WanFie

Carl is kampioen offtopic.

Dat zou heel goed kunnen, maar dan is het nog interessanter om te weten hoe hij in elkaar steekt.

Er schreef ook al eerder, er is weinig mis met 16/44.1. Alles hangt af van wat de DAC er van maakt. Maar het gaat hier over de HR versies die waarschijnlijk geupsampelde CD zijn.

Hij is zeker digitaal gemasterd, maar dat is wat anders dan digitaal opgenomen waar de eerste D voor zou moeten staan.

Dat begreep ik, maar ik heb geen idee hoe dat ding in elkaar steekt.

Typisch op de CD staat DDD... Zelfs dat is dus onbetrouwbaar.

Klopt, maar andersom zou ook heel goed kunnen. Ik denk dat ik meer vertrouwen in HQ player heb, dan in de upsampling van studio's. Laat het formaat daarom zoals het was en probeer niet extra geld te vangen voor een uitgave die geen HR was.

Ik speel niet met anders. En inderdaad, mijn verzilverd koper laat zich niet horen.

Dat had ik zo inderdaad nog niet bekeken. Of heeft die Tambaqui ook een digitale uitgang ? Paul speelt kennelijk analoog via de Kii 3 luidsprekers. Dus daar zal ook een ADC nodig zijn. Hoe dat precies in elkaar steekt, daar is de review niet duidelijk over.

Vind je?? Ik denk dat Jongensdroom daar anders over denkt. Hij wil graag weten waarom dit gebeurt. En ik denk dat dit voor die eerste luistersessies een beste verklaring is. Maar laat hem zelf reageren.

Dank je. Goed om te zien en te lezen.

Met die analoge master moet je dan ook opletten. Welke band haalt meer dan 90 db signaal ruisniveau en bevat geluid boven de 20 kHz? Dat past makkelijk op 16/44.1. Daar is geen HR voor nodig. Een moderne digitale opname is natuurlijk anders, maar daar twijfel ik toch ook erg aan het nut daarvan. Maar dat is een heel andere discussie.

Of "the Wall" van Pink Floyd. Digitaal opgenomen in 1979 en staat nu als 24/96 op Qobuz...?

Of Duke Ellington. "Berlin 1959"... in 24/96...

Dit zou kunnen omdat het een moderne opname is. Maar hier staat nu een album van Rita Reys met Pim Jacobs op. 24 bits en 88,2 kHz. Door Ruud van Lieshout opgenomen in 1961. Volksverlakkerij ? Edit... TuneBrowser geeft aan 16/44.1 dat klopt beter.

Ach... ik ken Jongensdroom langzamerhand... Hij heeft die nickname niet voor niks.

Een opname van 44.1 naar 192 upsamplen is tegenwoordig makkelijk te doen, wat er daarna ontstaat zou het oorspronkelijke signaal beter beschrijven, maar omdat de bits toch 6 dB blijven, maakt dit toch niet uit. Dat betekent zo veel als 4 keer op dezelfde trede staan. Of begrijp ik het verkeerd? Van een HR opname terug naar een lagere resolutie is natuurlijk altijd mogelijk. Maar van 16/44.1, 24/192 maken is toch onmogelijk? Tenminste met die echte HR resolutie.

Maar welke oplossing er ook wordt gekozen... het levert niks op, alleen grotere bestanden. Of zie ik dat verkeerd?

Wat ik zeg... kunstmatig harmonische toevoegen? Grondtonen in muziek komen niet boven de 20 kHz. En harmonischen lijken me technisch best uitbreidbaar.

Een probleem wat vaak ontstaat, is dat van de speakers dwars spelend in een relatief smalle ruimte. Zeg maar speakers tegen de zijwand van een doorzonkamer en daar tegenover de bank. De speakers staan dan vrij dicht tegen de muur en de luisterplaats ook. Gebruik je dan grote speakers, dan dreun je het huis uit. Staande golven tegen de wanden met extra druk. Met kleine luidsprekers kan dat dan weer prima. In de ruimte van Jongensdroom is dat eigenlijk ook zo. De speakers kunnen niet verder de kamer in omdat ze dan voor de toegangsdeur staan. Bovendien staat de positie van de luisterstoel ook min of meer vast vanwege een bureau en aan kast. De ruimte is maar 4,5 m lang. Dus laag problemen in de zin van "dwars luisteren in een doorzonkamer" zijn daar ook. Magnepans kunnen hier prima werken omdat er geen drukopbouw is. De smalle Millons deden het in die ruimte ook behoorlijk goed.

Ik vraag me af, is dat later nog te controleren? Of maken "ze" er kunstmatig nog wat harmonische bij?

De euforie van het nieuwe?

De meeste mensen weten ondertussen wel dat CD kwaliteit op zich voldoende is om muziek goed weer te kunnen geven. Door een grotere samplerate verhoog je de mogelijke dynamiek en door een grotere bitdiepte verhoog je de hoogst mogelijke frequentie. Beide hebben weinig zin omdat ons gehoor dat niet waarneemt. Een goede opname is veel belangrijker dan dat de opname HR is. Overigens is dus de resolutie niet hoger, maar de bereiken groter. Eigenlijk een verkeerde term dus. Wat zou HR dan nog kunnen brengen? Een hoger beginnend digitaal filter? Brengt dat echt wat? En van die hogere dynamiek blijft weinig over wanneer je het toch niet in de muziek gebruikt. Bovendien is de ruis van apparatuur al zo hoog dat die enorme dynamiek onmogelijk gehaald wordt. En dan het probleem waar het in dit topic over gaat.... waar komt al die HR muziek in eens vandaan.?? Van oude analoge banden? Die halen CD kwaliteit nog geeneens . Van nieuwe opnamen in studio's? Dat zou kunnen, maar dan is hun "werkruimte" ook wel weg. Bovendien zie ik nu muziek die jaren geleden is opgenomen plotseling heruitgegeven worden in HR. En niet een klein beetje... 16 bit 44,1 kHz wordt ineens 24 bit 192 kHz. Krom trouwens 192 kHz... dat lijkt nog niet op die 44.1. Bovendien zijn dergelijk resoluties nog niet zo heel erg lang mogelijk. Ik heb het sterke vermoeden dat we alweer met z'n allen bedonderd worden. Mensen willen HR... nou dan krijgen ze HR. Even door de upsampler en klaar is Kees. Of hebben jullie een betere verklaring.

Wanneer we een demo op de audioclub hebben, zijn er altijd een stel die het prachtig vinden en anderen het maar zo zo. Voor dezelfden is het bij een andere demo weer andersom. Smaken verschillen. Maar wanneer het écht goed is, is iedereen het roerend eens. Zoals de demo met de Purifi luidsprekers en de laatste demo met Audiophool en MC Systems. Die tegenstrijdige adviezen ontstaan vaak uit halfslachtige vergelijken en slecht uitgevoerde experimenten. Een slechte akoestiek kun je met een beter filter niet beter maken b.v..