PackardGoose

Toch niet in het (voor mij) onleesbare Japans Doe je gewoon eerst effe dit:

Wat kan je bijvoorbeeld doen op een regenachtige zondagmiddag als deze is? Studeren in De Bijbel!

Ach, jij doet toch hetzelfde met muziek die jij niets aan vindt? Mijn muzieksmaak kraak je ook af, maar als anderen jouw muzieksmaak afkraken dan vind je dat niet leuk? Begrijpelijk, maar dan begrijp je ongetwijfeld ook hoe ik me voel als jij mijn muziek afkraakt... Hier ga ik niet op in, weer zo'n nerd die alleen uit is op kutdiscussies die nergens op slaan. Alweer dat geleuter, man lazer toch op asjeblieft! Jij moet dit topic helemaal aan je voorbij laten gaan en je bezig houden met jouw eigen pulpzooi! Jou is niks gevraagd.Het gaat hier over muziek, niet over jouw kinderliedjes.

Hallo Game, Dat is nou juist waar ik heel veel moeite mee heb, daarom kan ik geen uitgesproken tips noteren waarvan ik zelf overtuigd ben van de kwaliteit. Het probleem is altijd, dat er heel veel mensen zijn die die muziek dan op een weegschaaltje gaan leggen en gaan ontleden. Daar kan en wil ik niet aan meedoen, omdat ik tot op zekere hoogte vrij open-minded ben. Voorbeelden zijn er plenty. Gisteren postte ik een cd hear van Steve Bailey in een ander topic. Ikzelf vindt dit gewoon een prachtige cd, maar Qwert had zijn bedenkingen hierover; Kijk, die discussie hoeven we niet te gaan voeren denk ik want iedereen beleeft het op zijn eigen manier. Als ik hier nu een paar (in mijn ogen) geweldige cd's neerzet, en vervolgens worden die dan door jou en anderen volledig ontleed, en misschien wel volkomen afgekraakt, dan word ik daar niet echt vrolijk van, en muziek moet mij juist die kick geven dat ik er een fijn gevoel bij krijg. Ik wil namelijk die meningen van anderen niet lezen, het gaat erom wat ik zelf daarbij voel, daarom zet ik hier ook in dit kader geen titels neer. Het is ook zo makkelijk , om even wat titels te vermelden. Weet je wat ik doe? Ik koop gewoon een zwik aan cd's elke week, en ik luister er nooit wat van van tevoren , en toch zijn het bijna altijd cd's die ik super vindt. Tegenwoordig koop ik zo'n 20 cd's per week, en altijd ongeluisterd, en toch maar heel zelden een miskoop. Ik zou het zonde van de muziek en mijn eigen beleving vinden als ik al die titels hier neerzet, en dat er dan vervolgens geen spaan van overblijft. De een zegt de gitarist is matig, de andere vind het keyboardje irritant, weer een ander houd niet van sax, ja zo kunnen we nog wel even doorgaan. Nee, dat wil ik mezelf vooral besparen. Ondanks dat ik overtuigd ben van jouw goede bedoelingen,Game! groeten, PG

Kopietje? Wie had er ook al weer iets tegen kopietjes? Effe denken hoor ..... shit, ik ben het vergeten! Interessant, die cd van Steve Bailey, zal proberen wat samples te bemachtigen! Ik heb trouwens deze van hem: Ik haat kopietjes, inderdaad, maar had hem wel gemaakt van mijn eigen exemplaar! Dat is wel effe wat anders. Nu heb ik 'm dus weer orgineel, omdat.... ik haat kopietjes, en sorry dat ik het zeg, ik ben van mening dat het de muziek om zeep heeft geholpen. De creativiteit is naar de filistijnen, door het eindeloos kopieren. Er word te weinig verkocht, waardoor de maatschappijen alleen nog troep op de markt willen brengen wat goed verkoopt.

Deze Cd (Uit 1992) heb ik ooit eens zelf gehad, maar is ondanks dat er enkele goede muzikanten zoals Larry Carlton, Russ Freeman (Rippingtons), Brandon Fields en Scott Henderson op meespelen toch niet zo'n topper. Enkele nummers zijn best wel aardig. Dit is een topper,hoe je het wend of keert. Zeer afwisselend,verrassend, geen Mezzoforte of Casiopea-sound, nee volwassen muziek. Prachtige composities,perfect. Echte fusion, geen instrumentale pop. Enigst minpuntje, dat stomme Beatle-nummer: Here comes the sun.

Mijn eerste exemplaar had ik cadeau gedaan aan een hele zieke vriend. Jarenlang had ik alleen kopietje, vandaag origineel in de bus, lekkere bas-fusion met o.a. Scott Henderson. Steve Bailey-Dichotomy ( Victor Japan)

oh zeker niet waar packerdgoose... Ik heb idd bij mezelf ook wel eens gedacht, van rock/pop naar fusion naar jazz naar klassiek. Maar in mijn geval is dat toch niet zo. Er blijft namelijk weld degelijk fusion overeind staan. Maar jazz kan me o dit moment gewoon meer boeien. een cd als 'mind transplant' van mouzon, hier veelvuldig voorbijgekomen kan mij echt niet boeien. Veel te gestructureerd in liedjes, en nee.... lang niet creatief genoeg. Allan holdsworth reken ik onder jazz. Over Hancock, shorter, holland & blade: Heb je die groep gezien? Nee vast niet. Dat was volkomen origineel en echt niet hetzelfde als 25 jaar geleden. Ze hebben zich ongelofelijk ontwikkeld. Ik ben naar beide optredens geweest die ze gaven. Nadat ik de eerste had gezien ben ik gelijk naar de kassa gerend om weer kaartjes te kopen. Nee, hancock is echt de man. En brian blade... Damn!!! Mouzon mag ze drumstokjes nog niet eens poetsen. Ik ben echt niet zo'n jazz boy geworden. Maar de meeste fusion, nee dat is het gewoon niet. En ik zeg dat niet als iemand die net met fusion begint, maar als iemand die er op de een of andere manier overheen is. Heb jij dat dan niet??? Game. Ik koop bakken muziek, jazz, fusion en avantgarde, maar ECHTE fusion boeit mij het meest op de een of andere manier. Dan heb ik het niet over veel fusion die je op dit forum tegenkomt, zeg maar het Mezzoforte-gehalte-fusion, met alle respect voor de liefhebbers, maar dat soort muziek vindt ik een doodsteek voor de naam fusion, ik vindt het geen fusion, maar ze noemen het wel zo. En zo zijn er velen, de Spyro Gyra's etc. Holdsworth is jazz-fusion voor mijn gevoel. Ik las een intervieuw deze week met een der beste gitaristen op dit moment: Frank Gambale: Hij zegt: fusionmuziek wordt kapotgemaakt door alle smooth-shit die er op de markt wordt gebracht door de alleen maar op geld beluste grote maatschappijen. Ze noemen in hun reports al die pulp "fusion", waardoor de echte fusionfans het op een gegeven moment niet meer weten. Gambale: Mijn muziek is teveel rock voor de jazz-fans, teveel jazz voor de rockfans. Dus je zit er altijd ergens tussenin. Gambale: Ik heb meer dan 15 cd's gemaakt, maar heb nog nooit een stuiver eraan overgehouden! Ik heb deze week een dvd gekocht van Gambale, met lesmateriaal. Je weet echt niet wat je ziet, zo ongelooflijk knap. Als ik dan van die jazz-gitaristjes bezig zie met hun Joe Pass imitaties, dan denk ik: man ga toch fietsen met je gezellige prut! Gebruik dat instrument dan verdomme, doe er dan wat mee! En speel met je hart, niet voor de poen maar met je hart. Mensen die fusion maar gladjes vinden, zijn gewoon mensen die dus naar de foute fusion luisteren. Heel veel jazz is heel wat gelikter dan de meeste VERANTWOORDE NIET COMMERCIELE fusion. Natuurlijk is Hancock geweldig! Maar ik heb hier tapes op video van hem van de afgelopen 30 jaar, en dan moet ik zeggen, hij speelde 25 jaar geleden ook al zo goed, maar zijn muziek blijft op de een of andere manier wat voortkabbelen. Ik heb ook die Hancock,Brecker,Hargrove,Patitucci en Brian Blade-Directions in music-Live cd op Verve. Niks mis mee, schitterend, maar toch...

Die Prism is wel lekker knoepen! Niet voor tere oortjes

Ik heb niks tegen Shorter en Hancock enz. integendeel,fantastisch! Toch als ik er naar zit te kijken en luisteren heb ik het gevoel het al zo vaak gehoord te hebben.Veel akoestische jazz is steeds maar weer hetzelfde. Wat Hancock nu doet deed ie 25 jaar geleden ook al, ik mis iets...

Ook al van de fusion af? Ik kijk er niet zo van op, zo gaat het meestal. De volgende stap zal dan zijn "klassiek".

Dan zal ik Sayonara maar eens flink aan de oren trekken over deze CD. Ben je mooi te laat, helaas, want hij had er 5 voor maar 12 euro per stuk! Ik denk dat hij nu niks meer heeft

Vandaag de nieuwe Fragile ontvangen, en ik moet zeggen: dit is hun absoluut beste cd tot nu. Geen plaatje, alleen Japanse namen, zo lang, dat ik ze niet ga opschrijven allemaal.Maar in elk geval een dijk van een cd

He, dat heb jij mooi effe snel geregeld, hoe flik je me dat dan? Dat Trix Index gebeuren heb ik ook op mijn verlanglijstje staan, maar ik heb al zo'n enorme bak geld uitgegeven deze maand. Die Wackerman heb ik ook: een juweeltje.Die man is ook zo goed. (maar Qwert zegt wel eens: niet voor tere oortjes, nou dat is deze ook:beslist niet voor tere oortjes!)

Jongens ik kan er ook niks aan doen, het lijkt erop of ik het expres doe maar dat is echt niet zo, deze cd is ook alweer zo moeilijk verkrijgbaar, maar wel een stukje fantastische jazz-fusion waar je U tegen zegt. Kwam vanmiddag met de post mee: JON HERINGTON-The complete rhyming dictionary (PIONEER RECORDS-Japan) Deze jongens doen mee op deze dikke deur: Jon Herington-guitars,keyboards Jim Beard-keyboards Victor Bailey-bass Peter Erskine-drums Arto Tuncboyaciyan-percussions Leno Gomez-bass clarinet,flute Ralph Bowen-saxophones Michael Mossman-trumpet,trombone

Dat is al heel wat, maar leuker zou zijn als ik deze Cd eens zou kunnen bestellen. Ik heb die cd ooit in Amerika gekocht bij een Japans winkeltje, ze hadden vooral veel traditionele kleding en zo, en daar lag deze cd tussen een aantal traditionele cd'tjes met Japanse historische muziek. Ik kon het niet luisteren maar kocht hem op de gok,het is een beetje te vergelijken met Victor Bailey, maar dan met een oosters tintje eraan. Ik denk niet dat Sayonara deze cd heeft. Titel zou ik niet weten want dat staat er alleen in het Japans op.

Heb deze cd al 12 jaar of zo, of ie nog te krijgen is weet ik niet. Hij staat op Minako Ishii Records, made in Japan, MICP-1001,release 1987. (Distribution Sohbi Kikaku)

Lekkere vette bass-fusion met o.a. Kyodo Matsuyama-bass Pino Kawada-drums Ewi Kawabata-guitar Shoda Mizutani-keyboards etc. etc.

Dit stond vorige week ook al ergens

Alsof ik niet in ben voor iets vernieuwends. Ik wil juist niks anders, maar dan kunnenze dat festival toch beter omdopen in "muziekfestival aller stromingen" of"wereldmuziek-festival". Jazzfestival staat hip en erg interessant, maar dat is het gewoon niet. Er is onderhand meer blues en pop en wereldmuziek dan jazz. Dat mag ook van mij, maar dan moeten ze mijns inziens de naam veranderen. Je kunt Stanley Clarke of Herbie Hancock, of Santana ook niet op een festival van het Hollandse lied of iets dergelijks zetten. Dan loopt dat publiek ook weg, toch? Wat wel een jazz-stroming is maar waarvan ik nauwelijks iets heb bespeurd is "fusion". En dan heb ik het over progressieve fusion, niet over het zoveelste optreden van Pat Metheny of Spyro Gyra of Marcus Miller. Daar is op zich niks mis mee, maar er is veel meer, heel veel meer. Maar niet op Northsea-Jazz, helaas. Dat vind ik echt een gemis. Als ik dan wel allerlei pop-artiesten zie, dan heb ik het wel gehad daarzo

Voor heel veel anderen is dat ook. Kijk naar Michael Brecker, dat is een monument die man, en die wordt in een adem genoemd met Alicia Keys, is echt een belediging! Je ziet het echt goed. Zawinul, dat is er zo een DIE hoort daar thuis, maar ze willen een volle bak hebben: kassa! Jammer toch