René N.

. Altijd weer leuk om te zien en te horen hoe het bij een ander is, met name als het dan zó anders is dan het "gangbare"....

In het verleden waren we elkaar al een aantal keren tegen het lijf gelopen en daarbij ook al gesproken over audio, maar tot een luisterafspraak was het nooit gekomen. Tot nu dan, waarbij een mogelijke uitwisseling van LP’s tot een kort bezoekje van Hendrie had geleid. En toen er een aantal gemeenschappelijke audio bekenden ter sprake kwam, leidde met name dat van Jerry tot nieuwsgierigheid over de set en de luisterruimte van Hendrie. Het zicht vanuit de luisterstoel Tot grote verwondering leidde de entree in de luisterruimte niet, maar wel tot een glimlach vanwege de hoge mate van aanpassing van de ruimte: mooi om te zien dat er ook mensen zijn die veel verder kunnen en vooral durven gaan dan wat “normaal” is. Daar waar ik zelf ook al redelijk ver ga met in het oog springende dempingsplaten of een rigide steun die de Open Baffle met de muur verbindt, gaat het bij Hendrie gewoon “los”. Alle muren zijn gedempt met eierdozen, dempingsplaten en mooie zware donkerrode gordijnen, waardoor een lekker droog klinkende ruimte is ontstaan. Het meest opvallende is echter de luisterstoel, geïnspireerd op het ontwerp van Jerry uit het zuiden des lands, bij mij bekend onder de nickname S.O.T.A. Jerry van het audio forum. Waar hij overigens helaas nooit meer aanwezig is. Uit de beschrijvingen die ik jaren eerder al op het forum had gelezen, stond hier een luisterstoel aan die beschrijvingen voldeed: het heeft een soort opbouw die doet denken aan een rieten strandstoel: je zit er helemaal in en neemt daardoor de reflecties van opzij, achteren en boven weg. Een bijzondere gewaarwording, met name als de verschillen duidelijk worden als je tijdens het luisteren even iets naar voren gaat leunen en daardoor de reflecties weer meer hoorbaar worden. Je wordt, als je in de stoel zit, gewoonweg in de muziek gezogen. Een niet alledaagse oplossing voor een luisterstoel In het begin is er een aantal CD’s gedraaid die ik had meegenomen, als referentie zeg maar. En ja, die gingen in een Philips CD104, een toppertje uit de beginjaren van de CD, toen het geld nog niet op kon bij Philips. Of dat in ieder geval het format van de CD neergezet moest worden. Deze speler is heel behoorlijk gewild als modificatieobject (ook ik ben er nog naar op zoek geweest) en speelt, als die modificatie goed wordt uitgevoerd, de sterren van de hemel. Deze is overigens gemodificeerd door Jan Hut en ik mocht hem aan het eind van de avond meenemen om hem eens op mijn eigen set te proberen. Ik ben heel benieuwd wat hij ten opzichte van mijn toch ook niet verkeerde Teac VRDS 25X gaat doen……. Maar goed, eerst mijn CD’s dus. Nine Horses, een project van David Sylvian, klonk prachtig met de krakende stem van David, en dat kraakte dus écht, zo ook het rietje van de saxofoon. En wat een dynamiek in die slagen van de drum. De achtergrondzang plakte wel wat meer aan elkaar maar het geheel klonk lekker muzikaal. De mooi cleane gitaar op het nummer Are You Down van het album Essence van Lucinda Williams was ook al zo dynamisch. En dan natuurlijk weer No Deal van Melanie de Biasio. Hier kwam het gemis aan microdetail echter wel duidelijk naar voren. Hoewel er toch heel veel kleine geluidjes hoorbaar waren, viel de ruimtelijkheid van de zaal waarin met name het laatste nummer opgenomen was voor een heel groot gedeelte weg. Maar nogmaals, het klonk wel heel erg muzikaal allemaal. Ook de Tannoy's ontkwamen niet aan een tweak Al met al een erg enerverende avond, met voor mij nieuwe mooie muziek via een set waar heel veel aandacht en liefde aan besteed is. Kan het beter? Ja. Het kan altijd beter, en het is bij ons blijkbaar een eeuwig durende zoektocht. Geeft ook helemaal niet, dat is ook leuk als je dan, ieder voor zich en uit het eigen perspectief, steeds weer verder komt. Hendrie vind het bij mij te iel klinken, ik mis bij hem juist die microdetail, misschien willen we allebei wel ergens in het midden uitkomen….. Uiteraard weer uitgebreider op mijn audiosite http://home.kpn.nl/r.nieuwenhuis/index.htm onder "Op bezoek bij..."

Radio Paradise met Ray LaMontagne/Airwaves

Zit nog in de Marantz natuurlijk

Ik zei al, magisch . Maar ik heb alleen iets gezegd over kippenvelmomenten, wat ook al fijn is. En dan de wens dat ze in mijn kamer zou mogen staan .

Je bedoeld háár in de huiskamer krijgen? . Nee, zó magisch zal ik het nooit krijgen, daar is live voor nodig. Hoewel ik best wel kippenvel momenten beleef als ik "haar" opzet . Wel grappig trouwens, dat ze zo die naald van de plaat af haalt, met het nodige lawaai....

Het gewoon op Canvas en Melanie de Biasio gegoogled en kwam erop terecht. Dank voor de tip, was wel mooi om te zien. Vandaag trouwens net de LP Blackened Cities opgehaald, morgen maar eens gaan draaien. Ik heb het hier al vaker gezegd, maar ik heb haar een keer live gezien in de Helling in Utrecht en dat was MAGISCH .

Net op tijd... Dank!!!! Oooo was gisteren......

Eeuuhhmm, waarom? Voor MembraaM, ja, maar foto's kopiëren? Toen ik mijn eerste stukje over de Harmonizers op mijn eigen audiosite wilde plaatsen (wat ik uiteindelijk eerst zonder foto's heb gedaan en later van mijn tweede bezoek er wat foto's van heb toegevoegd), heb ik Ivan gevraagd of ik wat foto's van hem mocht gebruiken om het stukje wat mooier te maken (wat ik uiteindelijk dus toch niet gedaan heb). Maar zo hoort dat toch?

Optisch is het wel subjectief lijkt me, voor de werking maakt het volgens Cock niet uit, je kan ze zelfs op een kast of zo zetten. Of er nog een grens is van hoever ze van de speakers af mogen staan weet ik trouwens niet.....

Als je mijn verhaaltje leest http://www.high-endforum.nl/topic/14782-supertweeters/page-9#entry460715 zie je ze ook staan .

. Nee hoor, ze zijn zwart, klein, bij mij staan ze op de vloer en vallen ze helemaal niet op . En daarbij, alles voor een natuurlijk geluid

Zal ik doen Carl. Ik stuur je even een emailtje voor gegevens, voor het geval dat .

Je bent ook een beetje WOL-lig aan het worden

Grappig, ooit mijn Electrocompaniet versterker laten maken, leuke winkel waar ik ook naar toe wil als ik er in de buurt ben.... , heeft nu ook de Harmonizers te koop: http://www.hifiwinkel-beek.nl/nieuw-in-de-winkel-de-harmonizer-van-sonore/ Wordt dit de doorbraak?

Voor jou als bezitter dus wel van (emotionele) waarde, maar doe mij maar een gewoon Perzisch geknoopt tapijtje of zo, ziet er voor mij iets "smakelijker" uit.... . Desalniettemin, het begint écht ergens op te lijken daar!

Inderdaad práchtig! Maareehhh, dat berenvelletje?

O. Waar dan? . En, voor zover ik weet, ben ik nog steeds mannelijk, dus het is René

Ik was zo'n twee jaar geleden zo'n 730 euries kwijt. Heb ik de headshell niet meegerekend, want die heb je meestal wel, of zit vast aan de arm. Ik had een mooie Yamamoto headshell HS-1A, maar die is met mijn Ariston meeverkocht .

Vast wel . Heb nooit met een standaard 103 gespeeld. Ik heb alle opties gedaan: Green Malachite stone body Boron cantilever Line Contact Diamond Tip Graphit Headshell

En er zijn er meer die de DL103 aanpakken: http://calamightysound.com/uwe-malachite-stone-body-with-the-schick-touch/ Deze heb ik ook en klinkt m.i. erg fijn en muzikaal.

Ik heb wel iets met borsten maar niet met bramen . Dank voor je correctie, heb het inmiddels aangepast .

Gehakt heb ik (nog... ) niet. Maar wel ringen van Koilon en tegels van Berret.... . Allemaal optelsommetjes.....

Lijkt me leuk om een keertje langs te komen nu alles een beetje op orde lijkt