Maarten

Paul, Dank voor je extra informatie, ik had al bgrepen dat jij en Ome Henk geen "ruis" hadden. Trouwens, zoals ik heb proberen aan te geven is het waarschijnlijk een redelijk onbelangrijk verschil en relatief tussen zeer weinig ruis en nog iets minder (of zo). Het viel me alleen op en aangezien de ruiswaarde vd Myth in principe vergelijkbaar was aan de Marantz zoek je dan even naar een reden. Ik heb me de laatste dagen ook afgevraagd of ik de Sphinx nou werkelijk op 50 Ohm heb gezet de tweede week. (Dit stond wel op m'n notities en aangezien de Sphinx weer weg is moet ik daar even van uitgaan). Zeker aangezien de Dynavector page die 100 Ohm meldt, vroeg ik me ook al af of ik daar uiteindelijk de instelling niet van over zou hebben genomen. Het verlossende antwoord kan alleen Henk geven, als de Sphinx open gaat, want ik heb de settings niet teruggezet bedenk ik me (foei). groeten, Maarten PS. Ik heb even iets minder tijd om te Forummen, net 25 LP's gehaald bij Plaatboef en collega's in Rotterdam. Dus Wassen, nieuwe hoesjes, catalogus bijwerken etc.

Paul, Dank voor je extra informatie, ik had al bgrepen dat jij en Ome Henk geen "ruis" hadden. Trouwens, zoals ik heb proberen aan te geven is het waarschijnlijk een redelijk onbelangrijk verschil en relatief tussen zeer weinig ruis en nog iets minder (of zo). Het viel me alleen op en aangezien de ruiswaarde vd Myth in principe vergelijkbaar was aan de Marantz zoek je dan even naar een reden. Ik heb me de laatste dagen ook afgevraagd of ik de Sphinx nou werkelijk op 50 Ohm heb gezet de tweede week. (Dit stond wel op m'n notities en aangezien de Sphinx weer weg is moet ik daar even van uitgaan). Zeker aangezien de Dynavector page die 100 Ohm meldt, vroeg ik me ook al af of ik daar uiteindelijk de instelling niet van over zou hebben genomen. Het verlossende antwoord kan alleen Henk geven, als de Sphinx open gaat, want ik heb de settings niet teruggezet bedenk ik me (foei). groeten, Maarten PS. Ik heb even iets minder tijd om te Forummen, net 25 LP's gehaald bij Plaatboef en collega's in Rotterdam. Dus Wassen, nieuwe hoesjes, catalogus bijwerken etc.

Introductie Enige tijd geleden heb ik m’n eigen high-end draaitafel aangeschaft. Het proces waar je dan als audiofiel doorheen moet is al bescheven in een aparte review van de Clearaudio Champion En dus hoewel mijn versterker (Marantz PM-14mk2 KI) naar verluid voorzien was van een meer dan voortreffelijke phono voorversterker ben je natuurlijk nieuwsgierig of een losse voorversterker je nog verder opweg helpt richting het ultieme muzikale Walhalla. Aangezien een phono voorversterker zowel de noodzakelijke versterking als een RIAA correctie uitvoert is het onvermijdelijk dat je eigenlijk de combinatie van element, draaitafel en prepre aan het testen bent. Maar omdat de combinatie van draaitafel en interne phonotrap van de Marantz (achterste board, zie rode pijltje) me bekend is waag je je toch aan een oordeel over dit nieuwe component. Ik zie het zelf even als een aanvulling op m’n verhaal over de Clearaudio Champion. Toen ik enige tijd geleden een nieuw element (Dynavector DV-17D2) kreeg geinstalleerd in de Clearaudio, kreeg ik van Henk van AudioSelectief ook het aanbod om een gloednieuwe Phono Equaliser van Sphynx thuis uit te proberen. Een aanbod dat je natuurlijk met beide handen aangrijpt. Helaas is Audioscript de eigenaar van Sphinx onlangs ‘overleden’ en dat is jammer, want een Sphinx is een prachtig product van eigen bodem: Schitterende ontwerpen zowel technisch als estetisch waar gebruik gemaakt wordt van de beste materialen als acrylglas en dikke panelen voor de behuizing. Lees eventueel eens alle specificaties op: Sphinx Homepage (zolang deze nog bestaat). Sphinx heeft twee lijnen, de Project Lijn (hier heb ik een plaatje van) en de Myth lijn. Hoewel de phono voorversterker verkrijgbaar is in zowel een Myth versie als in een Project versie blijkt de elektronica van binnen exact gelijk. De Project versie van de voorversterker is een slanke lange box die rechts naast de platenspeler geplaatst kan worden. De Myth daarentegen heeft een grote behuizing van ca. 43 centimeter breed (Dank Audiopaul). En hoewel de kast op zich zwaar genoeg is is het wel even wennen als je de kast openmaakt en je ziet er een verdwaald bord in liggen en ergens een goed bemeten transformator. Qua vormgeving zou ik duidelijk voor de Project versie gaan, deze is veel gemakkelijker te plaatsen en straalt gewoon iets beter uit. Daarnaast heb ik de indruk, maar daar kom ik nog op terug dat de Project versie beter is beschermd tegen netstoorinvloeden. Aansluiten Voordat je kunt gaan luisteren moet de phono voorversterker eerst goed worden ingesteld. Bij mijn Marantz is de keuze simpel: Je kiest voor een MM element of je selecteert een MC. Achterop de versterker zit daarvoor een knop en deze zet je in de juiste positie. Bij de Sphinx (en bij andere ontwerpen zoals Lehmann etc) moet je meer doen om hem optimaal in te stellen. Dit is in ieder geval een duidelijk voordeel van een losse prepre: De instellingen kunnen optimaal worden gemaakt. Zeker voor low-output MC elementen een voordeel dat je de ‘versterking’ goed kan regelen. Bij de Sphinx moet dit gebeuren door de kap open te maken. Binnen op het board zitten een aantal dipswitches en die zijn met behulp van het manual snel en gemakkelijk goed te zetten voor zowel MM als MC elementen. Zelfs voor 78-toeren liefhebbers heeft Sphinx nog een aparte setting en natuurlijk kunnen mensen die een volledige Sphinx set hebben middels een optische link de prepre laten meelopen met stand-by mode etc. In mijn geval heb ik de MC settings op 50 Ohm gezet en klaar was ik (de Marantz staat standaard op 100 Ohm en dit is niet instelbaar) Ik heb de Sphinx aangesloten op 1 van de Marantz line inputs, en als bron heb ik zoals gezegd mijn Clearaudio Champion gebruikt, voorzien van RB-300 arm, Quint interlink en Dynavector 17D2 element. De Sphinx werd beurtelings aangesloten met zowel de vdHul Integration Hybrid als de vdHul D102 die normaal aan mijn tuner zit. De eerste week heb ik de Sphinx alleen maar aan laten staan, het is een klasse A versterker ontwerp dus je moet hem liefst nooit uitzetten want hij gaat echt een stuk beter klinken als hij een tijdje aanstaat (dat merk je wel als je de eerste dag direkt uit de doos een LP op wilt zetten). Luieren en Luisteren De eerste week hebben we daarom benut om eens goed te luisteren naar de Marantz voortrap en hebben we de Sphinx op laten warmen. We luisterden naar een aantal LP’s die we deels ook op CD hebben en die we goed kennen (en een heleboel anderen) om de karakteristieken van de Marantz eens goed op een rijtje te kunnen zetten. Zo halverwege de tweede week hebben we dan de boel definitief omgeprikt en kwam de Sphinx Myth aan de beurt. Ik heb beide interlinks nogmaals even goed beluisterd en uiteindelijk hebben we gekozen voor de Integration Hybrid voor het verdere luisteren. Allereerst heb ik beide voortrappen met elkaar vergeleken met en zonder belasting. Wat daarbij opviel is dat het ruisniveau van de Sphinx iets hoger was dan van de Marantz. Op hoge tonen maakte dat niet veel uit, maar er zat een hele (bij halfopen volume en bij 1 meter afstand) lichte lagere frequentie doorheen. Henk (Myth) en andere Sphinx (Project) bezitters gaven aan hier geen last van te hebben, dus wellicht is het een exemplarisch iets. Ik zelf heb ook een beetje de indruk dat de voeding in de Project serie beter is afgeschermd van de electronica (zit achter een schotje) en stoorinvloeden uit het net zullen bij de Project nog minder zijn. Overigens hebben we op alle manieren geprobeerd om de Myth gelijk te trekken: Afgeschermde netsnoeren, netstekker ompolen, andere apparatuur in de buurt uitzetten of verplaatsen, Antenne losgehad, andere ingang op de versterker geprobeerd etc. Het verschil bleef, maar daar hoor je op 3 meter afstand niets meer van, en het gaat trouwens geheel op in het geluid van de naald in de groef bij die volumes … Maar laten we eens naar muziek gaan luisteren.. Opvallend was hoe natuurlijk de Myth muziek deed klinken. Natuurlijk is er zo nu en dan een direkte confrontatie met de cd-speler aangegaan en dan bleek steeds dat een platenspeler geenszins onder hoeft te doen voor een goede cdspeler. Verwacht je een oordeel over wat beter is? Helaas, sommige zaken zijn een kwestie van persoonlijke voorkeur. In mijn geval wordt de voorkeur het meest bepaald door de soort muziek, m’n stemming en de opname. Deze vraag voor een ander beantwoorden is net zoiets als voor u kiezen tussen een hond en een kat, of tussen een mechanisch of quartz horloge, diesel- of benzinemotor etc. Kiest u zelf maar.. Trouwens, in veel gevallen zijn de verschillen in de opname tussen CD en LP zeker zo groot de verschillen tussen beide type spelers. Allereerst is er eens goed geluisterd naar een LP die we thuis goed kennen nl. Brothers in Arms van Dire Straits. Wat opvalt bij de eerste track So Far Away is de mooie weergave van de details (percussie) en Mark komt ook prima door. In een vergelijk met de CD geven we de voorkeur aan de LP. Overigens valt wel op dat de met name dit nummer op de CD nog zeker een minuut langer doorloopt met een stukje instrumentaal dat ik zelf errug lekker vind. Da’s wel jammer, LP’s duren toch maar ca. 25 minuten per kant. Het tweede nummer daarentegen is op CD duidelijk ‘opgekrikt’ en klinkt daarom ook wel lekker. Bij Why Worry wisten we zeker dat een LP heerlijk klinkt (dit nummer kan ik wel 10 keer horen), net zoals het nummer Brother in arms van kant B. Overigens, de opname van de Eagles die ik zelf op CD erg mooi vond hebben we na 5 minuten terzijde gelegd, de LP klinkt veel te dof, minder ruimteljk en hij loopt ook nog sneller dan de CD. Hier zijn beide opnames volledig anders bewerkt. Niet bruikbaar, Jammer. Een tweede opname die ik hier even apart wil behandelen is het orgelwerk van Mendelssohn gespeeld door Kurt Rapf op het Rudigier Orgel in Linz (gebouwd door Marcussen), een opname van 1968. Hoewel ik het orgelwerk van Mendelssohn ook meerdere keren op CD heb zijn sommige opnamen zonder een draaitafel onbereikbaar geworden. Kenmerkend voor de tweede Orgelsonate Allegro derde deel zijn een paar lekkere loopjes in het pedaal met een paar keer een lage C die met Fortissimo er heerlijk uitkomen. Tevens heb ik extra opgelet of zeker bij de wat hardere passages het hoog niet ging verstoppen en de verschillende tonen (en registers) hoorbaar bleven. De Myth slaagt met vlag en wimpel, met als enige opmerking dat voor mijn gevoel de Myth het hoog wel wat nadrukkelijker weergeeft dan de Marantz. Dit is meer een kwestie van smaak denk ik. Tenslotte een van mijn lievelingswerken uit m’n studententijd, de Goldberg Variaties gespeeld door de inmiddels overleden Glenn Gould. Het betreft hier de tweede opname die Gould maakte in 1981 (hij deed dit eerder in 1955, en ik zoek die opname). Gold is beroemd om z’n interpretatie van Bach’s werken die hij no-legato uitvoerde en daarbij behoorlijk hard zat mee te neurien. Ik heb onderhand ook meerdere CD versies o.a. van Murray Perahia maar Gould blijft toch de standaard waar anderen aan worden afgemeten. Dit soort muziek vindt de Myth overigens ook erg lekker om door te geven, dat merk je direkt. Detail, plaatsing en (micro?)informatie die je het gevoel geeft dat Glenn vlak bij je in de buurt zit te hijgen (gelukkig was de microfoonplaatsing niet zodanig dus hij zit voor je gevoel met de piano tussen je in). We hebben dus een echt weekje muziek gehad met serieus luisteren, maar ook met “muziek terwijl u werkt “waarbij ik soms de kamer inkwam waar m’n vrouw de muziek al heeft opgezet. Je gaat achter de laptop zitten werken en na een kwartierje ontdek je dat je met je voet aan het mee tappen bent en naar de muziek aan het luisteren. En zoals het hoort bij een verhaal over een phonovoortrap ontdek je gelukkig vaak dat je naar een LP aan het luisteren bent. Conclusie Tja, de conclusie is eigenlijk het moeilijkst. We vinden thuis beiden dat het prettig luisteren is naar de Sphinx phono versterker. Klankmatig vinden we hem prachtig, maar we houden dan ook van een open en gedetailleerd klankbeeld (men gebruikt daar vaak de volgens mij verkeerde term “analytisch” voor) zonder dat er in de hoge tonen een soort van scherpte moet ontstaan. De Myth is in het hoog inderdaad vaak iets nadrukkelijker aanwezig dan de Marantz voortrap. Mogelijk dat de Sphinx iets meer detail in het hoog liet horen, de Marantz is iets voorzichtiger. Beide bevallen ons zeer goed maar het verschil tussen de Myth en de Marantz was niet zo groot dat het de aanschafprijs in ons geval rechtvaardigde. Betekent dit het einde van de zoektocht? Geenszins natuurlijk, wanneer we de gelegenheid krijgen zullen we graag een keer de Black Box van Lehmann aan de tand voelen of een NAD pre die qua prijs natuurlijk wel in een lagere devisie zit (wellicht onterecht?). Gebruikte muziek (onder andere): Dire Straits: Brothers in Arms (LP Vertigo 1985 en CD) Michael Jackson: Bad (LP Epic 1987 en CD) Eagles: Greatest Hits (LP en CD) Kurt Rapf (orgel): Mendelssohn “Das Orgelwerk” (LP Acanta 1971) Glenn Gould: Goldberg Variations (LP CBS 1982) Barry Douglas: Tschaikovski Concerto no.1 (RCA red seal digital 1986) Gebruikte set (de mijne dus): Marantz PM-14mk22KI versterker, vdHul Mainsstream netsnoer. De Maranz heeft een prima ingebouwde Phono MM/MC voortrap en geprobeerd is dus ook beiden met elkaar te vergelijken. Elac Dolce Vita speakers bi-wired aangesloten met vdHul CS-122 afgemonteerd met WBT banaanstekkers. Marantz CD-17mk2 CD speler, vdHul First Ultimate interlink Clearaudio Champion, RB-300 arm, Quint Interlink, Dynavector DV172 element, Haudiaanse modificaties. Sphinx Myth Phono met VdHul Integration Hybrid interlink Met dank aan Henk van AudioSelectief voor het uitlenen van de Sphinx.

Introductie Enige tijd geleden heb ik m’n eigen high-end draaitafel aangeschaft. Het proces waar je dan als audiofiel doorheen moet is al bescheven in een aparte review van de Clearaudio Champion En dus hoewel mijn versterker (Marantz PM-14mk2 KI) naar verluid voorzien was van een meer dan voortreffelijke phono voorversterker ben je natuurlijk nieuwsgierig of een losse voorversterker je nog verder opweg helpt richting het ultieme muzikale Walhalla. Aangezien een phono voorversterker zowel de noodzakelijke versterking als een RIAA correctie uitvoert is het onvermijdelijk dat je eigenlijk de combinatie van element, draaitafel en prepre aan het testen bent. Maar omdat de combinatie van draaitafel en interne phonotrap van de Marantz (achterste board, zie rode pijltje) me bekend is waag je je toch aan een oordeel over dit nieuwe component. Ik zie het zelf even als een aanvulling op m’n verhaal over de Clearaudio Champion. Toen ik enige tijd geleden een nieuw element (Dynavector DV-17D2) kreeg geinstalleerd in de Clearaudio, kreeg ik van Henk van AudioSelectief ook het aanbod om een gloednieuwe Phono Equaliser van Sphynx thuis uit te proberen. Een aanbod dat je natuurlijk met beide handen aangrijpt. Helaas is Audioscript de eigenaar van Sphinx onlangs ‘overleden’ en dat is jammer, want een Sphinx is een prachtig product van eigen bodem: Schitterende ontwerpen zowel technisch als estetisch waar gebruik gemaakt wordt van de beste materialen als acrylglas en dikke panelen voor de behuizing. Lees eventueel eens alle specificaties op: Sphinx Homepage (zolang deze nog bestaat). Sphinx heeft twee lijnen, de Project Lijn (hier heb ik een plaatje van) en de Myth lijn. Hoewel de phono voorversterker verkrijgbaar is in zowel een Myth versie als in een Project versie blijkt de elektronica van binnen exact gelijk. De Project versie van de voorversterker is een slanke lange box die rechts naast de platenspeler geplaatst kan worden. De Myth daarentegen heeft een grote behuizing van ca. 43 centimeter breed (Dank Audiopaul). En hoewel de kast op zich zwaar genoeg is is het wel even wennen als je de kast openmaakt en je ziet er een verdwaald bord in liggen en ergens een goed bemeten transformator. Qua vormgeving zou ik duidelijk voor de Project versie gaan, deze is veel gemakkelijker te plaatsen en straalt gewoon iets beter uit. Daarnaast heb ik de indruk, maar daar kom ik nog op terug dat de Project versie beter is beschermd tegen netstoorinvloeden. Aansluiten Voordat je kunt gaan luisteren moet de phono voorversterker eerst goed worden ingesteld. Bij mijn Marantz is de keuze simpel: Je kiest voor een MM element of je selecteert een MC. Achterop de versterker zit daarvoor een knop en deze zet je in de juiste positie. Bij de Sphinx (en bij andere ontwerpen zoals Lehmann etc) moet je meer doen om hem optimaal in te stellen. Dit is in ieder geval een duidelijk voordeel van een losse prepre: De instellingen kunnen optimaal worden gemaakt. Zeker voor low-output MC elementen een voordeel dat je de ‘versterking’ goed kan regelen. Bij de Sphinx moet dit gebeuren door de kap open te maken. Binnen op het board zitten een aantal dipswitches en die zijn met behulp van het manual snel en gemakkelijk goed te zetten voor zowel MM als MC elementen. Zelfs voor 78-toeren liefhebbers heeft Sphinx nog een aparte setting en natuurlijk kunnen mensen die een volledige Sphinx set hebben middels een optische link de prepre laten meelopen met stand-by mode etc. In mijn geval heb ik de MC settings op 50 Ohm gezet en klaar was ik (de Marantz staat standaard op 100 Ohm en dit is niet instelbaar) Ik heb de Sphinx aangesloten op 1 van de Marantz line inputs, en als bron heb ik zoals gezegd mijn Clearaudio Champion gebruikt, voorzien van RB-300 arm, Quint interlink en Dynavector 17D2 element. De Sphinx werd beurtelings aangesloten met zowel de vdHul Integration Hybrid als de vdHul D102 die normaal aan mijn tuner zit. De eerste week heb ik de Sphinx alleen maar aan laten staan, het is een klasse A versterker ontwerp dus je moet hem liefst nooit uitzetten want hij gaat echt een stuk beter klinken als hij een tijdje aanstaat (dat merk je wel als je de eerste dag direkt uit de doos een LP op wilt zetten). Luieren en Luisteren De eerste week hebben we daarom benut om eens goed te luisteren naar de Marantz voortrap en hebben we de Sphinx op laten warmen. We luisterden naar een aantal LP’s die we deels ook op CD hebben en die we goed kennen (en een heleboel anderen) om de karakteristieken van de Marantz eens goed op een rijtje te kunnen zetten. Zo halverwege de tweede week hebben we dan de boel definitief omgeprikt en kwam de Sphinx Myth aan de beurt. Ik heb beide interlinks nogmaals even goed beluisterd en uiteindelijk hebben we gekozen voor de Integration Hybrid voor het verdere luisteren. Allereerst heb ik beide voortrappen met elkaar vergeleken met en zonder belasting. Wat daarbij opviel is dat het ruisniveau van de Sphinx iets hoger was dan van de Marantz. Op hoge tonen maakte dat niet veel uit, maar er zat een hele (bij halfopen volume en bij 1 meter afstand) lichte lagere frequentie doorheen. Henk (Myth) en andere Sphinx (Project) bezitters gaven aan hier geen last van te hebben, dus wellicht is het een exemplarisch iets. Ik zelf heb ook een beetje de indruk dat de voeding in de Project serie beter is afgeschermd van de electronica (zit achter een schotje) en stoorinvloeden uit het net zullen bij de Project nog minder zijn. Overigens hebben we op alle manieren geprobeerd om de Myth gelijk te trekken: Afgeschermde netsnoeren, netstekker ompolen, andere apparatuur in de buurt uitzetten of verplaatsen, Antenne losgehad, andere ingang op de versterker geprobeerd etc. Het verschil bleef, maar daar hoor je op 3 meter afstand niets meer van, en het gaat trouwens geheel op in het geluid van de naald in de groef bij die volumes … Maar laten we eens naar muziek gaan luisteren.. Opvallend was hoe natuurlijk de Myth muziek deed klinken. Natuurlijk is er zo nu en dan een direkte confrontatie met de cd-speler aangegaan en dan bleek steeds dat een platenspeler geenszins onder hoeft te doen voor een goede cdspeler. Verwacht je een oordeel over wat beter is? Helaas, sommige zaken zijn een kwestie van persoonlijke voorkeur. In mijn geval wordt de voorkeur het meest bepaald door de soort muziek, m’n stemming en de opname. Deze vraag voor een ander beantwoorden is net zoiets als voor u kiezen tussen een hond en een kat, of tussen een mechanisch of quartz horloge, diesel- of benzinemotor etc. Kiest u zelf maar.. Trouwens, in veel gevallen zijn de verschillen in de opname tussen CD en LP zeker zo groot de verschillen tussen beide type spelers. Allereerst is er eens goed geluisterd naar een LP die we thuis goed kennen nl. Brothers in Arms van Dire Straits. Wat opvalt bij de eerste track So Far Away is de mooie weergave van de details (percussie) en Mark komt ook prima door. In een vergelijk met de CD geven we de voorkeur aan de LP. Overigens valt wel op dat de met name dit nummer op de CD nog zeker een minuut langer doorloopt met een stukje instrumentaal dat ik zelf errug lekker vind. Da’s wel jammer, LP’s duren toch maar ca. 25 minuten per kant. Het tweede nummer daarentegen is op CD duidelijk ‘opgekrikt’ en klinkt daarom ook wel lekker. Bij Why Worry wisten we zeker dat een LP heerlijk klinkt (dit nummer kan ik wel 10 keer horen), net zoals het nummer Brother in arms van kant B. Overigens, de opname van de Eagles die ik zelf op CD erg mooi vond hebben we na 5 minuten terzijde gelegd, de LP klinkt veel te dof, minder ruimteljk en hij loopt ook nog sneller dan de CD. Hier zijn beide opnames volledig anders bewerkt. Niet bruikbaar, Jammer. Een tweede opname die ik hier even apart wil behandelen is het orgelwerk van Mendelssohn gespeeld door Kurt Rapf op het Rudigier Orgel in Linz (gebouwd door Marcussen), een opname van 1968. Hoewel ik het orgelwerk van Mendelssohn ook meerdere keren op CD heb zijn sommige opnamen zonder een draaitafel onbereikbaar geworden. Kenmerkend voor de tweede Orgelsonate Allegro derde deel zijn een paar lekkere loopjes in het pedaal met een paar keer een lage C die met Fortissimo er heerlijk uitkomen. Tevens heb ik extra opgelet of zeker bij de wat hardere passages het hoog niet ging verstoppen en de verschillende tonen (en registers) hoorbaar bleven. De Myth slaagt met vlag en wimpel, met als enige opmerking dat voor mijn gevoel de Myth het hoog wel wat nadrukkelijker weergeeft dan de Marantz. Dit is meer een kwestie van smaak denk ik. Tenslotte een van mijn lievelingswerken uit m’n studententijd, de Goldberg Variaties gespeeld door de inmiddels overleden Glenn Gould. Het betreft hier de tweede opname die Gould maakte in 1981 (hij deed dit eerder in 1955, en ik zoek die opname). Gold is beroemd om z’n interpretatie van Bach’s werken die hij no-legato uitvoerde en daarbij behoorlijk hard zat mee te neurien. Ik heb onderhand ook meerdere CD versies o.a. van Murray Perahia maar Gould blijft toch de standaard waar anderen aan worden afgemeten. Dit soort muziek vindt de Myth overigens ook erg lekker om door te geven, dat merk je direkt. Detail, plaatsing en (micro?)informatie die je het gevoel geeft dat Glenn vlak bij je in de buurt zit te hijgen (gelukkig was de microfoonplaatsing niet zodanig dus hij zit voor je gevoel met de piano tussen je in). We hebben dus een echt weekje muziek gehad met serieus luisteren, maar ook met “muziek terwijl u werkt “waarbij ik soms de kamer inkwam waar m’n vrouw de muziek al heeft opgezet. Je gaat achter de laptop zitten werken en na een kwartierje ontdek je dat je met je voet aan het mee tappen bent en naar de muziek aan het luisteren. En zoals het hoort bij een verhaal over een phonovoortrap ontdek je gelukkig vaak dat je naar een LP aan het luisteren bent. Conclusie Tja, de conclusie is eigenlijk het moeilijkst. We vinden thuis beiden dat het prettig luisteren is naar de Sphinx phono versterker. Klankmatig vinden we hem prachtig, maar we houden dan ook van een open en gedetailleerd klankbeeld (men gebruikt daar vaak de volgens mij verkeerde term “analytisch” voor) zonder dat er in de hoge tonen een soort van scherpte moet ontstaan. De Myth is in het hoog inderdaad vaak iets nadrukkelijker aanwezig dan de Marantz voortrap. Mogelijk dat de Sphinx iets meer detail in het hoog liet horen, de Marantz is iets voorzichtiger. Beide bevallen ons zeer goed maar het verschil tussen de Myth en de Marantz was niet zo groot dat het de aanschafprijs in ons geval rechtvaardigde. Betekent dit het einde van de zoektocht? Geenszins natuurlijk, wanneer we de gelegenheid krijgen zullen we graag een keer de Black Box van Lehmann aan de tand voelen of een NAD pre die qua prijs natuurlijk wel in een lagere devisie zit (wellicht onterecht?). Gebruikte muziek (onder andere): Dire Straits: Brothers in Arms (LP Vertigo 1985 en CD) Michael Jackson: Bad (LP Epic 1987 en CD) Eagles: Greatest Hits (LP en CD) Kurt Rapf (orgel): Mendelssohn “Das Orgelwerk” (LP Acanta 1971) Glenn Gould: Goldberg Variations (LP CBS 1982) Barry Douglas: Tschaikovski Concerto no.1 (RCA red seal digital 1986) Gebruikte set (de mijne dus): Marantz PM-14mk22KI versterker, vdHul Mainsstream netsnoer. De Maranz heeft een prima ingebouwde Phono MM/MC voortrap en geprobeerd is dus ook beiden met elkaar te vergelijken. Elac Dolce Vita speakers bi-wired aangesloten met vdHul CS-122 afgemonteerd met WBT banaanstekkers. Marantz CD-17mk2 CD speler, vdHul First Ultimate interlink Clearaudio Champion, RB-300 arm, Quint Interlink, Dynavector DV172 element, Haudiaanse modificaties. Sphinx Myth Phono met VdHul Integration Hybrid interlink Met dank aan Henk van AudioSelectief voor het uitlenen van de Sphinx.

Jitze, Zo'n lekker nuchtere reactie; en ook nog een over ongelijke snoertjes. Maar dit levert je wel wat sterren op. 'k Zou graag zelf zo'n setje Duo's thuis willen hebben ... eerst maar even sparen. Ook voor een grotere woonkamer, want echt klein zijn hoorn weergevers meestal niet. Maarten PS. Wat is de impedantie van gebakken lucht?

Stefan, Ik blijf bij m'n mening dat het een beetje een commerciele fuik is waar we intrappen. Die fase ongelijkheid is echt niet iets waar ik mij zorgen over ga maken. Met "ongeveer" 300.000 km/s wordt het signaal door de kabel getransporteerd. Dat betekent dat die 3 meter extra dus 0.00000001 seconde tijd kost. Omdat geluid zich met 340m/s voortplant loopt de ene speaker dus ongeveer 0.0000340 meter voor dus minder dan een tiende milimeter. Zet je die ene box toch gewoon een tiende millimeter naar voren? Volgens mij haal ik dat er op m'n hotspot echt niet uit. Weerstand is ten opzichte van de tolerantie van ander elementen zoals filters, interne bekabeling etc. ook te verwaarlozen. Wat betreft die capaciteit, die geeft een kabelfabrikant op. VdHul geeft hiervoor 32pF/meter. 3 meter extra moet kunnen denk ik... maar als je het echt hoort moet je het natuurlijk doen. Maarten

Toch geef ik Wilaudio voor z'n goede smaak 5 sterren Maarten

Beste Richard, Het is nooit verstandig aan iets te beginnen met in gedachten het moment van afscheid. Overigens gaat je verhaal niet op voor het voorbeeld van Tuby. Stel dat hij 4 + 7 meter kabel van Hfl 100,-/meter koopt bespaart hij 3 meter van een mogelijk dure kabel een verschil van 1400 om 1100 gulden. Bij inruil krijgt hij hier nooit meer de nieuwprijs voor, stel de helft. Dan lever 7+7 meter nog 700 gulden op en twee kabels van 7+4 maximaal 550,- en in het slechtste geval als er twee van 4 meter van worden gemaakt nog altijd nog 400,- Dus na inruil heeft het experiment 7+7 je 1400-700=700 gekost, en 7+4 kost tussen de 550 en 700 gulden afhankelijk van hoe bij inruil gekeken wordt naar twee ongelijke stukken. Als je minder dan de helft inruil krijgt (en dat is waarschijnlijk) wordt het alleen maar handiger om voor de optie van Tuby te gaan. M.

Stefan, Jeroen, Dank voor jullie reacties. Ik vermoed inderdaad dat de bouw van de Marantz dit verschijnsel in de hand werkt. Tja, hoe minder in de keten hoe beter. Overigens, op deze hifi groep staat behalve de hifi ook echt niets anders maar ook als de versterker (PM-14mk2KI) alleen op de groep staat gebeurt dit. Ik laat hem dus maar aanstaan zolang het niet onweert. M

Wow, dat is een klasse plaatje Sodejuu, maar ik zoek eigenlijk de TD-166 mk1. Je hebt gelijk ik heb op mijn homepage een fout gemaakt met het type. Maarten PS. Is al gecorrigeerd

Wow, dat is een klasse plaatje Sodejuu, maar ik zoek eigenlijk de TD-166 mk1. Je hebt gelijk ik heb op mijn homepage een fout gemaakt met het type. Maarten PS. Is al gecorrigeerd

Jongens, Ik ben al bijna een week verder en nog steeds is de Clearaudio niet verschenen in de lijst van Audioreview. Zo kan ik nooit m'n review plaatsen natuurlijk. Misschien kunnen we wat druk opbouwen door het plaatsingsverzoek te steunen :-) Hier Staat M'n Verzoek Volgens mij staat de transrotor ook nog niet in het rijtje van platenspelers waar je een review op los kan laten. Audiopaul, niets voor jou om je daar ook nog even aan te gaan wagen? Ik heb in ieder geval alvast een versie in het Engels gemaakt op m'n homepage. Staat draaitafel sectie homepage Maarten

Jongens, Ik ben al bijna een week verder en nog steeds is de Clearaudio niet verschenen in de lijst van Audioreview. Zo kan ik nooit m'n review plaatsen natuurlijk. Misschien kunnen we wat druk opbouwen door het plaatsingsverzoek te steunen :-) Hier Staat M'n Verzoek Volgens mij staat de transrotor ook nog niet in het rijtje van platenspelers waar je een review op los kan laten. Audiopaul, niets voor jou om je daar ook nog even aan te gaan wagen? Ik heb in ieder geval alvast een versie in het Engels gemaakt op m'n homepage. Staat draaitafel sectie homepage Maarten

Stefan, Dank voor je suggestie voor de Marantz. Ik hoop dat ze toch even kijken bij Marantz. Echt prettig werkt het niet zo. Over de smeltzekeringen: Omdat ik drie fases heb aangevraagd en op een schone fase de hifi aangesloten maakte het type zekering minder uit, want je hebt voor deze aparte fase toch een aardlek nodig tegenwoordig, en daarachter dan de zekering. Ik heb daarom een combinatiezekering genomen, zo'n allermatt met aardlek en zekering in 1 dat scheelt mooi een component in de stroomketen. Die Allermatts kan ik iedereen aanraden, ook voor een groep waar je je tuin opzet. Sinds de aardleks naar 30mA zijn gegaan in moderne woningen (was 500mA) kun je bijna niets in de tuin vastpakken of je aardlek vliegt eruit (leuk voor de diepvries). De tuin en de hifi hebben nu ieder een eigen fase en een eigen aardlek. Veel beter. Maarten

Heren, In een van de Duitse bladen heeft eind vorig jaar volgens mij een artikel gestaan over een fiel die dat onder zijn huis geheel geregeld had. Een Electromotor dreef een Dynamo aan die schone stroom opwekte voor de audio. Gelukkig kon de eigenaar het ding ook uitzetten (en dan werd er gewone netstroom naar de groep geleid). Ik herinner me een prijs van vele duidenden DM gulden plus installatiekosten (isolatie, versteviging kelder etc., keuring etc. ) Daarnaast was de energierekening ook niet mals, want de motor moet berekend zijn op de maximale behoefte aan stroom en loopt daarna altijd op een vast toerental (om de spanning constant te houden). Als je dus geen klasse A componenten hebt dan staat het ding dus veel meer stroom te eten dan er wordt afgenomen. Of in feite draai je altijd klasse A voor wat de energierekening betreft. Niets voor mij. Maarten PS. Tweede keer dat ik vandaag naar een Duits blad refereer. Ik moet maar eens gaan zoeken... PS. Stefan, 5 sterren voor jou voor je technisch prikkelende bijdragen (hoop dat je je snel weer beter voelt)

Dat aardeverhaal was inderdaad een van de puntjes waar ik m'n vraagtekens bij zette want toen onze 3-fase werd geinstalleerd werd de aarde door het Nuon apart aangeboden. Voor wat betreft wat eruit gaat moet er ook weer in: Dat hoeft niet 1-op-1 op hetzelfde moment tot dezelfde belasting te leiden? Volgens mij kun je aan de versterkerkant gerust hoge pieken in verbruik krijgen die door je voeding aan de achterkant wel regelmatiger/trager door de voeding uit het net weer worden aangevuld. Je condensatoren dienen toch als een reservoir voor noodgevallen? Over je opmerkingen van automatische zekeringen: Er schijnt een type automatische zekering te zijn las ik ergens dat niet van het type B16 maar C?16 is (code staat op die dingen). Dit type is trager (info uit Duits Hifi blad, als ik het weer tegenkom meld ik dit). M. PS. Het omgekeerde komt kennelijk ook voor: Bij mijn Marantz gebeurt het in 1 op de 3 ker dat je hem aanzet (doe ik gelukkig zelden, hij staat altijd aan, behalve bij het onweer van eergisteren) dat de automatische zekering van 16A eruit ligt. En dat terwijl hij in rust of bij redelijk hoge belasting dit nooit doet...

Prachtverhaal . En nog bedankt voor de Christoffel vlaaien, ze waren errug lekker Maarten PS. Sodejuu, was Christoffel niet de beschermheilige van de reizenden? En C. Columbus niet de ontdekker van nieuwe werelden? Toeval ...

Lange verhalen altijd eerst in notepad schrijven is m'n ervaring.. M.

Tjeemig Sodejuu, Gisteren was misschien niet je beste dag. Ik leef met je mee. Om 3 uur 's nachts nog een verslag schrijven over de dag en dan die bijdrage ook nog eens in de bittenbak zien verdwijnen. Maar we hebben geduld hoor, niet veel, maar we hebben geduld Maarten

Henk, Michiel, Dimitri (en alle andere aanwezigen), Bedankt voor een zeer gastvrije, interessante, goedklinkende, dorstlessende en smakelijke dag (ben net thuis). Morgen weer een dag ... Maarten

Hij heeft er vast een staan, en anders komt er vast wel iemand langs met een Thorens vandaag . Overigens loop je wel het risico van oncontroleerbaar verlangen als je een clearaudio of een Transrotor van dichtbij ziet. Daar zijn geen medicijnen voor vrees ik ... Tot straks, M.

Ik dacht eigenlijk meer: Wie luistert met z'n ogen ontziet z'n oren... M.

Jammer dat je er morgen niet bij kunt zijn, maar met 200 over de afsluitdijk jakkeren is niet gezond. Overigens de door mij genoemde stuurkabel (Conrad) is geen grondkabel maar een flexibele kabel die dient voor aansluiting van motoren etc. en mag ook permanent worden gebogen (ca. 40cm dia). Het ding is transparant en staat dus nog lekker ook. Maar als je aan dubbelafgeschermde kabel kan komen hoor ik dat graag (folie + vlecht)... Overigens denk ik dat kabels het geluid niet verbeteren maar dat gebruik van een slechte kabel bij stoorinvloeden het geluid hoogstens kan verslechteren. Het hoeft dus niet aan de rest van je installatie te liggen. M.

Jeroen, Ik weet niet of ik het met alle details eens ben, maar een mooi verhaal. Alleen al voor zo'n fysieke inspanning ga ik 5 sterren geven. M.

Jeroen, Ik heb nog 1.4 meter afgeschermde kabel liggen die ik bij een lokale electronica winkel heb gekocht: 3*0.75 , groen/wit/bruin met koper vlechtscherm met rubber afscherming(italiaans?). Leuk om te experimenteren, maar hoe krijg ik die bij je zonder porto? Ga je morgen soms ook naar Sneek? M.