tomatamot

Neen, dat vind ik zo heel erg..........................................................nee dus, nooit gedaan en ik heb door de jaren, echt heel wat Jazz muzikanten ontmoet.

OK Leobus je hebt gelijk, info moet beter. De Branford Marsalis In my Solitude is een solo saxofoon album door een Jazzmuzikant. Opgenomen in de zelfde kerk waar Duke Ellington 50 jaar geleden zijn Sacred Concerts heeft gedaan. Ken je jazz allergie, deze plaat kan jij wel waarderen ( denk ik ) Zal je de bijgesloten download pmen. p.s. gisteren avond het concert bezocht van het James Carter Organ Trio. aan het einde, na de gebruikelijke bloemen hulde, stapte er een klein kaal manneke, met een muziekkoffer op de rug, het podium op. Branford Marsalis, dus! Een toegift was onvermijdbaar, ode aan Coleman Hawkins. Na afloop een kort gesprek met Branford gehad en ...........zowaar aan het cd stalletje achter in de zaal de voor noemde plaat kunnen scooren. Minj dag kan niet meer kapot.

Branford Marsalis – In My Solitude: Live at Grace Cathedral – Available now!Oct 20, 2014 Branford Marsalis’ new album “In My Solitude: Live at Grace Cathedral” is now available in stores! From his early acclaim as a saxophonist bringing new energy and new audiences to the jazz art, Branford Marsalis has refined and expanded his talents and his horizons as a musician, composer, bandleader and educator – a 21st Century mainstay of artistic excellence. One setting notably absent from Marsalis’s resume until now has been the unaccompanied solo concert. This most daunting of formats poses particular challenges that were met with his signature blend of serious intent, technical rigor and emotional directness when Marsalis brought his soprano, alto and tenor saxophones to Grace Cathedral. This San Francisco landmark, which has been documented on his new album “In My Solitude: Live at Grace Cathedral”, proved an ideal setting for a program spanning early and post-bop jazz, baroque and contemporary classical music and spontaneous improvisation. “So I went out on stage with spaces intentionally left in the program, where I could create improvisations clearly based both on what I had just played and the feeling of the room and the audience.” Getting the most out of the moment may be illustrated most clearly on Improvisation No. 3 where Marsalis’s tenor saxophone engages in conversation with a passing siren, while each of the 11 tracks reflects his appreciation of the vast cathedral space. As might be expected from someone with such a refined appreciation of musical excellence, Marsalis prepared by listening to solo recordings by a range of preferred artists, including Sonny Rollins, Steve Lacy and Sam Newsome from the jazz world as well as Anner Blysma, Angela Hewitt and Arno Bornkamp among classical players. “From my time playing r&b and rock and roll, I can listen like a casual listener, but the challenge for 80 % of any audience, for any kind of music, is hearing melody and improvisation based on melody. Playing a lot of notes can be impressive at first, but will quickly make every song sound similar. So everything I played at Grace Cathedral was based on songs with great melodies, not being too `notey,’ and utilizing the feeling in the room.” One of the biggest challenges and clearest signs of Marsalis’s evolving mastery is his interpretation on alto saxophone of the track “MAI”, a through-composed piece by Japan’s Ryo Noda that tests the mettle of the most accomplished recital-hall saxophonists. “This is a great piece, with multiphonics and other fingerings not typical for the saxophone, that captures the spirit of the shakuhachi, the bamboo flute on which a purely Japanese form of music has been created….” Regardless of its starting point, each track confirms that, whether playing soprano, alto or tenor saxophone, Marsalis possesses one of the warmest, most direct and expressive sounds of any instrumentalist. “I don’t think about creating something people will think of as my sound. When it’s time to play the gig, I just let it happen.”

Curtis Amy - Tippin' On Through

The Third Decade - the Art Ensemble of Chicago Mumss post een verzamel cdeetje.................................................................................................................................................................................... en zit nu vol plannen om op de beurs in Utrecht nog enkele mij ontbrekende Art Ensemble platen te gaan scooren.

Art Ensemble Of Chicago ‎– Nice Guys.

Ook niet verkeerd hoor. ( deze in red vinyl )

Don Rendell - Bobby Jaspar / Rencontre a Paris

Phil Woods ‎– Musique Du Bois. ( Bayside IXJ-80135 )

Ted Curson ‎– (Typical Ted).

Ja, klopt, maar dat is dan ook de laatste keer dat ik die plaat heb gedraaid. Zeer misleidende hoes tekst. Echter dit moet zijn: Daniel vom Piekartz featuring benjamin herman. Deze plaat is veel, heel veel zelfs beter. Met als hoogtepunt een live uitvoering van Dexter`s Soy Califa. Vergeet die Piekarts, scoor Cafe Solo!!!!!!!!!!!!!!!

MASAHIKO TOGASHI DON CHERRY CHARLIE HADEN / SONG OF SOIL Referentie album voor fiele Jazzo`s.

Kijk of je een 1956, Clef MGC-750 original kan scoren.

Ja,ja op kantoor zitten....................................................... Hoop voor je dat het volgende element tot jou bende van 3 behoord. Momenteel is dit n.l. het ultime mono element de Miyajima Zero mono

Lijkt het je niet verstandiger om eerst eens je leermomenten te pakken van je 500 stuks vrijwel nog niet gehoord aankopen?

Hoger segment? Binnenkort ook op de P-C Hooft ?

Wat hier van te denken? of deze: Ook deze platen niet voor onder € 10

Rudy van Gelder deed niet exclusief opnemen voor Blue Note de meeste concureerende labels maakte n.l. ook graag gebruik van zijn diensten. Het leuke nu is dat bij elke opname sessie hij de eigen " sound " van dat label respecteerde. Dat nu was ook een van zijn hoogelijk gewaardeerde kwaliteiten. Ben echter bang dat deze kennis jij niet via Wikipedia kan vinden. Ga maar eens op je gemak luisteren.

Nou ja, je hebt er in elk geval nog zo`n ca. 500 " Meta " platen te gaan luisteren.

Gerrit Nutters !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Verkoopt uitsluitend audiofiele persingen in allerlei verschillende muziek genre`s. ( maar nie voor een prikkie! ) p.s. het wetens en willens gaan verkopen van je 500 stuks bagger klinkende Lp`s is IMHO crimineel gedrag. ( knollen voor citroenen )

HOWARD McGHEE MAGGIE'S BACK IN TOWN CONTEMPORARY LAC 12303 DECCA UK (MINT) VINYL

Jackie McLean - Jacknife Blue Note dubbelaar rec: 1965 & 1966 ( n.b. niet voor teer gevoelige gouden oortjes )

Hal McKusick - Triple Exposure

Thing-ding jij komt echt uit een ei !

Die Lenco-rumble hebben vrienden verholpen dmv bv een leisteen maar ook speksteen chassis.( Rumble is met stetoscope dan niet waarneembaar. ) De term supervette bas, tsja daar kan ik echt niets mee. Bedoel je soms het laag welke jij bij Cock van Sonore thuis hebt gehoord? Ja wiedes alles wat je op of onder de Lp legt is van invloed op de klank, dus ook zo`n outerring.