FrankD

Nee, er zit op dat niveau quantiserings ruis. (=afrondingsfout AD conversie) Dat is gecorreleerd met het signaal. En dus ook niet wit. Met de juiste dither kan de quantiserings op witte ruis gaan lijken omdat dan de correlatie van de afrondingsfout met het signaal gemaskeerd word. Ook neemt de lineariteit toe omdat in het laagste bitje over meerdere samples informatie gecodeerd word onder het laagste bit niveau. De prijs daarvoor is een verhoging van de ruisvloer. Nee. Dat gebeurd alleen als er meer bits bijkomen. Wat wel verminderd bij een grotere bandbreedte is de stijging van de ruisvloer als gevolg van het toevoegen van dither.

Waarschijnlijk minder dan het aantal analoge opnamen waarvan de band van ouderdom in kwaliteit achteruit is gegaan, de recorder niet optimaal was afgeregeld etc. etc. Met niet goed ingestelde apparatuur en/of slechte apparatuur verknoei je opnames. Dat gaat op voor digitaal en analoog. De opmerking doet dus niet terzake. "Hoe weet je dat je niet toeschrijft aan de DAC wat in feite op de CD staat? " Door op de juiste manier te meten. Een eventueel voor die meting benodigde referentie cd met testsignalen of een spdif signaal generator moet daarbij van onverdachte kwaliteit zijn.

De stelling is niet zo moeilijk uit te komen. Jitter bestaat wel degelijk. We zijn slechts bezig over de details over hoe jitter tot uiting komt in het uiteindelijke signaal. Als de jitter voldoende laag is dan is het effect gemaskeerd in de (16 bit) quantiseringsruis en onder normale omstandigheden niet hoorbaar. Wat dat met eventueel wel/niet kunnen horen van klankverschil tussen 16bit en 24bit te maken heeft ontgaat me ...

Ik beweer dat de jitter tov van de 16 bit resolutie normaal gesproken kleiner horen te zijn dan de quantiserings fouten. Dat zegt dus niks over andere oorzaken die een kwaliteits verschil tussen 16 bit/samplerate en 24 bits opleveren.

Je gaat er aan voorbij dat bij 16 bit de amplitude fouten door eventuele jitter veel kleiner zijn dan de quantiseringsfout die optreed bij 16 bits. Bij 24 bit ligt dat anders omdat de jitterfout tov en de quantizeringsfout van een 24 bit stap groter kan zijn. Met ander woorden de jitter eisen worden een stuk hoger. De sample rate is dan wel verhoogt, de jitter neemt daardoor niet evenredig af. Echter de ruisvloer en de vervorming zijn al zodanig afgenomen dat eventuele vervorming door jitter normaal gesproken onhoorbaar zullen zijn. Kwaliteits verschil tussen 24 bit en 16 bit is overigens niet een gevolg van jitter verschijnselen. Zolang de samples maar accuraat getimed zijn bij de AD conversie dan maakt jitter in de rest van de keten niets uit. De correcte timing kan in principe altijd nauwkeurig genoeg hersteld worden.

De effectieve amplitude van een sample wordt idd bepaalt door het oppervlak ervan: dus hoogte x breedte. Het gevolg van fouten in beide is maar gedeeltelijk ruis in de zin zoals we gewend zijn dat te horen. Het andere gevolg is dat het signaal GEMODULEERD wordt met die kwantiserings/jitterfout. Het gevolg van moduleren is dat er zijbandfrequenties ontstaan waar ons gehoor extreem gevoelig voor is. Er komt dus een harmonische structuur bij die op zijn zachts gezegd "vals" klinkt: Et voila, het kenmerk van "digitaal" geluid. Ook al is die jitterfout relatief klein, hem nog kleiner maken vermindert wel degelijk hoorbaar die "valsheid" in het geluid en met name in de hogere regionen van het audiofrequentiebereik. Sommigen ervaren die vermindering van valsheid dan als meer "transparantie", en gelijk hebben ze. Die zijband frequentie zullen er heus wel zijn. Echter de amplitude is bijzonder klein en ze zitten rond de sample frequentie die we voor het gemak even als de draaggolf beschouwen. 44.1kHz als er geen oversampling plaatsvind. Gezien de geringe modulatie diepte doordat de jitter maar een fractie is tov de sample duur komen de zijbanden niet ver uit de buurt van de draaggolf. Daarnaast is er boven de halve nyquist frequentie een nogal stijl filter dat deze frequenties onderdrukt. In feit blijft er alleen een hele kleine amplitude fout over die bij 16 bits codering normaal gespoken ruim onder de quantiseringsfout zit. Bij 24 bits word het uiteraard wat kritischer. Maar bij goed gebruik van het dynamische bereik zijn de fouten zover onder de waarnemings grens dat ze geen rol spelen.

nog nooit gehoord, en zeker niet als de muziek hard staat..... dan hoor ik mijn vrouw niet eens, laat staan jitter. Uiteraard heb je dat nooit gehoord. Een lp ruist vele malen harder.

Volgens breem als witte ruis. Niet gelezen Erik?

Gooi d'r nog maar een nachtje niet slapen tegenaan. De uitwerking van jitter is op de kleinste bit stapjes te vinden.

Zolang je blijft uitgaan van onjuiste veronderstellingen heeft deze discussie weinig zin. Het aandragen van allerlij fictieve vervormings spectrums die vervolgens niet meetbaar zouden zijn is geen sterke argumentatie. Ook verwijzen naar vermeende 'nadelen' van 'filteren' en reclocken geeft aan dat je niet zo heel erg goed op de hoogte bent van de materie. Zo weinig mogelijk jitter is het beste. Daar is geen discussie over mogelijk. De uitwerking van jitter op het uitgangs signaal van een pcm dac is al uitgelegd: Een kleine amplitude modulatie die resulteert in extra tonen die in de maat met de jitter frequentie meedansen op het signaal. Bij random jitter is het effect een beetje als dat van dither. Niet heel schadelijk echter het is een verlies van resolutie en extra ruis in het signaal. Is zeer eenvoudig meetbaar met een nauwkeurig gegenereerde sinus op een cd gebrand en een spectrum analyzer. Om de meting zo zuiver mogelijk te doen is een 24 bits sinus op een DVDA op 44k1s beter. Dit om te voorkomen dat quantiserings fouten van de lager 16 bit resolutie de meting overheersen.

Niet doordat het uit verschillende spectra bestaat en het effect op het muzieksignaal en vervolgens op onze oren nog niet te meten is. Laten we het hier bij houden, anders gaat dit eeuwig door. Het ziet er naaruit dat je een aantal onjuistheden zult blijven verkondigen. Hopelijk niet eeuwig. Jitter bestaat niet uit verschillende spectra. Jitter heeft wel verschillende oorzaken. Dat is iets heel anders. Dat het niet eenvoudig te meten zou zijn is onzin. Heeft niets met oren te maken. Logica dicteert dat minimale jitter altijd beter is.

De vraag is of het daadwerkelijk beter klinkt of in jouw oren aangenamer klinkt. Jitter meten aan de wordclock is met de juiste apparatuut uiterst simpel. Daar kunnen geen oren tegenop.

Uitleg audiogram hier.

Ik dacht dat je daar op doelde, vandaar DIE vergelijking. Minder jitter is over het algemeen beter. Echter, we zijn niet gevoelig voor alle soorten jitter, als men die toch probeert weg te poetsen is er kans dat andere veel waardevollere eigenschappen van de weergave ook verdwijnen, onnodig dus. Verder heeft het weinig zin om jitter in een getal uit te drukken. Jitter is niet alleen een bepaald soort vervorming maar bestaat uit een zeer breed spectrum aan vervormingen die allemaal verschillende invloeden hebben op het geluid. Dit is zeer moeilijk te meten, laat staan om het EFFECT van jitter op het muzieksignaal te meten... Ik zie nu dat he begrip jitter ook niet helemaal begrepen word. Jitter is op zich vrij eenvoudig en is niets meer en minder dan een variatie van het clocksignaal. Vergelijk het maar met FM modulatie. Wat is de uitwerking van jitter op het uiteindelijk audio signaal? Die is tweeledig. Een amplitude fout en een frequentie fout. Voor een lage toon is de frequentiefout te verwaarlozen. Bij 100 Hz heb je het over 4410 samples. Een kleine afwijking van de word clock, jitter afwijking is normaal een fractie van de wordclock frequentie, uit zich als een amplitude afwijking. Boven de 5kHz word het aantal samples dermate klein dat naast een amplitude afwijking ook een frequentie afwijking een rol gaat spelen. Random jitter levert dus een stukje random amplitude variatie zoals we dat ook kennen bij dither. (Dither word gebruikt om lineariteit te verbeteren bij analoog digitaal correctie). In dit geval is het effect voornamelijk een klein verlies aan resolutie door een hogere vervorming. De random frequentie modulatie bij de hogere tonen levert een variatie van de pitch op. Zo'n knopje zit ook op synthesizers om de klank te verfraaien. Het is niet onaannemelijk dat de toegevoegde vervorming een ander wat 'levendiger' laat klinken...

Dat is geen goed vergelijk. De kans is heel klein dat de speler-dac en de geintegreerde speler exact dezelde dac en analoge uitgangstrap heeft. Overigens is 'beter klinken' niet een garantie dat de digitale interface ook daadwerkelijk beter functioneerd. Alleen met jitter meten op de clock van de DIR chip kun je iets zeggen over de invloed van interlinks op geluidskwaliteit. Minder jitter is beter. Natuurlijk komt er meer bij kijken. De hoofdverdachte is in deze de digitale uitgang op de speler. 'Selecteren' van interlinks die die uitgang het minst in de problemen brengen is een symptoom bestrijden. Een modificatie van een matige digitale uitgang is voor de meeste mensen niet te doen.

Nee, jij vindt het onzin. De digitale interlinks van Audio-Cube, gebouwt door Cees Pel, zijn geweldig. Echter wel aan de prijs. De Ginshi is ook extreem, maar een stuk goedkoper (euro 130) Ook de Apogee Wide Eye is erg goed (voor mij beter dan veel 'Hi-end' kabels, en maar euro 50.) Laat je niet van alles wijsmaken, ook niet door mij! Ik geef je alleen een paar tips, maar ga lekker zelf luisteren. Welke non-oversampling DAC krijg je overigens thuis? Nee het IS onzin. Een 75 Ohm kabel levert geen verlies op over die korte afstand. Als het anders gaat klinken zal dat altijd het gevolg zijn van een gebrekkige spdif uitgang op een speler die moeite heeft met de kabelcapaciteit. In combinatie met een digitale ingang op de dac die niet goed reageert op minder steile signaal flanken kan dat resulteren in jitter.

Geloof die onzin van die audiocube lui nou maar niet. Dat er 'teveel verlies' in een normale 75Ohm coax zou optreden is volslagen onzin.

Voor wat betreft Sony BMG: " More DualDiscs On The Way " , which appears in the February 5 , 2005 issue of Billboard ( starting on page 6 ) : After these February and March releases , releases will then come on a regular schedule, Sony BMG executives say . Thomas Hesse , president of Sony BMG Global Digital Business , says the label waited until February to launch DualDisc because " In December , our priorities were really focused on working our CDs . The last quarter was so busy for us that we felt we couldn't give DualDisc the prominence the format would require and deserve ... Now we really have critical mass with the titles that we've put together " . Hesse also says , " Introducing The Browns " , will be a single-SKU release , available only as a DualDisc . Sony BMG's DualDiscs will carry an $18.98 suggested retail price . Sony BMG expects to install between 2,500 and 2,800 custom product bins at retail locations . " You're going to see penetration at every strata of retail and tremendous support from all of them " , Sony BMG Sales Enterprise co-president Jordan Katz predicts . Retailers " know this is something that's going to be ongoing for the rest of the year and is going to be for the benefit of all of us " . Op de AC/DC black in black DualDisc vorig jaar uitgebracht in een beperkte oplage is de stereo DVD V track 24/96 PCM. Nog geen DVD Audio maar al aardig de goeie kant op.

Sorry Mark, al je veronderstellingen zijn onjuist. DSD is 1 bit niet 24 bits. 24/96 kun je vinden op DVD Video en DVD Audio.

De 'luistertesten' in het artikel zijn gebaseerd op eerste generatie analoog->dsd converters en die hebben de beschreven problemen met hoge frequentie weergave. De huidige generatie converters weten het hoog nu gladder weer te geven zodat het wat aangenamer blijft. Het haalt het overigens niet bij een goede 24 bit 96kHz opname.

Met DVD Audio is het al niet veel beter. Er is nog wel hoop in de vorm van DualDisc waarbij het mogelijk is om DVD Audio hires content in combinatie met een CD release uit te brengen. Daarnaast is het DVD Audio formaat niet gebonden aan speciale hardware aan de productiekant. Kleinere labels kunnen dan ook makkelijker zonder 'speciale subsidies' een DVDA releasen. (Bijvoorbeeld: http://www.nightwish.com ) De DualDisc releases van Universal en Warner hebben over het algemeen 24 bits terwijl SonyBMG om 'politieke' redenen het (nog) beperken tot DVD Video resoluties. (Waarbij stereo ook tot 24bits 96ks kan gaan)

Universal en Sony(BMG) stoppen of zijn al gestopt met sa-cd. Pipeline projecten worden nog afgemaakt en dan is het afgezien van wat audiofiele en klassiek labels afgelopen. Het probleem word straks, omdat de 4 grote maatschappijen niks meer uitbrengen, dat veel winkels de rest van de beperkte oplagen ook niet meer op voorraad gaan nemen.

Dan bestel je die soundtrack ***CD*** toch gewoon even hier: http://www.play.com/play247.asp?searchtype...&Go.x=25&Go.y=9 Frank