The Koosjer connection

Ben jij nog dienst-plichtige geweest Nanning? Ofuuh,meer plichtig --Hans.

Precies wat ik zien wil --Hans.

Een van de weinige solo projecten van Sir.P die wel te pruimen zijn,en waarop enigzins zijn grote klasse als singer/songwriter weer door schijnen,al is het dan niet die glans van zijn hoogtij dagen. Hier de recentie; Released after the studied, meticulous Flowers in the Dirt,"..... the live acoustic concert album Unplugged was a breath of fresh air, and it remains one of the most enjoyable records in McCartney's catalog....." Running through a selection of oldies — not only his own, but Beatles and rock & roll chestnuts — McCartney is carefree and charming, making songs like "Be-Bop-a-Lula" and "Blue Moon of Kentucky" (which finds Paul melding Bill Monroe with Elvis) sound fresh. But the real revelations of the record are the songs McCartney hauls out from his debut — "That Would Be Something," "Every Night," and "Junk" — which sound lovely and timeless, restoring them to their proper place in his canon. They help make Unplugged into a thoroughly enjoyable minor gem. — Stephen Thomas Erlewine --Hans

Nou,dat wil ik zeer zeker eens bekijken, en ik weet zeker dat er een aantal techneuten al niet kunnen wachten om daar eens lekker over te kunnen gaan ouwehoeren :D --Hans.

Dit album zou een slecht voorteken kunnen zijn in het licht van de gebeurtenis van 14 dagen geleden Niemand had natuurlijk kunnen weten dat het zo zou zijn zoals het is.... Het is een tribute to...album,maar toen ie nog in leven was,maar geeft dit album inens een andere betekenis. Er is grote zorg besteed aan de recording[gelukkig],en de vertolkingen mogen er zijn Hieronder de play-list,en dat zegt genoeg 1. Understand Your Man - Dwight Yoakam 2. I Still Miss Someone - Rosanne Cash 3. Train Of Love - Bob Dylan 4. Get Rhythm - Little Richard 5. Folsom Prison Blues - Keb Mo' 6. I Walk The Line - Travis Tritt 7. Big River - Hank Williams, Jr. 8. Give My Love To Rose - Bruce Springsteen 9. Don't Take Your Guns To Town - Charlie Robison 10. Flesh And Blood - Mary Chapin Carpenter, Sheryl Crow & Emmylou Harris 11. Hardin Wouldn't Run - Steve Earle 12. Hey Porter - Marty Stuart 13. Meet Me In Heaven - Janette Carter (w/ Johnny Cash, June Carter Cash, Earl Scruggs, Connie Smith, Marty Stuart & Darrin Vincent) 14. For Luther (I Walk The Line-Reprise) - The Mudcats Tja,hoe kan het lopen...... --Hans.

Tja Dick, nu ga je inderdaad wat rare vragen stellen, 1967 In dat jaar was het gros van de leden van deze site nog " vloeibaar ", en waren ze nog bezig met "slootje springen"met hun vaders Dus wat was je ontdekking ook al weer...? ".....Steevast moet ik dan constateren dat de toenmalige conci

Maak je maar geen zorgen Henrie,ook jij zal eens zo'n uitspraak doen. Enuuh,geloof mij maar, dat gaat sneller dan je denkt --Hans.

In het kader; "Ruim ook eens achter je kast op,en laat je verbazing de vrije loop",een album van deze meneer gevonden; Wie is dit nu weer Earl Kluch..met het album..Low Ride. Hoe ik eraan gekomen ben destijds weet ik gewoon niet meer Gerne: Crossover-Jazz/pop-Jazz ect... Ben er even doorheen aan het bladeren,en ik geloof dat ie dan weer op z'n orginele plaats terug gaat Of,kan ik er iemand blij mee maken? --Hans.

Dank je wel Alco!, ik zal,gewapend met een bakkie en 'n koekie,voor de buis gereed zitten Maaruuh,all funny things on a wooden stick,van Steely Dan heb ik[helaas?]niks. Wel dit album natuurlijk,dus toch wel 'n beetje Staaly Dan Veel plezier vanavond. --Hans.

Nu staat op,via de AKG,een album van deze singer/songwriter. Het album heet,en ik heb enkel deze, Ease down the road... Ik vindt dat wel mooi.... Hier de recentie,wellicht ga jij het ook mooi vinden Will Oldham has long confused record buyers with his constantly changing monikers. Though the persona attached has remained fairly consistent, his releases under Bonnie "Prince" Billy brought a subtle but undeniable shift. Following the cracked, wayward style he adopted on 1997s Joya, Oldham settled on the steady understated "Bonnie" voice of I See a Darkness. The lyrics became more direct and the narrator's strange mythology deepened. If that album embraced its subject as a necessary, even beautiful aspect of life, Ease Down the Road finds the singer comfortable with this new-found acceptance. Backing Oldham is a cast of new and old faces who deliver their parts with an unusually soft, smooth touch. The singer eases into this setting, singing of his estranged upbringing, plans to construct his own kingdom (through questionable means), and love. The latter is Oldham's biggest preoccupation, finding its way into nearly every song, like the album's subplot. Though unable to choose between the love of one woman and the ability to be with whomever will suit his needs, the narrator is largely unconcerned with the conflict. Ease Down the Road features some of his most direct dealings with the subject on "May It Always Be" and "After I Made Love to You." As the album develops, this material is balanced with the more characteristic musings of "The Lion Lair," "Sheep," and "Grand Dark Feeling of Emptiness": songs that trace the same fictional histories found on I See a Darkness. The end result is the natural and necessary expansion of a unique songwriting voice. Seeming more confident than ever, Oldham's Ease Down the Road is a wonderful addition to a catalog that should earn him a place among the finest songwriters of his age, or any age. — Nathan Bush Niet slecht.... --Hans.

Die Henk!, zeg nou gewoon dat je ze deruit gestuurd hebt,geeft niks,doe ik ook regelmatig --Hans.

Kom net 150 euro tekort,anders was ik even gaan kijken --Hans.

Wat heb ik gemist? En waar zijn mijn kostbare onderzoek-resultaten gebleven? U weet wel...Spiekerboer/Spido...enuuh Bob James? --Hans.

Tip; Print deze versie van Naning snel,en vooral duidelijk uit, want het kan van nut zijn tijdens een alcohol kontrole --Hans.

Yep,niks aan toe te voegen..

Auwwwww

Amanda Marshall.....punt

Nou,die heb je al in je zak, en blijft enkel Paul over.....makkie Verheug je maar vast op de vlaai --Hans.

Tja Alco, je wordt ouder pappa geef 't maar toe,je wilt er alles aan doen,maar je weet niet hoe.... :D Met dank aan Dhr.Koelewijn.... --Hans enuuh,de pest is dat al dat lekkers straks weer achter dikke jassen/truien verstopt zit,en het weer op je voorstellings-vermogen aan komt

Helaas vallen er geen palm-bladeren,en das maar goed ook. Palmbomen staan in wel erg grote aantallen naast wegen,en in de tussen-bermen. Kun je je voorstellen welke klappen dat geeft op je voorruit als je met 120km/u over de weg scheurt en er 'n " palmblaadje "naar beneden dwarlt :D --Hans.

Maak je geen zorgen Henrie, je zult er snel[en lang]genoeg mee te maken krijgen. Trouwens,wel erg mooie kleuren in de herfst,en dat heb ik hier niet. Heb wel een mooi boek over landschappen in Holland,met erg mooie foto's van oa de herfst in Holland..... --Hans.

De zomer wil maar niet ophouden? Plannen...? --Hans.

Nu dit album,via de AKG,van Elliott Smith; either/OR.... Het is een eigenwijze s/s,die albums maakt die aan je groeien. Zeer zeker na de eerste draaibeurt zal je niet van je sokken vallen,maar je voelt het dan wel,of niet natuurlijk,dat dit album het groei-effect heeft. En hier dan de recentie; Elliott Smith's third album sees his one-man show getting a little more ambitious. While he still plays all the instruments himself, he plays more of them. Several of the songs mimick the melody mastery of pop bands from 1960s. The most alluring numbers, however, are still his quietly melancholy acoustic ones. While the full-band songs are catchy and smart, Smith's recording equipment isn't quite up to the standards set by the Beatles and the Beach Boys. The humbler arrangements are better suited to the sparse equipment. "Between the Bars," for example, plays Smith's strengths perfectly. He sings, in his endearingly limited whisper, of late night drinking and introspection, and his subdued strumming creates a minor-key mood befitting the mysteries of self. "Angeles" is equally ethereal-Smith's acoustic fingerpicking spins out notes which briskly move around a single atmospheric keyboard chord, like aural minnows swimming toward a solitary light at the surface of the water. The lyrics are a darkly biting rejection of the hypercapitalist dream machinery of Los Angeles (it would make a great theme song for Smith's label, Kill Rock Stars records). Ironically, "Angeles" was included on the Good Will Hunting soundtrack, which won Smith the acclaim of Hollywood's biggest, brightest, and best connected voting body, the Academy of Motion Picture Arts & Sciences. Smith's stock in L.A. soared after he took his bow at the Oscars with Celine Dion and Trisha Yearwood. It might have been more interesting had he sung "Angeles." — Darryl Cater --Hans

Nu ben ik geen techneut,verre van dat,en daarvan zwerven er hier op het forum meer dan genoeg rond .....maar, Je moet wel blijven ont-koppelen[?],want amders verplaats je enkel het probleem. Dus,hoe wil je dubbel-wandig zijn zonder een of andere vorm van koppeling? --Hans

Niet helemaal juist Scat-man Want dat is nu juist de charme van[dit]een forum,dat iedereen zich ermee gaat bemoeien,of je dat nu wilt of niet.... Voordeel daarvan is dat je beter op de hoogte blijft[bent]van wat er [muzikaal]leeft op dit forum. En daar kun je dan weer je voordeel mee doen Dus,zo zie je maar weer,als ik niet gereageerd had,was deze kostbare[gratis]info aan je voorbij gegaan --Hans.