"matching"

[Edwin Snoek]

Neutrale luidsprekers - met een rechte frequentiekarakteristiek, een goede fasecoherentie, een groot toonbereik, weinig vervorming, vrij van vertraagde resonanties, e.d. - worden maar door weinig luisteraars op waarde geschat.

 

Al heb je een neutrale luidspreker met een recht fraquentiekarakteristiek, dan nog wordt deze "gekleurd" door de randappatuur. Dus als geheel is er dan al gauw geen sprake van 'neutraal' meer. Al is een luidspreker met een rechte frequentiekarakteristiek wel een goede basis.

Maar dan kom je weer op de punt van de akoestiek. Mensen gaan naar een audiozaak en gaan daar luidsprekers beluisteren. Vervolgens nemen ze dan een paar luidsprekers mee om thuis te beluisteren. En dan klinkt het ineens niet zo "lekker' meer als in de audiozaak. Oorzaak, de akoestiek of de apparatuur is niet identiek als in de audiozaak.

 

Wat gebeurt er dan.

 

Er gaan weer een nieuw stel luidsprekers mee naar huis om te beluisteren. Luidsprekers die bijv de middengebied absorberende gebreken van de akoestiek compenseren. En dan kan het opeens wel goed zijn. Terwijl de luidspreker niet recht qau frequentiekarakteristiek is.

Wat ik ermee wil zeggen: Ook al is de luidspreker nog zo recht qua frequentie karakteristiek, dan wil dat nog niet zeggen dat deze luidspreker goed combineert met de ruimte waarin de luidspreker staat te spelen. Noem het maar de match tussen akoestiek, set en de luisteraar. Als dit te compenseren valt met een luidspreker die meetechnisch niet perfect is, dan neemt men dat wel voor lief.

Het is in feite allemaal compenseren.

Veel versterkers zijn meetechnisch ook een ramp, maar wat kunnen deze versterkers in veel sets toch bijzonder goed presteren. klinkt de luidspreker net iets te open in de luisterruimte, dan kies je voor een merk versterker die net iets terughoudener klinkt. En zo heb je het alweer prima gecompenseert. en als fine-tuning koop je een paar interlinks en luidsprekerkabels om de boel fijn te compenseren. Dus bijv net iets minder scherp hoog.

 

Het is allemaal een beetje tegenstrijdig met de audiofilosofie. want er mag geen toonregeling op de versterker zitten, want deze opampjes veroorzaken vervorming.

En de gedachte natuurlijk dat alles zo puur en neutraal mogelijk moet zijn. Ingrijpen in de klankkarakteristiek {toonregeling} mag niet, want dan tast je de neutraliteit aan. Ook al is er zelfs helemaal geen sprake van neutraliteit meer, toch mag je hier niet ingrijpen, omdat het signaal zo puur mogelijk moet zijn.

 

Dus wat doe je dan?

 

Je gaat compenseren met apparatuur die in feite als toonregelaar functioneert. En het gekke is, dat dit wel te rechtvaardigen is voor vele audiofielen.

Het gaat zelfs zo ver dat als er een mede audiofiel bij je thuiskomt en ziet dat je het laag iets teruggedraait hebt met een toonregelaar, je eigenlijk niet meer serieus genomen wordt. De set is dan niet af. Het matcht niet met elkaar.

 

Dus dat gaat knagen en vervolgens ga je naar de winkel op zoek naar een versterker die net iets meer terughoudend is in het laag. En zo compenseer je het laag, maar gelijkertijd ook je gemoedstoestand omdat je de toonregeling niet meer gebruikt. Dus 2 vliegen in

[Jitze]

Het is wel leuk om te horen dat heel veel piano liefhebbers, maar ook klassiekliefhebbers een set bezitten die qua dynamiek en snelheid eigenlijk helemaal niet zo denderend zijn. Maar eerder een geluidsbeeld hebben die wat naar de trage en softe kant lijkt te gaan. Kennelijk komt bij dit geluidsbeeld bij veel mensen klassiek het best uit de verf. Het klinkt dan als het ware h

[WanFie]

Het is wel leuk om te horen dat heel veel piano liefhebbers, maar ook klassiekliefhebbers een set bezitten die qua dynamiek en snelheid eigenlijk helemaal niet zo denderend zijn. Maar eerder een geluidsbeeld hebben die wat naar de trage en softe kant lijkt te gaan. Kennelijk komt bij dit geluidsbeeld bij veel mensen klassiek het best uit de verf. Het klinkt dan als het ware h

[spido]

Piano: plaaggeest en toetssteen

 

Inderdaad: als een hifi-installatie een concertvleugel realistisch kan weergeven, dan kan hij vermoedelijk alles wel aan!

Maar dat valt niet mee.

 

De spreidingskarakteristiek van gewone hifiluidsprekers is eigenlijk ongeschikt voor het weergeven van piano. Piano projecteert het geluid heel anders in de ruimte dan onze speakers dat doen, en dat merk je.

Voor realitische weergave van het klavier zou je een rondomstralende full-range weergever van de allerbeste kwaliteit moeten neerzetten op de plek waar je de piano in het geluidsbeeld wenst, en die weergever uitsluitend de piano laten verklanken.

 

Piano is slagwerk

[Scat-Man]

Piano: plaaggeest en toetssteen

 

Inderdaad: als een hifi-installatie een concertvleugel realistisch kan weergeven, dan kan hij vermoedelijk alles wel aan!

Maar dat valt niet mee.

 

De spreidingskarakteristiek van gewone hifiluidsprekers is eigenlijk ongeschikt voor het weergeven van piano. Piano projecteert het geluid heel anders in de ruimte dan onze speakers dat doen, en dat merk je.

Voor realitische weergave van het klavier zou je een rondomstralende full-range weergever van de allerbeste kwaliteit moeten neerzetten op de plek waar je de piano in het geluidsbeeld wenst, en die weergever uitsluitend de piano laten verklanken.

 

Piano is slagwerk