dekkersj

Ik denk dat het ook (of vooral) een kwestie is van uitgangspunt. Als technische man is het voor mij heel voor de hand liggend dat cd spelers niet verschillend klinken. Duidelijke verschillen komen dan voort uit ernstige technische fouten. Het medium cd is juist ontworpen om consitentie af te dwingen. Dat is echter wel iets dat recht tegen den mensch als perceptor ingaat. Filosofisch is er niets op tegen om van het tegengestelde uit te gaan: er zijn altijd verschillen hoorbaar. Maar het is niet echt logisch als je nagaat met welke precisie digitale informatie omgezet kan worden in analoog. Bij vinyl is dat precies andersom en ik sta er iedere keer van te kijken hoe zo'n systeem zulk goed geluid kan geven. Technisch gezien vind ik een platenspeler moeilijker dan een cd speler. Groet, Jacco

Mijn aanraders zijn (in chronologische volgorde) * Misplaced Childhood (maar dan alleen het eerste gedeelte) * Season's End * Holidays in Eden * Brave (toppie!) We hebben overigens alle andere albums ook. Groet, Jacco

Hela, jij bent niet degene die zich zou moeten verontschuldigen! Groet, Jacco

Twee test platen besteld: en om boven de 50 dollar uit te komen nog eentje: Groet, Jacco

Dat zou niet best zijn, de linear offset is namelijk het gemiddelde van de twee nulpunten. Ik bedoel de afstand "a" in het eerste plaatje op pagina 1 van de volgende pdf: de wiskundige platenspelert Groet, Jacco

The Ark, Wat is jouw "linear offset"? Groet, Jacco

Wat valt er dan precies te begrijpen? Misschien leer ik ook nog wat. Groet, Jacco

Niet alleen dat robx. Bovenal moet je nieuwsgierig zijn. Groet, Jacco

TUers met tunnelvisie komen ook al niet veel verder........... Nee, die moet je managementfuncties laten uitvoeren. Groet, Jacco

en beduidend minder muziek, op sinusjes lijkt het wel wat, al die feedback, kijk ook eens naar de nadelige invloeden hiervan............................. Nadelige invloeden heb je als je LOI-elektronici schakelingen laat ontwerpen. Groet, Jacco

Kwabber, Ik heb er al eens over gepost in dit forum in de geest van "negative feedback veroorzaakt vervorming". Dit is een theoretisch verhaal, maar kan wel degelijk van toepassing zijn op niet al te snelle lussen die bovendien niet erg groot qua lusversterking zijn. Dat is een beetje de crux en buizen met hun lage steilheid zijn niet 100 % geschikt om feedback te kust en te keur toe te passen. Ook uitgangstrafo's die in principe laagdoorlaatfilters zijn met veelal complexe polen zijn niet 1-2-3 de beste kandidaten. Toch is tegenkoppeling de manier om een versterker te lineariseren. En als je slim bent zorg je voor een versterker die zonder dat de tegenkoppeling is toegepast al redelijk tot goed werkt. Pas dan gaan tegenkoppelen is een slimme zet waarbij je als ontwerper ontzettend moet uitkijken: voor je het weet heb je een oscillator of iets wat daar dicht tegenaan zit en pardoes gaat vervormen in het gebied waar de lusversterking niet groot genoeg meer is om zijn werk goed te doen. Je hebt een monster gemaakt in dat geval. Looptijden kun je niet corrigeren en daarom moet de lus dus snel zijn. Voor een goed ontworpen schakeling hoeft dat geen belemmering te zijn en mijn filosofie is voorkomen is beter dan genezen. Dus frequenties die er niet toe doen (zeg f>30 kHz) weg filteren. Dan kunnen ze ook geen schade meer berokkenen. Groet, Jacco

Of Living Colour. Groet, Jacco

Perfect bestaat niet, maar ons gehoor neemt gelukkig al genoegen met veel minder dan perfect. Ons gehoor en een triode zijn dan ook aan elkaar gewaagd. Je kunt met een buis net niet zo ver komen dat eea transparant wordt. Wel een heel eind en bovendien relatief eenvoudig. Vertel mij wat... Maar als je echt wil dat het perfectionisme, waarbij het uitgangspunt is dat een signaalversterker alleen de amplitude mag aantasten, verder gaat: creatieve schakelingen bedenken. Tegenkoppeling op een slimme manier toegepast, uitgekiende topologieen etc etc. Dat kan alleen met bipo's en met MOS torren, juist dankzij die hoge steilheid. En de mogelijkheid dat je complementaire transistoren hebben, dan kun je schakelingen bouwen die eigenlijk weer veel te goed zijn voor het gehoor. Maar ondergetekende stopt daar niet, nee die wil tot het gaatje. Hoe anderen hun schakelingen ontwerpen weet ik niet, daar ben ik niet bij geweest. Ik kan dus ook niet voorspellen dat die schakelingen het altijd beter zullen doen dan een goede triode trap of SRPP or whatever. Maar de potentie is er. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat juist omdat er zoveel mogelijk is met die torren, er ook veel (zo niet heel veel) bagger wordt gemaakt. Of is gemaakt in het verleden. Daar kun je mij niet verantwoordelijk voor houden of scheef aankijken. Kortom, ik zie het als uitdaging om opamps te verslaan qua performance. En dat lukt. Groet, Jacco

Ik neem dus genoegen met wat meer vervorming volgens de "geleerden". Hoe komt het dan dat ik op mijn versterkers meer openheid, dynamiek, detailweergave; kortom werkelijkheidsweergave, waarneem dan bij alle transistorversterkers die ik ooit heb mogen beluisteren???? Iets klopt er niet en we komen er blijkbaar met zijn allen niet achter wat dat is Ja hoor, daar zijn we al lang uit. Maar of jij het ook begrijpt, weet ik niet. De tijd zal het leren. Groet, Jacco

Nee Stefan, Een grotere transconductantie leidt tot een betere lokale feedback en dus tot een linearisering van de versterker. Tot een bepaalde grens gaat het bij een buis goed, maar het echte werk moet toch echt gedaan worden door elementen met een hogere steilheid. Dus als je genoegen neemt met wat vervorming is een buis een goed idee. Ziet er bovendien leuk uit. Groet, Jacco

Transistoren (en vooral de bipolaire) hebben een open loop transconductantie die groter is dan van welke triode dan ook. Hierdoor zijn het dus nauwkeurigere versterkerelementen dan trioden! Bovendien is de uitgangsweerstand hoger omdat de mu veel groter is. Al met al veel geschikter om versterkers te maken. Ook de bandbreedte is groter in het algemeen. Groet, Jacco

Interessant, dat zou kunnen duiden op troep boven de Nyquist frequentie die door de hoorns terugvouwt naar hoorbare frequenties. Is maar een mogelijkheid. Groet, Jacco

Prima zo'n zelfaanname, en uiteraard meer dan duidelijk zo onderhand, maar waarom denk je dan anderen jouw (idee over) gesteldheid en kwaal te moeten opleggen? Omdat ik mijzelf niet als buitenbeentje beschouw. Ik ben niet meer of minder dan een ander. Maar of het voor iedereen geldt, moet die iedereen maar voor zichzelf uitmaken. Dat zal me eerlijk gezegd worst zijn en ik wil het zeker niet opleggen aan iedereen. Mijn betoog kan misschien wel zo over komen, maar ik laat die conclusie graag over aan hen die menen die conclusie te moeten trekken. Meten en luisteren zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden en ik vertrouw meetapparatuur meer dan mijn gehoor. That's all. Groet, Jacco

Ik neem de uitnodiging aan alleen zie ik het niet zitten om alleen maar te luisteren. Niet voor de gezelligheid, dat zal wel goed komen maar meer om zekerheid te krijgen. Ik vertrouw mijn gehoor niet namelijk. Ook vaak last van kleine verkoudheidjes etc. Ik weet alleen niet goed waar ik aan zal gaan meten, ik neem aan de analoge uitgang van de spelers. Er is een heuse Hear Test cd in de maak met interessante meetsignalen en ik heb zelf ook nog wel wat goed bruikbare meetapparatuur (maar weer geen scoop, das jammer). Je zei dat jitter het toverwoord is, dus zou het aardig zijn om in die richting te meten. Amplitude-demodulatie van een sinus? Of iets anders? Wat ook kan is het "opnemen" van digitale signalen middels Toslink. Ik heb een cd recorder die dat als input accepteert en zo kunnen digitale streams die real-time overgezet worden van het ene apparaat naar het andere later geanalyseerd worden. Groet, Jacco

Dit lijkt me een valide uitgangspunt, ik kies hetzelfde uitgangspunt. Los of het in de praktijk ook lukt of niet. Daar wil ik het voorlopig bij laten omwille van duidelijkheid. Groet, Jacco

Je komt op gevaarlijk terrein, Simon. Je gaat mij vertellen hoe mijn wereld in elkaar zit, terwijl ik daar toch meer verstand van heb (omdat het mijn wereld is). Wetenschappers met tunnelvisie zijn geen wetenschappers, het zijn meer gesjeesde vwo-ers die snel de overkant van de sloot willen halen. Een wetenschapper herkent fenomenen die voor anderen onherkend blijven zonder daar overigens filosofisch over te worden. 1 + 1 = 2 zal altijd moeten blijven gelden, net zo als andere ijzeren wetmatigheden. Je kunt eea ook omdraaien en beginnen met de definitie van een goede versterker of uitgangsversterker. Deze moet het signaal niet aantasten, hooguit in amplitude vergroten of verkleinen. Als we het daar over eens zijn, zijn we al heel ver. Groet, Jacco Specificeer eerst het begrip "klein" eens, dan pas kunnen we verder discussieren. Groet, Jacco

Oke, hoeveel cd's wil jij voor mij vergelijken die ik met een AUDIO CD RECORDER heb gekopieerd? Of de digitale info vergelijken van een cd die ik op een harde schijf met Toslink interface (SPdif) naar zo'n zelfde AUDIO CD RECORDER heb gekopieerd? Of zal ik ze op een rewritable zetten, dan heb je waarschijnlijk bergen meer jitter? Dat heb ik al eens gedaan, en raad eens: bit-voor-bit-identiek. Niks geen jitter-verhaal of andere beren op de weg. Just bits and bytes. Gewoon hetzelfde. Dus een DAC heeft niks te kiezen: die heeft gewoon 2 keer dezelfde stream voor en achter zijn kiezen. Of ik heb de beschikking over loopwerken die van een andere planeet komen en die wel zo godsgruwelijk goed zijn in vergelijking met die haai-end loopwerken. Maar dat lijkt me overigens heel sterk. Dat was trouwens ook de gedachtengrap: er is geen verschil bij goede loopwerken. Misschien is er wel een issue met de tijd dat ze meegaan of de herrie die ze produceren als ze in gebruik zijn. Maar de data is gewoon hetzelfde. Groet, Jacco

Ik begrijp je nomenklatuur niet zo goed maar als het er over gaat dat als je met een instelmal (een Scheu bvb) gaat proberen een element in de TP14 af te stellen, je het wel kan vergeten, want die Scheu werkt niet op armen kleiner dan 9" (23cm) dacht ik zo, en de TP 14 is 21cm... [...] En ik heb het niet zo met malletjes, ik zie liever de gonio. En die vertelt mij dat de offsetlengte van een arm/headshell combi het gemiddelde is van de twee nulpunten. Die nulpunten zijn dan de punten daar waar de straal overeenkomt met een fouthoek van 0 graden. Als je slim bent kies je de nulpunten zo dat je een zekere max fouthoek garandeert, en die punten liggen vast als je het begin en eind van de modulatie weet van de groef. Mijn offset lengte is 81 mm en die zou iets van 91 moeten zijn (93,4 voor IEC platen). Dus ik moet mijn elemnt gaan roteren in mijn arm. Groet, Jacco

Ik heb nog een aardig denkgrapje. Als je slim bent, koop je een harde schijf met digitale uitgang. Die geven een digitale stream uit die bitidentiek is en deze speelt de allerduurste cd spelers met zo'n jitterende uitlezing (want aufiodielen horen dit altijd) zo uit. Je moet natuurlijk wel een goede DAC kopen, maar je spaart toch geld uit door niet zo'n verschrikkelijk duur loopwerk te kopen. Bovendien zijn die twee apparaten qua voeding gescheiden dus de onderlinge beinvloeding sluit je ook al uit. Dus qua uitlezing is een harde schijf met digitale uitlezing van 300 euro veel beter dan een cd speler van 10-duizenden euri... Ergens klopt er iets niet, maar waar oh waar? Groet, Jacco