Jump to content

Yamamura M6000 vs puur zilveren interlink


Recommended Posts

Na een tijdje niets geschreven te hebben, maar wel veel luisteruurtjes verder, wil ik toch wel mijn laatste ervaringen kwijt ;)

 

Allereerst beschrijf ik de zilveren interlinks, hiermee heb ik de laatste maanden gespeeld.

 

Dan de Yamamura M6000, deze is/was volledig gebalanceerd en hij past dus niet op de Northstar cdspeler, die alleen rca outputs heeft.

Omdat ik dit toch erg jammer vond, heb ik Bas gevraagd om andere connectors op de M6000 te zetten, zodat ik zonder verloopstukjes toch met de Northstar kan spelen.

Bas heeft de M6000 al vaker aangepast, steeds tot grote tevredenheid van de eigenaar.

Als laatste vermeld ik mijn indrukken van de Aragon Palladium monoblokken.

 

 

Constructie en eigenschappen van zilveren interlinks

 

Van zilveren interlinks wordt nogal eens gedacht dat ze scherp klinken in vooral het hoog.

Ik denk dat dit bij verzilverde interlinks gebeurt, want verzilveren gaat niet altijd goed.

Is de hechting met de drager niet goed, dan hoor je een aantal onprettige neveneffekten.

Met puur zilver gebeurt dit niet zo snel, al kan het met zeer kleine diameters nog wel eens fout gaan.

 

Mijn zelfbouw interlink heeft relatief dikke platte zilveraders die getrokken zijn uit een staaf of blokje zilver.

Sommigen denken ook dat met zilveren of massieve aders het laag te veel wordt benadrukt.

Ook dit is geen vaste prik, het hangt af van de constructie, de connectors en de gebruikte isolatie.

 

Ik heb de indruk dat het laag heel strak en droog wordt weergegeven met mijn zilveren interlinks.

Kleine details maken dat je heel goed een akoestiek van de studio of zaal kunt waarnemen, alsmede de 'ruis' geluiden die je bij slagwerk hoort.

 

Hout-klanken bij de zilveren interlink

 

Na een aantal luistersessies met Hans van Liempd met z'n Array versterkers kwamen we tot de conclusie dat de zilveren interlinks het 'hout' in slagwerk, percussie en ook bij blaasinstrumenten iets bevoordeelt.

Het is een gebied in het mid-laag dat duidelijker wordt weergegeven.

In een aantal sets werd dit effekt als aangenaam ervaren, omdat je bijv. het 'kastgeluid' van gitaren een stukje beter kunt waarnemen, net als bij violen en een aantal blaasinstrumenten.

 

Even ter zijde:

 

Hans speelt zelf met korte gevlochten interlinks, die behoorlijk neutraal over komen, maar ook een beetje 'dun' klinken.

Je krijgt het idee dat tonen niet lang genoeg uitklinken, wat weer 'meer details' oplevert.

Dit staat niet voor niets tussen quotes, want een ander woord hiervoor is 'steriel'.

Sterker nog, naast het effektief onderdrukken van storing denk ik dat je ook zeer kleine details om zeep helpt met vlechtwerkjes.

 

 

Muziek met de zilveren interlinks

 

Een mooie opname met kunstmatige galm en dieptewerking is Famous blue raincoat van Jennifer Warnes.

Bij nr.2 kun je de ruimte opmeten aan de hand van de troms op de achtergrond die over de hele breedte spelen.

Er wordt regelmatig met stemmen gegoocheld en je hoort de schuiven op het mengpaneel dan ook gaan wanneer Jennifer's lead vocal over gaat in de al aanwezige back vocals.

 

Bij nr.8 gebeurt dit zeer nadrukkelijk, je hoort alleen een koor met lead zang in dit nummer en een enkele keer een instrument.

Bij deze cd blijkt het iets benadrukte mid-laag ook storend te kunnen zijn, omdat een mannenstem iets teveel 'body' krijgt en daardoor minder natuurlijk klinkt.

 

Muziek met de Yamamura M6000

 

Bij de sampler cd van Chesky komt de sfeer van de ruimte bijzonder mooi de kamer in, kleine geluidjes en het 'ademen' van de ruimte trekken de aandacht bij stille passages, terwijl de muziek werkelijk prachtig is opgenomen, wat een kwaliteit! ;)

 

Van Usher (highend 2003 Frankfurt) kreeg ik een mooie cd mee met soms heel intieme muziek van een Taiwanese zangeres met pianobegeleiding.

Ik versta er geen woord van, maar het is heel prettige goed opgenomen muziek.

 

Book of roses van Andreas Vollenweider zit vol met instrumenten, stemmetjes en geluiden.

Pas na een aantal keer luisteren weet je wat er ongeveer allemaal mee speelt.

Met de M6000 komt de percussie mooi uit de verf, naast de geluidjes die ik al kende duiken nu nog meer kleine effekten op, het vegen over de snaren van de harp en het tokkelen op de banjo is heel overtuigend en snel, je hoort echt het mechanische contact en daarna de toon, heel mooi en compleet.

Een schrijvende pen lijkt wel op een groot boord tussen de speakers te schrijven, prachtig uitgevoerd allemaal :)

 

Secret story van Pat Metheny blijft een uitschieter wat mij betreft, Pat schildert hele landschappen met z'n muziek, je kunt een studie van elk nummer opzich maken.

Opvallend is de frisheid en het gemak waarmee alles wordt uitgebeeld, dit luistert zo goed weg, nog maar een keer repeaten die cd.

 

Zilveren interlinks vs Yamamura M6000

 

Standaard is de M6000 met wat goedkopere xlr's uitgevoerd en het soldeerwerk zou beter kunnen.

Nadat Bas de interlink onderhanden heeft genomen, komt de M6000 veel beter tot zijn recht.

De detaillering die ik al gewend was is nu opvallend verbeterd, de zilveren interlink verliest het op dit gebied.

Neutraal is de M6000 ook, nergens hoor ik een overdadig frequentiegebied, maar wel een heel mooi homgeen geluid .

 

Waar de zilveren interlink bij slagwerk 'lekker' overkomt, geeft de M6000 heel duidelijk de voorafgaande tik weer en ook het geveeg van vingers of een stok op een vel van een percussie instrument.

 

Waarom weet ik niet precies, maar de focussering en plaatsing zijn bijzonder goed met de M6000.

Misschien is het de rust, waardoor je alles makkelijk kunt plaatsen.

Hij klinkt ook iets korter uit dan de zilveren interlink, althans, zo ervaar ik het.

 

Bij enkele opnames zaten bepaalde instrumenten en stemmen tegen galmen aan, terwijl dat met de M6000 geheel niet gebeurt.

Misschien bevoordeelt de zilveren interlink nog een ander gebied of reageert hij op een andere manier op bijv. luchttrillingen, je weet het niet..... :rolleyes:

De M6000 is nl. van binnen geheel in hars gegoten, wat hem minder gevoelig maakt voor trillingen.

 

 

De Aragon Palladiums

 

Ik geloof in zware versterkers in combinatie met lastige speakers, ik heb maar al te vaak kunnen

horen dat weinig (kwaliteits) vermogen leidt tot een vrij futloos geluid.

Na een hele serie eindversterkers thuis beluisterd te hebben, liet de Aragon 8008ST de beste

indruk bij mij achter, op de voet gevolgd door Array versterkers in bi-amp opstelling.

De 8008ST is een stereo eindversterker die een heel mooie rijke klank heeft, snel is en het laag goed onder controle houdt. De Palladiums zijn de grote broers hiervan, in monoblock uitvoering.

Doet de 8008ST het met 1 2000W trafo, de Palladiums hebben ieder een 2000W trafo ingebouwd.

De 2 helften van de 8008ST worden slim met elkaar gekoppeld en dan heb je een Palladium.

 

Weergave van slagwerk is een sterke kant van de Palladiums, nog niet eerder was het drum- en slagwerk zo realistisch en 'nat', ik heb dat bij geen enkele eindversterker zo mooi eruit horen komen, ook niet bij de Array.

Overigens is het hoog en midden op zich al bijzonder bij de Palladiums, stemmen, een piano, violen, het publiek, het komt er allemaal even 'lekker' en realistisch uit, wat de 'live' beleving behoorlijk versterkt.

Naast snel en met stevige 'slam' zijn de Palladiums ook harmonisch heel rijk, een kwaliteit die je bij buizenversterkers aantreft, maar dan helaas selektief met bepaalde harmonischen.

 

Ook belangrijk is het met juiste timing doorgeven van ritmische elementen van de muziek, hoe beter de samenhang, hoe realistischer en aangrijpender het klinkt.

De Palladiums kunnen door deze kwaliteit verslavend gaan werken, je gaat echt zoeken naar cd's die je 'pakken', het blijken er meer te zijn dan ik tot nu toe vermoedde.

 

De ruimtelijke afbeelding is ruim bemeten, maar wel realitisch naar mijn idee.

Diepte kan peilloos zijn, maar ook gedoseerd, dit hangt af van de opnamen.

Een platte discoplaat klinkt plat, dus de diepte wordt niet gecre

Link to comment
Share on other sites

Sorry Seed7,

 

Ik heb wat zitten cutten en pasten, waardoor het overzicht een beetje zoek is.

Inmiddels zijn de titels aangepast, hopelijk is het nu duidelijker.

 

Het verhaal gaat over 2 interlinks die ik vergelijk op mijn set.

Daarnaast wil ik ook een indruk geven van de recent aangeschafte Aragon Palladium monoblokken in mijn set.

Het loopt een beetje door elkaar, maar de enige variabelen zijn de interlinks :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Ome Henk:

Wat heeft een 4-weg ontwerp met impedantie verloop te maken    confused.gif

 

Ik doel meer op het benodigde vermogen met daar bovenop een grillig impedantieverloop, de Watkins woofer duikt soms naar 1,6 ohm.

Met buisjes krijg je dan mooie kleurtjes te zien als je op oorlogsniveau speelt :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door erik klijnsmit:

 

hij bedoeld faseverloop

 

  :D

das ook slecht bij een vierweg   ;)

 

Niet bij ELKE 4-weg ;)

Infinity let daar gelukkig goed op, de Kappa had ook geen last van (hoorbaar) hinderlijke fasedraaiing.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Ruud:

 

Tegengas.........   :P    :D    ;)

 

In sommige gevallen wel ja :rolleyes:

Ik heb verschillende reviews ook lokaal opgeslagen, na de harde les bij hifi.nl word je vanzelf wel zuinig op je eigen 'werk' :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door erik klijnsmit:

 

met meerdere units parallel wordt de impendantie lager .

alleen zal hij minder grillig worden .

dat die r 90,s zo,n laag rendement hebben snap ik niet .

zeker voor een konus is het om te schamen .

 

 

87dB is helemaal niet zo laag.

De Emit en Emim zijn trouwens geen lieverdjes, geen conussen ook btw cool.gif

Volgens mij is het rendement van gesloten systemen gewoonlijk niet hoog wanneer de kast relatief klein is zoals bij de R90.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Kermit:

Wat heb ik dan toch een heerlijke makkelijke luidsprekers. En ze doen het lang niet gek hoor...

  ;)    :D

 

Nu alleen dat badkamer-effekt eruit zien te halen :D:P

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Na uitvoerig onderzoek door Bas (ook frequentie en fasemetingen heeft ie gedaan) lijkt het erop dat er geen onderbreking in de aders zelf zit.

Dan blijft een van de xlr connectors over, of een slechte soldering, zoals Bas al had geconstateerd.

Dit is geen goede reclame voor een duur merk als Yamamura, die nu volgens mij niet meer op de markt is met kabels.

Het geluid na de behandeling door Bas is echt bijzonder goed, je moet nu wel met iets heel erg goeds langs komen om deze interlink nog te evenaren cool.gif

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...