Capitol

[Kermit]

Gisteren weer eens een CD gepakt van Frank Sinatra. Uitgebracht in de serie Music for Pleasure van EMI (budget reeks), maar ooorspronkelijk Capitol opnames uit 1958 en 1959. Toen ik dat weer eens hoorde vielen me een paar dingen weer op. Ten eerste hoe swingend en stuwend er gemusiceerd werd. Bestaan er nog zulke orkesten die dat kunnen? En vergeet Sinatra zelf niet!. Ten tweede hoe goed die opnames gemaakt zijn. Breed, diep en met een enorme presence. Gewoon om stil van te worden. Nu heb ik wel meer oude Capitol opnames en die zijn eigenlijk allemaal zo goed. Denk maar eens aan de opname van Sing Sing Sing door Louis Prima, die bij de laatste luistersessie Conussen vs Panelen is gedraaid. Overigens heeft het label Verve ook prachtige oude opnames uitgebracht. Denk aan de Songbooks van Ella Fitzgerald of Porgy & Bess van haar en Louis Armstrong. Hebben jullie ook zulke goede ervaringen met oude opnames van die labels (of andere) en suggesties voor opnames die het beluisteren zeker waard zijn? Ik hoor het graag.

 

PS ik heb ook een capitol-opname met vioolconcerten door Michael Rabin en het Hollywood Bowl Orchestra (Paganini en vieuxtemps + wat klein spul). Ook al zoiets bijzonders, vooral het spel van Michael Rabin. Geweldig!!!!

[Seed7]

Geplaatst door Kermit:

Hebben jullie ook zulke goede ervaringen met oude opnames van die labels (of andere) [...]

 

Een opmerking vooraf, ik krijg altijd een beetje de kriebels van dit soort uitlatingen, het wordt al snel door deze en gene geinterpreteerd als "vroeger was alles beter". Hetgeen m.i. niet zo is.

 

Er heeft vlak voor het stereo tijdperk echt begon een verwoede strijd plaatsgevonden tussen een aantal grote amerikaanse recording engeneers over wie nu de beste mono opnamen kon maken. Deze strijd woedde, in stereo, voort tijdens het begin van het stereo tijdperk. Hier hebben we dingen als de "living presence" en "living stereo" opnamen aan te danken. Dit zijn inderdaat vaak zeer goede opnamen, vaak te vinden in het genre klassiek, jazz en lichte muziek. Afgezien van een enkele uitzondering vond je deze opname kwaliteit echter niet terug in het "charts" gebeuren, net zo als nu eigenlijk.

 

Ten aanzien van de kwaliteit van de bands/muziekanten. Er werd in de populaire muziek veel meer live gespeeld dan nu. Veel gewone en vooral radio concerten. Daarnaast was de enorme versnippering in genres van nu nog niet aan de orde. Ik denk dat door deze heftige competitie vanzelf de top muzikanten en arrangeurs (de producers van toen) kwamen bovendrijven.

 

Radio was het medium, dus het oor de scheidsrechter, in plaats van nu het oog dat voornamelijk wiebelende decolletees krijgt voorgeschteld op de "muziek" televisie.

[Kermit]

Ik ben niet zo het type van 'lles was vroeger beter. Maar ik sluit zeker mijn zintuigen niet voor het goede uit het verleden. En als ik die oude opnames hoor, dan denk ik dat we op het muzikale vlak wel het een en ander zijn kwijtgeraakt.

[Seed7]

Geplaatst door Kermit:

En als ik die oude opnames hoor, dan denk ik dat we op het muzikale vlak wel het een en ander zijn kwijtgeraakt.

 

Als je dit muziek inhoudelijk bedoeld kan ik je niet geheel ongelijk geven. We worden zo overdonderd door alle commercie dat de muziek zelf achter blijft. (met als ablsoluut dieptepunt zoiets als idols, laat die gasten zich eerst 's eens een jaar of wat op een podium waar maken)

 

Als je het opname technisch bedoeld kan ik het niet geheel met je eens zijn. In absolute kwaliteit kan en doet men het veel beter dan vroeger, en de rest is, net als vroeger, erg verschillend.

 

Een leuk vergelijk is het volgen van de carriere van Rudy van Gelder. Begonnen in 1953 en is nog steeds een van de grootheden achter de knoppen.

(Blue Note's Rudy Van Gelder Editions)