s0000884

, slaat op: (Neem ik aan) Probeer het eens anders te zien. Er is niets in het leven geroepen, deze spec bestond al. Al jaar en dag, het is nl. de grens (ongeveer he) van de elektronica zoals het gebruikt kan worden in professionele apparatuur. Niet van een bouwblokje apart (ie. een losse DAC oid) maar van een systeem. Beter dan cd dus. Tot de komst van hoge resolutie formaten was er geen medium beschikbaar dat vervormingsvrij die 120 dB kon halen. Het is dus eigenlijk een must, een opnamemedium dat dat DR aan kan. Los van het feit dat er weinig voorhanden is qua aanbod. Vanuit technisch oogpunt geredeneerd is het een logische stap een medium te hebben waarop iets opgeslagen kan worden dat minstens zo goed is als een zeer goed professioneel systeem. Multikanaals is een meerwaarde en/of een optie. Heb ik het niet over het DVD geweld! Een belangrijk pluspunt van SACD voor mij is dat het de mogelijkheid biedt plain cd-formaat te herbergen. Vanochtend nog een mooi voorbeeld: mijn vriendin vraagt

Favoriet: 1. Bach - Wolthemperiertes Klavier boek 1 en boek 2 2. Rachmaninov - Etudes tableau op. 33 en 39 3. Franz Liszt - Mephisto Walz in A 4. Ravel - Toccata in d en Jeu D-eau in E 5. Beethoven - Pianoconcert nr. 2 en Sonate op. 57

Dit is waar menig audiofiel zich voor de gek houdt. Alleen DBT geeft het antwoord, maar dit taboe wordt systematisch ontweken. EDIT: het RESULTAAT van de DBT is taboe en wordt systematisch ontweken.....

Hey, leg dat nog eens uit met dat vlechten van die netkabels. Hoe ging het liedje ook weer? OO ja! dan koppelt er minder ruis in je interlinks, en dan klinkt het allemaal STUKKEN BETER.

Dat vind ik een steengoede opmerking (meen ik echt). Soms MOET een viool ook klinken als een krijsende cirkelzaag. Omdat hij in het echt ook vaak zo overkomt. Net als andere instrumenten soms 'mooi' moeten klinken en soms 'lelijk'. Deze muzikale waarheid heb ik bij veel goede opnames op cd mogen horen, voornamelijk oude klassieke opnames doen dit goed (volgens mijn - vanzelfsprekend beperkte - luisterervaringen, ik heb lang niet alle CD's gehoord). Je moet helemaal niet afgaan op de "lekkerste' opname, want dat is je mening. En alle SACD opnames die ik tot nog toe gehoord hebben proberen (ja sorry) mijns inziens erg lekker over te komen maar daar heb ik geen zin in. Met deze logica zeg ik dan ook: #CD's dat correct is opgenomen en niet is verlekkert >>>>> #SACD's die hieraan voldoen. Zolang dit geldt, dan zou het helemaal niet relevant moeten zijn dat SACD wellicht betere SNR en dynamisch bereik heeft. DIE eigenschappen zijn nog nooit met DBT aangetoond. (Jij hoort het verschil tussen 90 en 120 dB aan SNR niet als je versterker 85 dB heeft en je speakers 4% vervormen, tenzij je het statistisch aantoont). En dat terwijl deze specificaties ([ZOGENAAMD]) in het leven geroepen zijn om 'echtere' opnames voor de consument verkrijgbaar maken, terwijl nu juist het tegenovergestelde gebeurt. Stel nu dat het aanbod SACD's superhoog is dan is er ook een veel grotere kans dat je 'correcte' opnames er tussen ziet. Zo kun je een link leggen tussen het aanbod aan software en de kwaliteit van het medium. Denk er logisch over na en je komt erachter dat het hele hogeresolutieverhaal van gekheid aan elkaar hangt en dat het alleen in leven gehouden kan worden door niet-echte zo lekker mogelijke multikanaals 'surround' opnames met een lekker basje door de woofer (apart kanaal, goed he!) die beluisterd worden door mensen die er een hobby van maken om zichzelf consequent voor de gek te houden. Net zoals mensen denken dat je netkabels moet vlechten. Het is allemaal OOOONNNNZZZIIIINNNN!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gek he dat zo'n eenvoudige boodschap niet overkomt. Zolang er meer (10000 keer meer ofzo) CD's zijn dan SACD's, zijn de beste CD opnames van jouw favoriete muziek met grote waarschijnlijkheid beter dan de beste SACD opnames. Dan valt de hele essentie van het bestaan van een signaaltheoretisch beter systeem weg (als die al DBT aangetoond beter zou zijn). Dus nogmaals: SACD is als poep. DVDA is als diaree. Ze hebben namelijk beide precies die eigenschappen gemeen waar je geen drol aan hebt. Leuk om te zien hoe jullie discusieren over welke soort stront beter smaakt.

Zolang geldt: #CD opnames > (#SACD opnames)^(#DVDA opnames) en hieruit bijvoorbeeld volgt: P(meest echt klinkende viool, CD) > P(meest echt klinkende viool, DVDA, SACD) omdat er nu eenmaal meer CD opnames zijn (dan zijn er dus ook veel meer goede) zijn SACD en DVDA allebei even bagger. Welke signaaltheoretisch beter is zou je helemaal niet moeten interesseren. Wordt toch nooit met DBT aangetoond dus daar heb je niets aan.

Ik heb gesteld dat pop minder muzikale inhoud/elementen bevat, en zo makkelijker te begrijpen is voor het 'grote volk'. Ook stelde ik dat popartiesten hierdoor minder in huis HOEVEN te hebben dan klassieke componisten. Ik stelde NIET: 1. Dat pop niet de moeite waard is om naar te luisteren. 2. Dat pop alleen bestaat uit boemboem, dat was maar een voorbeeld. 3. Termen als 'minder waard' en 'ondergeschikt' gebruik ik niet want dat is dubbelzinnig en vaag.

Nee, gewoon een constatering die jij ook doet als je wat muziekhuiswerk maakt.

Leg eens uit wat ik ermee moet doen.

Nu spreek je jezelf tegen. Eerst zeggen dat je het hun niet nadoet en dan zeggen dat ook makkelijke riedeltjes maken iemand een echte componist maakt. Ik zeg ook niet dat composisties alleen door superpersonen wordt gemaakt, echter wel dat de houseboem niet meer muzikaliteit vergt dan dat van een 10 jarig kind dat net een paar vioollessen gehad heeft. Een kleine vaardigheid is vereist voor de riedeltjes, hemel dat nou niet op.

Een paar vakjes volgen op het conservatorium en je doet het ze wel na. Na 2 jaar conservatorium compositieleer lach je ze uit. Na 7 jaar ga je er heel hard van huilen. EDIT: hier bedoel ik dus mee dat er weer iets buiten proportie de hemel in wordt geprezen, namelijk het feit dat iemand een riedeltje op de piano maakt. Dat kan iedereen op dit forum met een beetje oefening en je hoeft er geen superpersoon voor te wezen.

Altijd leuk om popliefhebbers hun muziek in de hemel te horen prijzen. De superdooddoener: je hebt het veel gehoord / een vriend is DJ / je bent al jaren liefhebber DUS je hebt er verstand van. Niet dus. Dit is daar een zoveelste variant van. Net zoals 'Paul Mcartney is de opvolger van Mozart'. Even weer terug naar de realiteit: De gemiddelde 'melodie' in een housplaat is 1 tot 2 maten lang, en wordt 230 keer herhaald op de boem boem. Voorbeeld: get readie vor de launch: b b bes bes a a a e a a a e g g g e HERHALING b b bes bes a a a e a a a e g g g e HERHALING en zo verder. De boem erbij ziet het resultaat er als volgt uit: b BOEM b BOEM bes BOEM bes BOEM a BOEM a BOEM a BOEM e BOEM a BOEM a BOEM a BOEM e BOEM g BOEM g BOEM g BOEM e BOEM en zo verder. Speel het op de piano na en je herkent het wel. Erg jammer dat het in jouw post lijkt alsof dit 'componeren' gelijkstaat aan het componeren van een symphonie van Mahler of whatever. Iemand die een riedeltje op die piano op de computer opneemt is nog geen componist. Nogmaals: ik RESPECTEER als je dit mooi vind maar je moet geen illusies hebben over muzikale inhoud of prestaties bij dit soort muziek. Dat is ook niet nodig want de luisteraar heeft er geen behoefte aan.

Ik geloof toch dat ik mijn best gedaan heb om te zeggen dat IK boem-boem liefhebbers NIET dom vind. Goed VINDEN of slecht VINDEN is inderdaad HEEL subjectief. Ik probeer dan ook een groot onderscheid te maken tussen dat 'vinden' en de feiten. Dat er nu eenmaal niet veel ritmische vernieuwing in de boem-boem plaatsvindt is een feit (gerelateerd aan ritmevariatie van andere muziek). Ik vind het wel jammer dat Spido dit onderscheid niet wil maken/inzien door bijvoorbeeld te zeggen dat zijn mening over "heerlijke melodie

Ik kan niet voetballen. Ik ben de laatste die zegt dat een Romario eigenlijk niks kan. Het enige wat ik zeg is dat WAT hij kan super buiten proportie wordt beloond en de hemel in wordt geprezen. Zidane kan ook voetballen, beter dan ik. Is dit een aankoopbedrag van 160 miljoen gulden waard (meen dat het zoiets was)? In die context zei ik: "Wat kan hij? Tegen een bal trappen." Voor stadiontickets worden bedragen tot 1000 euro neergeteld, om mensen tegen een bal zien te trappen. Voor een optreden van een musicus die tientallen jaren studie en vorming nodig gehad heeft om op het podium een 'betere' (of op zijn minst niet een mindere) prestatie neer te zetten, betaal je 30 euro (of 40 euro in het concertgebouw in Amsterdam). Ik wil wel voorzichtig zijn met deze uitspraken, maar de verschillende beloningen (ook het inkomen klassiek hardwerkend musicus tegen veel minder hard werkende popmusicus) kun je toch wel naast elkaar zetten. Ik wil echt geen snob zijn overigens. Er is ook popmuziek die ik mooi vind. Reagerend op Spido: Ik zie weer dat er muziek wordt beoordeeld met 'muzikaal meesterwerk' en 'bagger'. Je kunt dit niet zomaar zeggen als je de muziek niet echt naast elkaar zet en op muzikale inhoud vergelijkt. Je vind de popmuziek van vroeger beter. Wat was er vroeger beter aan de popmuziek? Termen als "Wat een verrukkelijke rijkdom aan ritmiek, wat een heerlijke melodie

Dat probeer ik er nu juist de hele tijd in te rammen. Ik laat in het midden of men dom/niet dom is of dat muziek met haast geen muzikale elementen slecht / niet slecht is, maar als je van mening bent dat er dombo's in het spel zijn hier, verander die zin dan in: Boem-boem is de dreinerige dreun VOOR debiele dombo's, niet VAN debiele dombo's. De makers van die muziek profiteren van de amuzikaliteit van de mensen, die wel bereid zijn hiervoor te betalen. Feitelijk verdient Tiesto bakken met geld, door af en toe in zijn kamertje met een stukje software iets in elkaar te draaien. Dat wordt dan door de 'debiele dombo's' in de hemel geprezen en Tiesto ziet zijn bankrekening groeien. Hetzelfde effect zie je mijns inziens ook bij voetbal. Het is een supereenvoudig spel (die bal moet in de gool) maar daarom voor de grote massa die dit dus kan begrijpen (net als de supereenvoudige muziek), die bereid is er zoveel geld voor te betalen dat er stations van miljoenen euro's en spelers van tientallen miljoenen euros aan waarde voor mogelijk zijn. Wat kan zo'n speler nu feitelijk? Goed tegen een bal trappen. Wat kan Tiesto? Goed een plaatje in elkaar zetten met net een iets andere boemboem. Get ready for de launch. Tuut Tuut Tuut Boem Boem enzovoort.

In de gevangenis kom je neem ik aan niet op een PC. Natuurlijk kun je dat ook bij klassiek wel zeggen als je componisten hebt met een steil die heel dicht tegen bij elkaar zitten. Bach en Handel zijn allebei in hetzelfde jaar geboren (1685) en als je dan sommige werken naast elkaar legt... Maar goed dat kun je dan met 2 werken doen. Bij NSYNC en de Backstreet Boys kun je bijna ALLES naast elkaar leggen. Ik schreef het eigenlijk niet goed op. Ik bedoelde dat bij popmuziek de verschillen gemiddeld nog veel kleiner zijn dan bij klassiek. Als je een schilderij kunt maken met 500 kleuren en 30 kwasten, dan zijn er veel meer veel verschillendere schilderijen mogelijk dan met 2 kleuren en 2 kwasten.

Welke Wibi?

Je stelt dat op het conservatorium mensen leren hoe ze een instrument moeten bespelen. Je stelt ook dat aanleg om een gevoel in een klank om te zetten beoordeeld kan worden zonder kennis te hebben over de klank. Even de realiteit: Op het conservatorium leer je hoe je een instrument moet bespelen, das echter ongeveer 5 % van wat je daar leert en dat doe je in je vrije oefenuren s'avonds (voor richting klassiek tenminste, modern/pop zou ik niet weten). Om op het conservatorium te komen moet je een toelatingsexamen doen waarbij wordt beoordeeld of je techniek/leeftijdsverhouding zodanig is dat je wellicht later met muziek je brood kan verdienen. Als je eenmaal op het conservatorium bent, leer je jezelf te presenteren, de muziek te presenteren, en hoe je, om met jouw woorden te spreken, 'gevoel kunt omzetten in klank' (en allemaal triviale zaken als muziekleer/geschiedenis/verplicht samenspel/koor/leiding/compositieleer enz). Alle instrumentale lessen die je krijgt in je hoofdvak, zijn om je eigen oefenuren efficienter te maken maar ook om je te leren hoe je al de kennis van je bijvakken in jouw instrument stopt. Als iemand goed zijn best doet op een goed conservatorium en met een 9 voor zijn tweede fase afstudeert, dan scoort hij/zij op alle mogelijke punten zeer goed volgens vele muziekveteranen die in de examencomissie zitten en die deze persoon jarenlang volledig individueel begeleid hebben. Als deze persoon muziek maakt zoals die in jouw smaak valt, dan kun je zonder kennis zeggen: ik vind dit mooie muziek. Als deze persoon muziek maakt die niet in jouw smaak valt kun je NIET zeggen: hij heeft alleen maar geleerd hoe die moet spelen, niet hoe die muziek moet maken. En slechts als je meer kennis hebt dan de examencomissie bij elkaar mag je zeggen of de persoon in staat is gevoel om te zetten in muziek of niet. Nogmaals, dat heeft niets te maken met wat JIJ voelt als je de muziek hoort die deze persoon maakt. DAAR heb je inderdaad geen kennis voor nodig, maar als je ook daadwerkelijk geen kennis erover hebt kun je daarmee ook niets zeggen over de kwaliteit van de musicus.

Heb jij dan de kennis om te beoordelen wat 'aanleg' is?

Met zo'n houding zul je inderdaad niet meer leren dan een instrument bespelen, hoe graag je ook muziek zou willen kunnen maken.

Inschattingsfout: Ik kan uren achter elkaar naar de radio luisteren, bijvoorbeeld yorin FM (zeker als JENSEN erop is). Ik vindt het altijd hardstikke tof om na al die platen waar ik niets aan vind ineens weer iets te horen dat ik mooi/nieuw/afwisselend vind. Als ik iets moois op de radio hoor (ongeacht klassiek/modern) is mijn dag helemaal goed, daarom heb ik het er wel voor over om mijn tuner een tijd lang aan te laten. Ik luister dus zelf ook heel veel naar moderne (niet-klassieke) muziek. Ik zou toch nooit klassiek met modern vergelijken als ik van beide niet heel veel gehoord heb? Bovendien is mijn definitie van variatie waarschijnlijk anders dan die van jou. Het hoofstuk van muziek de grond inboren met scheldwoorden als teringherrie ben ik gepasseerd. Muzikanten zijn altijd nog beter dan criminelen.

Niet doorslaan Simon Als er 1 opleiding is waar het studeren en nog eens studeren is is het het conservatorum wel. Ik heb er toch jaren gezeten voor afdeling klassiek (conservatorium Enschede). Vele avonden achter die piano doorgebracht in een van de repetitiekamers. Er was in dat conservatorium ook een afdeling lichte muziek, en een afdeling pop. Ik heb over de jaren heen imitaties van anouk, U2 en weet ik allemaal gehoord in de kamers links/rechts/onder/boven mij. 1 ding viel altijd op: Hoe minder je muzikaal te vertellen hebt, hoe meer je dat met het totale dB niveau moet compenseren. Soms waren die 'bandjes' zo hard dat ik mijn piano niet eens meer kon horen.....

Categorie 2 bestaat niet uit muzikanten, maar uit producers, die je nooit in videoclips zult zien. Britney heeft niet haar muziek gemaakt. Dat deed crimineel Max Martin. Hij wilde geld verdienen.