knor

Het was nog niet helemaal klaar, als het mag. De aanmatigende ongerijmdheid van het meetbare universum zit diep.

Ik dacht dat "je" toch echt op mij persoonlijk sloeg. Ja, dat "je" sloeg op jou, maar de parabel van het iq en de nietszeggendheid van die objectief meetbare 'waarde' niet. Precies, want het ging er mij om dat jouw populistische instapper in dit gesprek... ... in feite onzinnig is, tekortschiet en bovendien niet aangetoond kan worden. Wat wel aangetoond kan worden is het tegendeel en dat is het belangrijkste. Over je toevoeging: ik dacht inderdaad niet dat het louter over electriciteit ging. Maar dat maakt niets uit voor mijn uitleg. Als het ook over de akoestiek zou gaan wordt het enkel nog veel complexer om zogenaamde kwaliteitscriteria te meten, maar het verandert niets aan hetgeen ik probeerde te zeggen. De complexe realiteit van samenwerkende componenten is simpelweg niet meetbaar. Onderdeeltjes ervan, ja...

Je hoeft het niet zo naar je persoonlijk toe te trekken, Kraus, het ging niet over jou. Lezen is genoeg om te zien dat ik het iq enkel als voorbeeld aanhaalde van een meetbare (menselijke)parameter die helemaal niks zegt over de kwaliteit van het geheel (dat is: de mens erachter). Verder geloof ik niet dat dit gesprek ook maar iets opbouwends zal behouden, vandaar dat ik het nu voor gezien hou met jou. De wil om te begrijpen is fundamenteler dan de intelligentie, maar ontbreekt hier.

Ik matig me de vrijheid aan in parabelen te gaan uitleggen, zoals jij met je "meetbare hardloper" deed. Het leven kent maar 2 componenten: waken en slapen. Een mensenleven kent slechts uit 2 parameters: actief of passief. Horen bestaat slechts uit 2 componenten: stilte of niet-stilte. Leuke polariseringen, die kant noch wal raken betreffende het geheel van het leven, van een mens, van het horen. Het geheel, daarmee wil ik de totaliteit van parameters aangeven die een complex geheel samenstellen. Luisteren is er zo een; geluid ook. Dit te ontkennen is moedwillige simplificatie van iets dat niet begrepen kan worden en daarom mogelijk uit zelfbescherming dient te worden versimpeld. Geluid kent vanuit een bepaald versimpeld gezichtspunt wellicht maar twee componenten, zoals het leven er voor een populistische visie ook maar twee kent. Toch zul je wel beamen dat het geheel iets complexer en vooral, iets minder meetbaar of in hokjes te plaatsen is dan je suggereert. Ik wees dus op dat geheel om er op te kunnen wijzen dat het niet als zodanig, als een geheel, meetbaar is. Wel zijn diverse (niet alle!) bestanddelen min of meer meetbaar, maar hun samenhang, hun samenspel is dat niet. Nog niet in elk geval. En zolang die totaliteit, zoals bijv. dat resultaat van verwerking van indrukken in de hersenen dat 'horen' heet, niet als geheel meetbaar is, is elke meettechnische interpretatie van een deel ervan glad ijs. Ik geloof dat je te intelligent bent om bovenstaande vragen niet zelf te kunnen beantwoorden, maar ik heb het in elk geval geprobeerd. Kraus, aan de resultaten van een iq-test kun je niet zien wat voor mens er achter die test schuilt. Met de meetresultaten van afzonderlijke hardware componenten kun je niet voorspellen hoe ze als set presteren en nog minder hoe ze zullen klinken. Het enige dat ik wil zeggen is dat afzonderlijke meetresultaten of afzonderlijke componenten niets zeggen over de uiteindelijke synergie (alweer een synoniem voor een geheel) die in de vorm van geluidskwaliteit ontstaat. Zou dat wel zo zijn, dan klonk de gemiddelde geluidsinstallatie vandaag de dag heel wat beter. EDIT: Wat voor de een voor 'mystificeren' doorgaat is voor de ander tamelijk helder. Accepteer de verschillen tussen mensen. 't Is niet zo moeilijk.

Frequentieverloop is waarschijnlijk het meest relevante meetgegeven van allemaal, dat klopt, maar zelfs dat vertelt je niets over hoe iets klinkt wanneer je er als menselijk wezen naar zit te luisteren. Het punt is, Kraus, geloof het of niet, dat de meeste details die je hoort NOOIT als een geheel in zulke metingen in aanmerking worden genomen. Altijd maar als deeltjes van een geheel, die voor het geheel zelf worden aangezien door overigens onwetende, maar technisch vaak zeer competente lieden. Metingen zijn de schijnzekerheid voor gebrekkige oren en een brein dat niet doorheeft dat geluid oneindig veel complexer is dan het handjevol parameters dat standaard door degenen die kunnen meten als sluitend bewijs wordt aangevoerd voor het gegeven dat het allemaal best te meten is. Er is nog niemand geweest die enkel door meten kon meedelen hoe goed of slechts iets zal gaan klinken. Er zijn gewoon teveel variabelen voor de huidige stand der techniek. Wie het tegendeel kan bewijzen is welkom, maar zal wel wijzer zijn want je zou er zeer rijk mee kunnen worden...

Eigenlijk vallen alleen Peter Belt's theorie

Nee, die bestaan er niet. Het zijn in geen enkel opzicht kwaliteitscriteria, maar slechts uit hun verband gerukte meetwaarden die soms nauwelijks iets, maar veel vaker helemaal niets vertellen over de werkelijkheid van hetgeen gehoord word, laat staan over de muzikale eigenschappen van hardware. Die kwaliteitscriteria bestaan hooguit in jouw belevingswereld (geloofsovertuiging eigenlijk), maar niet in de objectieve werkelijkheid, want die zogenaamde kwaliteitscriteria vertellen je helemaal niets vanop afstand. Zou dat namelijk wel het geval zijn, dan zouden we op basis van die criteria al onze mooie spulletjes kunnen kiezen. Ik zie overigens niet in waarom je met jaren-70 argumenten (want toen dachten ze nog dat wat jij beweert klopte) in 2009 probeert iets te verklaren op basis van kennis die zo verschrikkelijk tekortschiet. Jij weet volgens mij wel beter... p.s.: vergeef mij alvast de eventuele taalfouten!

Drie... Mij dunkt dat jij met iets veel sterkers dan klare wijn rond moet komen, anders kun je niet zo oeverloos leuteren! Daar heb je heel wat ervaring mee, dus wat stel je ditmaal voor?

Ik ook. Op youtube kon ik geen zinvol filmpje vinden, alhoewel er wel filmpjes te vinden zijn waarbij een basreflexbox 'wegloopt' van z'n plaats. Dat is dan weliswaar als gevolg van diezelfde krachten, maar dan uiteraard asymmetrisch uitgeoefend door de eenzijdige reflexopening. Misschien kun je een meetopstelling met een micrometer maken? 't Is maar een idee... Een meetbare uitslag vaststellen is volgens mij genoeg om zeker te weten dat het ruimtelijke plaatje er onstabiel van zal worden.

De krachten die op een luidsprekerconus uitgeoefend worden zijn ongemeen en onverwacht groot. Ze zijn te berekenen, uitgaande van de optredende versnelling: a = 4pi . X / T2 a = max. versnelling in m/s2 X = uitslag in meters T = periodelengte in seconden Voor een conus met een diameter van 30cm en een akoestisch vermogen van 1W bij 60Hz, volgt daaruit een optredende versnelling van 920m/sec2, ofwel 92 maal de versnelling van de zwaartekracht. Voor een hogere frequentie, bijv. 10000Hz, wordt de versnelling ca. 2000 maal zo groot als die van de zwaartekracht, hoewel de uitslag van de conus nu slechts 0,000005m lang is. Voor kleinere conussen zijn deze krachten nog duidelijk groter. Hier speelt dus de massatraagheid van de conus een grote rol. Door dit soort effecten gaat het grootste deel van de aan de luidspreker toegevoerde energie verloren. [bron: Luidsprekers - fabels en feiten, uitg. Elektuur] Wanneer je een conusluidspreker in een behuizing monteert die beweegbaar is t.o.v. zijn ondergrond, dan zal er nog meer van de toegevoerde energie verloren gaan, ditmaal in de reactieve beweging van de behuizing t.o.v. de bewegende conus. Het gewicht van de bewegende massa (40 gram bij zo'n conus is niet gek)en de optredende versnellingskrachten samen hebben niet zo'n moeite om een op rolletjes lopende luidsprekerkast te bewegen. De energie die nu zinloos teloorgaat had ook in muziek kunnen worden omgezet. De situatie zal nog wat erger worden bij een bovenin een zuil geplaatste woofer... Het laag en het ruimtelijke beeld kunnen in theorie niet beter (lees: strakker resp. stabieler) worden van zo'n gebrekkige koppeling. Wat de reden is voor het gegeven dat dit door sommigen toch wel als betere weergave wordt ervaren is voor mij niet helder. De keren dat ik zelf een 'bewegende luidsprekerkast' hoorde spelen wekten in elk geval geen blijvend enthousiasme op m.b.t. de laagweergave of het ruimteplaatje.

Ik denk dat Leobus heel goed weet wat hij zegt. Ik denk ook dat jij je dus vergist. Eigenlijk kan dat ook niet anders als je het raamwerk van je kennis door persoonsverheerlijking laat vormen. Wanneer je het interessant vindt dat iemand nog altijd precies hetzelfde zegt als in 2003 (of in 1993), dan heb je affiniteit met paleonthologie. Je dweept met fossielen!

Jaja, ik snap het... Henrie heeft hele lange tenen... niks nieuws.

Ik snap het Henrie. Jij luisterde geloof ik toch naar PC-speakertjes? Dat was mijn punt niet... Wanneer iemand "zucht" zegt is het knap lastig bepalen wat het punt is dat gemaakt wenst te worden. Wat was je punt, Henrie?

Ik snap het Henrie. Jij luisterde geloof ik toch naar PC-speakertjes?

Dat geloof ik graag, maar er bestaat niets dat niet kan resoneren, ook niet in de audio. Daarom is het gevaar van het verleggen van de frequentie van resonantie naar een lager of hoger gebied niet altijd beter. Maar goed, door experimenteren valt er misschien toch wel wat te verbeteren, alhoewel het volgens mij vooral wat rommelen in de marge is. Voor substanti

blind hoor jij geen verschil Eigenlijk klinken alle orgeltingeltangelopnames wel hetzelfde, dacht je niet?

Ja, maar het doel van dit draadje heeft naar mijn mening meer te maken met het regelmatig uitspuiten van oren als audiofiele tweak dan als medische noodzaak.Er zijn audiofielen die erg kunnen overdrijven met tweaks en gadgets. Precies daarvoor was er al gewaarschuwd in bericht #9

Nu worden oren over het algemeen juist dan uitgespoten, wanneer er ten aanzien van het bovenstaande een kink in de kabel is gekomen...

Nog een paar flessen drank en dan kom je d'r wel doorheen, door de komkommers.

Het succesvol combineren van een los loopwerk met een losse dac is minder makkelijk dan de theorie je doet geloven. Het gaat verder dan een digitaal verbindingskabeltje. Wat dat betreft is een ge

Het is VAKANTIE, Piglet.. Keep on DREAMIN', Bean!

Wat een kneuterigheid toch weer met dit topicje. Dat is wat er van HEAR is geworden... een stel vooroordelen verpakt in kneuterigheid. Geen wonder dat er bijna niks meer gepost wordt (al zijn daar ook andere oorzaken debet aan). Maar goed, als ik op vakantie ga neem ik eigenlijk liever niets mee wat me herinnert aan thuis, maar al zeker geen muziek. Ik tracht juist dingen te beleven die er thuis niet zijn, geen kopie van thuis neer te zetten op de kampong of in de gehuurde sta-caravan.

Een piek van 2,5dB kan nooit verantwoordelijk zijn voor "een boembas, niet normaal." Echt niet. De meting zal niet kloppen, aangezien pieken van 10 tot 20dB heel normaal zijn onder huiskameromstandigheden... (edit: lees dat Zee dit ook al schreef; hij heeft helemaal gelijk). Het beste is om opnieuw te meten, ditmaal met kennis van zaken, om zo de problemen echt in kaart te brengen. Daarop valt dan een tactiek te baseren. Hou er rekening mee dat pieken makkelijk weg te krijgen zijn, maar dat je dalen niet zomaar omhoog kunt brengen naar het gewenste niveau.

Een harde wand dicht (minder dan 1,3m) achter de luidsprekers is ongeveer net zo erg, Miracle, en dat komt ongeveer net zo vaak voor. Het zorgt voor dezelfde versmerende fenomenen als de veel te sterke vloerreflectie. Maar als je dat allebei tegelijk hebt is muziek ver te zoeken...