Jump to content

LPCD45 en LPCD33


WanFie
 Share

Recommended Posts

Die blauwe is iets luider, heeft iets meer bas, klein beetje minder piken in het hoog maar loopt verder door?

Of lees ik het helemaal verkeerd????

 

:confused: RastaPhil :unsure::P

Link to comment
Share on other sites

Man man, ben jij goed in het presenteren van gegevens.

 

Wat dacht je van een kortere FFT (1024 punten of zo?), met de f-schaal tussen 40Hz en 15kHz (wat

voor muziek relevant is), en de amplitudeschaal over maximaal 10dB of zo?

 

Je bent op zoek naar afwijkingen van een dBtje (of minder) over een breed gebied.

Link to comment
Share on other sites

Man man, ben jij goed in het presenteren van gegevens.

 

Wat dacht je van een kortere FFT (1024 punten of zo?), met de f-schaal tussen 40Hz en 15kHz (wat

voor muziek relevant is), en de amplitudeschaal over maximaal 10dB of zo?

 

Je bent op zoek naar afwijkingen van een dBtje (of minder) over een breed gebied.

Ben jij goed in het vragen ernaar...Je vroeg om een gemiddeld spectrum en dat is dit. Een 7.3 miljoen punts FFT. Ik geloof niet in korte FFT's als de files niet hetzelfde zijn qua timing. Dan zul je altijd verschillen zien. Het zou anders zijn als ze in tijd gesynchroniseerd zouden zijn, maar dat zijn ze niet.

 

Als je goed kijkt, zie je bij de ene een scherpe filterwerking boven de 20 kHz en wat ook frapant is, is een verschil onder de 100 Hz. Ook tussen de 15 en 20 kHz is een verschil te zien en verder is er een redelijk constant verschil te zien, hetgeen duidt op een amplitudeverschil. Verder is er weinig te zien.

 

Groet,

Jacco

Link to comment
Share on other sites

Ik geloof niet in korte FFT's als de files niet hetzelfde zijn qua timing.

 

Ik spreek uit ervaring, niet uit geloof. Als de muziekjes hetzelfde zijn en je uitmiddelt over

heel het nummer kun je rustig korte FFTs gebruiken om verschillen in masteringegalisatie op

te sporen.

 

--

 

Het verschil boven 20kHz is interessant. Dat wijst mogelijk op verschillende AA filters tijdens het downsamplen,

tenminste in de veronderstelling dat er een master met hogere Fs aan de bron van dit alles ligt, of DSD.

Link to comment
Share on other sites

Ik geloof niet in korte FFT's als de files niet hetzelfde zijn qua timing.

 

Ik spreek uit ervaring, niet uit geloof. Als de muziekjes hetzelfde zijn en je uitmiddelt over

heel het nummer kun je rustig korte FFTs gebruiken om verschillen in masteringegalisatie op

te sporen.

 

--

 

Het verschil boven 20kHz is interessant. Dat wijst mogelijk op verschillende AA filters tijdens het downsamplen,

tenminste in de veronderstelling dat er een master met hogere Fs aan de bron van dit alles ligt, of DSD.

Je spreekt nog steeds in wartaal voor me. Bedoel je nu een moving average?

 

--

 

Er is inderdaad een ander anti aliasing (AA) filter gebruikt en dat is interessant. Het lijkt me dan ook interessant om de sacd versie te bestuderen. Bij het downsampelen kun je immers kiezen uit vele manieren om er een cd compliant signaal van te maken. Misschien is dat alleen al een reden. Maar dat reken ik ook tot de mastering.

 

Groet,

Jacco

Link to comment
Share on other sites

Opeenvolgende korte FFTs over heel het nummer, daarvan de spectra optellen/uitmiddelen.

 

SCAN in Cooledit/Audition.

Yo, gevonden! Het is weliswaar exact hetzelfde als mijn eerdere posting, maar dan met een wat smoothere lijn. Ook bijna geen laagfrequentresolutie. Eens kijken of ik het wat kan verbeteren, die 1024 vind ik niet mooi geworden. Nog een voorkeur voor het window?

 

Groet,

Jacco

Link to comment
Share on other sites

Een voorbeeldje.

 

De groene curve is OMDs Enola Gay van een verzamel-CD, de rode komt van een LP, late persing

zo rond 1984 of zo. Gemiddeld niveau is gelijkgemaakt. 1024-punts FFT over heel de lengte.

 

enolagaygl6.gif

 

De LP zit 2-3dB lager over 1kHz-10kHz (na remastering, oorspronkelijk was het 6dB!), en 1dB

hoger onder 200Hz.

 

Negeer het verlies in het top-hoog; ik zit hier op het werk en alle bronbestanden zijn AAC, wat

>16kHz wegfiltert.

 

 

 

 

 

 

Enola%20Gay%20on%20Hardstand-2.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ik heb deze week een LPCD33 en 45 van een kennis gekregen en op de binnenhoes staat er info over deze LPCD. Bij de sampler van Hans is er geen info in de binnenhoes. Ik heb mijn zoon gevraagd om deze info voor mij in te typen. Bij de LPCD45 zit er een gewone CD versie en een LPCD versie. Kost ongeveer in Hongkong

Link to comment
Share on other sites

Het verhaal is mij een stuk duidelijker geworden. Bedankt Robby.

 

Voor Niels... eerst hoorde ik dat dit beter klonk. Ik wist niet wat het was en niet wat de techniek erachter was.

 

Kennelijk heeft de extra zorg voor het behoud van het signaal resultaat.

 

Audiofiel geleuter of niet... het werkt in elk geval w

Link to comment
Share on other sites

Is het dan niet gewoon erg lastig? Als het draait om de muziek en het gros van de albums is slechts op gewone CD verkrijgbaar (of plaat).. Dan is dit toch meer een 'novelty'? Als ik ergens niet tegen kan zijn het van die 'test platen'.. Jazz at the Pawnshop, Amused to Death (op "Its a miracle" na :)) om maar te zwijgen over dat D. Krahl (sp) mens en N. Jones. Emotie-loos gebeuren en gepingel, hoe mooi het misschien ook is opgenomen of op speciale 4 kilo vinyl persingen klinkt..

 

Er zijn ook goede 'gewone' CD's qua opname wat mij doet suggereren, en helaas is dat zo, dat het maximum er gewoon zelden uitgehaald wordt bij het mixen / masteren. :( Spijtig maar dat mag de muziekbeleving niet in de weg staan..

 

Alhoewel ik niet naar Elliot Smith kan luisteren (Basement on the hill) omdat dat gewoon TE slecht is opgenomen hoewel het qua muziek mij aan zou kunnen spreken. :(

Link to comment
Share on other sites

Is het dan niet gewoon erg lastig? Als het draait om de muziek en het gros van de albums is slechts op gewone CD verkrijgbaar (of plaat).. Dan is dit toch meer een 'novelty'? Als ik ergens niet tegen kan zijn het van die 'test platen'.. Jazz at the Pawnshop, Amused to Death (op "Its a miracle" na :)) om maar te zwijgen over dat D. Krahl (sp) mens en N. Jones. Emotie-loos gebeuren en gepingel, hoe mooi het misschien ook is opgenomen of op speciale 4 kilo vinyl persingen klinkt..

 

De platen die je opnoemt zijn gewone CD's... ze worden alleen vaak gebruikt om te demonstreren. Testen is toch echt wat anders.

 

Dat je niet van de muziek houdt kan ik me heel goed voorstellen.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Het is wat off topic maar de realiteit van opnamekwaliteit en 'hifi' staan behoorlijk tegenover elkaar. Ik luister naar vrij 'budget' spul en het zal je niet verbazen dat ik van mening ben dat al heel snel de prijs/prestatie verhouding bij audio producten ver te zoeken is..

 

Maar zelfs met mijn eenvoudige spullen is het nog altijd de opname kwaliteit die de uitendelijke 'schoonheid' van de klank bepaald. Sommige albums klinken gewoon erg goed; de meesten doen dit niet of in mindere mate.

 

Helaas verandert daar weinig aan, ook al heb je fantastische speakers of zelfs een goede akoestiek. En muziek is iets vreemds; sommige albums vind ik geweldig, andere breken maar niet door. Dit heeft dus bijna nooit te maken met hoe mooi het ge-master-ed is. Helaas is het onmogelijk om je muzieksmaak aan te passen zodat je die emotie ook kan beleven met mooie opnames van 'mindere' muzikale inhoud.

 

Eigenlijk is dit de reden dat ik al 5 jaar niets aan m'n apparatuur gedaan heb. Het klinkt al beter dan de meeste albums 'toelaten' en als er dan eens een goede opname bij zit klinkt dit ook zo..

 

Jammer eigenlijk want ik ben wel 'audiofiel' in de zin dat het ultieme genot slechts bereikt kan worden wanneer de opname en de weergave beide goed zijn.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...