ravon

Mooi!

Die Reales hebben bij mij ook een zeer prettige indruk achtergelaten. Gruiter, je mooie avatar verschijnt niet meer

Ach, is het daarom dat die cijfertjes me niets zeggen Nee. Dat heeft een andere reden. Geef maar eens antwoord op de volgende vragen: Hoe behaaglijk is het in jouw huiskamer? En hoe behaaglijk was het een kwartier geleden? Waarom zouden planten toch voor zo'n prettig klimaat in huis zorgen?

Dat is uitgekauwd. Kwestie van goede meettechniek en een goed getraind biologisch of kunstmatig neuraal netwerk.

Helemaal correct, maar daar moet je het helaas wel mee doen. Of je moet jezelf onderwerpen aan de "wetmatigheid van een meetapparaat" en dan genoegen moeten nemen met een mindere klank, maar wel "correcter" Is het niet zo dat je eigenlijk een frekwentie- en dynamiekcurve van je eigen gehoor zou moeten maken en daar dan ook rekening mee moet houden op het moment dat je iets meet en corrigeert? Volgens mij gebeurd dat nl heel erg zelden en neem je vaker genoegen met wat metingen vertellen hoe het zou moeten. Je past je dus aan aan een instrument. (btw Ravon, dit is niet negatief bedoeld, maar gewoon een simpele vraag) Je moet jezelf dus juist niet onderwerpen aan de wetmatigheid van een apparaat, want de mens is veel slimmer. Zo'n analyzer zie ik als extra zintuig waarmee ik dingen zichtbaar kan maken die bijvoorbeeld niet hoorbaar zijn of die juist wel hoorbaar zijn maar die je met je gehoor niet kunt verklaren. Neem het voorbeeld van die scherpe randjes. Het kostte even moeite om te achterhalen waar die scherpe randjes ongeveer zitten, maar toen dat eenmaal bekend was waren ze snel gevonden, zichtbaar gemaakt en misschien ook wel verholpen door een klein beetje lokaal te filteren. Geluidsdrukmetingen voor de milieuwetgeving worden gewoonlijk gecorrigeerd voor het menselijk gehoor. Ik weet niet of het zinvol is om je set met behulp van een persoonlijke karakteristiek op je gehoor af te regelen. Het kan namelijk best zo zijn dat je brein fouten corrigeert en gaten invult.

Industrielawaai.

Dat zal best kunnen. En ook al kan het niet, de vraag is welke waarde je voor de gemeenschappelijke amplitude zou moeten nemen om de kans dat de som van een grote verzameling sinussen met die amplitude groter dan 1 wordt, gelijk aan 0 te maken. Het resultaat is volgens mij de ruisvloer of iets wat daarop lijkt. Ik worstel nog met die pulstrein.

Lees nou eens goed wat je schrijft. Voor jouw gemak heb ik de dingen die elkaar tegenspreken vet gemaakt. De mens is een vreselijk slecht meetinstrument. Zo oneerlijk (subjectief) als de pest en absoluut slecht reproducerend.

Nou, hehe. Eindelijk: 0.4 % THD bij een contact overgang. Het is wel een heel slecht contact, het koperen vleugelmoertje maakt net contact met een aluminium stripje, maar toch. Als ik hem een duw geef in de goede richting, is het weer een goed geleidend contact. Groet, Jacco Dit doet me denken aan de keren dat ik mijn auto niet meer kon starten doordat de accupolen gecorrodeerd waren.

Beste ravon, ?? Groet, Jacco Wat ik schreef sluit niet uit dat er ook andere tijdsignalen bestaan uit een verzameling sinussen van gelijke amplitude. Ik had beter kunnen schrijven "Een voorbeeld van een tijdsignaal wat bestaat uit ..." Maak eens een spectrum van een pulstrein, dan zie je wat ik bedoel. Werd dat niet een hele rits palen in het spectrum? Afhankelijk van de breedte van de puls en herhalingsfrequentie. Groet, Jacco Dat weet je best, wijsneus. De hele excercitie in deze draad zou ook voor die pulstrein moeten gelden. Jawel maar niet andersom. Bij een pulstrein hebben de sinussen een harmonisch verband. Een aantal niet aan elkaar gerelateerde sinussen kwa frequentie levert iets anders dan een pulstrein. Ruis?

Beste ravon, ?? Groet, Jacco Wat ik schreef sluit niet uit dat er ook andere tijdsignalen bestaan uit een verzameling sinussen van gelijke amplitude. Ik had beter kunnen schrijven "Een voorbeeld van een tijdsignaal wat bestaat uit ..." Maak eens een spectrum van een pulstrein, dan zie je wat ik bedoel. Werd dat niet een hele rits palen in het spectrum? Afhankelijk van de breedte van de puls en herhalingsfrequentie. Groet, Jacco Dat weet je best, wijsneus. De hele excercitie in deze draad zou ook voor die pulstrein moeten gelden.

Dat sissen en slissen hoor ik op de plaat ook. Het ging erom te bekijken wat de CD toevoegt of weglaat, weet je nog? Ik zie helaas geen mogelijkheid om die LP op een analoge manier online te zetten anders zou ik dat subiet doen.

Beste ravon, ?? Groet, Jacco Wat ik schreef sluit niet uit dat er ook andere tijdsignalen bestaan uit een verzameling sinussen van gelijke amplitude. Ik had beter kunnen schrijven "Een voorbeeld van een tijdsignaal wat bestaat uit ..." Maak eens een spectrum van een pulstrein, dan zie je wat ik bedoel.

Beste ravon, Ontspanning in de weergave wordt vertaald door "stress". En dat begrijp je helemaal. Nu begrijp ik er niets meer van Met opgewekte goet, Was de smiley die ik gebruikte niet duidelijk genoeg?

Maar die hangen verticaal. Dat klinkt anders dan een snoer dat horizontaal aan je set is bevestigd. Andere polarisatie. Wereld van verschil! Groet, Jacco Ik straal met mijn T-amp gewoon terug. Dat zal ze leren.

Je pakt nu een extreem worst case scenario. De fasen van alle sinussen moeten nu zodanig zijn dat er minimaal 1 moment is waarop alle sinussen tegelijk maximaal zijn. Hoe groot is die kans bij 6k+ sinussen? Hoe groot is de kans bij een gaussisch verdeeld muzieksignaal? Of maak ik nu zelf een denkfout? Mijn gevoel zegt dat het aantal sinussen effectief bij een opname (de som van sinussen verandert steeds bij muziek) veel groter kan zijn. Is ook zo. Het is worst case. Daar houd ik van. Groet, Jacco Als ik het goed begrijp gaat dit over een verzameling sinussen van gelijke amplitude. Een tijdsignaal wat bestaat uit een verzameling sinussen van gelijke amplitude is een pulstrein. Als ik een spectrum maak van een pulstrein met een pulsfrequentie van 1 Hz krijg ik heel andere getallen dan ik hier voorbij zie schuiven.

Mmm, daar heb ik een beetje mijn twijfels bij. Je LP12 is een verend systeem met een bepaalde eigenresonantie, en dan ga je dat nog eens combineren met een extra verend systeem. Het zal best meevallen, maar je maakt er wel een complex systeem van wat met heel veel pech zou kunnen gaan oscilleren ofzo.. Ik ben geen expert in deze materie, en ik druk me wellicht onhandig en foutief uit, maar 'get the picture'? Problemen verwacht ik als de resonantiefrequenties van de geveerde platenspeler en de laagafgestemde fundatie te dicht bij elkaar liggen. Dan vormen de twee trillingen een zweving.

Hetzelfde stuk van Norah maar dan w

http://www.stax.co.jp/Pdf/OLD/SR-Sigma.pdf Ze noemen het niet voor niets "earspeakers" Interessant. Ik luister nooit naar koptelefoons ivm dat rare geluidsbeeld wat ze achter in mijn hoofd produceren. Dat is dus geen excuus meer. Wat kost zo'n Stax? En zijn er alternatieven die (bijna) net zo goed zijn?

Als ik links en rechts van elkaar aftrek blijkt er wel een zeer klein amplitudeverschil te bestaan maar de informatie is verder vrijwel identiek. Mono. Da's vreemd en ongewenst. Even kijken of het aan mij ligt. Juist. Ik had natuurlijk moeten weten dat de microfooningang van mijn geluidskaart van een stereo signaal een mono signaal maakt. Is het normaal dat ie dat doet? De lijningang is gelukkig w

Wat me opvalt is dat de .wav's een "irritante" extra scherpte in de s-en van de zang (en in 't geluid van de bekkens) laat horen. Althans in vergelijking met mijn Trip-cd. Daar zit een bijna soortgelijke s (en bekkens) in, maar dan "natuurlijker", alsof je er alleen maar wat dichterbij zit. In de .wav's lijkt het s-werk een beetje extra aangezet. Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven. Overigens verbaast het me dat de lp mono blijkt te zijn... Vergissing bij het opnemen? Hmm, ik laat de Trip gelijk maar weer es lekker uitdraaien, is veel te lang geleden! Mono? dat kijk ik even na...