WanFie

Eindelijk was het dan zover, we zouden de nieuwe versterkers van Andr

Na de avond bij Andr

Sa had zelfs kaartjes gekocht. Bleek bij het uitprinten dat er tevens een dagkaart nodig was...... En die waren op...!!!

Of 'n Array kopen.... Die worden n.l. niet heet.

Dat wordt vanavond dan nog wat...

Op het Nord Star Jazz festival.....

Kermit de gevlochten kabels zijn zo geworden omdat dan aan een aantal (theoretische) voorwaarden voor een goede kabel wordt voldaan, n.l.: a. Massieve draden (minder last van oxidatie). b. Dunne draden (skineffect voorkomen). c. Veel draden (weerstand omlaag brengen). d. Stevige constructie (draden kunnen onderling niet trillen) e. Vlechtconstructie (EMC afscherming) f. Geen afscherming (beperkt de doorgang van signalen buiten de draden) Ik heb dat allemaal niet zelf verzonnen. Mij viel alleen op dat de betere kabels een of meerdere van bovenstaande constructies in zich hebben. Voor mij was het alleen het combineren van de constructies. Ik ben blij dat je in elk geval verschil hoorde, er zijn er nog die het verschil niet horen. Of je de eigenschappen van kabels waardeert ligt enkel af van de smaak en kwaliteitseisen van de weergave. Deze zijn blijkbaar voor alle mensen anders.

Gisteren gehoord..... Polyhymnia masterde voordat de Nautilussen binnen gebracht werden altijd met..... Juist ja Quad ESL 63. Dus al die mooie klasieke opnamen van Polygram zijn gemasterd met..... En laag.... is er bij Kermit, Erik en Paul voldoende en royaal diep genoeg.

Vaak zijn de stukjes draad die in een apparaat ziet beter dan ze lijken. Dropveters zijn vaak slechter dan ze lijken. Ik had n.l. van die dingen gekocht omdat er wel aardig opnieuw te gebruiken stekers aanzaten. Nou, van de helft van de stekkers kon ik de afscherming zo van de stekker afnemen. Trekken is nog teveel gezegd. Man wat was dit slecht gesoldeerd. Ook hebben dropveters vaak vernikkelde stekkers wat na verloop van tijd toch echt slecht contact maakt. Ook is de diameter van de pennen vaak te dun. Hiermee ontstaat ook al weer slecht contact. Dan het volgende argument om die dingen niet te gebruiken: De stekkers zijn vaak aangegoten, hiermee is de kabels niet op lengte aan te passen. Bovendien zijn die dingen altijd veel te lang, dus hangen ze altijd ergens naast een netkabel. Nee voor mij geen dropveters. En Kermit en Erik op jullie beide installaties was een duidelijk verschil waarneembaar. Ik noem het (om jullie te matsen) maar sterielteit. Ik vind dat een enorm compliment voor een verandering, jullie denken daar anders over... Kijk dat mag van mij dan weer wel.

Je moet ze ook niet tussen je oren doen Erik...!!??

Morgen gaat ie naar Chris, hij heeeft vandaag het schema bekeken en kwam tot de conclusie dat er best nog veel uit te halen was. Als hij terug is horen jullie er meer van. Het zullen vooral de hierboven vermelde donderwinkel wijzigingen zijn, de Clock komt waarschijnlijk later.

Het is met een set net wat je wil.... De een wil warmte, de ander analiseren. Elke kabel heeft z'n eigen kwaliteiten, het is maar net wat je wil. Dat er verschillen zijn is duidelijk, dit was op Erik en Kermit z'n set goed te horen. Of je er van houdt is iets anders. Afgelopen maandag was er een besloten luistersessie bij Polyhymnia. Het ging over een keuze voor eindversterkers om de eigenschappen van compressie te kunnen horen. Iedereen weet natuurlijk dat dit een "hot" item is in de electronicawereld. Wanneer je n.l. kunt comprimeren zonder dit te horen kun je al heel snel tien keer zoveel informatie kwijt. Alle heren die bij deze sessie waren vonden dat om geluid te kunnen beoordelen dit super analitisch moet zijn (het woord zegt het eigenlijk al). Ze vergeleken o.a. de Nautilus 801 met de 800. De 800 won omdat deze een beter (lees strakker) laag produceerde. Toch werd er beoordeeld onder het motto "minder is beter". Wat ik hiermee wil aangeven is, dat je heel veel verschillende goede sets hebt, die elk toch kompleet anders klinken (mede door de kabels).

Mijn eerste high end kabel is van 1976. Er waren toen dus al mensen mee bezig. Wel waren er weinig die er in geloofden (ik ook niet). Wel is het zo, dat naarmate je aparatuur beter wordt verschillen beter hoorbaar zijn. Ik Array versterkers zijn altijd highendkabels verwerkt. In de van den Hul's uiteraard van den Hul. In de tijd daarvoor massieve koperen geleideren en zilveren ingangen. Ook is er een versie met Siltech geweest. Toch zijn de verschillen in klank tussen de verschillende kabels in de Array's minimaal. Ik denk dat de korte stukjes, en het feit dat de kabels in een afgeschermde omgeving zitten parten speelt. Buiten de kast is het natuurljk anders. Er is een duidelijk verschil tussen kabels. Je zult eerst zelf op een voldoende hoog luisterniveau moeten komen om deze verschillen te (willen) horen (plus de hierboven genoemde aspecten).

Het is met versterkers, interlinks, netkabels en alle andere spullen hetzelfde. Je kunt kiezen uit heel romig, tot heel steriel. Ik gebruik bewust de negatieve weergave. Je kunt n.l. ook zeggen warm en gedetaileerd. Gelukkig kun je zelf kiezen wat je mooi vindt. Het is alleen een probleem om er achter te komen in welke catagorie een product valt. Daarom...., complimenten voor zoveel duidelijkheid, hier heeft een mens wat aan. Alleen is het moeilijk om je eigen voorkeur te verbergen. Ik krijg daar ook altijd commentaar op. Vandaar deze opmerking. A.s. vrijdag ga ik e.e.a. eens beluisteren, ik ben benieuwd. Het zou n.l. de eerste keer zijn dat ik een klasse A versterker goed zou horen klinken (Open, dynamisch, strak enz.)

Ik weet niet Andr

Laat ik nog maar eens een mijmering plaatsen.... Het is duidelijk dat er veel forummers op vakantie zijn. Het is gewoon errug rustig zeg maar. Een kat hier, en een kat daar, en daar blijft het dan bij. Mischien ga ik wel Quad's 63 kopen....?? Of mischien doe ik dat als ik een echte luisterruimte heb. Voorlopig eerst genieten van wat ik heb, dan op vakantie, en dan zien we wel weer verder. Houdoe.

quote: -------------------------------------------------------------------------------- Geplaatst door Hans van Liempd: Mijn mening is dat er in de studio gemixt wordt naar een gemiddelde installatie. Wanneer een installatie alles weergeeft wat er op de plaat staat kan dit dus resulteren in een slechter geluid op een betere installatie. -------------------------------------------------------------------------------- Laat ik proberen uit te leggen wat mijn ervaringen zijn (en wat ik bedoel). Een heel goed klinkende CD (op mijn installatie) is Paul Simon's Song from the capeman. Deze CD is al enkele keren behoorlijk door de mand gevallen op andere installaties. Andersom kan ook, b.v. een CD die bij iemand anders heel goed klinkt kan bij mij veel minder overkomen (namen schieten me niet zo gauw te binnen). Het heeft weinig met muzieksmaak te maken, het gaat hier puur om de geluidskwaliteit. Een verklaring kan b.v. zijn dat het laag zo aangedikt wordt dat de rest van de instrumenten daar last van krijgt. Hopelijk ben ik zo duidelijk genoeg geweest.

Ho nou...ho nou... Waar gaat het over. Bij Andr

Andr

Eindelijk tijd om ook eens wat te schrijven.... Ik was er tenslote ook bij. De luistersessie is op mij precies zo overgekomen zoals Kermit schrijft. Het belangrijkste verschil blijkt onze smaak te zijn. Ik houd van dynamisch, open en precies. Kermit meer van warmte en sfeer in de muziek. Er is voor beide wat te zeggen. Het mooie is dan ook dat zowel Kermit als ik onze set hebben gevonden. Ik moet er wel bij vermelden dat die ESL 63 de mooiste ESL's zijn die ik ooit heb mogen beluisteren. Zelfs behoren ze tot de mooiste luidsprekers in het algemeen. Hier is echt heel weinig krtiek op te verzinnen. Het laag is voldoende diep en erg strak de plaatsing en diepte van instrumenten is heel erg mooi. Bovendien is het klankkarakter van de instrumenten erg natuurlijk. Voor mij kwam dat er allemaal uit met de Array's erop, voor Kermit met de Quad's erop. Hiermee heb ik ook gelijk het verschil in electronica (met kabels) aangegeven. Ik vind het laag strakker met de Array's. Het hoog dynamischer en beter gefocusd. De instrumenten zijn heel goed te onderscheiden. Vrouwestemmen zijn de scherpte totaal kwijt, terwijl het klankkarakter blijft. Op de Quad's heb je meer laag (druk in het laag zoals dat wel eens genoemd wordt) maar is het ook wat warmer. De instrumenten hebben een diepere klank wat bij b.v. een sax heel mooi kan zijn. Een piano klinkt op de Quad's met iets meer body. Tot zover de verschillen in de apparatuur, anders wordt het zo'n lang verhaal. We hadden inderdaad een verschil van mening over hoe instrumenten gepresenteerd moeten worden. Ik vind dat (wanneer dit zo is opgenomen) de instrumenten driedimensionaal als kleine wolkjes in de ruimte moeten hangen. Kermit vind dat instrumenten gerust groter mogen worden afgebeeld. Ik denk dat hiermee een deel van de ruimte, plaatsing en diepte verloren gaat. Omdat we nogal wat tijd hadden (van half acht tot half een) bleef er ook nog tijd over om even een gevlochten interlinkje op de quad set te hangen (tussen cd-speler en pre). Het valt danm op dat A-B vergeluijking een heel slechte manier is om iets te vergelijken. N.l. je hoort meteen verschil....maar wat is nu het beste??? Na vijf keer heen en weer schakelen staan je hersens zo op tilt dat je geen of nauwelijks verschil hoort. Nadat we wat rustiger gingen omschakelen bleek dat de dropveters wat warmer, en de gevlochten kabels briljanter klonk. Dat dit een deel is van het eerder ervaren geluidsverschil is logisch. We hebben met de ontwikkeling van de versterkers en kabels hetzelfde doel voor ogen gehal. N.l. alles zo natuurlijk en precies mogelijk te laten klinken. De versterkers dragen hiervoor mijn gevoel ca 75 % aan bij, de rest komt van de kabels. Mijn mening is dat er in de studio gemixt wordt naar een gemiddelde installatie. Wanneer een installatie alles weergeeft wat er op de plaat staat kan dit dus resulteren in een slechter geluid op een betere installatie. Je merkt ook dat de platen die op jouw set het best klinken, op een andere set voorbij gestreefd worden door jou (thuis) slechter klinkende platen. Ook dient de Quad Cd-speler nog een compliment. Dit ding laat werkelijk alles horen wat er in een CD zit. En zonder noemenswaardige digitale vervorming in het hoog (vrouwenstemmen en bekkens). Ik denk dat Ingrid wat langer naar de Arrays had moeten luisteren. Ik vind 2 minuten van

Helemaal mee eens, Master, en Hobo een geweldig duo. Jammer dat de luisterruimte af en toe een eigen leven ging leiden. Aan de luidsprekers waren duidelijk het verschil in kwaliteiten van de draaitafel en CD-speler te horen. Dit betekent dat ze erg veel informatie naar buiten brengen. Ook was de klank zeer aangenaam, geen scherpte en geen dun klinkende instrumenten. Dus een perfecte demo met een luidspreker waar we zeker nog meer van zullen horen....

De Master luidsprekers worden gebouwd door Rick Paap. Dit is een zeer gedreven man die reeds jaeren in de audiowereld actief is. Zijn bedrijf bestaat ca 4 jaar. De Master luidsprekers vind ik erg mooi klinken, afwerking en vormgeving blijft afhankelijk van smaak. Een goede audiovriend heeft de Master 3 hij draait met Array voorversterkers en monoblokken. Hiertussen gebruikt hij MIT bekabeling. Ik vind deze set een duidelijk betere weergave heeft dan dezelfde set met Totem luidsprekers. Ook hier geldt weer hoe is de opstelling en hoe is de smaak. Rick heeft service hoog in het vaandel staan, dat bleek toen en frontjes bij die Master 3 gemaakt moesten worden (waren toen standaard niet leverbaar). Al met al, als je het geld er voorover hebt (ze zijn niet goedkoop) is er bijzonder veel luisterplezier voor terug te krijgen.