spido

Beste Erik, Leg je dat klankbord voor de microfoons op de vloer? In dat geval kan de vloer gezien worden als de voortzetting van

Beste Jacco, Als het hoog t.o.v. het laag inderdaad 1 dB sterker wordt weergegeven, kan dit m.i. nog geen afdoende verklaring geven voor de fijnere doortekening van het totale spectrum. Die verbetert niet wanneer ik dit effect voor de Bryston v.v. realiseer m.b.v. een dig. equalizer. Wat de fasehuishouding betreft: ik twijfel niet aan je simulatie, hoor, maar de blokgolfjes waren prima!

Beste Gloeilamp, "Cheapo"? De Leak "Stereo 70" versterker kostte rond 1970 meer dan duizend gulden, en dat was toen heel veel geld. De vervormingscijfertjes van moderne versterkers zijn vaak lager, maar dat geeft geen duidelijke aanwijzing omtrent de klankkwaliteit. Voor de versterking van meetsignalen gebruik ik bijvoorbeeld een Philips v

Beste Tubejack, Daar heb je natuurlijk groot gelijk in! Ook transistorversterkers e.d. verouderen: elcootjes, instelpotmetertjes, weerstandjes... alles moet van tijd tot tijd worden nagelopen en zonodig vervangen. Maar ik heb toch de indruk dat buizenversterkers nog veel meer aandacht opeisen dan de moderne types. De ruststroomregeling, de oxidatie / vervuiling / fitting van buisvoetjes, de veroudering van de buizen zelf... zulke dingen moeten veel vaker gecontroleerd worden. Als dat niet gebeurt, kan een buizenversterker ongemerkt sterk aan kwaliteit inboeten. (Zelfs bij nieuwe buizenversterkers is de inregeling van immens belang. Laatst was ik in de gelegenheid om een hele partij nieuwe "Spark" buizenversterkers te vergelijken. Ze klonken allemaal verschillend...)

Beste Shibata, Stanton elementen zijn ook mijn favorieten niet. Misschien komt dat wel doordat ik, net als veel andere forummers hear, mijn "smaak" laat meespelen... Als iets goed

Beste Jeroen-D, Schreef je jouw laatste bijdrage niet met samengeknepen bilspieren & gekromde tenen? Ben je echt niet ten diepste ervan overtuigd dat hifi-apparatuur smaak-indifferent behoort te zijn? "Smaak" impliceert immers persoonlijke voorkeur voor alles wat binnen de strevingen van high-fidelity als verwerpelijk moet worden beschouwd, nietwaar? Wie de beste condensators zoekt voor zijn wisselfilters, behoort technisch selectief te werk te gaan. Hij zoekt naar overslagspanningsdremels, verliesfactoren, opladings-/ontladingstijden e.d. En, als hij zijn werk goed heeft gedaan, komt hij uit bij Mundorf. Toch? Voor klassiek en pop is hetzelfde gereedschap optimaal. De apparatuur moet immers niets veranderen aan het origineel?

Hier is al eens een apart topic aan gewijd, naar ik meen. Stanton elementen (eigenlijk: Pickerings met verbeelding) waren niet erg opwindend. Weinig "eigen sound". Weinig "personality". Daarom mogelijk veel beter dan we ons allemaal destijds realiseerden. Een pick-up element beoordeel je nooit an-sich. Je beoordeelt het gehoormatig altijd in combinatie met een arm, een draaitafel, een phono-voorversterker, een al dan niet ge

Zoals ik al schreef: "...geleidelijk en onopgemerkt ..."

Beste Gloeilamp, Dank je wel voor je bezorgdheid ten aanzien van mijn gehoor. Mijn gehoor is inderdaad vast niet meer zo goed als vroeger. Maar met behulp van een speciaal rubber spuitje houd ik de gehoorgangen goed schoon, en dat scheelt wel. Wat de elco's betreft: de exemplaren die niet meer in orde waren, zijn vervangen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor ingedroogde instelpotmeters. Hifi-apparatuur heeft nu eenmaal onderhoud nodig. Net als auto's, bijvoorbeeld. Dat jij je niet kunt voorstellen dat zulke oude versterkers, mits goed onderhouden, beter presteren dan sommige moderne, kan ik niet helpen. Je zou ze eigenlijk eens moeten h

Als je z

Klank is heel eenvoudig te schrijven als een enkele lijn (curve). Die lijn laat zien hoe het microfoonmembraan of de luidsprekerconus (breedband) zou moeten uitslaaan / trillen bij het opnemen resp. weergeven van het muzieksignaal. Makkelijk gezegd, moeilijk gedaan. Om het geregistreerde signaal zonder veranderingen weer te geven, zou het weergavesysteem - inclusief de luidprekers - technisch gezien: - een volkomen rechte frequentie/amplitudekarakteristiek moeten hebben; - geen vervormingen moeten produceren; - fasecoherent moeten zijn (geen frequentie-afhankelijke vertragingen); - geen resonanties / na-ijlingen moeten vertonen. De subjectieve waardering voor klank is echter een heel andere kwestie. In het algemeen vindt men de klank (akoestiek) van het Concertgebouw in Amsterdam, de Concert Hall in Boston en de Grote Zaal van de Musikverein in Wenen 't mooist. Die zalen zijn niet "recht", vervormen mateloos a.g.v. allerlei akoestische brekingen en dempingen, en resoneren tot ver voorbij Sabine's grenzen. Eigenlijk zijn mensen helemaal niet geschikt om hifi te beoordelen!

Het heerlijke van buizen is dat ze zo geleidelijk en onopgemerkt, via doezeligheid, vergeetachtigheid, onthechting - pure Alzheimer tenslotte - de vaanstand van retirade bereiken. Ze worden oud m

Wanneer alleen de luidsprekers de veranderende factor zijn, is het rendement (aantal decibels per watt) van de luidsprekers de bepalende factor. (Een Klipschorn speelt bijvoorbeeld bij 1 Watt gemiddeld veel luider dan een Kef. Klipschorn: 104 dB / 1W / 1m. Kef (klassieke types): 82 dB / 1W / 1m. Dat scheelt nogal wat.) Wanneer alleen de signaalbron (grammofoon, cd-speler, tuner, etc.) de veranderende factor is, kan het uitgangsniveau (mV) van de signaalbron van belang zijn. (De ene cd-speler bijvoorbeeld levert bij volledige uitsturing 1 V, een andere wel 2 V. Dat scheelt

Sommige luidsprekers laten horen hoe slecht de opname is, hoe belabberd de CD-speler is, hoe beroerd de versterker zijn werk doet, en hoe waardeloos de akoestiek is. Sommige luidsprekers laten daarentegen horen hoe goed de opname is, hoe prima de CD-speler is, hoe verdienstelijk de versterker zijn werk doet, en hoe prettig de akoestiek is. Dat kunnen dezelfde luidsprekers zijn, met dezelfde opname, dezelfde CD-speler, dezelfde versterker, in dezelfde akoestiek. Alleen degene die beoordeelt is anders. Of hij is dezelfde, maar in een andere bui.

Beste Robx, Hmmm... "N

Het was, is, en blijft mijn overtuiging dat mensen gehoormatig alleen maar kunnen vergelijken door middel van direct overschakelen. Van A naar B, en weer terug naar A en vervolgens weer naar B. Alleen dan kunnen ze vaststellen via welk speler de s-klanken het minst slisserig zijn, via welke speler de stem het minst wazig en onvast klinkt, via welke speler een dubbelmelodie het best te volgen is, een koor het best verstaanbaar is, welke aangenaam en open klinkt en welke kil en hard, enzovoorts. Ieder jurylid bepaalt op basis hiervan voor zichzelf de winnaar van de eerste confrontatie. Daarna worden de punten opgeteld en wordt de winnaar vastgesteld. Vervolgens spelen C en D "tegen elkaar". En daarna E tegen F. Wil je snel de algemene kampioen vinden, dan houd je vervolgens confrontaties van de winnaars uit de vorige ronde. Wil je echter een zorgvuldiger en rechtvaardiger afweging, dan kun je een complete competie houden, waarin ook gelijke spelen mogelijk zijn. Immers, de CD speler die er in de eerste confrontatie met de uiteindelijke winnaar uitvliegt, zou de op

Je zou het ook om kunnen draaien. Beste CJ, Iedereen krijgt een individueel advies, toegesneden op de eigen situatie. Maar je hebt volkomen gelijk: je zou het ook

Beste Jan-Smit, Goede kabels hoor je helem

Beste Robx, Ja, ik zou kunnen bewijzen dat er verschillen bestaan tussen de voorversterkers. Maar de door mij visueel - dus op de scoop - waargenomen kleine verschillen tussen de diverse meetsignalen, verwerkt door de voorversterkers apart en in combinatie met de respectieve eindversterkers, kan ik niet eenduidig relateren aan de gehoormatig waargenomen verschillen. Wellicht kan een specialist dat wel. Bij de Leak natuurlijk ook nog even met de toonregeling gespeeld tijdens het meten, en m.n. de blokgolfjes toonden wel aan dat je het signaal (respectievelijk naar de eindversterkers of naar de luidsprekers) alleen maar faserein kunt houden als je de treble- en de bass-regelaars netjes in de nulstand laat staan, en de filters uitgeschakeld laat! W

Klopt, maar dat hoor je meestal bij grotere woofers of een gesloten luidsprekersysteem. Daar komt bij dat ieder filter een andere uitwerking heeft. Greetz, Lestat Welke gedachte ligt hieraan ten grondslag? Het idee dat EMK-elektronen extra dom zijn - dommer dan alle andere elektronen - en de weg kwijtraken bij de luidsprekerkabelaansluitingen van de versterker, zodat ze de hoogsectie niet kunnen vinden of zo? Grappig...

Beste s0000884, Wat een interessante score! Waren de studenten nou zo dom, of was de leraar niet bekwaam? Overigens: je maakt onderscheid tussen de studenten en audiofielen. Je kunt echter, naar ik meen, niet uitsluiten dat er zich onder de studenten audiofielen bevonden. Integendeel, zelfs. Want het lijkt dat deze studenten hun oordeel niet baseren op kennis en inzicht: en dat komt overeen met wat we bij audiofielen dikwijls aantreffen.

Hm... net even het huidige Ortofon MC-leveringsprogramma bekeken. Ik schrok wel een beetje: de meeste modellen lijken meer door marketing overwegingen ingegeven te zijn dan door kwaliteitsmotieven. Veel trendy "me too!" types, zo te zien. Van de klassieke professionele types zie ik alleen nog een aantal SPU-modellen ... en daar heeft niemand hear een geschikte arm voor, denk ik. SPU is door zijn hoge eigengewicht en betrekkelijk hoge naaldkracht een eigenzinnig buitenbeentje. Alleen in trek bij kenners - en dan vooral studioprofi's. Maar 't is met de SPU net zoiets als met de Decca London elementen: ze klinken niet als hifi. Ze klinken als

Beste Pjotr, Bij snelheidsgevoelige microfoons is dat dus inderdaad zo. Maar bij drukgevoelige microfoons is het anders. Die reageren op drukveranderingen.

Beste Jeroen-D, In strikte zin heb je gelijk, wanneer je stelt dat alleen een staande golf knopen en buiken heeft. Het is inderdaad zuiverder om bij een lopende golf te spreken over (zich verplaatsende) drukmaxima / snelheidsminima enerzijds, en drukminima / snelheidsmaxima anderzijds. En als die lopende golf wordt staande gehouden doordat hij exact wordt gespiegeld door een wand, worden de originele plus de exact op dezelfde plaats gereflecteerde drukmaxima/snelheidsminima "knopen" en de originele plus de exact op dezelfde plaats gereflecteerde snelheidsmaxima/drukminima "buiken". En nu snapt verder niemand het meer... Wat de ongevoeligheid van een microfoonmembraan voor bepaalde lage frequenties betreft: als op beide zijden van het membraan gelijktijdig dezelfde druk wordt uitgeoefend, staat het membraan stil en registreert de microfoon niets. Wellicht kan Erik dan beter een snelheidsgevoelige microfoon gebruiken i.p.v. een drukgevoelige? http://vereniging.leuven.be/locina/microfoon2.htm Het is jammer dat de Leuvenaars de snelheidsgevoelige microfoons pur sang - de ribbons - niet als type hebben besproken. Op http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase...io/mic2.html#c2 vinden we een aardige uitleg, en op http://nl.wikipedia.org/wiki/Bandmicrofoon een iets minder aardige, maar wel nederlandstalige. Omdat Erik graag zelf zijn apparatuur fabriceert: hier wat info over iemand die zelf een snelheidgevoelige ribbon microfoon maakte: http://make_a_ribbon_mic.tripod.com/ En een museumstukje op dit gebied: http://www.coutant.org/2.html Zeventig jaar geleden ontworpen, en nog steeds een favoriete studiomicrofoon als "warmte" en "natuurlijkheid" voorop staan, c.q. als de "kilte" en "schraalheid" van condensatormicrofoons niet gewenst is...

Stereoversterkers met 2 x 2 luidsprekeraansluitingen (speakers A & B, of main speakers & remote, of speakers 1 & 2) met de daartoe strekkende keuze-drukknopjes, foppen je eigenlijk een beetje. Want je kunt dan wel de beide paren speakers apart in- en uitschakelen, of allemaal samen laten spelen, maar in de versterker komen de beide speakeraansluitingen "links" van dezelfde eindtrap, en hetzelfde geldt voor beide speakeraansluitingen "rechts". Daarom wordt vaak aangegeven dat je de combinatie speakers A plus speakers B (o.i.d.) alleen maar mag uitvoeren met 16 ohms speakers: met 8 of 4 ohms speakers zou dan wellicht de impedantie bij sommige frequenties te laag worden. Beide speakers links en beide speakers rechts komen dan immers gewoon parallel te staan, en halveren daardoor de impedantie.