dekkersj

Niet helemaal, er is 1 mogelijkheid die dan bestaat en dat is er eentje die mij niet populair maakt onder de aufiodielen. Namelijk dat de gebruikte cd speler zo slecht is ontworpen dat deze zich druk maakt over dat de putjes een vreemde vorm hebben en dan fouten gaat maken. De kliko in met die troep! Groet, Jacco

Wat is daar nou zo grappig aan? Misschien IS het inderdaad wel hoorbaar... Vervorming IS (boven een bepaalde hoeveelheid) namelijk gewoon hoorbaar. Vreemd he, dat er een link te leggen is, tussen hetgeen je meet (nou ja, wat iemand anders meet dan, in jouw geval) en hetgeen je hoort... Voor sommige mensen is dat onbegrijpelijk. Maar dat zegt iets over die mens in kwestie. Maar de audiofiele bezigheid heeft mij wel aangezet tot denken: ik moet een andere headshell hebben. Het streven is om onder 1 graad te blijven als max. fouthoek en ik krijg dat niet voor elkaar met deze headshell. Zo komt van het een het ander... Groet, Jacco

Mijn audiofiele bezigheid van vandaag is het berekenen van de positie van mijn naaldhouder in de headshell. Het blijkt dat ik niet de "gebruikelijke" nulpunten kan maken met mijn arm/headshell combi. Als ik de naaldhouder helemaal achterin de sleuf monteer, heb ik een redelijk optimum. (Een halvering van de vervorming als het goed is) Groet, Jacco

Yo Rasta, Ik ben nog van de generatie die loopwerken verwacht die nullen van eenen kan onderscheiden. Gewoon recht-toe-recht-aan loopwerken die aan ouderwetse Red Book specificaties voldoen. Niks geen voodoo, geen resonanties of groene randen. Just bits and bytes. En dat is overigens niet eens zo moeilijk. Kennelijk ben ik al ouderwets en moeten nu fouten gemaakt worden om je te onderscheiden...of loopwerken die ten minste 10 kilo wegen. Inte logos abest. Groet, Jacco

Het zegt alleen iets over het loopwerk dat moeite heeft met bepaalde vormen van die putjes. Een goed loopwerk leest dat gewoon goed uit. Conclusie: mocht je verschil horen tussen een kopie en het origineel en het verschil is er echt (dat hoeft dus niet zo te zijn), dan heb je een loopwerk dat de kliko in kan. Groet, Jacco

Lekker met hamers en soldeerbouten te werk: Groet, Jacco

...

Je bent nog in de ontkenningsfase. Geeft niet. Mijn meetmethode kijkt net iets dieper dan het menselijk gehoor en het geeft dan ook aan dat wij mensen niets van al dat getril kunnen horen. Resonantie zal er wel zijn, maar het is onhoorbaar. Of zie jij een dolfijn als je in de spiegel kijkt? Groet, Jacco

...

Hulde, het is inderdaad illusie. Monoweergave, stereoweergave of multichannel ook overigens. (waarbij monoweergave in een akoestisch niet dode ruimte ook een vorm van multichannel is) Daar ben ik inmiddels ook achter. Een mooiere kast om de spelert en hij klinkt stukken beter. Als dat de stelling is, kan de draad op slot: er zijn zeker verschillen meetbaar. Einde discussie. Groet, Jacco

Stefan, Je moet in het bezit zijn van een bijzonder slecht loopwerk als het waar is wat je beweert. Of als je last hebt van hetgeen je beweert, ik sluit niets uit. Ik heb eea eens uitgeprobeerd hear. Groet, Jacco

En hoeveel denk je dat dat zal zijn? Op hoeveel dB down zou dat zijn? 100, 200? Lekker belangrijk... Groet, Jacco Het lijkt mij een prima bron voor jitter! Precies en laat dat nou 3x niks zijn! Je geeft al antwoord op mijn vraag met het juiste antwoord... Groet, Jacco PS je kunt wel jitter veroorzaken die hoorbaar is, maar dan moet je gaan skippieballen op je cd speler.

En hoeveel denk je dat dat zal zijn? Op hoeveel dB down zou dat zijn? 100, 200? Lekker belangrijk... Groet, Jacco

Probeer tijdens jullie cd-speler test dezelfde criteria als van >> deze << testbankcandidaat op papier te krijgen. Ben benieuwd hoe anders er dan over verschillende CD-spelers wordt geschreven. Dit is trouwens geen aanval op Jacco's meetkunde! ps.: iedere 2 x 50 W. versterker klinkt zeker ook hetzelfde; Watt zijn Watts. Toch? Succes. Watts zijn de uitkomst van een integraal. En zo werkt het gehoor niet, dus dat kun je niet zomaar tot analogie maken. Maar over die metingen, die zijn natuurlijk interessant. Het -0,3 dB punt van mijn Philips cd recorder ligt op 15,5 kHz (toevallig gisteren gemeten), dus die Musical Fidelity kW DM25 DAC met 20 kHz is veel beter. Ik zou graag eens in staat zijn jitter metingen te doen, maar als ik die levels zo zie (max op -110 dBFS) verwacht ik eigenlijk geen problemen. Dan zou het meer zijn om het te kunnen meten uit technisch oogpunt. Groet, Jacco

Voor niets zal een merk nooit iets doen, maar of het technisch ook noodzakelijk is, is een tweede. Er is altijd wel een verhaal te maken hoe iets geimplementeerd is. Meetresultaten hoeven toch niet (werkt vaak averechts), dus aannemelijk maken is voldoende. Groet, Jacco

Met al die talloze opmerkingen als "gebouwd als een tank", "verstevigd chassis" en "weegt wel 30 kilo!" mag dat inderdaad wel duidelijk zijn. Dan wordt (zoals erik al eerder aangaf) de klank vanzelf beter. Ja, en het gekke is dat het nog werkt ook. Er is geen audiofiel die het in zijn hoofd haalt om een cd speler te kopen met een licht loopwerk. Die kunnen overigens veel beter zijn dan hele zware, omdat die veel gemakkelijker te stabiliseren zijn. Enfin, er is een bepaalde vraag naar en daar wordt aan voldaan. That's bussines. Groet, Jacco

Wat maakt het verschil tussen veel en alle fabrikanten? Doelgroep. Groet, Jacco

Ik denk dat veel fabrikanten het doen omdat de doelgroep het graag zo ziet. Gebakken strandzand (silicium) is nagenoeg ongevoelig voor trillingen. Condensatoren en spoelen zullen ook vrij ongevoelig zijn, vooral condensatoren. Tuurlijk kan het wel, maar een goed ontwerp heeft daar geen last van. Groet, Jacco

De afgelopen keer in Roermond is er een kleine test geweest waarbij een gekopieerde cd en een originele cd beluisterd werden. Ik weet alleen niet zeker wat daar toen uitgekomen is, ik was voornamelijk bezig met mijn metingen. Groet, Jacco

Je test met een bepaald doel voor ogen. Dat moet je niet vergeten. Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat het in de war raken in een lange onbekende reeks spelers duidt op kleine verschillen. Dat is volstrekt logisch en dat zal ook uit zo'n test komen. De geschiedenis is het beste bewijs daarvoor en de weerstand van de luisteraars ook. Zij weten ook wel (diep in hun verstand en/of hart) dat er zo geen verschil gevonden wordt. De volgende vraag is waarom. Een van de redenen zou kunnen zijn dat er iets schort aan de luisteraars en dat ze zich graag laten bedotten. Maar het zou ook kunnen zijn dat de test methode niet geschikt is om te zoeken naar verschillen. Want 1 ding is duidelijk, zo kun je geen verschillen vinden (omdat ze relatief klein zijn). Nou, laten we dan maar een test bedenken waarbij er specifiek naar kleine verschillen wordt gezocht! Korte stukjes muziek op niet meer dan 2 apparaten waarbij er bovendien een volgorde bekend is. Blijft er nog 1 ding over en dat is te zeggen welke speler A of B is. Herkennen van een speler is dat als de test vervolgens x keer herhaald wordt en de A en B veranderen (niet de volgorde). Denk er maar eens over na, die methode heeft potentie. Groet, Jacco

Je geeft met dit verhaal precies aan dat je het niet begrepen hebt. De crux is dat je begrijpt dat je ofwel geen faseverschil toelaat (groepslooptijd = 0 = constant), ofwel je wel een faseverschil toestaat en dat dit nog helemaal niet erg is! Dat laatste wilt er bij jou maar niet in. Dat verwondert mij ook niet als ik die paper lees waaraan je refereerde. Het faseverschil dat onstaat moet wel aan 1 specifieke eigenschap voldoen: zij moet en zal een lineaire relatie hebben met de frequentie. Hierdoor zal de afgeleide naar de frequentie een constante zijn en daardoor de groepslooptijd een constante. Dus ga maar lekker aan de gang met inductieve en capacitieve elementen en laat die fase maar rollebollen dat het een lieve lust is, als de afgeleide naar de frequentie maar een constante is. Dan en slechts dan zal de blokgolf er zo uitkomen als zij er in gaat qua vorm. Een klein getallenvoorbeeld. Stel dat de fasedraaiing op 1 kHz -5 graden is, dan moet de fasedraaiing op 10 kHz ook -5 graden zijn. Klopt deze uitspraak? Groet, Jacco

Je hebt een serieus psychisch probleem, Erikatn. Ik zou eens met iemand gaan praten met verstand van dat soort zaken. Groet, Jacco Wat is mijn probleem hufter, dat ik geen technische nazi ben zoals jij? Precies deze reactie. I rest my case. Er leven meer mensen in deze wereld met een mening dan jij. Accepteer maar dat die andere mensen het niet altijd met je eens hoeven te zijn. Groet, Jacco

Dat ligt er maar net aan wat je wilt testen. Als je een willekeurige reeks opzet van A en B en daarmee gaat testen, dan ben je iets aan het testen. Dat iets is zoiets als lange termijn geheugen of hele grote verschillen opsporen. Ik denk dat we daar de uitkomst wel van kunnen voorspellen: daar treedt willekeur op. De conclusie moet zijn dat een mens niet in staat is om die willekeurige reeks goed in te vullen. Dat verbaast mij niet overigens. Het wordt anders als je het testdoel veranderd, het opsporen van verschillen rekening houden met het korte geheugen van den mensch. Die test moet er anders uitzien dan een willekeurige reeks A en B. Hoe precies, dat lijkt sterk op de tweede methode die ik hierboven heb beschreven. Of een andere, maakt mij niet uit. Hoe vaak je die test moet herhalen, weet ik ook nog niet. Ik heb het nog niet doorgerekend. Maar ik denk dat je de test anders moet inrichten. Zie het ook als een manier om luisteraars en meters door 1 deur te laten kunnen. Beide zullen minder stelling moeten innemen en dat kan mi prima. De luisteraars moeten inbinden vwb "grote" verschillen en de meters inbinden door te accepteren dat kleine verschillen anders dan willekeurig A en B opgespoord moeten worden. Dan nog kan er uitrollen dat er niets uitkomt, maar dan is de test in ieder geval veel eerlijker. Ik kan mij goed voorstellen dat de luisteraars het niet zien zitten dat ze gevraagd worden om in staat te zijn een heel lang geheugen te hebben of lang geconcentreerd te moeten luisteren. Groet, Jacco

Als ik in mijn helikoptertje stap en een birds eye view maak, kom ik tot 2 scenario's. In mijn beleving staan die twee voor grote en kleine verschillen opsporen. De eerste is een bekende methode: speler 1 krijgt labeltje A en speler 2 krijgt label B. De volgorde van afspelen wordt bepaald door de binomiale verdeling en het experiment wordt 8 of meer keer gedaan. De volgorde kan zijn ABBAAABAABB...Het nadeel van deze methode is dat je op het laatst niet meer weet waar je naar moet luisteren omdat je het domweg vergeten bent. Dit kan nog wel voor grote verschillen. De tweede is een variant daarop. Speler 1 en speler 2 hebben geen vast labeltje meer, maar veranderen binomiaal verdeeld van A en B tijdens ieder experiment. De volgorde is echter wel hetzelfde ABABetc en dan wordt er een X gepresenteerd en het proefkonijn moet dan zeggen A of B. Het voordeel is dat je je kunt trainen omdat de spelers elkaar afwisselen en je dus weet wat er komt. Maar je weet natuurlijk niet welke speler A of B is, want dat kan veranderen. Volgens mij kun je hiermee kleine verschillen opsporen. Groet, Jacco