spido

Beste Jeroen-d, Refereer je hier aan de experimentjes ten huize van Erik Klijnsmit, enkele jaren geleden? Zo ja, herinner jij je dan niet dat de Acoustat electrostaten, zelfs bij achterkantdemping door matras + Jerry, onmachtig waren aanvaardbare blokgolven te reproduceren, zodat er geen betrouwbare referentie was voor A-B vergelijkingen met behulp van het schakelkastje? Hoe kun je iets betrouwbaars zeggen over hoorbare verschillen als er geen betrouwbare referentie is? Ik moge nogmaals wijzen op wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp, gebaseerd op betrouwbaar onderzoek onder de juiste condities, zoals: E.R. Madsen c.s.: "Threshold of Phase Detection by Hearing" (Paper of the 44th Convention of the Audio Engineering Society, Rotterdam, 1973); Villy Hansen & Erik R

Beste Arjen, Jouw mening over de mening van de heer Jordan is wel duidelijk: naar jouw mening is de mening van de heer Jordan gewoon een mening als alle andere meningen. Het is echter mijn mening dat jouw mening over de mening van de heer Jordan onterecht is.

Wanneer een bas/middentoner het middengebied weergeeft, zoals bij vrijwel alle tweewegsystemen het geval is, doet die unit dat bijna altijd enkele decibels luider dan het basgebied.* Althans: op de luister-as gemeten. Kwestie van bundeling, gerelateerd aan de membraandiameter. Een blik op de frequentie/amplitudekarakteristiek van een typische 16,5 of 20 cm bas/middentonenunit zal dat onmiddellijk bevestigen. Bij een driewegsysteem, waarin normaliter een kleinere middentoner wordt gebruikt, zal die bundeling / verhoogde output bij veel hogere frequentie plaatsvinden, en kan de tweeter het werk overnemen voordat dit effect manifest wordt. Een driewegsysteem kan dus meer lineair zijn dan een tweewegsysteem... tenzij in het tweewegsysteem demping van het middengebied wordt toegepast (met alle fase- en rendementsnadelen van dien). Maar het grootste voordeel van een goed driewegsysteem is niet kwantitatief (output, luidheid, lineariteit) maar kwalitatief (doortekening, precisie, vervormingsvrijheid). * Enkele zeer goede bas/middentoners zijn van nature over hun hele bereik op de luister-as lineair, dankzij toepassing van kevlar membraan in combinatie met fase-plug.

Sommige audioten zouden wellicht tot een gezonder oordeel komen wanneer ze v

Sebastiaan de Vries draaide destijds met zijn gemodde (maar qua uitgangsimp. ongewijzigde, toch?) Sony CD-speler direct op zijn Rotel blokken. Dat ging (en klonk) prima! Is de combi Wadia + ML dan zo

Beste Arjen, Jij meent dat elke mening evenveel waard is, nietwaar? Maar de enige mening die er werkelijk toe doet is de jouwe. Is 't niet? "Deze meneer Jordan" is

Wat een ellende zeg, zo'n Wadia met Mark Levinson... Ben ik effe blij met me goedkope troepie! Gebalanceerd is mooi voor lage spanninkjes over eigenlijk te grote afstanden. Microfoonkabels en zo. Maar zo'n CD-speler geeft z

Aldus Ted Jordan in zijn interview in magazine "Audio". http://www.tnt-audio.com/intervis/jordan_e.html Plaatsing van de luidsprekers zo dicht mogelijk bij - of liever zelfs

Als een stem onduidelijk is als gevolg van mechanische resonantie (na-ijling) in het middengebied, maak je die stem bepaald niet duidelijker door het middengebied (plus de resonanties!) extra luid weer te geven!

Beste m44, De Tannoy Dual Concentrics zijn er sinds 1947. De Goodmans Triaxom, Altec Super Duplex en Jensen Coaxial waren er al in de vroege zestiger jaren. De JBL (2165A) coax is toch van recenter datum?

De units (met cross-over c.s.) waren altijd los te koop, voor veeleisende zelfbouwers en veelverslijtende professionals (studio's). Dat zal nu nog wel zo zijn. Ze waren er in diverse maten: 15" en 12" waren het meest in trek. Je zou zo'n unit vrij gemakkelijk in een soort betonnix kunnen monteren. (Voor info: Tanny Nederland B.V., Anthonetta Kuijlstraat 19, 3066 GS ROTTERDAM Tel: +31 10-2860554 Tweedehandsmarkt: http://f27.parsimony.net/forum66468/ )

Kun je dan niet beter een

Bij goede luidsprekers zijn subwoofers volslagen overbodig. Nee, erger nog: schadelijk.

De Ruyterweg! De dansschool van Jan Musch (Goud-met-Ster, mind you!) ! Stijldansen zoals Victor Silvester dicteerde, en dan nog wel met zo'n eng meisje (glitter-angoratruitje en verhoogd lakkapsel) ergens tegen je erogene zone geklemd! De Boedapester Blauwe Tram... een Ori

En... heb je nu nog wel garantie op dat armpje?

Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band is volkomen terecht het meest overgewaardeerde pop-album van de jaren zestig! En de jaren zestig is volkomen terecht de meest overgewaardeerde periode in de pop-historie! (Waarom toch moest Yoko Ono de Guinevere zijn van the Beatles, zoals Michelle Phillips dat was bij the Mamas and the Papas? Wordt alles ons pas werkelijk dierbaar als het verloren is gegaan?) P.S. Uit de beschrijving van de buurmeisjes meen ik te kunnen opmaken dat Kraus is opgegroeid in de omgeving van de Ferdinand Bol... of anders in de buurt van de Weissenbruchstraat. Klopt dat?

Beste Erik, Wat is er goed aan, dan?

Om een stem zo duidelijk (en dus ook zo verstaanbaar) mogelijk weer te geven, zou je een breedbandluidspreker (Jordan, bijv., of een behoorlijke dubbelconus) moeten gebruiken. Geen filter, dan, en dus ook niet de klankveranderingen die m.n. door een verkeerd filter worden veroorzaakt. Maar nog belangrijker: vermijd hierbij de vertroebelingen die door kastresonanties worden veroorzaakt. Na-ijlingen, dus. Zet die breedbander of dubbelconus (auto?)luidspreker daarom eens vast op een open klankbord. Dipool, dus! Ideaal voor stemmen. (Helaas tegelijkertijd ni

De ideale draaitafel is eindeloos zwaar, en daardoor niet vatbaar voor resonanties. De ideale arm is ook eindeloos zwaar, en daardoor niet vatbaar voor resonanties. Ook zal de arm hierdoor het (idealiter eindeloos lichte/compliante) element al het aftastwerk toevertrouwen. Maar om goed te kunnen aftasten is hij zodanig opgehangen dat hij geen lagerwrijving ondervindt en is hij perfect gedempt om ongewenste (na)bewegingen uit te bannen. Helaas is alles vatbaar voor resonanties (zelfs de aarde) en kampt alles met massatraagheid...

Beste m44, Dat is toch gewoon een kwestie van vraag & aanbod? Ik verzamel antieke audio-apparatuur, elektro-akoestische jazzgitaren (met gestoken bovenblad en handgewikkelde humbuckers!), high-end koekoeksklokken, vintage sportwagens en nog een paar dingen meer. Vaak zijn die nu veel duurder dan hun oorspronkelijke nieuwprijs! Komt gewoon doordat ik niet de

Beste Jerry, Natuurlijk wens ik iedereen die pogingen tot verbetering wil ondernemen - en vooral jou, Jerry! - van harte veel succes toe! Eerlijk gezegd lijkt het mij niet erg moeilijk om met deze versterker verbeteringen te bereiken... Als Erik voor hetzelfde bedrag een goeie ouwe Mission, Cambridge, Leak, T&A, NAIM, Rogers, Onkyo, Rotel, Teac, Luxman o.i.d. van e-bay had geplukt, was dat vast een stuk lastiger geworden. Overigens: 1. Het verbaast mij dat Erik kennelijk niet meer weet dat we destijds de MF gehoormatig met de Koda hebben vergeleken, en dat hij nu opnieuw verrast is door het hoorbare kwaliteitsverschil. 2. De prijs/kwaliteitverhouding bij de Koda is veel beter dan bij de MF! Ben ik zo positief genoeg geweest? 3. De MF klinkt gewoon als een goeie versterker, en meer is eigenlijk ook niet haalbaar. Niet wenselijk, zelfs. 4. De Koda daarentegen klinkt geknepen, akelig, beklemd, zielig & ziekelijk:ongeveer zoals de versterker van een midi-setje (als jij je die rampdingen uit de jaren 70 nog herinnert). Zoiets klinkt het best wanneer je de aan/uitschakelaar voor de tweede keer hebt ingedrukt... Werp hem van u!

Het werkingsprincipe van de Manger is volledig gebaseerd op break-up!

De opnametechniek begon zich vrij algemeen in de richting van pornofonie te bewegen toen close & multi miking haar intrede deed. Elk instrumentengroepje kreeg zijn eigen microfoon. Later zelfs ieder instrument, en dan nog wel zodanig geplaatst dat het allerlei - muzikaal volslagen irrelevante, in de zaal nauwelijks hoorbare, maar kennelijk toch realiteitservaringverhogende - bijgeluiden onder de spotlights bracht. Op de staartstukken van strijkinstrumenten, bijvoorbeeld, vlak achter de brug. De eerste pornofonische opnamen die ik me herinner waren van het orkestje The Academy of St. Martin-in-the-Fields: spichtig, ijl, krasserig, jachtig gespeeld ook... en de recensenten vonden het prachtig. Het merkwaardige is, dat deze opnamen uit dezelfde Phonogram-portefeuille kwamen als de prachtige Britse Decca opnamen (Royal Philharm. Orch., Kings College Choir etc.) en de zeer realistische Philips registraties (de dure serie van ƒ 24,50 per LP: Concertgebouwork. o.l.v. Van Beinum e.d.). Overigens: dat een brilmicrofoon "plaatsing" anders behandelt dan een mens, verbaast me niet. Een dergelijke microfoon heeft met name een totaal ander richtingsgevoel...

Beste Erik, Zo'n vergelijking hebben we een paar jaar geleden als eens uitgevoerd, bij jou thuis. Niet met een omschakelkast (of eigenlijk tw

Weet je wat ik hier in mis? Dramatiek! Pathetiek! Nee, dan ging het vroeger wel anders: