marc

Ik sluit me geheel bij de voorgaande forummers aan. Voor mij was het de eerste keer dat ik een dergelijke bijeenkomst bijwoonde en ik vond de sfeer bijzonder prettig en sympathiek. Bij de phonotrappen vond ik de Lukashek tov de Array wellicht iets minder accuraat en een tikkeltje donkerder, maar toch ook iets muzikaler. En om Ruud maar te citeren "meer gewicht". De Acoustech viel inderdaad tegen. De JK vond ik wat meer bij de Array in de buurt komen, maar de eerlijkheid gebiedt dat bij de luistersessie van de JK, zo vlak voor de lunch, in de verhitte ruimte de concentratie wat aan het wegzakken was. Na de door Robbie verzorgde versnapering, was de vergelijking tussen de platenspelers interessant, echter vanwege de veranderde aanpak (niet enkele nummers op elk apparaat) minder vergelijkbaar dan de phonotrap sessie. Maar vanwege minder muzikale herhalingen wel zo prettig. Ik vond eerlijk gezegd de Rega een beetje tegenvallen, na mijn eerdere ervaringen met de P25. Ik had een levendiger geluid verwacht, maar zie ook eerder gemaakte opmerkingen omtrent het gebrek aan dynamiek in het algemeen. Ik denk ook dat de opname (van met name Nick Cave) en het enigszins wegvallen van de aandacht bij het metal nummer hierbij niet echt hielpen. De 2 Linns waren duidelijk familie van elkaar. Ondanks de betere verfijning/detail door de Benz Ace op de Axis, gaf ik toch de voorkeur aan de LP 12, met name doordat de Axis wat onrustiger klonk. De grote (of beter gezegd grootste) stap voorwaarts was wel de overstap naar de FatBob/SME/Ebony. Deze stak er op alle vlakken met kop en schouders bovenuit. Met name het gemak en de rust vond ik erg prettig. Maar goed, hier hangt dan ook wel een ander prijskaartje aan. Ik kan me goed voorstellen dat Kraus zo gelukkig is met deze combinatie. Aangezien ik de kinderoppas op tijd moest aflossen, moest ik helaas om 3uur afhaken. De combinatie van hitte en intensief luisteren maakte dat ik toch enigszins vermoeid maar zeer voldaan huiswaarts keerde. Overigens besefte ik in de auto, toen ik enkele prachtige gouwe ouwe's hoorde op de radio, dat het belang van een goede geluidskwaliteit nog altijd ondergeschikt is aan de muziek. Ik wil Kraus en Hans bedanken voor het initiatief, de rest voor de prettige dag en uiteraard Hobo voor de bijzonder warme (letterlijk en figuurlijk) gastvrijheid. En niet te vergeten Robbie voor de heerlijke versnapering en o zo gewaardeerde flesjes water. Ik hoop ook zeker er een volgende keer weer bij te zijn. groet,

ik zal er wel bij zijn, helaas kan ik niet mee na afloop eten. tot zaterdag. groet,

Ik heb de LP12 eens in de Naim uitvoering (Aro arm, Armageddon power supply) beluisterd met Dynavector Karat element via Tom Evans The Groove en Naim versterking. Ik heb sindsdien nog geen platenspeler met een dergelijke attack en ritmiek gehoord. Maar dat ding is nieuw wel verschrikkelijk duur (minimaal even duur als de duurste Linn uitvoering). Prijs-kwaliteit verhouding vind ik discutabel. Ben zelf budgettair wat lager gaan zitten met 2e hands Nottingham Spacedeck. Veel rust en soeplesse, maar helaas niet de attack, ritmiek en rijke klanken van die Naim LP12. Gelukkig ook maar een fractie van de prijs daarvan. groet,

Beste S0000, je hebt mij nog niet kunnen betrappen op een vergelijking pop / klassiek. Ik ben alleen maar ingegaan op het al dan niet objectiveerbaar zijn/maken van muziek. En ik heb geprobeerd aan te geven waarom ik het niet eens ben met het afdoen van smaak als gemakkelijke uitweg. Nogmaals, ogv een heleboel criteria kun je Mozart hoger waarderen dan de Beatles (let op: ik ben geen Beatles fan). Feit: er zijn mensen die nummers van de Beatles mooier vinden dan Mozart, zonder dat dit meteen op het conto van onwetendheid omtrent klassieke muziek geschreven kan worden. Overigens, het ontbreken van variatie op de radio heeft meer met commercie te maken dan met het al dan niet verschijnen van interessante/goede/acceptabele (pop) muziek. groet,

Beste S000000, Natuurlijk kun je op een muziekstuk een boel analyses loslaten en natuurlijk kun je hierin criteria aangeven. Aan de hand van die criteria kun je dat muziekstuk dan natuurlijk ook 'waarderen' door per criterium daar een waardering aan te koppelen. En natuurlijk 'waardeer' je een symfonie van Mozart op de meeste zoniet alle criteria hoger dan Ik leef niet meer voor jou van Marco B. Waar ik het met je oneens ben is dat jij die waardering ogv criteria koppelt aan een uiteindelijk goed of fout (of op een schaal tussen goed en fout). En die koppeling is niet te objectiveren, hoe graag je dat ook zou willen. Want definieer dan maar wat goed en fout is. En dan kom je helaas toch weer op het ongrijpbare (hoe spijtig ook) begrip smaak. Als die koppeling wel gemaakt zou kunnen worden, dan zou de conservatorium studie wel onder de beta studies ingedeeld zijn. Ik zou er als professioneel musicus ook maar blij mee zijn, dat is toch ook juist het leuke van muziek. groet,

Beste S00000 niet zo boos worden hoor..... Het is niet zozeer arrogantie zoals je beweert, ik neem alleen maar 2 verschillende beweringen waar: 1) jouw mening: met meer muzikale kennis meer genieten (even vrij vertaald) 2) Ton de Leeuw: analytisch luisteren gaat ten koste van de beleving (ook maar even vrij vertaald). Ik geef alleen maar aan dat ik mening 2 geloofwaardiger vindt en daarmee zeg ik in het geheel niet dat mensen met muzikale opleiding minder genieten. Dat is jouw (wel zeer) vrije vertaling. groet,

Beste S000000000000000, Je kunt nog zo je best doen om alle moeilijke woordjes, die je in je 7 jaar conservatorium hebt geleerd, hier op te schrijven. Toch vind ik het weinig overtuigend en in het geheel niet relevant. Obv de door jou aangegeven objectieve criteria zou iedereen, nee laat ik specifieker zijn, iedereen met minimaal 7 jaar convervatorium, hetzelfde favoriete stuk muziek hebben. Ik ben niet zo thuis in het wereldje van 'kenners', maar ik geloof dat dit niet het geval is. Als jij de illussie hebt meer te genieten van muziek dankzij je opleiding, dan gun ik je die illussie van harte. Overigens vind ik de uitspraak van Pjotr over Ton de Leeuw geloofwaardiger. groet,

Objectieve criteria zijn er zat. Je eindoordeel vorm je dan door ieder criterium een bepaald gewicht mee te geven. ECHTER veel van die criteria snap je pas als je flink wat muziektheorie gehad hebt. Aangezien de gemiddelde persoon zo muzikaal is als zijn luidsprekers, moeten we het doen met de ULTIEME dooddoener: over smaak valt niet te twisten. Ik zal even een kort stukje analyse doen, in de hoop dat dit zonder muziekkennis nog gesnapt wordt. 1. Muziek bestaat uit elementen, bij een 'lied' (das een stuk muziek met een stem erin, 99% van de poppoep dus) is de 'melodie' (een opeenvolging van toonhoogten op bepaalde manier gearticuleerd, gefraseerd en met een bepaalde sterkte) het belangrijkste element. Een melodie bestaat, net als een gewone text, uit zinnen. Een zin heeft altijd minimaal 1 'klemtoon' ofwel hoogtepunt. Die wordt bepaald door de text die gezongen wordt in die zin. Als echter de melodieparameters, zoals hierboven genoemd, niet overeen overeenkomen met de textinhoud, dan is dat objectief k&t. Een voorbeeld even van marco b.: "Ik leef niet meer voor jou". Ik ken die plaat niet goed (kan nou niet zeggen dat ik fan ben daarvan) maar ik meen me te herrinneren dat hij in die plaat beschrijft dat hij genoeg heeft van zijn partner. De klemtoon wordt dus dan: "Ik leef niet meer voor JOU". Echter, als je de melodielijn kent van die plaat weet je dat (onder harmonie van e-klein) de noten zijn: b (ik) - g (leef) - fis (niet) - e (meer) - d (voor) - e (jouw). De hoogste noot hier, is de g, en hij zingt die noot ook bijna altijd het hardst in die melodie. Dat zou betekenen: "Ik LEEF niet meer voor jou", ipv "Ik leef niet meer voor JOU". Zijn interpretatie, dan wel compositie, suggereert dat hij zelfmoord wil plegen o.i.d. want hij wilt niet meer LEVEN ipv niet meer voor JOU te leven. Zo'n fout, wordt door een 1e jaars klassiek student zelden gemaakt, laat staan dat een klassiek componist zulke fouten maakt in bijvoorbeeld opera's. Dat marco b. dan nog 'de grootste van Nederland' heet, laat precies zien wat het niveau is tegenwoordig van de luisteraars, die zijn werk prachtig vinden en als je tegengas geeft, hoor je alleen nog: over smaak valt niet te twisten. Als je wilt krijg je nog een stuk of 10 parameters erbij. Alles wordt consequent beter gedaan door klassieke componisten. Ten eerste maak je een theoretische uitwijding over.... teksten. Taaltechnisch helemaal niets op aan te merken. Muzikaal gezien in het geheel niet relevant. Kom ook eens met een voorbeeld waarom melodie A objectief beter is dan melodie B. Ten tweede moet je een verschil maken tussen het beoordelen van muziek obv criteria en het genieten van een stuk muziek. Voor dat eerste heb je ongetwijfeld veel theoretische bagage nodig. Voor dat laatste gelukkig niet. Ik vraag me af of het technisch/analytisch beluisteren van muziek (zowel om de muziek zelf te beoordelen alsook geluid/opname/apparatuur) niet ten koste gaat van de beleving. En wees blij dat hele drommen huisvrouwen weg kunnen zwijmelen bij Marco Borsato of Celine Dion en dat het genieten van muziek niet alleen voorbehouden is aan conservatoriumstudenten. Gewoon niet druk om maken. groet,

ik proef hier en daar wel wat opwinding die m.i. helemaal niet nodig is. Is beheersing van instrumenten de maatstaf voor of een ander iets mooi vindt of niet? Ik heb de indruk, hoewel niet statistisch onderbouwd, dat in bijv. de jaren 70 bands hun instrumenten beter beheersten dan huidige bands. Is daarmee de jaren 70 muziek beter dan de huidige? blijft toch subjectief. Is complexiteit van de muziek de graadmeter of een ander iets mooi vindt of niet? Ach, soms kan een eenvoudig melodietje kippevel bezorgen. Blijft ook subjectief. Goede smaak, slechte smaak, geen smaak, graag een objectief criterium hiervoor. groet, O ja, over het quoten van Bing Crosby: White Christmas is een mijlpaal in de popmuziek die sindsdien nooit meer zo'n hoogtepunt heeft gekend (ook subjectief).

In de afgelopen jaren, waarin de dollar ca. 40% in waarde is gedaald, heb ik, voor zover ik heb kunnen vaststellen, geen prijsverlaging van VPI (en trouwens ook van een groot aantal andere Amerikaanse produkten) gezien. Enige ruimte voor verlaging lijkt me best aanwezig. groet,

ik heb 'm 2e hands gekocht, er zaten geen specs bij. ik neem 'm wel mee. groet,

de mijne ziet er hetzelfde uit, maar dan zonder de opschriften.

als er nog een plekje is, zou ik ook graag willen aanschuiven. Ik geloof niet dat ik de enige ben die een Lukashek mee kan nemen. Ik heb zelf een oudere versie denk ik. groet,

Ah, dat verklaart jouw keuze voor de Michel Gyro groet,

het is ook wel handig om aan te geven waar je ongeveer woont.

En die is dan vaak nog steeds goedkoper dan de in Nederland gangbare prijzen. groet,

Was Rene van Es niet degene die ooit liet weten negatieve ervaringen niet te publiceren? Ik kan mij nog een discussie omtrent het wel/niet publiceren van negatieve ervaringen herinneren. Blijkbaar geldt de mening van Rene niet voor de Aldi? groet,

Laat ik voorop stellen geen ervaring te hebben met AS en dus geen mening heb over de kwaliteit van de door AS afgestelde platenspelers. Er begint hier een beetje "wij tegen zij" sfeer te ontstaan. Laat ik me beperken tot slechts enkele waarnemingen: - AS is gedurende een aantal jaren op zeer subtiele wijze bezig om zich via de internet fora te profileren, noem het indirecte promotie/reclame. Op een handige wijze omzeilt AS het verbod op deze fora om reclame te maken. Commercieel handig dus, maar op zich helemaal niets op tegen. AS is tenslotte ondernemer en juist voor deze categorie geldt dat voor niets de zon opgaat. - Met alleen commerciele handigheid kom je er als ondernemer niet. Je moet het ook waarmaken. Gezien het grote aantal mensen met (zeer) goede ervaringen, maakt AS het ook waar. - Als prijs onderwerp van de discussie wordt, vind ik AS minder sterk voor de dag komen. Dan lijkt de tactiek het zaaien van twijfel en in een enkel geval zelfs het dwarsbomen van prijsconcurrentie door de fabrikant in te lichten omtrent kortingen. Het lijkt me dat AS dit helemaal niet nodig heeft, gezien de positieve 'mond-op-mond' reclame hier en het feit dat er altijd mensen zullen zijn die kwaliteit belangrijker vinden dan prijs. - Ik heb slechts 1 ervaring direct vernomen van een iemand, die zijn Nottingham Spacedeck had laten afstellen door AS. Hierbij was op de arm enkele stukjes lood of een soortgelijk metaal aangebracht. Hij kon geen verschil horen met de situatie ervoor en vond het de enkele honderden (toen nog) guldens niet waard. Over zijn hoormatige vermogen kan ik niets zeggen, enkel dat hij zich veel met hifi bezig houdt en veel luisterervaring bezit. Zoals gezegd, slechts waarnemingen door mij gedaan. Laat ieder zijn eigen conclusie trekken en als men op zoek is naar een platenspeler is AS gewoon een optie (evenals bijv. ook CAC in Leiden, Xperienced in Alphen a/d Rijn en Studio Alkmaar) die men zelf op zijn merites moet beoordelen. Ik doe er verder niets mee, hoeft ook niet, ik ben niet op zoek naar een platenspeler. groet,

Alco, Ik heb zelf een tijdje geleden in de door jou genoemde rubriek gestaan en bij het maken van de foto's werd wat geschoven om stoel en speakers op 1 foto te krijgen. Hierdoor klopte foto niet met omschrijving. Over het door jou genoemde voorbeeld kan ik overigens niets zeggen aangezien niet gelezen. Ik vind de HS (te vaak) slordig qua tekst en met name foto's. Vaak meerdere foto's vanuit dezelfde positie en nogal eens onduidelijk. Ik lees de HS niet meer zo vaak, maar vind ook de bijdragen van Werner Ero een welkome aanvulling (onlangs de Rega set). Qua positieve berichtgeving vind ik de NL bladen niet zo afwijken van buitenlandse. Hifi+ vind ik bijv een prettig blad, maar lees hier zelden een negatieve recensie. Geldt mi ook voor Stereophile. groet,

Andre, Ik ben bang dat jouw reacties alleen maar olie op het vuur gooien en daarmee juist meewerken aan de door jou omschreven 'rituele slachting' en bedorven sfeer. Lijkt me niet verstandig om op deze manier te reageren. Laat de feiten spreken en ieder zijn conclusies trekken. Alleen nieuwe ontwikkelingen voegen nu nog iets toe en niet het tot in den treure heen-en-weer getouwtrek. groet,

dan lees je niet goed, mijn opmerking was juist dat er geen duidelijke link is. Dus ook geen meerwaarde door vervorming. groet,

Ik heb niet het idee dat de lage dollarkoers nu heeft geleid tot het goedkoper worden van (Amerikaanse) apparatuur. Misschien heeft een van jullie wel voorbeelden? Inmiddels wordt import vanuit de VS steeds interessanter. Voorbeeldje. Ik heb eens geinformeerd naar de VPI 16.5 platenwasser (220V uitvoering). Kost nieuw in de VS $500. Verzendkosten $95 en invoerrechten/BTW van $173 (10% + 19%). In totaal $768. Tegen huidige koers van ca. 1.25 is dat EUR 614. En de nieuwprijs in Nederland?.... EUR 830! Geen slechte marge voor de importeur...... groet,

Naar mijn mening leidt het analytisch luisteren vrijwel automatisch tot een vermindering van de muziekbeleving. Je concentreert je nl. op geluid en hierdoor let je nadrukkelijk op allerlei geluidsaspecten. Je gaat dus nadenken en dit blokkeert de hersenprikkels die nodig zijn om juist helemaal op te gaan in de muziek. Heb hier geen studie naar gedaan, maar ik heb sterk het idee dat dit bij mij wel zo werkt. Misschien bij een groot aantal audiofielen is dat niet zo, gelukkig zijn zij.... Ik bezoek regelmatig concerten. Bij rockconcerten heb ik mij nog nooit geergerd aan het feit dat instrumenten niet zo natuurlijk klinken door een PA installatie. Ook nog nooit gelet of ik het drumstel (gehoormatig) kon plaatsen achter de gitaren en zang. Bij een klassiek concert ook nog nooit genoten van het feit dat die violen zo prachtig natuurlijk klonken, ook nog nooit mezelf geergerd als ik niet precies in het midden voor het podium in de sweetspot zat. Neen, je (althans ik) laat de melodie en het samenspel tussen de verschillende instrumenten en zang gewoon z'n werk doen en als je geluk hebt vind je dat mooi, als je veel geluk hebt krijg je er ook nog kippenvel van. En als dat niet zo is, dan is het eenvoudigweg omdat je de muziek niet geweldig vindt en niet omdat de soundstage, natuurlijkheid van stemmen en instrumenten, diepte etc niet naar behoren zouden zijn. In dit kader wil ik nog even verwijzen naar een uitspraak van Colin Hammerton in Stereophile: "ik wil niet horen waar de muzikanten op het podium zijn, ik wil horen waarom ze op het podium zijn". Het leuke is dat juist audiofielen nogal eens beweren dat de gemiddelde persoon met zijn huis-tuin-en-keuken setje niet kan luisteren en niet weet wat hij/zij mist aan beleving. Blijkt het probleem van de muziekbeleving nou juist in audiofiele kringen te spelen. Analytisch luisteren is iets dat je kunt leren en ontwikkelen. Voor het genieten van muziek hoef je (gelukkig) helemaal niets te leren. Wat dat betreft hoef ik alleen maar naar mijn 2-jarig dochtertje te kijken als die de eerste tonen van een K3 liedje hoort. Zegt mij voldoende.... Een paar tips: - ga eens niet midden voor de speakers in de 'sweetspot' zitten, maar lekker aan de zijkant. Concentratie op soundstage en diepte vallen weg en belemmeren niet langer de muzikale beleving. (Ik had zelf jaren geleden de ervaring dat ik de radio aan had staan en aan de zijkant in de bank wat zat te lezen. Dus niet bewust aan het luisteren. Komt er een nummer dat ik jarenlang niet had gehoord maar wel fantastisch vond. Kreeg kippenvel zonder dat het geluid audiofiel verantwoord tot mij kwam.) - gewoon tevreden zijn met de set die je hebt, scheelt een boel geld en vooral frustratie dat het net nog even beter kan. Als je het analytisch luisteren een beetje overboord weet te zetten dan verdwijnt ook de neurotisch dwang om telkens weer iets beters te willen vinden. met muzikale groet,

interessant, mijn ervaring is echter een andere. Ik vind de verschillen tussen mijn Meridian cd-speler en Nottingham platenspeler niet verschrikkelijk groot. De platenspeler heeft meer laag, terwijl de cd-speler iets verder doorloopt in het hoog en iets opener klinkt. Ik heb zelf (gelukkig) geen ontwenningsproblemen als ik van platenspeler naar cd-speler overschakel en vice versa. Het geluid van Meridian wordt overigens in vele testen juist omschreven als "analoog". Warm, rijk, tikkeltje ingetogen en enorm veel detail. groet,