The Koosjer connection

Uuuuh,toen was ik...., ach laat ook maar... --Hans

Nu een album dat er eigenlijk niet had moeten zijn.... Want dit album is een school voorbeeld hoe het dus absoluut niet moet.... Genoeg erover --Hans.

Een onvervalste rock-opera van de Drive-by Truckers....Alternative Country-Rock, Indie Rock, United States of America, Southern Rock, Hard Rock Tjonge,wat kan muziek toch mooi zijn op deze wijze Je kunt er geen clips van gaan beluisteren,want dat doet ernstig afbreuk aan de opbouwende sfeer van de tracks. Je zou het een concept album kunnen noemen. Hier een klein stukje history: Drive-By Truckers released several albums of gutsy, often ironic roots rock (1998's Gangstabilly, 1999's Pizza Deliverance, and the live effort Alabama Ass-Whuppin') before settling down to compose their unlikely magnum opus, The Southern Rock Opera, a two-act, two-CD work based loosely on the history of Lynyrd Skynyrd. Patterson Hood and Mike Cooley, who met in college, started the group in 1996. The two initially played in a punk inspired band called Adam's House Cat. Hood's father, David Hood, was a Muscle Shoals session player whose bass ended up on such well-known records as the Staple Singers' "I'll Take You There." The vision for the rock opera took shape as Hood began to address his own Southern roots. Far from being solely about Lynyrd Skynyrd, The Southern Rock Opera is also a coming-of-age tale about a guitar playing kid wrestling with his Southern upbringing. In the narrative, the youth moves North, takes up punk, and tries to shed his accent; but then, inevitably, he reconnects with his past through Southern rock. The project was recorded primarily live in Birmingham, AL, and boasts a three-guitar attack (א la Skynyrd) and a sound that swings from nervy, powerful rock & roll to a bruised, jagged tone that recalls Neil Young's Crazy Horse. The underground success of Opera caught the ear of roots rock label Lost Highway who re-issued the album in 2002. Unfortunately for the label, many people who would have purchased the album already had a copy, and unfortunately for the band they were released from their contract just as their first album for the label was finished being recorded. After only a few months of "between-label limbo," the band was picked up by New West records who plan on releasing Decoration Day in mid-2003.

Hmmmm,zeker weten

Het gerne " pop/rock " is uitermate breed te noemen,vergis je daar niet in. Als je vaak,net als ik,op de andere topics actief bent,zul je namen en stylen tegenkomen die toch erg vernieuwend bezig zijn. De voorbeelden die jij dus hier aanhaald zijn,mijn inziens dan,niet echt representatief te noemen voor het gerne wat je zo even aanhaalde. Jazz leent zich nu eenmaal wat meer voor de vrije expressie. Ieder z'n koppie thee --Hans.

Dat is deze meneer... Chat Baker, hij is eind '80 op uiterst vreemde omstandigheden uit een raam gevallen/geduwd. Het voorval had plaats in een roemrucht heroine-hotel op " de kop van de zeedijk " in Amsterdam,wat toen nog wereld-nieuws was vanwegen de onmacht van de Amsterdamse Politie om dat deel van de stad schoon te krijgen van de nationale en internationale junkies. --Hans.

Tja,dat blijft een teer punt die zwarte dingetjes...... Adresje?.. --Hans. tot morgen allemaal.

Nou,dan plakken we er gewoon nog 21 pagina's aan vast --Hans.

Erg veel ervaring met kerken heb ik niet,maar blote meiden zullen er zeker niet in rond rennen Enuuh,hoe krijg je in hemelsnaam[leuke link]dat orgel door de deur....Erik? En hoe zit het met de wierook?,zal dat vervangen worden door andere " geest veruimde " middelen En staat de biechtstoel niet in de weg van het perfecte geluid,wat moet je met zo'n ding?,ombouwen tot super weergevers Hoeveel heb ik er? --Hans

Nu dan dit album van Robben Ford & The Blue line; The authorized bootleg.... Men noemt het Jazz/cross-over jazz.. Ik luister er enkel naar,zonder er een etiket op te plakken. Want zo meteen springen alle puristen weer in m'n nek dat het geen hol te maken heeft met Jazz Ik vindt het een mooi live album van deze driemans formatie. Hier de recentie,lees en have fun This is a keeper from the word "go." Recorded live in 1995 (but not released until 1998) at Yoshi's in Oakland, CA, Robben Ford is joined by long-time Blue Line trio members Roscoe Beck on bass and Tom Brechtlein on drums, as well as Bill Boublitz on a baby grand piano. Although nearly all of the songs can be found on other Ford albums (most are from Handful of Blues), one of the things that makes this jazzy recording so special is that Ford is playing only an acoustic guitar. The Ray Charles gem "Don't Let the Sun Catch You Crying" (which you WON'T find elsewhere) is simply beautiful, and on Paul Butterfield's "Lovin' Cup," it's just Ford and his guitar. The brilliance of his playing and the reason behind why so many guitar players put him at the top of their list can be found in Ford's performance on this release, alternating between lead and rhythm. The Authorized Bootleg also has great (albeit laid-back) versions of "When I Leave Here" and "Tired of Talkin'." Highly, highly recommended. — Ann Wickstrom Nou puristen,laat maar horen --Hans

Een geheel lege luister-kamer wellicht de beste oplossing? Maarja,lukt dat wel binnen een relatie Maaruuh,hoogpolig of laagpolig tapijt? Zou het verschil maken --Hans.

Nee hoor,helemaal niet. Het schoot mij gewoon weer even binnen dat we zo'n topic gehad hadden...that's all Enuuuh,ging het hier niet over lijm Ik bedoel maar, --Hans.

Beste Lars, Geef 't nou gewoon maar toe......, en ik ken je al wat langer, je bent gewoon Audio-fiel..... --Hans.

Al nagedacht over een eventuele Hi-end stofzuiger voor al die demping?... Je weet 't niet.......? --Hans.

Had er al op gereageerd En wel..... Verandering van spijs doet eten..... --Hans.

He leuk!, doet me weer denken aan: " de groene stift,echt het werkt! " Op het,toen nog,gezellige HajFajpuntenel Waar blijft de tijd....... --Hans.

Nu dan dit album; Op dit album bewijst Nanci alle eer aan de grote van de muziek door de covers met veel gevoel en respect op te nemen. Hier de recentie,kort maar krachtig Griffith pays homage to a wide cut of folk music heroes, from Woody Guthrie to Townes Van Zandt, from Bob Dylan to Kate Wolf, from Malvina Reynolds to John Prine. She sounds looser and more spirited than usual, and her earnest adoration for the songs shines through in these compelling remakes. — Michael McCall Witte Bal pur-sang..... --Hans.

Ik dacht al,waar zit je toch..... --Hans.

Een wereld zonder muziek......., hoe zou dat eruit zien? Als je de geschiedenis eens goed bekijkt speeld muziek een prominente rol in het leven van de mens door de eeuwen heen. Mijn vrouw is een Jeminiet, en het was de Joodse Jeminieten,destijds in het Arabisch Jemen,verboden muziek-instrumenten te bezitten,cq te bespelen in het openbaar. Men omzeilde dat door op lege[olijf]olie blikken het ritme te spelen,en de zang de boventoon te laten zijn. Deze wijze van ritme en gebruiken zijn nog steeds aanwezig in de muziek van heden. Zo belangrijk was voor hun de muziek als een van de belangrijkste vormen van expressie.... En je ziet dat,zodra deze muziek gespeeld gaat worden,de sfeer gelijk er een is van herkenning van de tijd die eens was... --Hans.

Als ik je verhaal lees hoop ik van wel, en ik ben niet de enige denk ik.... Het heeft hier al[te]vaak plat gelegen door gebrek aan aandacht. Er is hier voldoende kennis aanwezig,en het zou jammer zijn als dat weer als 'n kaarsje uit gaat. --Hans.

Nou,dat valt wel mee... Ik kan nl ook soms wel erg veel plezier hebben met The Black crowes Maar van een stijl als smooth-jazz moet ik kunnen relaxen,met alle geneugten erbij die het leven verder zo de moeite waard maken. Ik denk dat jezelf de plaatjes er wel bij verzinnen kan --Hans.

Dat weet ik al jaren Lees je eigen regel hieronder maar even Nu ben ik natuurlijk geen Freud, maar dat zijn volgens mij wel duidelijke tekens van fielie van het audio-cyndroom Volgende week zelfde tijd? --Hans

Tja,wellicht werk ik wel aan m'n scriptie " Audio,en het effect op de Audio-fiel " Of woorden van gelijke strekking..... --Hans.