The Koosjer connection

He?, dat wist ik niet,leuk! Voor mijn emigratie was het over met de programma's via de Vara,maar kon nog wel aan de albums komen. Dus snel maar een aantal ingeslagen... Thanx for the link --Hans.

Mijn zegen heb je, laat 't maar even weten wanneer.. --Hans.

Kom je van vissen terug,je netje leeg,op Hear ving je bot,en je topic leeg.... --Hans.

Een album,van een van de weinige goede muziek-programma's van eens... Met dank aan Jan, En op al die albums staan echte juweeltjes van klassiekers. Jammer dat het over is...Jan? --Hans.

Ook dat is een prima idee,zal wel geen animo krijgen,maar is het proberen meer dan waard. Met dank aan Dick.. ..... Wederom gestegen,met stip,van plaats 10 naar de top 3.... --Hans. Zo,geregeld,ff gegumd

En ik hoop dat een ieder het begrijpen kan. Ik heb dat lullig topic[braak-braak] naar onderen gezet door overal even off-topic te posten. Met excuus voor het ongemak. Als de verzoeken aan Hear[nog]niks opleveren,en men maar blijft posten,moet het maar naar een ongunstige stek. Laat het nu dan ook aub met rust...... Hij zal nog 1 keer naar boven komen,maar daarna weer afzakken als gewoon niemand reageerd. Het wachten is op de grote visser --Hans.

Met excuus voor het off-topic, maar ik moet even dat klote topic[braak-braak]naar onderen krijgen. Want Hear doet er voorlopig niks aan,en dus dan maar even zo! --Hans.

Met excuus voor het off-topic, maar ik moest even dat klote topic[braak-braak] naar onderen krijgen,want Hear wil er voorlopig niks aan doen,dus dan maar zo! --Hans.

Ook hier moet ik helaas even langst om dat lullig topic naar onderen te krijgen. Met excuus voor het off-topic,maar Hear doet er voorlopig niks aan,dus dan maar zo! --Hans.

Morgen is het weer zover! Weer plannen,en doet het weer nog mee? Tja,ik moest even ingrijpen om dat lullig topic[braak-braak] naar onderen te krijgen Men blijft 't maar aandacht geven --Hans.

Sorry voor het off-topic, maar er moet even een vervelend topic naar onderen. Omdat het maar aandacht blijft krijgen,en Hear er ook niks[voorlopig]aan doet,dan maar even zo. Met excuus, --Hans.

Even off-topic er tussen door,en met excuus. Maar er moet een vreselijk topic naar onderen wat maar aandacht blijft krijgen,en waar Hear[voorlopig]niks aan doet. Sorry, --Hans.

Even off-topic,met excuus. Maar er moet een vreselijk topic naar onderen dat maar aandacht blijft krijgen, en Hear er[voorlopig]niks aan doet..... Toch een beetje on-topic, was lid van OOR. --Hans.

Sorry, even off-topic,maar er moet een lullig topic naar beneden omdat het maar aandacht blijft krijgen,en Hear er niks aan doet[voorlopig] --Hans.

Een lo-fi album deze keer,om te relaxen van de stress van de voorbereidingen op het nieuw-jaars feest overmorgen. Songs of Soil Het enige album voor vandaag,want laat zal het niet worden vandaag,er wachten mij nog 2 stress dagen in de keuken Hier dan nog 2 recenties om je een beeld te geven van de muziek. One of the best records of 2001, July 20, 2001 Reviewer: Martin Johansson from Lin-town Supreme This is a brilliant album. The songs on this album are so strong that you would guess it's taken a lifetime to write them. It's five guys from Skane in Sweden (I think). They play the sweetest country-pop a la Wilco, Palace and so on. This record is up there with the classic stuff like I See A Darkness & Being there. If you like that type of music you should buy this CD. I've seen the band live a couple of times and I can tell you that they are almost better live. The first time I saw them they played a fine version of Season In The Sun. This is certaintly one of the better albums of 2001. ******************************************** Another success from US.. err.. Sweden!, January 16, 2001 Reviewer: Gabriel Nilsson (see more about me) from Stockholm , Sweden This is a big surprise. I heard the CD in my local CD-shop and thought this is american music, related to Wilco, Son Volt, Jayhawks, Steve Earle and the like... To my surprise I found out they are from Sweden playing great songs with feel and emotion. Close your eyes, and you can almost smell the dusty highway. Perfect music for endless roads... Go get it. --Hans.

Dat " in de planning "kennen we maar al te goed van de politiek.... Nee,laat deze compu-nerd maar tussen z'n bits blijven,dan genieten wij wel verder met mooie muziek --Hans. Wat zal ik eens gaan draaien vandaag

Nee,dat klopt, en ik luister er al zo'n....jaar naar Pas later ga je begrijpen hoe knap de muziek in elkaar steekt in de jaren dat ze nog dikke vrienden waren. Neem 'm maar mee naar deze site,zullen we snel even veranderen --Hans.

Een man van weinig woorden... Geen half werk... Dat zal je zeker kunnen gebruiken, want dat wordt nachtwerk! --Hans.

Tja Henrie,alle begin is moeilijk.... Ik denk dat het niet echt je koppie thee zijn zal, maar ik kan me natuurlijk ook flink vergissen --Hans.

Before the shit hits the fan? Of dat ie met een gouwe handdruk in de ondergaande zon verdwijnt? Jaap"Lucky"[hoop?]Scheffer,de man saaier dan z'n schaduw --Hans.

Als afsluiter,en natuurlijk in de trend van.... Do i need to say more... Unlike most tribute albums from the '90s, A Tribute to Stevie Ray Vaughan isn't a lifeless collection of piecemeal studio performances — it's a fiery, living tribute, which is only fitting for a guitarist that shone intensely and brightly during his brief life. Recorded live in Stevie Ray's hometown of Austin, Texas, the album features many of Vaughan's idols, friends, and admirers ripping through his most famous numbers. Many of these musicians — including his brother Jimmie, Eric Clapton, Robert Cray, and Buddy Guy — played with Stevie the night he died, which makes the record all the more poignant; also on hand are superstars like B.B. King, Bonnie Raitt, Dr. John, and Art Neville. Although the memory and occasion remain bittersweet, the music on the album is simply teeming with life — everybody plays their heart out. Best of all are the collective jams at the end and the two new songs, "Six Strings Down" and "SRV Blues," which were written in Vaughan's memory. In short, it's what a tribute should be — a celebration of life, not death. — Thom Owens Allemaal leuke gitaristen die even in jou eer komen spelen.... Zo,dat is mijn bijdrage voor deze dag,en ik heb wel weer erg mijn best gedaan om weer mooie muziek te introduceren.... --Hans.

Om de lijn maar even door te zetten.... The Walkabouts op hun best[na mijn mening] ******** Like Yo La Tengo's Fakebook, the Walkabouts' Satisfied Mind is a definitive artistic statement masquerading as a loose-knit collection of acoustic covers. Sometimes a group's selection of cover material, combined with their ability to make the songs their own, winds up revealing as much about their craft as their original music, and such is the case here; mining the work of diverse artists like the Carter Family, Gene Clark, Mary Margaret O'Hara, John Cale, and Nick Cave, Satisfied Mind represents the purest evocation to date of the Walkabouts' aesthetic and its standing at the crossroads of country, rock, folk, and punk. By casting well-known songs in an entirely new light — Patti Smith's "Free Money" becomes an ominous waltz, while Charlie Rich's "Feel Like Going Home" is renewed as an epic dirge — the album makes explicit all of the implicit connections in the Walkabouts' work. By extension, it underlines the connections binding the spectrum of roots music as well; Satisfied Mind doesn't simply suggest that diverse sounds can coexist together — it proves that they always have. — Jason Ankeny Tja,zeg het maar... --Hans.

Billy Bragg & Wilco.... En een album dat heet: Mermaid Avenue.. Een tribute to the great Singer/Songwriter Woody Guthrie. Een appart album,en zeer zeker als je op de hoogte bent van het werk van Guthrie,en dus de moeite van het aanschaffen meer dan waard During the spring of 1995, Woody Guthrie's daughter Nora contacted British urban folk troubadour Billy Bragg about writing music for a selection of completed Guthrie lyrics. This was no minor task — Guthrie left behind over a thousand sets of complete lyrics written between 1939 and 1967 that had no music other than a vague stylistic notation. Bragg chose a number of songs to finish, as did Jeff Tweedy of the alt-country band Wilco (often with bandmate Jay Bennett). Nora Guthrie impressed a common goal upon them: Rather than recreating Guthrie tunes, they should write as if they were collaborating with Woody, creating new, vital music for the lyrics. Both artists completed more songs than could fit on Mermaid Avenue, which is neatly split between Bragg and Wilco, with Bragg taking lead on eight of the 15 songs. The results are almost entirely a delight, mainly because all involved are faithful to Guthrie's rowdy spirit — it's a reverent project that knows how to have fun. There are many minor, irresistible gems scattered throughout the album, and most of them come from Bragg. Where Wilco's fine contributions sound inextricably tied to the '90s, both for better and for worse, Bragg's music sounds contemporary while capturing Guthrie's folk traditions. That's not to say Wilco's contributions are failures — it's just hard to imagine Guthrie singing the plaintive "California Stars" or the plodding "Christ for President," neither of which quite fit the lyrics. Nevertheless, their hearts are in the right place; more often than not, they come close to the target, and their joyous playing invigorates Mermaid Avenue. The blend of Bragg's traditionalist sensibility and Wilco's contemporary style ultimately illustrates that Guthrie's words, ideals, and aesthetics remain alive in the '90s. It's a remarkable record that deserves a sequel. — Stephen Thomas Erlewine --Hans.

We gaan dat eens op ons gemak volgen... Poultje hoe lang het duren zal? --Hans.

Nou,dat valt me toch wel een beetje tegen van jullie allemaal hier. Zijn jullie nu al Ome Dries vergeten Heb ik eens zien fietsen op 5the Ave.,kompleet met broekbinders , en nog immer dat gladde smoeltje van 'm Nou,Roomser kan eigenlijk niet..... Suc6 Jaap,en vergeet niet om grotere zakken in al je pakken te stikken,kan van pas komen --Hans.