Edwin Snoek

Da's mijn ervaring ook wel een beetje, Edwin! Ik denk dat veel mensen houden van die klank. Zo kon ik een paar weken geleden nog een mooie (qua degelijkheid en uitstraling) Van Medevoort MA222 thuis proberen. Nou ben ik altijd in voor een experiement, en verwachte wel wat van de MA222, maar de klank was mij ook te soft, sloom, en minder open. Ik vond er weinig leven in zitten. Dus,...als de bewering van rho zou kloppen, had ik de Van Medevoort allang gehouden en de Naim weer verkocht. Op de klank na had (o.a.) de Van Medevoort tenslotte meer vermogen, 'n betere volume-potmeter, en ziet er mooier uit) Maar goed, het moge duidelijk zijn dat er wel degelijk (en duidelijke) verschillen zijn in versterkers. Hoi Alco Wat jij beschrijft, heb ik precies hetzelfde. Ik denk ook dat veel mensen van de zwoele ingetogen klank houden, die je nu vaak hoort. Ik mis vaak de openheid in versterkers, en de snelheid en "levendigheid". En dat samen met een goede laagcontrole. En die versterker zie je steeds minder. Misschien word ik ook wel een Naimaholic. Voorlopig is Naim

Beste Edwin, Dan moet je toch echt eens een Bryston SST beluisteren. ik ben inmiddels al meer dan een half jaar helemaal in de (bryston) 7 (SST)e hemel, en raak geen andere amp meer aan Groeten, Bas Ha Bas Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik nog nooit van mijn leven een Bryston heb gehoord. Ik heb echt alle merken wel gehoord, maar echt nergens stond er een Bryston combinatie. Ik zal er eens naar gaan luisteren. Misschien is dat wel het geluiid wat ik zoek. Op CD-speler gebied vind ik ruimschoots voldoende wat echt goed klinkt, maar op versterkergebied kan mij nog maar weinig boeien. Wat ook zo bijzonder is, de meeste huidige versterkers zien er van binnen prachtig uit. Met prachtige elco's en ringkerntrafo's, en snelle transistoren, maar sluit je de versterker op je set aan, dan klinkt het weer nergens naar. Het is net of ze niet meer weten hoe ze een goede versterker moeten bouwen. Ik ga maar eens luisteren naar Bryston. Groeten Edwin

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik de meeste versterkers juist helemaal niet goed vind klinken. En dat komt vooral door de vervorming die ik hoor, of dat het laag weer ongecontoleerd klinkt, of dat een versterker weer te ingetogen klinkt. Ik heb hier dit weekend nog een bakbeest van een NAD 319 gehad, maar die klonk zo ongelooflijk slecht. Het enige wat hij deed was het laag onder controle houden, en in het midden en hoog klonk hij heel mechanisch en vervormd. Ik vond het echt een middelmatige versterker met een grote voeding. Een subwooferversterker. Maar ook alle Marantzen vind ik matig klinken. Ze klinken allen ongecontroleerd, en vaak veel te zwoel en te warm. Alleen de PM80MK2 vond ik erg goed, en evenwichtig in het geluidbeeld. De PM 14, 16, 17 kan mij ook niet bekoren. Ook alle NAD's klinken met name in het midden en hoog erg vervormd. Het zijn allemaal versterkers die vervormen in het midhoog. Alsof je voortdurend een zaagtand in het geluid hoort. De enige versterkers die mij echt kunnen bekoren, in de goedkope klasse, de Vincent versterkers, en in de duurdere Klasse de Threshold en ML versterkers. Op Klasse A gebied vind ik de Threshold elke versterker verslaan qua schoonheid. Oja, en in de "goedkopere" klasse vind ik de Naim versterkers ook mooi, Ze klinken mooi snel, open en levendig en zelfs met een goede laagcontrole. Net zoals de Creek versterkers, die vind ik ook mooi klinken, Die kloppen tenminste qua snelheid in het geluidsbeeld. Maar ik vind het wel treurig gesteld op versterkergebied. Er zijn maar zeer weinig merken die er nog iets van bakken. Het is vaak te zwoel en ongecontroleerd, waardoor het hele laag zelfs begint te kleuren. Ik vind veel oude Yamaha's, Sansui, Kenwood's van vroeger veel beter klinken dan de huidige versterkers. Die hadden tenminste nog grip op de luidsprekers, en klonken snoeistrak. Groeten Edwin

Ik vind dit rack juist weer vele malen mooier dan het oudere rack. De versterker en de CD-speler staan veel beter in dit rack, dan in het andere rack vind ik. Ook qua kleur past dit rack veel beter. De versterker die valt nu tenminste echt op. In het andere rack verdwijnt hij tussen de open ruimte, en valt hij niet meer op. Ik vind het andere rack ook een beetje een oudbollig rack om te zien. Dit is tenminste echt strak en modern, en is ook nog eens een mooi stevig rack. Dit is echt mooier alco. Laat je niet gek maken door die oudbollige stoffige Engelse Tannoy Westminster type's hear. Groeten Edwin

Jawel, maar ik denk dat ik 'm maar weer weghaal. Ik wil niet geassocieerd worden met partyboxen. H

De tweedehands markt wordt voor ons steeds interessanter. Nog even en je kunt een Wadia 860 kopen voor een prikkie. Of een Krell FPB-600 stereo eindversterker voor een paar honderd Euro. Niet alles is somber qua toekomst. Groeten Edwin

Als het goed is, hebben alle huidige CD-spelers een rode laser. Dit kun je ook goed zien wanneer je de kap eraf haalt, en het powerknopje indrukt. Je ziet dan spindelmotor even draaien, en de laser rood oplichten, en focuseren. {dit alles om de CD uit te lezen} Dat het met de CD over een paar jaar afgelopen is, daar ben ik van overtuigd. De trent is straks met de PC van het internet downloaden en afspelen op de PC/surroundset. Alles is dan geintegreerd in

Eigenlijk zou je er eens een paar nieuwe voedingselco's in moeten plaatsen. Ik denk dat hij dan nog een stuk beter zal gaan klinken. Want na 27 jaar wordt het wel weer een keer tijd voor een paar nieuwe elco's. Dan kan echt een wereld van verschil uitmaken. Groeten Edwin

Ha Henrie Dank je wel Het is wel grappig om een samenvatting te geven van zulke goedkope luidsprekers. Maar juist omdat ik ze zo bijzonder vind, moest ik het hear toch even posten. Het is bijna audiofiel onverantwoord. Wat het laag betreft had ik de basreflexpoorten ook het liefst aan de voorkant gehad. Dan kun je ze ook veel makkelijker richting de muur plaatsen. Volgens mij is het puur optisch, waarom ze dit doen, zodat je niet van die grote gaten in het front ziet zitten. Het oogt ook wel mooier, maar het maakt het plaatsen zeker een stuk lastiger. helaas plaatsen steeds meer fabrikanten de poorten aan de achterkant. Maar als je een beetje de ruimte hebt om te schuiven, dan komt het wel goed. En het is hier bij mij thuis ook zo, dat als je de luidsprekers te dicht naar de muur schuift, het hoog overstemt wordt door het laag, waardoor het hoog lijkt te verdwijnen. Ook wordt dan het laagmidden aangedikt, waardoor de luidsprekers een zwoel, warm, wollig karakter krijgen Plaats je ze dan weer meer in de vrije ruimte, dan klinken ze weer neutraal en open, zonder aangedikt laag/mid. Het zijn ook zeker geen luidsprekers voor een kleine slaapkamer, of om in een hoek tussen de kasten te plaatsen, want dat komt niet goed. Staan ze vrij, dan is het een dijk van een luidspreker. Groeten Edwin

Meestal lees je een review van vaak dure en zelfs peperdure luidsperkers, maar ik wilde toch even de aandacht vestigen op deze bijzondere luidsprekers van Magnat. Dit is echt gewoon een prijspakker die je tegenwoordig voor 'Aldi-prijzen'op het internet vind. Een paar Magnat Vector 55 luidsprekers kost nu op het internet 320 Euro {159 Euro/stuk}. De nieuwprijs was destijds 1300 Gulden per paar, wat ook nog steeds erg weinig geld is voor zoveel luidspreker. In 3 kleuren verkrijgbaar. Door veel lovende kritieken in de audiobladen, en na aanmoedigen van kennissen, heb ik maar eens een paar Magnat's besteld bij een internetwinkel, gewoon om ze eens thuis te proberen. Bleken het thuis toch "kleurdozen" te zijn, dan zou ik ze zo weer kunnen verkopen op het internet. Het is wel grappig, dat ik een vooroordeel had als het om Duitse luidsprekers ging. Als ik namen zoals MB-Quart, JBL, of Magnat hoorde, dan dacht ik gelijk aan luidsprekers die boemen in het laag en sissen in het hoog. En dat ze daarnaast ook veel kastkleuring zouden laten horen. Vroeger was dat ook vaak zo, maar dat is kennelijk verleden tijd. Ik wil bewust geen review schrijven met allerlei termen, zoals: "Ik hoor hout in de instrumenten", of "ik hoor de drummer nu 4 meter naar achteren staan". of "ik hoor het nagelvijlsel van de snaren afspringen", want daar heb ik een beetje veel moeite mee gekregen. Om te beginnen is de Magnat Vector 55 een D'appolito luidspreker, waarvan het erg belangrijk is dat de tweeter op oorhoogte staat. Zelf ben ik altijd erg gecharmeerd geweest van het D'appolito principe, omdat het geluid zich mooi centreert rond de tweeter. Door deze opstelling klinken de luidsprekers, {Mist je de tweeter op oorhoogte plaatst}, als een puntbron, wat ik ook telkens weer bijzonder vind als ik het hoor. Het stereobeeld staat in de hoogte en breedte rotsvast en stabiel. Iets wat ik vaak vind ontbreken bij 3 of meerwegsystemen. Het klinkt dan vaak wel heel gedetailleerd, maar vaak klinkt het stereobeeld ook een beetje difuus. Je hoort vaak de verschillende units in "trapjes" boven of onder elkaar staan. Dat is bij een D'appolito zelden het geval, mits je de tweeter maar op oorhoogte plaatst , want dan alleen werkt dit principe zeer goed. Dus moet je vaak met standaarden aan de gang, die de luidsprekers verhogen. Vaak krijg je dan optisch wel grote luidsprekers in de kamer, maar dat neem ik graag voorlief. Ik ben Dokter Joseph D'appolito nog steeds dankbaar voor zijn vinding, wat er tevens voor heeft gezorgd, dat er veel luidsprekers in D'appolito opstelling te koop zijn.. En volledig terecht. Het luisteren naar de Magnat Vector 55 Na het op oorhoogte opstellen van de luidsprekers ben ik eens gaan luisteren. In eerste instantie kreeg ik een heel mooi open middengebied voorgeschoteld, die heel open klinkt, maar zeker niet opdringerig. Het midden en hoog heeft zelfs een fluweelzacht karakter wat heel veel samenhang kent. Het hoog sluit ook heel mooi naadloos aan op het midden en je hoort helemaal geen overgangsgebied. Het midden en hoog kent een sublieme samenhang, het werkt uitstekend met elkaar samen. Het heeft zelfs een beetje de samenhang, zoals een elctrostaat dat kan hebben. Het hoog is duidelijk aanwezig en heel verfijnt. Je hoort heel veel details uit de muziek oplichten, zonder ook maar een randje scherpte, of overdreven randvervormingen. Het bijzondere vind ik, dat het hoog prominent aanwezig is, maar dat het nooit geen seconde irriteert. Het blijft allemaal heel schoon en wordt nooit 'snijdend' in je gehoor. Het geluidsbeeld is bij tijd en wijlen zelfs erg homogeen te noemen, met veel klankverschillen. Van een monotoon en vlak geluidsbeeld is absoluut geen sprake. De luidsprekers zijn zelfs in staat om de klank van de verschillende instrumenten te laten horen. {Ik hoor 'hout' } Juist door het onderscheidend vermogen in klankkleuren krijg je vaak een mooi driedemensioneel geluidsbeeld. Klankkleuren bepalen vaak ook de 'diepte' in het geluidsbeeld. Dat is bij deze luidspreker zelfs erg goed te noemen. En hoe klinkt het laag dan? Het laag gaat diep en is nagenoeg vrij van kleuring. Het is wel belangrijk, dat de luidsprekers minstens 50 centimeter van de muur staan opgesteld, omdat er twee basreflexpoorten aan de achterzijde zitten.. Stel je ze te dicht bij de muur op, dan wordt het laag overweldigend en overheersend. Het klinkt dan ook erg wollig en rond, en ook nog eens veel te hard in volume. Een stukje naar voren schuiven deed echt wonderen. Het laag klinkt dan weer mooi in balance met het midden en hoog. Grote luidsprekers zijn zowiezo in mijn huiskamer erg moeilijk te plaatsen, vanwege de opslingering in het laagmidden. Plaats ik ze in de lengterichting van de kamer, dan hoor ik nagenoeg geen laag meer, en lijkt alsof je alleen maar zit te luisteren naar het midden en hoog. Alsof de woofer defect is. Dus dat is geen optie. Samengevat, is dit een bijzondere luidspreker die voor een weggeefprijs op het internet te vinden is. De bijzonder kwaliteiten zitten 'm vooral in het midden en hoog, met erg veel samenhang. Hierdoor klinken stemmen en instrumenten erg natuurlijk, maar ook vol met eigen klankleuren. Het heeft zelfs audiofiele trekjes van een hoog niveau. En ook de schoonheid van het midden en hoog is van een hoog niveau. Het hoog kan bij sommige platen prominent aanwezig zijn, maar is nooit agressief, snijdend, of overheersend. Het hoog klinkt bij tijden zelfs fluweelzacht met heel veel schoonheid in zich. Daarnaast is het ook bijzonder gedetailleerd. Het is een tweeter die ook in veel duurdere Magnat luidsprekers wordt gebruikt. Het laag is ook dik in orde, maar is wel erg gevoelig voor de juiste opstelling. Het is geen luidspreker voor kleine luisterruimte's. Ze willen het liefts vrij staan, om een beetje te kunnen 'ademen'. Het rendement is hoog met 91 DB, en hebben een impedantie van 4 ohm. Ze zijn ook makkelijk aanstuurbaar. Zelfs op relatief kleine versterkers slipt het geluidsbeeld niet dicht. Het zakt ook niet in elkaar, al mis je wel de druk in het laag, wat een grote versterker met deze speaker kan doen. Maar dat geld voor de meeste luidsprekers. Dit zijn echt luidsprekers die een goede versterker verdienen, want het zijn gewoon hele goede luidsprekers, ondanks de zeer lage prijs. De kastbouw is ook bijzonder en is opgebouwd uit 28mm MDF. als je erop tikt, dan klinken ze gewoon massief. Werkelijk prachtig gebouwd. Kortom, erg mooie luidsprekers voor een prijs, waar je om moet lachen, als je ze hoort. Het is voor mij ook onbegrijpelijk waar dit soort fabrikanten de winst uit halen, als je ze voor dit soort bedragen op de markt brengt. Prachtige laagmid units om te zien, met ook nog eens een bijzondere keramische tweeter en een mooie solide "dode" behuizing, inclussief fineerlaag, en dat voor een prijs waar je net een stuk of 15 CD's voor koopt... Groeten Edwin

Zeikte Edwin Het was niet als aas voor een Snoek bedoelt In plat Rotterdams is het trouwen zijken, zeek, gezeken .... Ik wou weer eens even jennen. Normaal hep ik hed helemaal nied so op hed verbeteren fan andermanz spelvauten. Maar ic con hed evve nied laten Chroeten Etwin

Zeikte Edwin

Das wel een heel erg lompe uitvoering. Uit het jaar nul of zo M'n vader heeft toch een stuk subtielere gehoorapparaten... Dit is nog de ouderwetse buitenboordmotor, Henrie. 150PK met dubbele nokkenas. Tegenwoordig zitten ze geloof ik helemaal in je oor, en zijn ze miniscuul klein. Althans, dat heb ik dan van horen zeggen, h

Nog even, Erwin, en we kunnen gewoon allemaal net zo goed een Ipod kopen, denk je ook niet? Nou, niet 'allemaal' hoor.... Alhoewel Groeten Edwin

En als dat niet meer werkt, dan blijft dit nog over.

Nou nou Groeten Edwin

Toch vind ik het sobere uiterlijk van de Naim CD-spelers ook wel wat hebben. En nog veel belangrijker, de Naim CD-spelers klinken bijzonder goed vind ik. Eigenlijk hoor je maar weinig over de Naim CD-spelers op diverse audio-fora, en dat terwijl de CD-spelers tot de absolute top behoren. De CDX moet die El Cheapo er qua snelheid en openheid er wel toch wel uitspelen, dacht ik zelf. En vooral ook qua schoonheid in het geluid. Ik zat vaak te mopperen op Naimliefhebbers, Naimaholics { Pure jaloezie } maar de CD-spelers zijn echt super, ondanks hun sobere uiterlijk. En de versterkers vind ik ook fraai klinken. Vooral weer de snelheid en de openheid in het midden en hoog is bijzonder. Wat dat betreft is het een merk apart. Groeten Edwin

Toch ziet die El Cheapo speler er best nog goed uit. Kijk 'm glimmen. Mooi helder blauw display en ook nog eens mooie voetjes eronder. Wat wil een mens eigenlijk nog meer? Edwin

Vroeger was dat echt anders hoor, Spido. Toen kocht men nog een versterker op de vervormingsgegevens. Zelfs op de cijfertjes achter de komma. Mijn vader kocht in begin jaren 80 puur een Yamaha versterker op de specificatie's. Echt waar. Er werd totaal niet naar de versterker geluisterd, voordat hij hem kocht. En dat gold voor heel veel audiofielen destijds. En toen was het ook heel gewoon dat men geen verschillen hoorde, men vergeleek de versterkers niet eens met elkaar. M'n vader kocht destijds Quad electrostaten {voorloper van de 63} en die vond hij geweldig klinken. Het grappige was, dat men wel verschil hoorde tussen diverse luidsprekers, maar zelfs niet eens de moeite nam om versterkers te vergelijken, want er was toch geen verschil te horen. Hij kocht de grote Yamaha CA-1010 alleen maar omdat hij hem er zo mooi uit vond zien, met die grote kast en VU meters. Oja, hij vond de intellingen van de Phono-gevoeligheid op de versterker ook wel nuttig. Maar dat was het dan ook wel. De klasse A instelling vond hij pure onzin op de Yamaha. daar kocht hij hem ook niet voor. Waar men ook veel verschil bij hoorde, was bij 'draaitafels en elementen. Hier was hij dan ook echt dagen mee bezig, met vergelijken en afstellen. Maar luidsprekerkabels, interlinks, netsnoeren, netfilters, daar stond men helemaal niet bij stil. Er werd gewoon overal lampensnoer voor gebruikt. Bij luidsprekers en draaitafels ging het om de smaak, maar om versterkers en CD-spelers, die kon je gewoon blind kopen, want die klonken toch allemaal hetzelfde. En zo dacht de hele groep audiofielen, waar mijn vader mee omging er precies hetzelfde over. Wat dat betreft herken ik h

Dat kan ik me ook heel goed voorstellen, Erik, dat je dat verschil hoort. De MF-A370 is ook geen partij voor de Quad {kwot}. De MF is zoveel beter op elk vlak. Dat verschil hoor je zelfs met een gehoorapparaat. Groeten Edwin

beste snoek, jij bent het ergste van allemaal, het ergste in zijn soort dan h