UltrAnalog

Bekijk jij de amplitude (= x-) as ook eens en kijk eens wat daar staat aangegeven voor eenheid. No good deed goes unpunished. Succes ermee verder.

Met de goede tools is dat geen probleem. En die heb ik voorhanden, dus die ruimte gun ik hem van harte.

Procenten? De amplitude as loopt logaritmisch. Wat voor bewerking voer je uit? Dither is gemiddeld nul dus het histogram kan niet veranderen, behalve als je window korter is dan de 3sigma tijd van de dither.

Daarom wacht ik af tot ik een test zie waaruit blijkt dat jij, of wie dan ook, een hoorbaar verschil aantoont. Ik heb dat niet gezegd en zou het waarderen dat je geen dingen in mijn woorden gaat zoeken die er niet staan. However, als jij of wie dan ook kan aantonen dat je vervormingen onder -96 dB kunt onderscheiden ben ik zeer benieuwd naar het bewijs daarvan.

In je hoofd tel je het histogram van de dither op bij het histogram van je originele signaal. Dit is niet wat er gebeurt.

En niet tussengevoegd. Histogrammen kun je niet zomaar superponeren.

Dither heeft een uniforme amplitudeverdeling en geeft daarom nergens een bult.

Hoorbaar is testbaar. Dus duidelijk is het nog lang niet. Dus de beroerdste is 3 dB te hard. Alle die onder de -96 blijven zijn goed genoeg. Ten tweede: we hebben het over d/a converters, geen a/d converters.

En voorzover ik weet heeft nog niemand dat aangetoond. Transmissie is inhoud ongecorreleerd, omdat data serieel getransporteerd wordt. Modulatie is in dat geval uitgesloten. De perfecte PLL hoeft niet te bestaan, hij moet slechts minder dan 346 ps jitteren, hetgeen ze allemaal doen. Alleen wordt er telkens gemeten aan of de vc(x)o, of de pll, niet aan de uitgang. Ik luister meestal naar de uitgang.

Modulatie met een random fout? Dat is hetzelfde als de laatste paar bits van je cd randomizen. Maar dan heet het ineens dither en is het wel ok. Harmonische structuren op het niveau -96 dB zijn niet hoorbaar. Degene die (denkt dat hij/zij) het verschil kan horen tussen dat en een nog lager niveau daag ik uit dat aan te tonen.

De frequentiestabiliteit van een standaard kristal is beter dan de amplitudestabiliteit van een 16 bits dac (analoge performance helemaal daargelaten). I.e. de samples kunnen omhoog en omlaag (kwantisatiefout) en heen en weer (jitter). Zolang jitter ruim onder de -96 dB rel. 44.1kHz blijft (dat is idd 346 ps) domineert de amplitudefout. Gevoel en samplingtheorie gaan zelden samen. Nyquist wordt 60 jaar na zijn theorema nog nagenoeg niet begrepen.

Toch zul je als wijnproever niet aangenomen worden als je denkt dat je in de laatste categorie zit, maar dat eerst moeten aantonen.

Kan ook liggen aan de windowlengte waarmee Audition de RMS power bepaalt.

Laat maar zien.

Bel even met speakerland (0412-647650). Ruud kan als dealer van Marantz manuals bestellen, hij heeft mij de PM80MkII manual ook kunnen leveren.

Nou, die mensen zijn lid van een audio club. Preaching to the choir voor de klokkenluiders.

What is a blind ABX test ? Dus niet eens echt zonder referentie. Dat het op je oren aan komt, dat klopt. Daarom ga je je ogen niet gebruiken en dus blind testen. @cgm: Iedereen kan een verbetering horen wanneer hij deze verwacht. Je ziet iemand een klok erin bakken en een ander een verhaal over fasemodulatie houden waar je geen touw aan vast kunt knopen, dus hoor je dat. 'hoe groot de verschillen zijn' is dus 'hoe groot de verschillen leken'. Nu nog eens zonder te weten naar welke je luistert.

En waarom heb je dat dan daar niet hard gemaakt met een ABX? Daarom heb je een grotere populatie nodig, bijvoorbeeld het publiek op een show. Het contrast wat je schetst dat 'iedereen het direct hoorde' en dat dat dan zonder referentie ineens onmogelijk zou zijn, is wel erg scheef.

Er was geen tijd, en geen ruimte of zoiets. Totdat ik dit tegenkwam. Ik geloof dat de heren liever geen uitsluitsel hebben dan wel.

De torren uit ABCD3 halen rustig een paar honderd megahertz. Waarschijnlijk is men inmiddels al weer twee generaties verder. Ik ga het hele 'vervorming' issue voorlopig laten liggen totdat je met wat hardere data komt. Ik heb niet zo'n zin op spoken te jagen. Veel plezier met het spelen met je fluit.

Echt. Haal je theorie op. Sinc reconstructie is een manier van interpolatie. Interpolatie is oversampling. Hier breekt me de klomp: er is sinds 1948 een analytische oplossing voor het reconstrueren van sampletreinen, maar jij houdt je vast aan een numerieke exercitie (die overigens gewoon uitkomt). Maar voor de vervorming van een tor (waar alleen een anaylitische uitdrukking voor bestaat als je het Heisenberg criterium omzeilt) is het andersom? Het memory effect wat je beschrijft komt alleen voor bij RF onder 'hot carrier' omstandigheden (bv. In LDMOSTs). Vergeleken daarmee is audio DC. Maar ik houd me aanbevolen voor bewijs (i.e. een hypothese, theorie, voorspelling, en verificatie).

'We' hadden het over de reconstructie van een analoog signaal aan de hand van een aantal samples. Jij begon daarbuitenom ineens over oversampling bij A/D conversie en ik was stom genoeg er op te happen. Blijkbaar is het lastig die systemen uit elkaar te houden, dus laten we ons bij de reconstructie houden. Ik krijg ineens een tik-tak-tent flashback. Jitter veroorzaakt ook al allerlei onmeetbare yet o zo hoorbare vervorming. Graag wat onderbouwing: - Het grootsignaal gedrag van transistoren is goed gemodelleerd (Pstar, ProMOST). Niet-lineariteiten worden echter nog steeds met 1 plus loopgain weggedrukt. - Kun je vervormingsplots demonstereren uit praktijksituaties? - Waarom gaat het mis met feedback? - Waarom gaat een circuit met 120 dB THD+N over zijn nek van een signaal dat 3 dB dimt? Die redenatie volgend kan zo'n circuit alleen maar tonen van 1 frequentie met constante amplitude weergeven en is het een goede oscillator. En waarom zouden niet-lineaire transistoren het theorema van Nyquist kunnen breken???

Bij Pacific Microsystems. De source schijnt zelfs vrijgegeven te zijn. Iets minder open deur: ideale sinc reconstructors bestaan principieel niet, omdat de sinc oneindig lang is. Maar een zeer goede benadering is niet moeilijk. Precies. Uiteraard verwar je analoge filters niet met digitale filters. Je ontwijkt mijn vraag naar het geheugeneffect met een filosofische beschouwing die wel interessant is, maar niet relevant (want ik heb vanuit oom frits al 6 jaar geen top-range audio dac meer zien komen). Dus nogmaals: hoe kom je bij dat geheugeneffect?

Wanneer dat nodig is, i.e. als er daadwerkelijk ultrasound is. Om een welles-nietes te voorkomen verval ik niet in deze limit-cycle, maar raad je nog eens aan Shannon en Nyquist er bij te pakken. Hoe je aan het geheugeneffect komt is me een raadsel, zeker omdat we slechts op conceptueel niveau werken en nog geen implementatie overwogen hebben. Ben benieuwd naar de uitleg.

Dan is het niet oneindig uitgestrekt richting fs/2, maar zolang het niet repetitief is (i.e. blokgolf) zitten er nog steeds alle frequenties daaronder in.