Jump to content

Body... uit 'n vlies...!!!


Recommended Posts

Een goede audiovriend is verhuisd... met al z'n spullen, maar heeft er bovendien ook nog een voorversterker erbij gezet.

 

Gisteravond kregen we de kans om de nieuwe omgeving eens te gaan bezien, maar vooral te beluisteren.

 

Hij speelt met een set Magnepan 20.1. dikke ML eindversterkers (towers) een ML 390 CD speler en sinds kort ook een ML voorversterker (gescheiden electronica en voeding).

 

Dit zijn inderdaad de speakers waar veel over te doen was m.b.t. de scheidingsfilters, maar daarover later meer.

 

De dedicated luisterruimte waarin ze nu staan is ca 7 m lang, ca 4,5 m breed en ca 3 m hoog. De betonnenvloer is alleen geschilderd, geen vloerbedekking dus behalve een groot kleed voor de speakers. De rechterwand is voorzien van een paar prachtige deuren met gestraalde ramen en verder hoofdzakelijk stucwerk ook staat de reusachtige CD kast tegen deze wand. De linkerwand heeft behalve stukwerk ook ook twee ramen met houten luxaflex en dunne grodijnen. De wand achter de speakers is grotendeel bedekt met skyline duffusers. Tegen de wand achter de luisteraar staan enkele kasten gevuld met dezelfde skyline diffusers. Het (span)plafond zit onder een extra dikke houtenverdiepingsvloer. Als inrichting enkele design fateuils in leer. Toine heeft hier zeker nog wat te doen... ;)

 

Dan gaat de muziek erop... JJ Cale, Lou Reed, The Doors, The Beatles enz... meestal wat oudere popmuziek dus. In eerste instantie ben ik verbluft door het gemak waarmee deze muziek gepresenteerd wordt. Een prachtig afgebeelde stem (met body.!!) in het midden en een te grote hoeveelheid laag. Dit hoor je zelden met oude opnamen. :)

 

Na wat nummers besluit ik om zo'n 30 cm naar voor te gaan zitten. Dit zorgt er voor dat het laag direct tot normale proporties wordt gereduceerd. Ook de Hear test-CD hebben we gebruikt. Bleuzeum klinkt met een kracht in het laag zoals ook zelden te horen is. En dat met deze platte jongens. "Die Fransman" laat ook al zoiets horen. Wel merkte ik bij Marcus Miller dat de allerlaagste toon niet gehaald wordt (in elk veval onder de 30 Hz). De orginele Otmar Liebert speelt voor alle aanwezigen duidelijk minder vlak, dan die op de kopie. Z'n gitaar (van het orgineel) klinkt hier dynamischer dan wat ik eerder ooit hoorde. :)

 

Nu hebben audiofielen altijd wel wat te zeuren... ik dus ook... Ik vind de instrumenten nogal groot van afmeting, focussering kan dus nog wel wat beter. Ik verdenk de zijwanden van dit probleempje...

 

En dit alles met de orginele filters... W

Link to comment
Share on other sites

Dus jij denkt dat het aangezette laag niet zozeer de speakeropstelling betreft maar de luisterplaats? Kan ik me iets bij voorstellen; de afstand tot de achterwand mag best behoorlijk zijn hier.

 

10 cm naar voor bracht al behoorlijk wat. Uiteindelijk ben ik op 30 cm uitgekomen. De speakers zouden misschien nog een klein beetje naar achter kunnen. Deze staan nu ca 2 m vanaf de achterwand. 1,8 m zou b.v. ook kunnen. Hij houd nou eenmaal van een geluid "op afstand". Niet t

Link to comment
Share on other sites

Beste Hans,

 

Je bent je er toch wel van bewust dat alleen hogere frequenties zich iets aantrekken van gordijnen, meubilering / stoffering en zo?

En dat de verplaatsing van je hoofd en de daardoor onstane vermindering van gehoorde basdruk hoogstwaarschijnlijk te danken is aan het min-of-meer ontsnappen aan een buik van een staande golf?

Link to comment
Share on other sites

Beste Hans,

 

Je bent je er toch wel van bewust dat alleen hogere frequenties zich iets aantrekken van gordijnen, meubilering / stoffering en zo?

En dat de verplaatsing van je hoofd en de daardoor onstane vermindering van gehoorde basdruk hoogstwaarschijnlijk te danken is aan het min-of-meer ontsnappen aan een buik van een staande golf?

 

Ja... :)

 

10 cm naar voor bracht al behoorlijk wat. Uiteindelijk ben ik op 30 cm uitgekomen. De speakers zouden misschien nog een klein beetje naar achter kunnen. Deze staan nu ca 2 m vanaf de achterwand. 1,8 m zou b.v. ook kunnen. Hij houd nou eenmaal van een geluid "op afstand". Niet t
Link to comment
Share on other sites

Ik ben net terug van vakantie, maar heb nog niks gehoord... ;)

Ik bedoelde ook niet dat je iets van mij zou horen daarover, Hans! :)

Ik heb in elk geval genoten, vrijdag, en kan me tot op zekere hoogte vinden in het beeld dat je hier schetste.

Toine.

 

Vertel eens iets over het hoogteverschil dan...??

 

:)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Even dit topic omhoog trekken.

 

Afgelopen vrijdag heb ik hier n.l. nog eens geluisterd.

 

uid11576_4381adb6fb95fd27c5fa7c6090e88479.jpg

 

De set is ondertussen uitgebreid met een Reimyo CD loopwerk met een DAC van hetzelfde merk.

Bovendien zijn de speakers voorzien van een stevig frame en het "net" van een PS audio netopschoner.

 

Waar ik de vorige keer het laag nog 'n beetje aangezet vond was dit nu aanzienlijk beter. Strakker, maar ook krachtiger. In mijn oren nog een fractie te hard, maar door 'n 30 cm naar voor te gaan zitten is ook dat helemaal weg.

 

Wat zijn de verschillen t.o.v. de vorige sessie (met ML 390 CD speler)?

 

Tja lastig te zeggen... het klinkt nu allemaal zo natuurlijk en makkelijk dat je helemaal niet meer het gevoel hebt naar een audioset te luisteren. Zelfs de focussering is nu een stuk beter geworden. Dus geen stemmen van 'n halve meter diameter b.v., maar een mooi klein "schaaltje" wat in de lucht hangt.

 

We hebben hoofdzakelijk pop, jazz en bleus gedraaid. Vooral gitaren in al hun vormen komen extreem realistisch over. Maar ook de stem van Wies Ingwersen (Wailing Wall, Doelen CD 2003) klinkt met een extreem kippenvelgehalte.

Ook diep laag komt er mooi en strak uit. Natuurlijker dan bij de meeste kastluidsprekers, maar dieper dan bij elektrostaten.

En het klinkt nooit scherp of piekerig. Het komt komt er gewoon prachtig vloeiend uit.

De set is ook extreem stil, muziek is er plotseling of heel zwak wegstervend.

Ook kwa dynamiek kom je hier niks te kort. Soms schrok ik zelfs van de start van een intro of een harde klap op een trommel ergens midden in de muziek.

 

Waar het allemaal aan ligt... ??? aan die mooie set in die zo mogelijk n

Link to comment
Share on other sites

Leuk verslag weer Hans, zo zie je dat een "vlies" echt geen tekort aan laag hoeft te hebben.

Wanneer de aansturende apparatuur en de ruimte er maar geschikt voor zijn om die "vliezen" goed te bedienen.

 

Met mijn Apogee Stages (met nieuwe XLR units) heb ik ook absoluut geen tekort aan laag, en de Maggies van KT88 gaven toen ik ze beluisterde ook absoluut niet te weinig laag ()en dat schijnt nu nog beter te zijn :o ).

 

Een kennis van me heeft ook de 20.1 staan, aangestuurd met VAC Renaissance Signature VV & Lamm Industries M1.2 EV, en ook dat klinkt geweldig. Alleen bij hem heb ik absoluut geen last van een teveel aan laag, alleen maar strak en heel diep.

Link to comment
Share on other sites

mooi verslag hans

 

ik heb vaker van die vliezen prestaties gehoord.

hij vertoeft hier ook wel eens ;)

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...