The Koosjer connection

Het is in ieder geval genoeg leesvoer om ens rustig door te lezen..... En wie weet zal het ook mij verder helpen --Hans.

Geachte forum-leden, Ik zie hier heel vaak heel veel nieuw werk van onbekende artiesten vermeld. Dat wil zeggen,albums die buiten de z.g.n vaste paden vallen,en minder bekend zullen zijn bij de massa. Hoe laten jullie je beinvloeden bij je aankopen van cd's/lp's? Welke info bronnen gebruik je daarvoor en is er dan ook makkelijk aan te komen. Ik bv maak gebruik van o.a dit forum waar ik van een flink aantal leden zo ongeveer wel kan inschatten hoe hun smaak is m.b.t muziek,en maak ik gebruik van de nieuws-brieven van Amg music en Bol.com. Dat is waar ik over kan beschikken in mijn situatie hier waar dergelijke info niet voorkomt in de mate waar je in Holland over kunt beschikken. Eens was ik ook lid van OOR,maar toen die hun prijs voor mij met een viervoud opschroefde moest ik afhaken. Dat was erg jammer want dat was een uitstekende bron van info m.b.t hiet nieuwe werk. --Hans.

Weer zo'n buitje Henk met al die blues giganten? --Hans.

Wellicht vindt je hier meer...... >>>>> klik <<<< --Hans.

Ik luister nu naar een sampler van Eliza Gilkyson....die ook een album heeft met Ad heeft opgenomen. Het album heet....More than a song...en heeft ze samen met Ad en Ian Matthews opgenomen. Deze stem is iets bijzonders.....jammer dat ik niet kan achterhalen wat de tracks zijn want ze komen van kazaa zonder verdere info helaas. Dus Alco,deze dame heeft een aantal albums op de plank gelegd die de moeite van het onderzoeken meer dan waard zijn. recentie: Though written in the early 1950s and never previously recorded, Woody Guthrie's "Peace Call" provides a timely conclusion to this collection of politically pointed material. Trading verses with Texas troubadour Eliza Gilkyson on the pacifist anthem are kindred spirits Patty Griffin, Mary Chapin Carpenter, and Iris DeMent. Much of the rest of the album finds Gilkyson applying her vocal warmth and buoyant melodies to lyrics that probe the darker recesses of the human condition, from the terrorism evoked within the luminous "Tender Mercies" (with Gilkyson's son and daughter joining in harmony) to the revenge by a lifelong abuse victim in "Ballad of Yvonne Johnson" to the Shaker-style hymn of mankind's folly, "Milk and Honey." While Gilkyson brings a light touch to the album's weighty social concerns, the pop buoyancy of "Wonderland" and the rock & roller's ballad "Dark Side of Town" (with its Band-like horn arrangement) extend the album's range beyond topical broadsides. Aanbevolen alnums: Pelgrims Redemption road lLegends of Raimaker Affijn kijk maar want wellicht zijn de andere weer mooier voor jou oortjes --Hans.

Inderdaad....er zit van alles in....en elke keer groeit het album meer --Hans.

lekker rustig aanvangen met de dag......en wie weet wat er nog komen gaat vandaag. Gewoon even genieten op de vroege morgen van deze sensuele stem --Hans.

Stukje onvervalste Nederpop...... Een respectabel album....van de lage landen --Hans.

Die 21 mb gingen toch wel snel Henk....thanx! --Hans.

terwij de laatste salsa klanken weg-ebben heb ik m'n kluitjes dit album...... Yep.....over contrasten gesproken Ik heb ook het album Big city secrets van deze artiest,maar op dit album is de groei gelukkig doorgezet. Joseph Arthur-----Redemption son Recentie van cd-now..... One of the most promising of Peter Gabriel's Real World label prot

Voorlopig de laatste in de serie vanuit Cuba.... Ik heb er nu wel weer genoeg van voor 'n tijdje.......maar 't blijf speciaal deze muziekvorm. Lees hieronder hoe em ner over denkt bij cd-now bassist Orlando Cachaito Lopez busts out of the senior activity center with an out-there release worthy of a youngster that draws on five decades of professional cool. Instead of trying to compress the history of Cuban dance music, Cachaito elongates it into a shape-shifting amoeba that can swallow and absorb almost any influence. On "Redencion," reggae-inflected electric organ jabs throw open the door to dub effects. Massed charanga violins stutter and echo as the bottom drops in and out of the mix. The project gets a jolt from figures not usually associated with Cuban music, like Jamaican organist Bigga Morrison, French DJ Dee Nasty, South African flugelhornist Hugh Masekela, and saxophonist Pee Wee Ellis of James Brown Revue fame. But it's the Cubans who provide the disc's most unexpected performances. The pizzicato strings on "Oracion Lucumi" fall like snow in a glass globe shaken hard by a gritty tres solo. Groove-heavy "A Gozar el Tombao" spills in on Manuel Galban's reverb-laden surf guitar. Ibrahim Ferrer comes out of nowhere with a short ascending cameo vocal on "Wahira," the sole noninstrumental track onboard. Cachaito is the only artist to have played on every track of every Buena Vista Social Club release. In lightning-rod fashion, he's accumulated so much energy from those sessions, it flashes all over this gorgeous, mixed-up masterpiece. --Hans.

Heb deze maar weer ens uit de kast gehaald..... Een " spin-off " van het grote succes van Buena Vista,en een van de grote stemmen van Cuba. Heeft schoenen moeten poetsen om in leven te blijven totdat Cooder opzoek ging naar al dat verborgen talent uit de jaren 30. Deze mensen speelde in de hoogtij dagen van Cuba in alle clubs waar de mafia hun geld kwamen verspillen...... Neem eens de tijd om er naar te luisteren......en ook de recording is van te smullen puur zoals het hoort......je zit zelf zo tussen de setup zo natuurgetrouw is deze studio... --Hans.

Een puike manier om de zondag mee aan te vangen Henk.. Ook mooi is.... Ry Cooder & V.M.Bhatt...A Meeting by the River Heerlijke fusion waar Qwert nog nooit van gehoord heeft En uitgebracht op het Water Lily Acoustics label....dat alleen al is het onder de recordings. Als je eens de tijd hebt,en de zin,moet je maar eens lezen waar dat voor staat.....ongeevenaarde klasse! Enuuh,niet eens uit Japan --Hans.

In Amsterdam gebeuren genoeg spannende dingen zou ik zo zeggen........of ze ook allemaal met fusion te maken hebben weet ik niet....maar Japan --Hans.

Tja Don........welkom terug in het land der levenden Enuuh,nog steeds Sony fan? --Hans.

Met rente over de lengte van de tijd?........ Ik bedoel...ik weet niet hoeveel eruit stond,maar zet dat maar eens af tegenover een rekening met rente over dezelfde periode.... Ik blijf het een vreemde manier van zaken doen vinden,ondanks de geruststellende woorden van Bas,......niet van tevoren wetende of je wel zeker leveren kunt ja dan wel nee..... --Hans.

Deze wil ook graag eens,als fe mogelijkheid zich voordoet,als verzoek zien....... Of was hij het reeds? --Hans.

En wat voor een! --Hans.

Tja,leg dat eens uit...... --Hans.

Waar is deze dan Alco --Hans.

Dat is inderdaad stevig balen....maarja dat is het weer nu eenmaal.. Andere dag...nieuwe kansen. Enuuuh Qwert,ook vindt je daar top-fusion voor 'n derde van wat jij ervoor neertellen moet --Hans.

Tja,iemand moet de boel draaiende houden..... Nu draaid de gold versie,want ik ben weer in zo'n bui... Hij verveeld nog steeds niet en dat na al die jaren.... --Hans.

Op dit moment staat op,rauw zoals het moet met deze artiest.... En hier 'n stukje om te lezen Van CD-NOW.... I think "Live at Martyrs" is a great album! To those that don't like the opening cut (Dirt Floor): the way it sounds is what happens when you take an 1930's National guitar which was NEVER EVER meant to be amplified, plug it into a little 1960's tube amp turned up to 9 or 10, and mic'ed with a mic hanging down in front of the amp by the amp's carrying handle. Then you add Chris playing the...whole thing, really digging into the strings. Mix that all together and you get "Dirt Floor." And that's what I like about it. It's SO punk rock! It's SO Nicolai Tesla! It's SO Albert Einstein. It's SO William Gibson! If it sounds a little rough, it's only because he's asking things of his gear that it would rather not do. And yet, he pulls it off with conviction. It's a soundman's worst nightmare, a serious trainwreck!! I like "Din of Ecstasy" for the same reasons I like this CD. Chris just doesn't play nice on that album and that's why it stands out to me. To me, this album is the same way. I like "Law" and "Dirt Floor" for different reasons. Each album of his is carried by a different vision and this one is no exception. I can't wait till "Hotel" comes out so I can hear the latest vision. It takes a very mature musician to craft a totally unique style. It takes even more to do it using equipment in ways other than it was intended. But then to do it without the slightest shred of timidity! This album is a clear showcase of how Chris Whitley has reached this pinnacle of musicianship. --Hans.

Leuk topic...als ouwe sympho-friek altijd weer goed voor a trip down de laan der vervlogen dagen Kijk eens op deze onderstaande link,en ik zoek nog even verder want we hebben hier geloof ik al eens meer over gebabbeld.... >>>>>> klikken <<<<<< --Hans.