John Picoso

Middagsessie, deel 3: Het stuk met bigband. Uitermate verwarrend. Ik heb geen cijfers gegeven maar snel indrukken genoteerd. 1. Neutraal, wat dun, schoon, laag redelijk strak, goed beeld. En de tweede keer: wel heel dynamisch, maar wat aan de harde kant, lucht plus 2. Veel grover, laag zompig, klein beeld, minder los, klarinet wel mooi. En de tweede keer: grovere dynamiek, stevig koper, laag matig gedifferentieer, klarinet komt goed uit. 3. beeld grroot, veel ruimte, presence goed, swingend, bekkens fraai, rijk; fraai dynamische klarinet. En de tweede keer: strak, dynamisch, swing, veel detail, fraai laag. 4. klank hard, congesterend, bekkens irritant, veel minder boeiend, laag redelijk gedefinieerd. En de tweede keer: grof, niet luchtig, koper veel te dun, klank niet natuurlijk, klarinet wel goed naar voren. En dan: 1. HK, 2. JK, 3. NS, 4 MF. Nou, dat had ik dus nooit gedacht. Verklaring? Ik weet het niet. Ik merk wel dat mijn JK met elke Telarc opname van dit soort muziek geen prettig laag neerzet. Met de Second van VDH is dat allemaal veel beter geworden. Maar dan nog. Wat is er loos geweest met de opstelling, wederzijdse beinvloeding van apparaten? Maar mijn eigen spulletje hingen netjes aan de netfilters. Nee, ik snap er geen hout van. Verschillen van de ochtend die nu volkomen verdwenen waren. Vreemd. Verwarrend. En verschillen die ’s middags bij de eerste sessie (als ik Andre’s indrukken lees) duidelijk waren, waren nu ineens vertrokken. Dat testje had ik dus ook willen doen: speel met de JK-set een stuk muziek, schakel vervolgens alle andere apparaten uit en draai dat stukje op de JK-set nog een keer. Tot slot: Met een vergelijk JK vs NS was ik graag verder gegaan. Bijvoorbeeld het vergelijken van de twee loopwerken. Waarin verschillen beide drives? Door ze te beluisteren op de NS-DAC en op de JK-DAC. Waarin verschillen beide DAC’s? Hoe pakt die upsampling nou uit? En dan steeds met dezelfde netfiltering en zelfde netbekabeling en interlinks-analoog en interlink-digitaal. Dus Andre, we hebben nog iets te doen. Erik, jammer dat we de HK als geintegreerde speler of als loopwerk met een externe DAC niet even hebben kunnen testen.

Middagsessie, deel 2: Dit was de sessie met een drietal spelers (HK, JK, NS op de Array voortrap), die (inderdaad) door Erik werden omgeschakeld. Daar kon ik geen wegwijs in worden. Ik vond dat alle spelers gelijk klonken. Andre: ‘Ik vind dit geen goed muziek voor een vergelijking’. Ik denk dat hij dat terecht zei. Ik vond het heel jammer dat Hans van Liempd al zo snel weer weg moest. Verder had hij een wat ongelukkige luisterplaats (jij zat op de gespiegelde plaats van de hotspot Andre, maar niet tegen een boekenkast aangeplakt), die het beoordelen er niet makkelijker op maakte. Ik ben zelf later op die plaats nog eens gaan zitten luisteren een paar dagen later, en eigenlijk had daar niemand moeten zitten, bedenk ik achteraf. We hebben de Array ook helemaal geen goede kans kunnen geven. Ook dat zou ik graag nog eens overdoen. Niet blind, maar gewoon een tijdje leven met zo’n apparaat en dan mijn indrukken erover opschrijven die ik ermee opdoe in deze omgeving, op deze set met muziek die ik goed ken. Hans, de vlaai was wel zeer geslaagd! Onze dank! En in de rest van het jaar moet ik dan maar eens een dag of een avond naar het zuiden afzakken.

De MIDDAG-sessie, deel 1. Mijn taak als DJ heb ik met plezier uitgevoerd. Zoals gezegd, graag had ik het nog iets anders gedaan, of in ieder geval nog een extra sessie gedraaid, een met de Array, en een finale sessie met aan elke speler de interlinks die er normaliter ook aan hangen. Hoe was de bediening van al die kostbaarheden? De Teac is lekker rap. De MF hapt en spuugt ook met grote snelheid. De HK is een sloomste van het geheel, zo bedaard als die inslikt en weer teruggeeft. Maar dat doet hij dan ook wel weer heel voornaam. De drives hebben zo hun eigen gebruiksaanwijzing. Beide hebben het Philips CDM-pro loopwerk als basis. In beide spelers is dat zwevend opgehangen. Het verschil zit vooral in de basisplaat waar het mechaniek van de leesunit aan is opgehangen. Bij de NS is dat een relatief dunne, gevouwen metalen plaat, bij de JK is een overgedimensioneerde aluminium plateau. Ik meen dat de NS gewoon de complete unit zoals die door DAISY wordt geleverd erin heeft gezet, terwijl JK die unit helemaal heeft onmanteld en zo het normaliter bijgeleverde dikke aluminium plateau in feite heeft vervangen door een wel vier of vijf keer zo groot/zwaar plateau, om werkelijk elke mechanische trilling vanuit het loopwerk compleet te smoren. Mijn JK behoort nog tot de vroege exemplaren met een puk die vrij losjes op de CD ligt (de laatste versie heeft een soort vergrendeling op de spindel waardoor de puk er altijd goed op zit en er bij slippen ook nooit afvliegt; mijn exemplaar heeft een heel enkele keer de puk van de CD weten te lanceren). Het vergt enige behendigheid om de CD en de puk op tijd op de spindel te krijgen voordat deze gaat draaien om de TOC te lezen. En af en toe zijn er van die CD’s met een ruw label waar de rubberrand van de puk weinig grip op heeft en dat leidt bij inlezen dan tot slippen (en een enkele keer tot een lancering van de puk). De NS heeft een magneetje als puck die de CD op de spindel klemt. Het mooie van de NS is de klep die tevens functioneert als een startmechanisme wanneer de CD-TOC kan worden gelezen, nl. pas als de klep dicht is. Bij de JK functioneert eigenlijk de standby schakeling op die manier. Die afdekplaat bij de NS voelt trouwens mooi zwaar aan, juist bij het openen en sluiten. Waar ik me bij de NS over heb verbaasd is dat magneetje, vooral omdat het nooit lukt om de ding precies in het midden op de spindel te zetten. Je zou vermoeden dat er daardoor toch mechanisch een probleem zou kunnen ontstaan dat het lezen van de CD nadelig kan beinvloeden. Geen idee of dit van belang is. Wat ik gedaan heb tijdens het afspelen is steeds een fragment draaien, aan het einde van het fragment op een lager volume even doorspelen, zodat de panelleden de indruk van het beluisterde fragment konden noteren, daarna CD wisselen, vervolgens weer volume herstellen op een met tape op de voortrap aangemerkte stand. De eindtrappen stonden in 200 watt klasse A statisch. Ik heb niemand horen klagen over volumeverschillen, al was bij wat verder doorvragen de Teac mogelijk iets minder luid. Waar ik ook wel mijn twijfels over gehad heb is de hele opstelling van de apparatuur geweest. Zo’n berg elektronica op elkaar, met allemaal hun ‘ruis’ die ze op het lichtnet afstralen. Hans van Liempd noemde nog alle mogelijke mechanische invloeden (in dat opzicht stond die HK daar wel lekker tussen 30 kilo JK en die tafel; Erik, de putjes van je spikes staan nog in mijn tafel – geeft niet). In dit opzicht was het jammer dat ik de sessie zelf niet kon bijwonen, om het bijvoorbeeld te vergelijken met de verschillen in de ochtendsessie. Achter de kamerdeur hoorde ik nog wel verschillen tussen de spelers (vooral met Grieg, de stem van AS v O was veel indringender op de gang te horen met de NS en de JK; ik had het gevoel dat daar in de kamer achter die gesloten deur naast de vijf panelleden nog twee extra mensen aanwezig waren, een pianist en een sopraan).

Wat een drukte hier na de intensieve CD-speler test Algemene indruk van de dag: er is geen enkele speler geweest die buitensporig matig presteerde. En dan de sessies. De OCHTEND SESSIE: Teac, MF en JK. We hebben een aantal CD’s beluisterd op de Teac en de MF. Daarbij viel me op de de Teac eigenlijk heel aangenaam muziek maakte, zonder opvallende tekortkomingen of winstpunten. Voor zijn prijs denk ik een buitengewoon goede speler met de Rinsma-modificatie. De MF vond ik daarbij wat tegenvallen. Niet dat deze speler een irritant geluid voortbrengt, het is juist het ingetogen karakter wat me ‘stoort’. We hebben een prachtige CD beluisterd met koorwerken van Rachmaninoff. En dan vind ik het verschil toch erg groot tussen de MF en de JK combi. Het is een verschil van een erg magere en elektronische klank tegenover een sterke suggestie van realisme, een mooi voorbeeld van ‘digitaal’ versus ‘analoog’. De Teac is veel grover van klank, maar klinkt desondanks een stuk natuurlijker. Wat de JK wint bij de Teac is een sterke mate van klankverfijning en het hoorbaar maken van details en de ruimte. Dat leidt tot een veel groter en realistischer geluidsbeeld. Het was heel verrassend dat de JK ook van een bootleg-opname die Puur had meegebracht zoveel meer muziek wist te maken. Het zeer smalle beeld van de opname werd ineens ruimtelijk en de disbalans tussen songwriter en de piano die hij bespeelde werd zodanig rechtgezet dat mijn irritaties over hoe dit opgenomen was vrijwel verdwenen en ik daardoor ineens veel meer ging letten op wat die singer/songwriter allemaal aan het doen was in zijn gemijmer en getreur achter die piano. En dat is nu precies waar de winst in zit voor mij van een zeer goede CD-speler: dat die waas tussen muziekapparatuur en de performer of uitvoerende wordt weggehaald, zodanig dat ik ‘m in mijn verbeelding zie spelen of heel sterk ervaar ‘ja, zo was het ook toen ik erbij was’. Dat is een gevoel dat ik bijvoorbeeld met de MF nooit kan krijgen.

Wat hebben we op de dag van de CD-speler test allemaal gedaan en hoe hebben we het gedaan? OCHTEND: Er is een open sessie geweest in de ochtend, waar de MF en de Teac op het JK netfilter zijn toegevoegd waar ook mijn JK-pre op staat. De MF en de Teac werden verbonden met JK type II aan de JK pre; de JK-DAC was via de VDH Second met de JK pre verbonden. Tussen de JK pre en eind was links 4, rechts 8 meter JK type II geplaatst (die was een weekje aan het ‘inspelen’, mocht dat nog van invloed zijn). MIDDAG, deel 1: De uitvoering van de blinde CD-speler-test is op een andere wijze verlopen dan de in opzet beschreven situatie zoals die te vinden is op een van mijn webpagina’s: Link webpage: CD-speler test uitvoering Daarin had ik een aantal sessies beschreven van hoe we het zouden kunnen doen. Er zijn veel andere mogelijkheden. Het blind testen hebben we er wel in gehouden. De eerste sessie is een combinatie geworden van sessie 1 en 3. Stroomvoorziening. Omdat op de gang geen randaardestopcontact aanwezig is, heb ik een verlengkabel gemaakt van de bovenverdieping naar beneden vanaf het wasmachine netpunt (met zo’n trekkoord aan/uit te schakelen). Daarmee is een stekkerblok verbonden en in de gang gelegd als centraal aansluitpunt voor alle apparatuur. Opstelling apparatuur. De huiskamertafel heb ik in de gang geplaatst en daarom zijn alle CD-speler en drive-DA-converter combinaties neergezet. (Nando heeft foto’s gemaakt). Dat levert een verzameling op van naast en op elkaar gestapelde apparatuur. De TEAC van Puur heeft een gemodificeerd, vast netsnoer. Andre zette ook al gelijk zijn eigen netsnoeren op zijn North Star. Dit heeft ertoe geleid dat elk apparaat werd voorzien van de stroomvoorziening zoals de eigenaren daar thuis mee gewend zijn te draaien. Dat betekende voor mijn eigen set dat ik de JK-drive en JK-DAC op een JK netfilter heb geplaats met gemantelde netsnoeren. Nando en Erik hebben een standaardnetsnoer aangesloten op respectievelijk hun MF en HK. (oorspronkelijk had ik dit dus in de eerste sessie gelijk gehouden: alle apparaten met een standaard netsnoer aan het lichtnet gehangen; tevens had ik eigenlijk de NS drive en DAC willen verbinden met een JK type III zoals die ook geplaatst was tussen de JK drive en DAC) Elke speler of DAC werd met JK Type II aangesloten aan de JK Ultimate Pre (4 x line-ingang, 1 apparaat op de Tape -1-in; tevens werd de Fostex als CD-speler aan Tape-2-in geplaatst). De JK pre werd verbonden met de JK monoblokken, voor links 6 meter JK type II, voor rechts 8 meter JK type II. Luisteren. Voor de luistertest heb ik een sampler gemaakt op de Fostex van de zes eerder genoemde stukken muziek (1. CPE Bach orkest oude muziek; 2. JS Bach BWV 564 opening; 3. Grieg zang en piano; 4. Poulenc a-capella koor; 5. een stuk voor symfonie-orkest van Roel van Oosten in een opname van Fritz de With in Utrecht Vredenburg; 6. Kenny Loggins met ‘Outside from the Redwoods). Link: pagina 11 topic CD-speler test Deze stukken heb ik eerst laten horen via de Fostex als CD-speler om een eerste indruk te geven van de gekozen muziek. Daarna heb ik als DJ gefungeerd en heb de originelen van deze opnames in deze volgorde gedraaid. CD 1, 3 en 5 in de volgorde speler A t/m E. CD 2, 4 en 6 in de volgorde E t/m A. Van CD 5 hebben we vanaf 2:40 gedraaid tot het einde; van de overige CD’s is steeds de eerste 2-en-halve a 3 minuut gedraaid of het complete nummer als dat ongeveer 2 minuten bedroeg (Grieg). Erik zat hotspot, Hans rechts van Erik, Nando links achter Erik, Puur voor Erik op de grond (!), Andre links van Erik. Er is een pauze gehouden tussen CD 3 en 4. De positie van de spelers aan de JK-pre was als volgt: A: MF van Nanod B: HK van Erik C: NS van Andre D: Teac van Puur E: JK van Picoso Op een formulier van elke deelnemer konden de indrukken worden bijgehouden. Rapportcijfers werden uitgedeeld aan hoe de spelers omgingen met de 6 muziekfragmenten en/of hoe de deelnemers dat ervoeren. Aan het einde van de test werden de resultaten van de vijf panelleden bij elkaar gevoegd. MIDDAG, deel 2: De Array pre van Hans van Liempd hebben wij als voorversterker gebruikt. Puur moest al weg en zo sloten we drie CD-speler/drive-DAC combi’s aan op de Array. Eerst heeft Hans nog een tijdje wat eigen meegebrachte muziek gedraaid (ik meen met de NS) om een wat betere indruk van de set te krijgen. Daarna hebben we de CD van Madeleine Peyroux gepakt (in drievoud aanwezig) en gelijk in drie spelers opgestart: de JK, de NS en de HK. Andre was DJ. Aan voeding en interlinks werd niets gewijzigd. Elke 10 seconden schakelde hij van de ene naar de andere speler. En wij maar luisteren. Dit minitestje beviel mij niet zo goed. Inmiddels was het al wel 17:30 uur geweest en Hans moest echt weg. MIDDAG, deel 3: We hebben daarna de vier overgebleven spelers aan de JK pre teruggeplaatst, zonder verdere wijzigingen in de stroomvoorziening en de interlinks en zijn gaan luisteren naar 2 minuten van een TELARC CD, Sing-sing-sing; een opname met bigband muziek met veel spectaculair slagwerk en veel swingend koper (2 minuten); dit hebben we op de vier spelers 2 keer gedaan, A t/m D Spelers: A: HK B: JK C: NS D: MF En nu mogen alle panelleden hun eigen indrukken toevoegen. Ik heb alleen indrukken van de ochtendsessie en deel 2 en 3 en kom daar later nog mee. Mijn schot voor de boeg: het was voor mij een leuke en verwarrende ervaring wat de CD-speler-test betreft. En verder vond ik het bijzonder geslaagd weer eens wat nieuwe gezichten te zien van op het hear.forum actieve leden. Ik hoop dat ik iedereen van voldoende eten en drinken heb kunnen voorzien. En ik heb de indruk dat de reis naar Groningen ‘te doen’ was voor Erik en Andre. Ontzettend bedankt voor jullie inzet. Nu moeten we de discussie nog voeren. Daar hebben we het forum voor. Puur heeft alle data bijgehouden van de beoordelingen zoals de leden van het luisterpanel in deel 1 middagsessie hebben gegeven. Aardig om te zien/horen dat er ook met die uitkomsten in cijfers te goochelen valt (voor mij niet vreemd als ik zie hoe statistiek bedreven kan worden in medisch wetenschappelijk onderzoek). Puur: wat mij betreft laat je gewoon alle mogelijke ‘bewerkingen’ zien.

LS, De verslagen zullen we onderbrengen onder een aparte topic in de rubriek recensies: Link CD-speler test 12 april 2003; resultaten & verslagen

LS, De in hear-audio.forum genoemde CD-speler test is achter de rug. Deze rubriek open ik alvast maar hier om ruimte te creeren voor de indrukken die de verschillende deelnemers daarbij hebben opgedaan. Hopelijk vind ik morgen of overmorgen gelegenheid de precies de uiteindelijke uitvoering uit de doeken te doen. Het mooiste zou zijn als daarna verslagen komen van de deelnemers. Inmiddels ben ik alle apparatuur weer aan het terugplaatsen. Dus ja, we hebben een 'blinde test' gedaan. (wordt vervolgd)

Hoi Nando, Mooi, dan is het niet zo'n gesleep met de apparatuur en de CD's. Ik hoop dat je ook een aantal CD's meeneemt waarover ik met je heb gemaild, om eventueel te vergelijken tussen twee tegelijk draaiende spelers. Dat is een heel direkte manier van vergelijken die subtiele verschillen veel beter aan het licht brengt. Ik heb nu alles redelijk goed voorbereid en begin ook steeds nieuwsgieriger te worden naar hoe het allemaal zal uitpakken. Tot zaterdag!

Ha Erik, Diepte informatie is in deze opname ook sterk aanwezig. Het lijkt aardig weer te worden, dat moet het reizen toch wel veraangenamen. Ik zal er voor zorgen dat jullie hier in ieder geval niet met een lege maag hoeven te zitten. Waarschijnlijk heb ik nog wel wat tijd om een sampler de hier boven genoemde fragmenten samen te brengen op een CD-R die we in een keer afspelen om de fragmenten al vast een beetje te leren kennen.

Hoi Hans, Als je erg koude voeten hebt, leg je ze maar even op een van de Ultimate monoblokken, we draaien toch op 200 watt A. Dat de Array vier lijningangen heeft is geen probleem. Dan moeten we gewoon even een positie steeds tijdelijk wisselen terwijl de ander draait (bijvoorbeeld positie C wordt dan C + E. Mijn DA-converter heeft 2.0 mV uitgang, de meeste CD-spelers ook. Voor de JK pre maak ik met tape wel een 'markering' en anders twee markeringen als er een 'zwakkere broeder' tussenzit (vergeet je de dB-meter niet?). Ik vind het heel jammer dat het me aan tijd heeft ontbroken even een sampler te draaien van mijn muziekkeuze voor de eerste sessie en die jullie toe te sturen. 't Is niet anders. Het zal zo ook wel lukken. Anders draaien we de muziek even in ruk door op bijv. de Fostex als CD-speler. Is er in ieder geval een eerste indruk, zodat de muziek niet helemaal onbekend is. Hans, jij blijft zo rond 18:00 uur niet bij mij happen? Andere leden van het luisterpannel; wanneer willen jullie een warme hap, na de verre reis vanuit het zuiden. Eerst eten, dan luisteren of andersom? Puur en Nando komen in ieder geval 's morgens al.

De laaste weken heb ik alle CD’s die me als mogelijke kandidaten voor de CD-speler test voor de geest kwamen op een rijtje gezet en daar enkele opmerkingen bij geplaatst van waarom ik het een goede of een bijzondere opname vond. Vervolgens is het best lastig om uit die verzameling een keuze te maken. We kunnen moeilijk alles draaien, dus dan toch maar een keuze. Om driemaal de spelers A t/m E te doorlopen en driemaal E t/m A. Mijn keuze voor de eerste sessie: Opn 1: CPE Bach, op Edition de L’Oiseau Lyrie: 2 minuten van track 15 Een aantal aspecten zitten aan deze (lastige?) opname. Het haast nog experimentele karakter van het gebruik van ‘oude instrumenten’ (veel onzuiverheden van intonatie). Er zit veel ruimte-informatie in deze opname. De weergave heeft snel de neiging scherp te klinken. Waar het mij vooral om gaat is de typisch klank van de strijkers (afgezien van al die genoemde intonatieproblemen!). Klinkt het aangenaam? Dun? Is het middengebied voldoende rijk van toon? Staat de clavecimbel in het geheel mooi? De basso continuo partij is die mooi strak en droog? Is er een natuurlijke weergave van de ambiance van de ruimte in deze opname? Opn 2: High-End Audiophile Test/Demo CD – 25 yars Monitor Audio; track 18. Bij uitzondering wil ik geen 2 maar de complete track draaien (5:23). De aspecten die zich goed laten toetsen zijn: ruimtelijkheid, plaatsing en klankechtheid van orkestpartijen, dynamiek, subtiele signalen (triangel; het belletje, bespeeld door de dirigent), de fraaie plaatsing en klank van de piano, de totaal verschillende karakters van het aanslaan en uitklinken van pauk en grote trom, plaatsing en klank van hout tegenover het zachte en harde koper, luidheid daarvan en de balans in het geheel van het orkest; spatiering (strijkers voorin in een halve cirkel uitgespreid, de blazers daar achter) en de dynamiek van de laatste klap. Zeer veel prachtige muzikale informatie in een track, met ook nog een mooi zeer stevig slot. Opn 3: Poulenc op Virgin Classics Van de CD Chansons Francais track 3, het ‘Exultate Deo’ (2:46). I.t.t. de eerder gemaakte opmerkingen op de website ben ik bij herbeluistering toch minder negatief. Het is een moeilijke opname in een waarschijnlijk niet zo aangename akoestiek. Deze track bevat naast een paar zachte passages ook een paar zeer dynamische. Blijft het open? Of loop het helemaal dicht? Klinken de stemmen nog menselijk of zijn ze veranderd het in een brij van harde klanken? Integreert de ruimte waarin gezongen met de stemmen? Hoeveel echo is er na de luidste passage? Opn 4: Liederen van Grieg, AS von Otter en B Forsberg op DG; track 14, 2:08 minuut Deze opname heeft mijn voorkeur voor beoordeling van stem en pianoklank. En hoe deze in de opname zijn samengebracht. De stemklank moet ondanks de grote dynamische verschillen nergens vervelend worden, al de interpretatieve uitvoeringskunst van deze sopraan, maakt de CD-speler dat hoorbaar? De pianoklank moet open blijven, mooi uitklinken; fijn pianotoucher wil ik horen ‘parelen’; zijn die nuances hoorbaar –klop, snaar, zangbodem, naklank-? De ruimte behoort te ademen; hoe klinken sopraan en pianoklank uit in de ruimte?. Opn 5: Orgel, van Oortmerssen met de opening van BWV 564; track 1, eerste 2:45 minuut. Beoordeling gehele spectrum van orgelklank, mooi plenum, fraai laag, goed te beoordelen akoestiek van de ruimte (hoe goed weet de CD-speler die akoestiek te reproduceren?, zijn we ‘in de ruimte’?), en een mooi onderscheid tussen ‘groot manuaal’ en inzet van het ‘rugpositief’ (vertikale ruimte informatie). Opn 6: Loggins live-uitvoering – Outside from the Redwoods. Een paar minuten van track 1, 'Conviction of the heart' Een totaal andere wereld, popmuziek: akoestisch, elektronisch, live, met een zeer actief publiek. Stemplaatsing, echtheid van gitaarklanken, sfeer van de lokatie met het publiek, versterkte bassen, een voelbare happening. Zet de CD-speler die sfeer pakkend neer als geheel? Heb je het gevoel dat je zelf tussen het publiek zit? Is er een mooi podium? En alles waarvan jezelf denkt dat het een bijdrage levert aan de oorspronkelijke vraagstelling van de test mag je meenemen. Wie stelt sessie 2, 3 en 4 samen? Het is wel zo aardig muziek te beluisteren die je zelf goed kent. Kiezen we voor sessie 2 nog 5 CD-spelers? En dan 4 opnames? Er kan wel tot 22:00 uur gedraaid worden, maar jullie moeten nog terug... Dus een beetje op de tijd letten. We starten 13:30 uur met sessie 1. En Hans, ik zou een paar goede dekens meenemen voor in de caravan...

Van de reisafstand?

Na enig experimenteren met de Fostex CR300 concludeer ik dat ik er wel fantastisch mooie kopieen mee kan maken (zeker in vergelijk met een doorsnee CD-recorder), maar dat het origineel nog net een beetje meer kracht, autoriteit, echtheid heeft in vergelijking met de kopie. (Wat de Fostex extreem goed doet is de overname van de laagweergave en ook ambiente informatie. Dat vind ik voor een goede weergave van cruciaal belang. Kenmerkend voor een matige kopie is een erg flubberig laag en het 'plat' worden van de opname. Ik ben voor de rest dus heel tevreden met deze aanwinst, maar voor de CD-speler test ga ik geen kopieen maken om daar de test mee te doen) Dus voor de test: graag alleen originele CD's. Dat is ook geen ramp, want de DJ kan gewoon wisselen op de gang. Bovendien zijn er van een paar CD's voor de luistertest dubbele exemplaren beschikbaar.

Sander, Helemaal mee eens! Ik vind het heel boeiend in verschillende concertzalen muziek te beluisteren, maar ook in elke zaal te ervaren wat de invloed is van waar je in zo'n zaal je luisterplek kiest / toegewezen krijgt. Aansluitend kreeg ik veel meer begrip van heel verschillende opnamevisies van 'recording engineers' die hemelsbreed kunnen verschillen, maar tegelijk zeer overtuigend kunnen zijn. En het blijft natuurlijk heel vervelend dat er ook opnames zijn die nooit overtuigen. Gebrek aan visie, denk ik dan maar. (Kermit, zoals bijvoorbeeld veel geknoei met steun/mono-microfoons)

Nu ik toch bezig ben met het verzamelen valt het me op dat het inderdaad vooral akoestische muziek betreft. En ook ook orgel is aanwezig... Sessies 12 april 2003 De muziekkeuze Tot volgende week zaterdag Erik!

Klopt, dus dat moet ik nog even uittesten.

In Groningen maak ik er 12 april a.s. zowieso een plaatje van. Maar dan moet jullie dus nog even geduld hebben.

Hoi Paul, De Ultimate DAC zit er tussen omdat ik geen zin heb iedere keer bij het copi

Het signaal doorloopt het volgende traject: CD-drive cinch-digitaal-uit > JK Type III interconnect > JK Ultimate DAC cinch-digitaal-in > JK Ultimate DAC cinch-digitaal-uit > JK type III interconnect > cinch in Fostex CR300. Het kortste traject is

Hoi Paul, De software heet PlexTools versie 1.09 en een van de aan te klikken opties is 'CD-info' en daaronder verschijnt o.a. 'Capacity' dat ook het item 'Sectors' bevat met daarachter o.a. 'CD-R(W)manufacturer' Dat is alles. Vanavond trouwens met de betreffende Sony CD-R een copy gemaakt. Erg goed. Nog wel een klein verschil. Dus copy-van-copy zal toch wel een verlies worden t.o.v. het origineel. Wat ik nog anders kan doen is het loopwerk direkt koppelen aan de CD-recorder (i.p.v. zoals ik dat nu gedaan heb via de DA-converter digitale in- en uitgangen).

Hoi Paul, Ik heb nu een paar soorten CD-R's op die informatie gecheckt, en bij verschillende merken komen er ook verschillende fabrikanten uit de bus volgens de software check van Plextor. Tevens blijken sommige maatschappijen hun CD-R's te bestellen bij verschillende producenten. Zo is een merknaam geen garantie voor een specifieke producent. Ik heb laatst 25 stuks Sony's gekocht, en inderdaad, die zijn van Taiyo Yuden. Dus mijn indruk is dat de door mij gebruikte software van de CD-R(W)recorder in mijn PC betrouwbare informatie geeft over de herkomst van de CD-R's.

DJ Puur. Mooi! En kennelijk heb je ook wel ideeen over wat je graag wilt horen. Dus het begin is er. Het komt inderdaad allemaal rap dichtbij. Ben nu zoekende naar mooie muziek uit mijn collectie. Daar moet ik nog een selectie uit maken. Ik zal mijn website updaten-pagina updaten.

Hoi Paul, Met de Plextor software is er op m'n PC informatie te lezen over de fabrikant. Ik ga er maar even vanuit dat die informatie juist is.