Edwin Snoek

Beste Edwin, Altijd? Dus je luistert altijd naar klassieke muziek. En daarna een nare bijsmaak. Remedie: niet luisteren en/of je tanden beter poetsen. Tenzij je masochist bent natuurlijk Met opgewekte groet (en pijp in de bek), Beste Dick Je hebt gelijk, ik zei het een beetje verkeerd. Als ik bij toeval klassieke muziek hoor, of het wordt me opgedrongen, dan krijg ik altijd een vies bijsmaakje in de mond. Tanden poetsen heeft dan geen zin, het vieze bijsmaakje penetreert dwars door de mentholsmaak heen. Met die Pijp van jou heb ik geen moeite hoor, Dick. Jij bent toch geen brallende VVD-er? Groeten Edwin

Ik werd er als kind al bloednerverveus van. En als oudere krijg ik altijd een naar bijsmaakje als ik naar klassieke muziek luister. Ik zie dan altijd een zaaltje vol met VVD-ers voor me. Van die brallende driedelige krijtstreeppakken met een pijp of sigaar in de mond, met Harry Mens op de voorgrond die weer loopt de gorgelen aan een wijntje. Ik koppel klassieke muziek altijd aan alles wat fout is. En daar wordt ik nog veel onrustiger van. Doe mij K3 maar. Groeten Edwin Wat naar voor je Snoek. De smaak van een VVD'er is overigens niet meer of minder dan van een SP'er ofzo hoor. Van beide is ie tamelijk onontwikkeld, of misschien beter gezegd: tamelijk eenzijdig. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk Het is natuurlijk niet de bedoeling om andere muziek dan a la K3 er met geweld in te slaan. Dan kun je dit soort reakties vewachten Ook heeft het geen enkele zin om kinderen K3 te onthouden, geeft later ook meestal een tegenreaktie. Je kunt kinderen beter niet opzadelen met zwaarmoedige muziek. Van klassieke muziek worden kinderen later depressief. Trouwens, het is ook opvallend dat veel Quad {kwot} liefhebbers ook van klassieke muziek houden. En vaak zijn dat juist uitermate deprimerende mensen. Groeten Edwin {je noemt me trouwens weer 'Snoek'. Pas als je vroeger met me geknikkerd hebt, of onder de douche hebt gestaan, mag je me 'Snoek' noemen.

Ik werd er als kind al bloednerverveus van. En als oudere krijg ik altijd een naar bijsmaakje als ik naar klassieke muziek luister. Ik zie dan altijd een zaaltje vol met VVD-ers voor me. Van die brallende driedelige krijtstreeppakken met een pijp of sigaar in de mond, met Harry Mens op de voorgrond die weer loopt de gorgelen aan een wijntje. Ik koppel klassieke muziek altijd aan alles wat fout is. En daar wordt ik nog veel onrustiger van. Doe mij K3 maar. Groeten Edwin

Dat kereltje lijkt wel een audiofiel. Met veel pijn en moeite is hij zijn set aan het opbouwen, en vervolgens stort de boel weer in elkaar omdat het nog beter kan klinken. En zo begint ie telkens weer opnieuw Edwin

Gelukkig is het dan toch de geleider geweest die smerig was en vetvrij, wat daardoor niet meer soepel liep. De teflon-olie zal het wel een tijdje uithouden. Anders kun je misschien later een heel dun laagje naaimachine-olie aanbrengen. Rijwiel-olie volstaat ook {als je het maar heel dun aanbrengt}. Maar als de speler weer perfect werkt, dan zou ik er voorlopig niets meer aan doen, en de klus gewoon 'meenemen' met de volgende onderhoudsbeurt. Groeten Edwin

Zoals jij het beschrijft, valt het allemaal inderdaad wel mee. Maar toch heb ik het gevoel dat je continu aan het wisselen bent. dat komt denk ik, omdat je al zo ontzettend veel apparauur en luidsprekers thuis hebt gehad, waardoor het lijkt dat je aan het wisselen bent. Maar ik denk ook dat ik de reviews en je eigen spullen soms door elkaar haal. destijds had je ook vaak spullen even te leen en deed je weer weg voor bijvoorbeeld een review of eigen gebruik. Nooit meer vergeet ik het grote Infinity systeem wat jij thuis hebt gehad, met die joekels van Krell KMA 200 monoblokken. dat was echt mooi om te zien. En ik vergeet ook nooit meer, dat het externe filter van de Infinty's niet helemaal goed waren,en jij in alle staten was. Uiteindelijk heb je de luidsprekers maar weg gedaan. Doe Matrix 800 is ook echt fantastisch wat je hebt staan en voor menig audiofiel een droom. Het mooie is, dat het eigenlijk per kant 2 B&W 801 luidsprkers op elkaar gestapeld staan, maar dan in D' Appolito opstelling. dat is gewoon prachtig om te zien. Het zou hier in huis niet eens passen. ik ben echt benieuwd naar de volgende apparatuur die je zelf gaat bouwen. Eigenlijk zou je een versterkerlijn moeten ontwikkelen in de richting van Naim of Creek. Kleine behuizingen die simpel zijn, maar die geluidstechnisch snel gecontroleerd, open en levendig klinken. Van die lompe grote zware versterkers die krachtig en zwoel klinken zijn er al genoeg, maar gecontroleerde kleine geintegreerde versterkers die open strak en levendig klinken, zijn er echt maar een paar. Zeg maar zoiets al Sonneteer. Die presteren het toch maar om met een handje vol onderdelen een prachtige versterker te ontwikkelen, die bijna alle 2000 Euro versterker van de kaart spelen. Zoiets zou ik dan mooi vinden, als dat een keer op de markt kwam, of dat jij dit soort versterker zou ontwikkelen bouwen. Mooie simpele alaminium behuizing met 2 knoppen en een blauwe led. En die dan klinkt als een klok. Dat zoek ik. Ik ben die Marantzen, Nad's, Sony's, Onkyo's ook wel zo zat aan het worden. En dan die overdreven goede reviews in de audiobladen, terwijl het in de praktijk maar bitter weinig voorstelt. Nou, valt best mee hoor. Mijn broetje kon precies horen op kilometers afstand wat voor diesltrein eraan kwam rijden. Hij kon ook horen aan de motor of hij zware vracht moest trekken. Hij wist ook precies welke dieseltrein het was. Oja, hij is ook helemaal gek van mobiele hijskranen. Hij kent elke fabrikant. Groeten Edwin

Het is inderdaad opvallend Bas, hoe vrouwen zo'n goed onderscheidend gehoor kunnen hebben, zonder te moeten oefenen door veel te luisteren. Ik denk echt dat vrouwen van een nature een beter onderscheidend vermogen hebben op gehoorgebied dan mannen. Het gaat ze vaak ook zo makkelijk af, alsof het hun tweede natuur is. Dan moet je voorstellen, dat als ze jaren helemaal gaan freaken op audiogebied, wat voor waanzinnig goed gehoor ze dan wel niet moeten hebben. M'n moeder ook, als mijn vader vroeger andere luidsprekers kocht, dan kon ze meteen al aangeven wat de verschillen zijn. Ze benoemde de verschillen dan niet op een audiofiele manier, maar eerder in termen als 'helderder' 'gedetailleerder' 'mooiere stemmen of gitaren', enz enz. En dan denk je in het begin van: dat horen ze toch niet, dat is gen hobby voor een vrouw. Maar nou en of dat ze het horen. Niks geen dommigheid aan. Ik heb de nare eigenschap dat ik de audiohobby wel te serieus neem. Altijd weer let ik op het geluid. En dat is best vervelend, omdat je altijd weer "fouten" tegenkomt. En dan wissel je weer van versterker of luidsprekers, en dan is de fout opgelost, en hups daar dient de volgende fout zich weer aan. Bijvoorbeeld stemmen klinken weer te nasaal of te rond laag. Het is altijd wel weer wat. Of de acoustiek is weer een groot probleem Maar appatuurfreak ben ik ook zeker. Ik koop vaak alleen al de audiobladen om te zien hoe een CD-speler of versterker er van binnen uitziet. dat is gewoon prachtig om te zien. Jij bent ook gewoon een freak. daar kun je niet omheen. Maar dat is toch alleen maar mooi, dat je je helemaal ergens op kunt storten op iets tot het uiterste. Het enige puntje wat jij wel hebt, is dat jij een apparaat nooit lang hebt staan. Alsof het lijkt, dat een vaste opstelling je snel verveelt en weer gauw iets anders wilt. Jij kunt heel gauw superenthousiast van iets zijn, waardoor je denkt dat je deze set jarenlang zult houden, maar een paar weken of maanden later staat er weer compleet iets nieuws. Nu heb je die Bryston combinatie, maar ik weet zeker dat je binnen een bepaalde tijd weer superenthousiast bent over iets anders, wat weer beter eigenschappen heeft als Bryston. Eigenlijk ben je voortdurend zoekende en neem je de hobby bloedserieus. Soms denk ik dat je dan geen moment rust meer in je kont hebt, en eigenlijk niet langdurig kunt genieten van iets, omdat je weer gauw weer wat anders wilt. Aan de andere kant is het wel mooi, omdat je alle apparatuur wel tijdelijk thuis hebt gehad, en ons kunt vertellen of een apparaat goed is of minder goed. Of wat de plus en minpunten zijn. wat dat betreft lees ik de reviews graag van apparatuur die je thuis hebt gehad, of nog steeds hebt. Ps, ik weet dat jij een busfreak bent. Ik heb je op hifi.nl destijds wel eens verhalen zien schrijven over bussen. Ik vind het altijd wel mooi als iemand totaal kan freaken op bijvoorbeeld iets wat voor een ander heel gewoon lijkt. Maar het is helemaal niet zo gewoon als je je er verder in verdiept. Mijn broertje kickt bijvoorbeeld op dieseltreinen. Alleen die lucht al van zo'n dieseltrein, dat vind hij het lekkerste wat er is. Die mix van smeerolie met diesel is voor hem een drug. Iedereen heeft zo wel z'n ding denk ik. Groeten Edwin

Dat is waar, maar muzikanten kunnen mij hooguit zeggen wat hun natuurgetrouw vinden klinken. Maar opdringen lukt je nooit. Het enige waar ik blij mee ben, is dat muziknaten een intrument kunnen bespelen. Want zonder hen geen muziek. Dat ben ik niet met je eens. verschillen horen tussen diverse apparatuur daar gaat vaak vele jaren luisteren overheen, voordat je weet wat een andere audiofreak bedoelt. Na zoveel luisteren en trainen ontwikkel je je gehoor steeds beter en wordt het gehoor steeds hoger van onderscheidend vermogen. Veel muzikanten hebben daar juist veel waardering voor, dat audiofreaks deze gave hebben ontwikkelt. Als ik alleen al naar mezelf kijk, met hoe ik in de loop der jaren mijn gehoor steeds verder ontwikkeld heb. Dat duurt alleen wel jaren. Die piano-leraar waar ik het wel eens vaker over heb gehad, die staat tekens weer verbaast, hoe ik de kleinste verschillen waarneem in het geluid. Ook vond hij het fantastisch dat ik verschil blind kon horen tussen de PM80 in Klasse A stand en AB. daar moest hij gewoon om lachen. En ik had het 10 van de 10 keer goed. Maar ook als hij een paino natuurgetrouw vond klinken, dan wees ik hem op andere kleuringen in het geluid, bijvoorlbeeld een aangedikt laagmidden. Na een tijdje luisteren hoorde hij die kleuring ook. En kreeg er zelfs afkeer van. Door hem op de verschillen te wijzen leerde hij juist weer sneller en wist hij waar hij op moet letten. Dus uiteindelijk heeft hij weer veel geleerd van mijn jarenlange luisterervaringen. Van hem heb ik het woord 'geluidsanalicus' ook. Hij noemde mij een geluidsanaliticus omdat ik zo goed de verschillen kon horen en onderbouwen. hij vond het vooral boeiend hoe ik al die vervormingen en kleuringen kon horen in het geluid. En dat bijvoorbeeld een piano in zijn gehoor goed klinkt, maar dat ik hem dan bijvoorbeeld weer wees op de kleuring in het laagmid. Hij hoort ook maar

Sorry Bas, ik heb teveel muzikanten meegemaakt, die ten eerste in diverse audiosets totaal geen onderscheidend vermogen hebben. Ze horen niet eens verschil tussen CD-spelers en versterkers. Of ze zijn welweer ernstig slechthorend. De meeste muzikanten zijn audiofiel gezien erg slechte luisteraars. En ze hebben er vaak ook de ballen verstand van. Ze zeggen vaak ook eerlijk dat ze niet zo verfijnd horen als een audiofreak. Het interesseert ze meestal niet eens. Als ik een review wil horen, dan hoor ik hem liever van een doorgewinterde fanatieke audiofreak, dan van een muzikant. Bij een muzikant komt er meestal niets zinnigs uit, hoe denigrerend dat ook moge klinken. Ze kunnen vaak niet eens een geluidsbeeld beschrijven. Dat is mijn algehele ervaring met muzikanten. En het is echt waar, vaak zijn ze slechthorend in het middengebied. ze verstaan vaak geen gesprekken meer als er meerdere mensen door elkaar heen praten. groeten Edwin

Kortom, iedereen heeft zijn eigen waarheid Precies Henk. En niets anders. Groeten Edwin

Ik vind ook dat sommigen veel te veel professionel proberen te doen, terwijl audio feitelijk niets anders is dan klungelen met apparatuur en acoustiek tot het in je gehoor goed klinkt. En er wordt ook veel teveel zo'n nietszeggende "muikantensfeer" omheen gebreid. Het is zo'n simpele hobby die veel te moeilijk wordt gemaakt door er allerlei 'intelligente sferen en status omheen te creeren. De hobby stelt werkelijk niets voor en is de makkelijkste hobby die ik ken. Je hoeft alleen maar te lusteren en samen te stellen. Meer is het niet. En toch blijft het de mooiste hobby die er is. Ik ben geen audiofiel maar een apparatuurfreak en muziekfreak. Edwin

Het is zowiezo altijd audiofiel geneuzel, terwijl het woord audiofiel het meest nietzeggende woord is wat er bestaat in audioland. De audiofiele versterker bestaat niet. De audiofiele CD-speler bestaat niet. De audiofiele kabels bestaan ook niet. De audiofiele luidspreker bestaat evenmin. Een apparaat opzichzelf zegt eigenlijk zowiezo al vrij weinig. De totale set is ook al niet audiofiel, omdat deze samengesteld is op een persoonlijke referentie. Het wordt dan een persoonlijke audiofiele set waarvan je weet dat er veel mensen zijn die jouw smaak en waarheid niet delen. Dus van algeheel 'audiofiel' is al geen sprake meer. Nu zegt het mij evenmin als een muzikant tegen mij zegt dat de trombone neuzelig klinkt en mijn set daardoor niet audiofiel is. ik moet er ook niet aan denken, dat ik mijn set laat samenstellen door een muzikant die vind dat intrumenten nu klinken als werkelijkheidsweergave, terwijl ik vind dat mijn set nergens meer naar klinkt en zelfs kleurt. Met andere woorden, ik zou dan de belevingswereld van de muzikant moeten overnemen om mijn set natuurlijk te laten klinken. Het grappige is ook, dat muzikanten ook 2 verschillende belevingswerelden hebben, dus ook 2 verschillende opvattingen hebben of iets natuurgetrouw klinkt of niet. Je schiet er uiteindelijk niet het minste of geringste mee op, als hij je probeert te adviseren of te overtuigen. Je zoekt uiteindelijk toch je eigen weg waarin het voor jouw gehoor of belevingwereld natuurgetrouw klinkt. Ik zei dat het woord audiofiel het meest nietszeggend was, maar het woord 'referentie' is het meest nietszeggende woord in audioland. Er is helemaal geen referentie. Neem een stel referentie luidsprekers. Allemaal claimen ze dat ze de referentie of de waarheid in huis hebben, maar toch klinken ze totaal verschillend tegenover elkaar. Dan blijft er van een referentiepunt toch geen spat meer heel. Als er een referentiepunt was, bijvoorbeeld samengesteld door muzikanten, dan klonk alles hetzelfde tegenover elkaar en ging het allen nog maar over miniscule details. dan zou die "muzikantenwereld" aan ons opgedrongen worden als referentie zijnde. Maar dat lukt niet, want ook muzikanten verschillen net zoals audiofreak evenveel van mening wat werkelijkheidsweergave is. Omdat het een persoonlijke beleving is. Kortom het is allemaal geklets en gezever en niemand heeft de waarheid in huis. Al speel je honderd instrumenten. En daarom blijf ik de spreuk van Ruud nog het mooist vinden. Wie met andermans oren luistert, bedriegt zichzelf. Dat is de enige waarheid die er is. Groeten Edwin

Volgens mij verplaats het loopwerk zich in kleine stapjes. De laser verplaatst zich minimaal van links naar rechts. Wordt de afstand te groot, dan verplaatst de servo van de laserunit weer een klein stukje, zodat de laser weer even kan lezen. Als een CD niet goed gecentreerd is en dus minimaal van links naar recht beweegt, dan staat de servo-motor ook stil. de servo-motor zou het snelle naar links en recht bewegen ook niet eens bij kunnen houden. Ik denk dat de geleiders smerig zijn en stroef lopen, of de servo-motor van de laser-unit werkt niet goed meer, waardoor hij na 20 seconden afslaat. De laser vangt die 20 seconden nog wel op, maar daarna moet de servo wel ingrijpen, Doet hij dat niet of slecht, dan kan de laser de CD niet meer uitlezen en slaat af. Ps, je kunt beter een heel nieuw loopwerk kopen. Kost iets van 40 Euro en is veel makkelijker dan een laser vervangen. en je hebt voor een prikkie weer een niewe CD-speler in feite. Maar ik denk zowiezo dat je het loopwerk moet vervangen, omdat de geleiders of de servo-motor niet meer goed werkt. Maar ach, voor 40 Euro. Koop maar eens een Laser-unit voor een Sony ES speler, voor je het weet ben je al een paar honder Euro kwijt voor alleen de laser. En dan moet je hem er ook nog zelf inzetten en afregelen. Het Marantz loopwerk is een flatcabel loshalen en 4 schroeven en je bent klaar. Je hoeft niets in te regelen, want dat doet de speler zelf. Wel even vermelden, dat je het CDM-12 loopwerk zoekt voor de CD-63. Want in de loopwerken zitten kleine upgrade-verschillen, waardoor ze net weer iets anders zijn. Groeten Edwin

Dat ben ik wel met je eens, dat vond ik ook niet bijzonder. Wat dat betreft gaat Mission er niet op vooruit. Maar Magnat klinkt gewoon super. grote versterker erop, en het klinkt helemaal top. Groeten Edwin

Ik praat voorlopig niet meer met jou. Je bent stout geweest. Groeten Edwin als jij een paar serieuze speakers koopt heb je geen problemen met je versterker meer. Ik heb naast de Magnats nog een paar uitstekende Mission luidsprekers. Maar de Magnats op de juiste versterker klinken gewoon echt bijzonder. Ik blijf het nog steeds fantastisch vinden klinken. Maarja, je moet er natuurlijk ook geen rauwklinkende Cyrus op zetten. groeten Edwin

Maarja, Klasse A schakelingen worden steeds zeldzamer Bas. Het enige wat je straks nog kunt kopen is een 5 kanaals geintegreerde versterker voor surroundweergave. Kleine ringkerntrafo en 2 x 10.000UF voor 5 versterkers. Dat is straks het hoogst haalbare Dankzij de goedkope MP-3 wegwerpmaatschappij is Klasse A nu nagenoeg uitgestorven. Groeten Edwin

Weet je wat naar mijn idee het grootste probleem van een complete audioset is. Dat is, dat het geluid voortdurend opgesloten zit in de vaste snelheid van een audioset. Een audioset heeft altijd een vast snelheid die je in elke muzieksoort weer terughoort. je kunt het als eerste mooi horen bij het laag. Het laag heeft een vaste controle en snelheid, die je overal in terughoort. Klinkt een set weer te snel, dan klinkt bijv een piano weer heel geforceerd alsof het opgesloten zit. De piano vloeit dan niet meer. Maar het gaat nog veel verder. Het midden en hoog heeft ook z'n vaste snelheid wat niet varieert. Als het midden te snel klinkt, dan klinken stemmen bijvoorbeeld qua natuurlijke snelheid ook niet meer natuurlijk. Gitaren kunnen dan ook razendsnel klinken, maar je mist dan weer het vloeiende uitsterven van de gitaar of het uitsterven van een piano-aanslag. versterkers die relatief traag klinken, kunnen vaak heel mooi vloeiend en natuurlijk klinken bij stemmen en strijkers. Maar zet je er dan pop of rockmuziek op, dan is alle dynamiek verdwenen. Dan loopt de set voor je gehoor achter de muziek aan. Dat is naar mijn mening

Ik praat voorlopig niet meer met jou. Je bent stout geweest. Groeten Edwin

Precies, het geluid spettert in werkelijkheid van de dynamiek en openheid. Dat is het geluid wat ik ook zo mooi vind. In werkelijkheid hoor je ook geen spoortje warmte door het geluid heen lopen. Of dat het geluid te rustig klinkt. Het varieert dan op een natuurlijk wijze van dynamiek. Je hoort dan allerlei klankverschillen, van de dynamiek van een stem, instrument, tot een glas wat op de grond kapot spettert. In werkelijkheid hoor je ook het verschil tussen natuurlijke rauwheid in geluid, met gelijkterijd ergens anders weer een heel schoon geluid. Dat contrast krijg je met een audioset helaas niet voor elkaar. Al zou je er maar een beetje in de buurt komen, dan is het al goed. Als ik voortdurendewarmte en zwoelheid op straat wil horen, dan koop ik wel een gehoorapparaat met een Marantz versterker erop aangesloten. Groeten Edwin

Ik denk dat 't er maar net aan ligt wat men verstaat onder 'soepel' en 'overdreven' ritmisch en levendig. Ik heb nog nooit een overdreven (Naim) ritmisch en levendige versterker gehoord, dus zou niet weten hoe dat klinkt Ik denk dat juist ook wel een versterker is die in dat rijtje van Edwin past van tegenvallende versterkers. De Unico is zo'n versterkers die de hemel in word geprezen door velen, maar mij ook iets tegenviel. (net als Edwin waarschijnlijk, als ie 'm gehoord heeft) Don't get me wrong...ik vind 't geen slechte versterker, maar 't kon beter. Hoewel...deze wel goede controle in 't laag heeft.) Btw Edwin, wat betreft vervorming... die heb nog nooit waargenomen bij versterkers Als ik het zo hoor, Alco, dan is de Unico ook zo'n rustige en warm klinkende versterker. Niks mis mee natuurlijk, maar dat is dan helaas dan niet mijn kopje thee. Groeten Edwin

nou jij hebt super oren Edwin. Valt volgens mij wel mee allemaal met die vervorming. Zal wel aan de opname liggen. Robin Hoi Robin Dat ligt echt niet aan de opname. Het verschil qua vervorming is echt heel groot. En dan met name de crossoververorming is erg goed hoorbaar. Dat vind ik ook het mooie van Klasse A versterkers, dat deze zo bijzonder schoon en vloeiend klinken. Je hoort dat "ijzerzaageffect" niet meer bij een Klasse A versterker. {de rauwe randjes om stemmen en instrumenten} Nu kan een Klasse A versterker ook z'n nadelen hebben. Soms klinkt het allemaal te schoon en levenloos. Het klinkt dan te gepolijst en te rustig. Maar een goede Klasse A versterker klinkt en snel en dynamiekvol, maar gelijktertijd ook weer heel schoon en onvervormd. Die combinatie is vaak moeilijk te vinden, en met name in de betaalbare klasse. De Vincent SV-231 die ik heb, klinkt in het midden en hoog schoon en onvervomd en ook nog eens snel in het mid/hoog, maar klinkt in het laag een beetje rond en te langzaam. Voor de rest is het een prachtige versterker. Maar het verschil in versterkers vind ik echt enorm. Soms heb ik hier een versterker staan, die na een half uurtje alweer in de doos zit. Dan klonk hij weer zoals zo vaak, te zwoel, te donker, te warm, en te traag. Alles behalve open, schoon, levendig en gecontroleerd. Er zijn wat dat betreft maar weinig versterkers die bij mij echt kunnen boeien, of waarvan ik zeg, dat je er vrolijk van wordt. Groeten Edwin

He, da's maf...ik vond juist 't omgekeerde Juist omdat dit 'rack' dicht is aan de zijkanten, zie je alleen nog de voorkant van de versterker, waardoor de versterker naar mijn idee minder opvalt. je ziet alleen nog de fronten van wat je er in zet maar goed,...whatever. zoveel mensen, zoveel smaken Ik zeg het eigenlijk een beetje verkeerd. Door de strakke vormgeving van het rack, springt de versterker er meer uit. De moderne vormgeving van het rack past meer bij de vormgeving van de versterker. De versterker staat er nu mooi te wezen in het rack. Het is mooi