Audiopaul

Plaatje staat wel een beetje scheef.

Even een plaatje erbij, dat "praat" wat gemakkelijker.

Naaaah, voor dat geld kun je niet alles hebben, Audiopaul... Weet ik, ik wou het alleen w

Volgens mij heel erg goed, het verschil met de Sphinx is in elk geval erg groot. Zeer waarschijnlijk is de forse voeding van de Roksan met 350 VA trafo hier zeker debet aan. Het laag is echt veel beter dan van de Sphinx: dieper, strakker, krachtiger en op veel andere facetten, vooral stage, laat de 12 kilo zware Roksan Phono Reference de Sphinx Phono Equaliser achter zich. En de JA klinkt geweldig, in ieder geval in vergelijking met m'n vorige element, de Benz Micro Glider. Dat hoorde ik meteen al met de Sphinx Phono en met de Roksan is het gewoon genieten en nog meer genieten. Enige minpuntje vind ik eigenlijk dat die JA er eigenlijk niet uitziet, had Jan Allaerts geen designer op z'n ontwerpen kunnen loslaten? Maar goed, wie let daar verder nou op met zo'n mooi geluid. Wel zie ik nu in het deelnemersveld phonotrappen in deze topic dat er toch aardig veel alternatieven zijn, die zich in de prijsklasse rondom de Roksan Phono Reference bevinden. Eigenlijk ben ik nu al zo tevreden dat ik de Roksan wil laten staan, maar het kriebelt natuurlijk ook om nog eens een alternatief te beluisteren.

.... vertel!

Misschien heb je een step-uptrafo nodig als de ingangsgevoeligheid van de scoop wat laag is. En waarschijnlijk moet je ook twee verloopplugjes hebben (coax naar RCA), maar misschien heb je die al.

Nu weer steviger fusionwerk: Jing Chi - Jing Chi (Tone Center 2002) Met Jimmie Haslip, Robben Ford en Jimmie Collaiuta.

Wilson Audio spreekt mij ook erg aan. Een paar maanden geleden heb ik nog een luistershow bij Mijn Hifi bijgewoond en geluisterd naar de Wilson Audio Maxx. Twee Halcro DM58 mono's met aan weerszijden Wilson Audio Maxx Deze ca. 1.60 meter hoge, 200 kilo zware en full range beauties waren aangesloten op Halcro monoblokken, Mark Levinson No.32 Ref. voorversterker en ML 390S cd-speler en zette met deze apparatuur een ongekend realistisch plaatje neer. Ik meen dat de Maxx qua rangorde direct onder de Grand Slam X zit en zullen waarschijnlijk onbetaalbaar zijn. Als ik er het geld voor had mogen ze de Maxx van mij zo m'n woonkamer binnenrollen.

Heerlijk smoothy .... moet kunnen hoor!

Ps: en waar is de andere mat?

Ziet er goed uit, heb je die "putjes" aan de voorzijde er ook uitgeschuurd? Ik zie er op de foto's nl. niets meer van. Ik zou er ook een mooie SME op monteren of in ieder geval een TP16 MK3 met TP63 armpje. Dat maakt 'm echt af!

De cd Experience is op 1 nummer na volledig instrumentaal. De laatste Bromberg (Bass ackwards) is zeker goed, maar dit klinkt completer en afwisselender. Veel nummers zijn behoorlijk stevig en liggen heel goed in het gehoor. Kazumi Watanabe doet ook nog mee op 1 nummer en op 2 nummers na (Donna Lee - Charlie Parker en Come on, come over - Jaco Pastorius) heeft hij alle nummers zelf geschreven. Dit is

Vandaag op de mat gevallen: twee lekkere vette bassfusioncd's van Tomohito Aoki. Deze Japanse basgitarist heeft een stijl die veel weg heeft van Jaco Pastorius, maar Marcus Miller mag zich ook wel eens achter de oortjes krabben. De eerste cd "Doubleface" uit 1989 is typische jaren 80 fusion, met stevig baswerk en afgewisseld met wat rustiger nummers. De cd "Experience" uit 2004 klinkt veel volwassener en steviger en spreekt mij ook iets meer aan. Deze Tomohito Aoki heeft een zeer goede techniek en slapt en plukt zichzelf af en toe bijna de cd-speler uit. Beide cd's, en vooral de nieuwste cd zijn een aanradertje voor liefhebbers van (bass)fusion. Tomohito Aoki - Double Face (BMG Victor/Japan - 1989) Tomohito Aoki - Experience (BMG Victor/Japan -2004)

En weer een jaartje om dus ... schop! Ja ja, Ome Henk denkt/hoopt/wenst* (doorhalen wat niet van toepassing is) dat we zijn verjaardag vergeten, maar z'n oude forummaatjes doen dat

Toevallig bij Phelsuma (Johan) op bezoek geweest? Dit zijn inderdaad uitstekende speakers. Misschien een clich

Hoi Lestat, Ik heb daar een simpel trucje voor. Ik steek het taps toelopende gedeelte van een BIC-pen in het gat van de lp en draai de pen even een paar rond terwijl ik lichte druk op de pen uitoefen. Herhaal die aktie door de lp even om te draaien. Op die manier druk je de kleine "randjes weg zonder het gat verder te beschadigen. En zie, de plaat gaat weer soepel over de pen.

Die Tom Coster en een cd van Five after Four heb ik allang binnen, maar niet van hun. Mocht ik die bestelling ooit nog krijgen dan heb ik er al een andere liefhebber voor.

Ook voor jou geldt, je mag niet stelen. Klinkt goed, die cd. Helaas wacht ik al ruim 4 maanden op een bestelling van die knakkers en een orderstatus kan er, ondanks diverse mails, ook niet vanaf. Ik ga daar dus voorlopig

Heb je wel een jaren '50 dashboard nodig, want in een moderne auto gaat zo iets niet mee passen, denk ik .....

'T wordt die eerste de tweede is nauwelijks vindbaar en als je 'm vindt is ie duur Geeft niks, Henk. Ik heb de US-versie ook en die klinkt prima hoor!

Probeer eens Benz Micro MC Gold. Ik denk dat dit element aan jouw wensen tegemoet komt, bovendien valt het precies in de prijsklasse waarin jij zoekt.

Oh ja, waar zijn de andere 6 dan, die je verder ook niet bespreekt? Morgenavond haal ik ze op en dan kan de Okki Nokki ook meteen weer aan de slag. Oh ja, deze is ook onderweg:

... en deel 2: John Mc Laughlin - Passion, grace & fire (1982) John Mc Laughlin - Extrapolation (1969) Jeremy Steig - Firefly (1977) Steps Ahead - Steps Ahead (1983) Lenny White - Big City (1977) Lenny White - Steamline (1978)