WanFie

Van de 55 leden zijn er een aantal op behoorlijke leeftijd. Een CD afspelen gaat nog wel, maar maak het verder niet te moeilijk.

Dat was voor "mastering". Toen ik het laag 8dB opgehaald had was dat ielige helemaal weg. Ik ben er nog niet klaar mee, nog 41 CD's branden!

Sorry dat ik zo laat reageer, we waren er een dagen tussenuit. Die extra mic was met de opstelling overbodig. Ik heb nu dus alles met twee microfoons opgenomen. Op ca 35 cm en 45 grd. Op een hoogte van 2,5 m. Min of meer als de ORTF methode. Omdat deze zaal behoorlijk gedempt is (lastig zingen) kon ik van deze afstand toch een behoorlijke opname maken. De piano klinkt erg realistisch en in de juiste verhouding. Gisteravond in de caravan een paar CD's gebrand, deze heeft mijn vrouw nu mee naar haar koor. Ik ben benieuwd wat ze er van vinden.

Vandaag was de grooooote dag. Opname is gemaakt en we moeten het er mee doen. Ik heb drie projecten gemaakt. Het inzingen, voor de pauze en na de pauze. Een van de grootste problemen die ik had, was om de verhouding tussen links en rechts goed te krijgen. Gelukkig kun je dat achteraf aanpassen. Ook het volume had wat aandacht nodig. Het zelfde stuk tijdens het inzingen werk 3 dB luider gezongen tijdens het concert. Maar verder weinig trubbels. Vanavond de 7 stukken van voor de pauze "gemasterd". We vonden het wat te dun klinken. De piano wat ielig en de bassen wat afwezig. Ook klopte het stereobeeld niet precies, wat dan weer door de balansinstelling kwam. En dan klonk de ruwe opname toch wel erg zacht, ondanks dat er niet meer dan 13 dB DR in zat. Ik heb nu het volgende gedaan: 1. De opname genormaliseerd op - 3dB. Dan gaan links en rechts even luid en heb ik nog wat ruimte voor aanpassingen. 2. Het laag m.b.v. "Baas en Treblle" 8 dB opgehaald. 3. De opname door de compressor gehaald zodat ik op de pieken 3 dB verlies, zodat de opname wel minder luid (ca. 3 dB) dan de meeste opnamen, maar niet idioot zacht gaat (was - 6 dB). Ondanks mijn simpele opnamemethode ben ik niet ontevreden. Ik heb wel eens slechtere kooropnamen gehoord.

Een opname beter/prettiger laten klinken is niet zo moeilijk. Maar dat is smaakafhankelijk. Ik vind het altijd belangrijk dat het zo dicht mogelijk bij echte instrumenten in de buurt komt. Maar bij Dead can dance is dat lastig met al die elektronica.

Er staat maar een vinyl uitvoering bij. De rest is SACD, CD of onbekend (waarschijnlijk CD). De originele uit 1996 heeft de hoogste DR. Maar de vinyl versie heeft de laagste DR kennelijk wat opgepompt. Of van de onbewerkte master opnieuw gemasterd natuurlijk.

En denk er aan, dat alleen de laagste prijs telt. Zelfs bij gebruikte apparatuur ondervinden we. Of de staat nu als nieuw, of een afgeragd ding is, maakt niet uit, Hoe dom kun je zijn? Als voorbeeld. Ik heb hier een Logitech Duet staan. Als nieuw in doos met alle accessoires. Bied iemand € 40,- incl. verzendkosten. Omdat het ding er al even staat, schreef ik € 50,- excl. verzendkosten. Krijg ik een berichtje terug dat hij er een had gevonden voor € 50,- incl. verzendkosten. Tja... € 6,50 is een bedrag waar je goed over na moet denken.

Die uit 1996 natuurlijk. Aan de rest is geprutst om hem harder te laten klinken.

Het gaat eigenlijk niet om de magneten, maar om de diepte van de conus. Rond de spreekspoel worden de hoogste tonen weergegeven. Die zouden dan op een lijn moeten zitten. Helaas klopt die theorie niet. Alle speakers zouden juist op een radius geplaats moeten zijn, zodat er een virtuele puntbron ontstaat. Daar komt bij er geen een filter 100% in fase werkt. Dat hele getrapte en schuine gedoe is ook al grotendeels over. Kijk b.v. maar bij Wilson Audio, de laatste modellen worden steeds rechter.

Uit de erfenis hebben we nog 3 sets grote speakers. 2 sets Rogers monitoren en een set Millon. Passen ieder binnen het budget. Mijn idee is ook stereo.

De laatste dagen ook weer audiofiel bezig geweest. In de erfenis zaten ook 4 van mijn gevlochten netkabels. Die waren echter niet mooi afgewerkt (met gruwelijk stoffig geworden vijverslang) . Ik heb ze dus van een andere afwerking voorzien. Daarna in mijn set getest en vond toch nog een foutje. Toen ik ze aangesloten had, klopte het stereobeeld niet meer. In rechts zat nl weinig definitie. Ik heb de uitgangsinterlinks van de voorversterker omgewisseld. Maar het probleem bleef rechts aanwezig, terwijl het stereobeeld wel as omgewisseld. Het kon dus alleen aan de netkabel van de rechtereindversteker liggen. Dez kabel doorgemeten, en wat blijkt? Ik ben bij deze kabel vergeten de stickertjes voor de fase te conroleren. Die zaten dus verkeerd. Na correctie klonk het weer als vanouds. Hoezo, fasechecken heeft geen zin?

Yamaha heeft van die betaalbare en heel behoorlijk klinkende 3.1 sets. Maar €700,- is voor een complete set wel erg weinig. Ik zou in die prijsklasse niks zelf samenstellen. Je bent zeker duurder uit en mist de integratie die door de fabrikant is gedaan.

Klopt het filter wel? Is er ooit aan de speakers gemeten? Filter fouten met kabels oplossen is niet de juiste manier denk ik.

Ik ga tijdens het inzingen al wel opnamen maken, die ik voordat het concert begint nog kan beluisteren. Er is toch weinig te veranderen. De microfoonopstelling ligt al bijna vast door het koor en de plaats van het publiek. En alles is akoestisch, dus geen elektronisch versterkt geluid. Zo hebben we het vroeger (40 jaar geleden) ook analoog gedaan en dat werkte prima. Het hoeft geen professionele opname te worden.

Ik kan tijdens de opname niet veel meer dan kijken of de boel niet overstuurt. Ik ga het zeker niet ingewikkeld maken met meerdere microfoons en toonregelingen per microfoon. Het wordt allicht beter dan met die luxe dictafoon.

Ja natuurlijk, alweer vergeten. Siem melde dat ook al, Ik ga het gelijk instellen. Bedankt

Cardioïde.

Ik ook.

Ik ben bezig met de voorbereidingen voor een liveopname. Misschien is er iemand die me kan wijzen op fouten of me tips geven zodat het resultaat beter wordt? Het gaat om een groot koor met ca. 55 zangers en ben van plan om zo te werken: 1. Twee mooie condensator microfoons op een ca. 2,5 m hoog statief in ORTF opstelling op een afstand van ongeveer de helft van de breedte opstelling. Het koor staat op een laag podium voor een redelijk absorberende achterwand (gordijnen) 2. Dan met lange kabels naar mijn opnamehoekje in de zaal. Daar staat de EMU Tracker Pre waar ik de microfoons op aansluit. 3. De Tracker is m.b.v. een USB kabel op de laptop aangesloten. De koptelefoon zit aangesloten op de Tracker. 4. Het concert in twee delen opnemen. voor de pauze en na de pauze. 5. Opnemen met Audacity in 24 bit, 88.2 kHz. dan van tag's voorzien en per track exporteren in 16 bits 88.2 kHz. 6. Met Jriver converteren naar 16 Bit, 44,1 kHz en op CD's branden. Ik wil zo weinig mogelijk compressie toepassen, vandaar de opname op 24 bits 88.2 kHz, zodat ik wat zachter kan opnemen. Ik heb geen zin in een clippende opname. En beter wat te zacht opgenomen en later opgekrikt dan met fouten zitten. In het verleden werden de opnamen met een soort van luxe dictafoon gemaakt, dus ik denk dat het op deze manier al snel beter zal worden. voor de zekerheid loopt die dictafoon ook mee. De opname is bedoeld voor de koorleden.

Kom hier eens luisteren, misschien verander je van mening.

Transistoren kennelijk niet.

Vandaag nog met Chris besproken. Transistoren hebben altijd dezelfde parameters en hebben vrijwel geen spreiding. Dit is door het product transistor bepaald. Bij Fets en Mosfets schijnt dat totaal anders te zijn. Ik denk dus dat je daarmee in de war bent.

Hoe vaak hebben we dit nu al gelezen? Terwijl we allemaal weten dat dit gezwets is. Natuurlijk is er wel kwaliteitsverschil tussen de spullen die je opnoemt. Aan een set met prulspeakertjes b.v. kun combineren wat je wilt, het wordt nooit wat. Het enige wat jij doet is elke mening met deze opmerking beantwoorden. Daar hebben we echt helemaal niks aan. Breng eens iets positiefs in...

Zoals altijd, is het niet meer dan het slim combineren van standaard componenten. Er zijn alleen zo enorm veel verschillende componenten en combinaties mogelijk. Vergelijk het met muziek componeren. En dat zijn dan nog maar een paar tonen.

Die kleine verschillen, middelen zich juist uit. Afgelopen week bij de afscheidreceptie bij IMEC (zijn laatste baan) van de ontwerper van Array geweest. Daar hoorde ik ook weer, dat er wereldwijd maar weinig ontwerpers op dit niveau te vinden zijn. Het is kennelijk een combinatie van creativiteit, kennis en doorzettingsvermogen. Hij heeft ook tal van patenten op z'n naam staan. Zo iemand kun je moeilijk in een algemeen hokje stoppen. Het is dan ook jammer dat ik telkens deze onbenullige en ongenuanceerde opmerkingen zie.