op de juiste plaats "in de ruimte" neergezet en je krijgt genoeg "info" over de plek waar het opgenomen is. Bij Bonnie Billy is het net zo, al wordt ik een beetje kriegel van de breekbare stem van de man. Ik kan daar nu eenmaal erg slecht tegen. Stemmen zoals Roy Orbison, Neil Young, de laatste opname van Johnny Cash en dus ook Bonnie Billy zijn dus helemaal niet aan mij besteedt. Bonnie verdwijnt dan ook weer snel uit de cd-speler. Vervolgens gaat mijn Bluezeum album erin om te horen hoe het laag is. Zoals reeds eerder gezegd is het laag ook hier wat dun, maar het is er wel. De basgitaar en basklarinet zijn makkelijk van elkaar te onderscheiden en goed te volgen. Ondanks dat het wat dun is, is zit het wel goed met het laag. De ss-en en t's blijven echter prominent aanwezig. Na nog wat diverse cd-s te hebben beluisterd gaan we over naar de platenspeler. Vorige week bleekd at de Sphinx Phono niet onder doet voor de AT8000. Beiden kregen evenveel stemmen. De Sphinx klinkt strakker dan de AT. Dat was nu ook merkbaar. Met plaat klinkt de set nog wat dunner. NIet verkeerd, maar wel wat dun dus. Misschien dat door wat instellingen te veranderen dit op te lossen is. Nu staat de phono iig "volgens het boekje". We hebben tijdens het luisteren vooral gepraat over muziek, stijlen, design en de 2de hands markt. De sessie verliep iig erg snel en voor we het wisten moest Tom alweer naar een ander afspraak. Ik heb iig genoten van de middag en ik kan alleen maar zeggen dat deze audioset op een behoorlijk niveau staat te schitteren. Natuurlijk zijn er verbeterpuntjes. Die heeft iedereen imeers wel. Maar je kunt er zeker met veel pelzier naar luisteren en dat ook nog eens uren lang. Bij deze wil ik Tom dan ook bedanken voor de uitnodiging. Het was echt een geslaagde middag. P.S.: Mocht Tom het nodig vinden, mag hij een opsomming van zijn set geven

Niet bepaald interessant te noemen, die Av-Nu show . Ik moet bovendien nog de kosten voor een treinkaartje tellen bij die absurde entreeprijs van

Hoi Stef, Nearfield is "dicht bij de speakers". Je gebruikt de speakers als het ware als hoofdtelefoon. Dit doe je idd in een studio, om alle foutjes eruit te kunnen horen. Ik vind het veel te intensief en vermoeiend, maar er zijn liefhebbers voor. De LS3/5, en nog een aantal andere, zijn speciaal ontworpen voor deze toepassing. Het was eigenlijk nooit de bedoeling om dergelijke speakers thuis neer te zetten.

Je hebt idd iets gemist Charles en het was jammer dat je er niet bij kon zijn. B.O.T., lees ff allemaal de sig van Hans van Liempd. Daar staat nl wat voor alle meningen geldt B.T.W., ik ben benieuwd wat we de volgende keer gaan doen. Geopperd werd trouwens om het weer in hetzelfde zaaltje te regelen. Als jullie het daarmee eens zijn zal ik het de volgende keer weer op poten zetten.

Voordat ik voor mijn knar geschoten wordt, nu houd ik echt op met reageren. Zal wel meevallen, Audiofreak wordt er ook niet jonger op. Volgens mij schiet 'ie hartstikke mis ... Ach, Onno heeft zo'n ketel alleen bestuurd. Van schieten kan ie niks. Daar moest iemand anders voor mee