richard 1

De vorm van een oorschelp zal zeer zeker invloed hebben op de waarneming van het geluid. Met je ganden achter de oren heb je al een heel ander effect. Maar ieder beoordeeld de weergave van zijn stereo met als referentie zijn eigen werkelijkheid. De referentie van een ander is daarbij niet van belang. Wil je de referentie van de ander ervaren moet je jezelf een oor laten aannaaien. Maar waarschijnlijk zou jij dat geluid als vervormd bestempelen, omdat het niet strookt met je eigen referentie.

Ik meen dat de volgende serie genormeerd was: frequentiegebied - middenfrequentie 49-90 ----------------------63 90-180---------------------125 180-355--------------------250 355-710--------------------500 710-1400-------------------1000 1400-2800------------------2000 2800-5600------------------4000 5600-11200-----------------8000

Een gewone lineaire potmeter met parallel daar aan een weerstand geeft een resultaat die aardig overeenkomt met een logaritmische potmeter. Voordeel van een dergelijke opzet is dat een lineaire potmeter doorgaans een betere gelijkloop heeft dan een logaritmische.

Of de seriecondensators met het laag naar jouw idee het geluidsbeeld verprutsen kan zo zijn maar ze zijn een onderdeel van het specifieke geluid van Infinity. Haal je ze er uit en pas je het kastvolume daar ook op aan zal het laag waarschijnlijk lang niet zo indrukwekkend zijn zoals het nu is. De Q is bij Infinity dacht ik vrij hoog, wat dat betreft zijn die bakken aardig vergelijkbaar met amerikaanse bakken op vier wielen.

Bij geluidsmetingen verdeel je het frequentiespectrum in octaafbanden, tertsbanden of nog smalbandiger (1/24 octaven). Een octaafband tussen 24 en 48 Hz zou verdeeld kunnen worden in 24 delen. Of die verdeling lineair is of dat je hem opdeelt in middenfrequenties wortel(Fl X Fh) weet ik niet. Misschien worden de tertsbanden door acht gedeeld (lijkt me logischer).

De weerstand van de interlink is meestal een fractie vergeleken met de ingangsimpedantie van een eindversterker, maar de inductie en capaciteit van een kabel zijn naar mijn idee het meest verantwoordelijk voor de 'klank' van een interlink. Ik kan me voorstellen dat de inductie en capaciteit van een interlink die vier keer zo lang is ook vier keer zo groot is. Bij een slechte afstemming van de impedanties van de voor- en eindversterker is de invloed van de inductie en capaciteit van een kabel ook groter dan wanneer de afstemming goed is. Dat verklaart ook dat een kabel het op de ene set beter kan doen dan de andere, en dat er sets zijn waarop verschillende kabels nauwelijks invloed hebben.

Het is dan wel zaak dat de uitgangsimpedantie van de voorversterker en ingangsimpedantie van de eindversterker goed op elkaar zijn afgestemd. Met een combinatie van dezelfde fabrikant mag je denk ik wel verwachten dat dit het geval is.

Van het geluid van een stoomfluit gaat mijn hart ook sneller slaan. De loper van de regelaar van mijn treintrafo maakt direct contact met de secundaire wikkelingen. Zo zou je de volumeregelaar met trafo ook kunnen opbouwen, het scheelt je in ieder geval een stappenschakelaar en een hoop soldeerwerk.

Voor het geld van die Behringer zou ik het gewoon proberen, in een winkel in Gronigen lagen ze voor

Misschien kun je een oude M

Dat is een natuurkundige onmogelijkheid, een hoorn voor het laag is per definitie groot. Op de pagina waar de open baffle in beschreven staat staan ook veel hoornontwerpen.

De nieuwe HobbyHiFi van februari-maart gaat uitgebreid in op dipool subwoofers. Met correctie is er toch nog wel een behoorlijk laag uit te krijgen, hierbij is de vorm van het frame en de opstelling in de kamer zijn ook erg bepalend.

Kun je er nog een de volgende hulpstukken bijnemen: En een bootje gaan lassen (al is 20 ampere eigenlijk niet zo veel voor een lastrafo).

Bij een koffergrammofoon wordt deze muziek met een hoorn versterkt.

Die Lowthers zie ik totaal niet zitten in een open baffle, de Q van die dingen is daarvoor veel te laag waardoor je geen laag overhoudt. Elektronisch corrigeren gaat ook niet met die dingen omdat de Xlin veel te kort is en de belastbaarheid te laag. Maar dit is natuurlijk een vooroordeel, wie weet klinkt het fantastisch.

Aardig volgepropt.

Ja dat weet ik wel maar als iemand begint over openstaande gordijnen en een openvallende mond van verbazing dan vraag ik me af waar men v

Ja sorry hoor, maar heb je je eigen verhaal wel gelezen: Het is wel heel erg moeilijk hier serieus op in te gaan.

Ik ken het ook; Je moet het ook eens in je oren druppelen, een nachtje laten inwerken en er gaat een wereld voor je open. Het begint al met het geluid van de wekker, veel vriendelijker dan het harde signaal waarmee je normaal uit je dromen wordt gehaald. Het geluid van het kletteren van het water uit de douche, sprankelender en helderder, ik heb zelfs het idee dat ik er schoner onder vandaan kom. Ook de stemweergave van de mensen uit je omgeving wordt veel helderder en duidelijker. Bovendien filtert het ongewenste geluiden, opmerkingen en commentaren uit. Natuurlijk kun je dan nog beter genieten van de weergave van je stereo, zeker als je deze ook met de vloeistof hebt behandeld. Maar je moet er wel voor oppassen dat het niet teveel van het goede wordt, op een gegeven moment wordt de resolutie zo groot dat je de elektronen door de kabels en elektronische schakeling hoort stromen, dat kan het luisterplezier bij zachte muziekpassages behoorlijk verstoren.

Het is allemaal koolstof.

Doet me denken aan een experiment op het bedrijf van mijn vader. Een vertegenwoordiger kwam met een vloeistof waarmee je elektromotoren kon behandelen, de wikkelingen, koolborstels, collector e.d. werden dan tegen vocht beschermd. Na de behandeling lieten ze de (open!) motor in een emmer met zeewater zakken, het ding bleef onder water gewoon doorlopen. Ik denk dat het ook prima werkt als je de audioaparatuur ook onder water wil gebruiken.

Laat je niet oplichten.

Zo te zien een filter met prima materialen. Ik zie geen parallelcondensator voor de woofer. Een gokje: Je zou de koperband van de dikke spoel op de nieuwe plus aansluiting kunnen solderen en de min die van de woofer komt op de nieuwe min aansluiting. De rest laat je zoals het is. Overigens, de opgeblazen versterker en/of luidspreker blijft voor je eigen risico!

Bijvoorbeeld: http://melhuish.org/audio/baffle.html Alhoewel daar niet veel theorie op staat. Maar ik meen dat een open baffle met zes dB per oktaaf begint af te vallen bij die frequentie waarvan de halve golflengte overeenkomt met de kortste afstand tussen het midden van de voor- en achterkant (kortsluitfrequentie). Dit zou je kunnen compenseren door vanaf deze frequentie het laag met 6 dB oktaaf te versterken. Dit kun je natuurlijk niet onbeperkt doen. Een luidspreker met een hoge Q is handig omdat deze bij de resonantiefrequentie minder is gedempt dan een luidspreker met een lage Q. Bij een Q van 0,5 is het geluidsniveau bij de resonantiefrequentie de helft van het nominale niveau, met een Q van 0,25 nog maar een kwart. Bij een hoge Q hoef je er niet zo veel energie in het laag te pompen om toch nog wat output te krijgen. Electrostaten hebben trouwens ook speciale schakelingen om het laag onder de kortsluitingfrequentie te versterken.

Daarmee los je het aanpassingsprobleem niet op.