Jump to content

Hoe zie ik wat voor persing het betreft?


Ome Henk
 Share

Recommended Posts

Geplaatst door Ome Henk:

Beste mede-forummers,

 

Ik hoor wel eens dat een eerste vinyl-persing mooier klinkt dan volgende persingen.

 

Leuk, maar hoe weet ik nu wanneer het een eerste persing betreft      confused.gif

 

Groetnis, Henk      :D

 

Goeie vraag, Henk

 

Ik weet het ook niet precies, dus ik hoop dat iemand het exacte antwoord weet!

Ik doe een poging met wat ik ongeveer weet en waar ik zelf op let...

Iedere lp en cd krijgt een soort bestelcode mee. Aan de hand van die bestelcode kun je een aantal zaken herleiden, volgens mij ook om de hoeveelste uitgave het gaat!

Je zou dus in een muziekcatalogus moeten kunnen nagaan of het om een origineel of om een napersing gaat.

Vaak kun je ook al zien dat de persing afwijkt van de origineel door het verschil in jaarvermelding bij het copyrightsymbool en het daadwerkelijke produktiejaar.

En soms worden napersingen ergens anders geperst, dus niet bij de oorspronkelijke platenmaatschappij. Veel napersingen komen bijvoorbeeld uit Duitsland.

Hopelijk heb ik je hiermee op weg geholpen.

Link to comment
Share on other sites

Moeilijke vraag om zo even te beantwoorden.

Om vast te stellen of het 1e ,2e .... persing is zul je in het ene geval in de uitloop groef van de lp moeten kijken terwijl bij het andere label serie nummer ,labelkleur etc gewijzigd wordt.

In elke LP staan er diverse gegevens in de uitloopgroef gegraveerd.

Een heel mooi en duidelijk voorbeeld is de oudere Amerikaanse RCA

Als je 1 hebt pak em erbij.

Als je in de uitloopgroef kijkt zie je een nummer staan bijv. k2 ry1143 - 1s

De k2 ry1143 staan voor het nummer van de tape.(serie nummer lp in dit geval LSC-2345)

1S geeft aan dat het een persing is van de 1e matrijs. Een eerste persing dus.

Latere persingen hebben dus 2S ......12S in het vinyl staan.

Zo hebben veel labels een systeem om aan te geven welke matrijs is gebruikt.

 

En dan heb je nog het gespeel met serie nummers.

Een mooi voorbeeld hoe moeilijk het is is de volgende.

Columbia Simon and Garfunkel kcs-9914 Bridge over....

Latere herpersing jc-9914

De kcs is de eerste persing maar ook die is er in 2 persingen.

Het oude "360 Sound Stereo" label en de iets latere oranje label versie.

Je ziet dat het niet eenvoudig is om vast te stellen of het een 1e of latere persing is.

Ik ben daarom ook meestal een beetje wantrouwig tegenover de verkoper.

Er zijn catalogi in de handel uitgegeven door het blad Goldmine.

Hierin kun je veelal ontdekken wat een eerste persing is wat voor label, hoe het eruitziet etc.

( een nadeel is dat het veelal om amerikaanse lp's gaat)

 

Maar er staat meer in de uitloopgroef.

En voor mij persoonlijk meer interessant omdat het iets over de kwaliteit zegt.

Ook kun je vaak de handtekening van het mastering bedrijf of van de engineer vinden.

Hele bekende zijn TML oftewel The mastering Lab.(Doug Sax).

BG Bernie Grundman (zie de Classic Records heruitgaven)

In de oude Mobile Fidelity serie zie je vaak SR (Stan Ricker)

Stan Ricker gebruikt een vrij simpele code.

De eerste matrijs is gewoon A1 of B1 de tweede master wordt dan A2 etc.

En om het nog ingewikkelder te maken een A2 kan weldegelijk een eerste persing zijn wordt de testpersing van A1 afgekeurd dan wordt a2 de eerste persing.

Nog een aardig voorbeeld.

De meeste nederlandse persingen wo(e)rden ook in nederland gemasterd dwz er werd een kopie van de produktie tape naar nederland gestuurd en er werd een master gesneden.

Dus wanneer er op hoes wordt vermeld mastered by Doug Sax is het meestal niet waar.Je zult dan ook geen TML in de uitloopgroef vinden.

Er zijn uitzonderingen,wanneer bijv.CBS een geringe verkoop verwachte dan werden er vanuit de VS(in dit voorbeeld) 1 of 2 stampers toestuurd.(Stampers zijn de daadwerkelijke matrijzen die in het vinyl worden geperst)

Met als gevolg dat je wel TML in de uitloopgroef kunt vinden.

Dit verklaart dus ook waarom er weldegelijk klank verschil is tussen USA en Ned,duitse engelse etc.persingen.

Bij lp's luister je niet alleen naar de goeie of slechte opname maar ook naar het vakmanschap van de mastering engineer.

Leg een nederlandse Famous bleu Raincoat naast de amerikaanse ,door bernie Grundman gemasterd,en je snapt waarom.

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

Oja nog vergeten.

Al Stewart year of the cat.

Eerste amerikaanse persing is op het Janus label nr.7022 (1976)

Latere persing op Arista nr.AL9503

Nog later op Arista nr.AL6-8326

 

Een half speed gemasterde is er op

Mobile Fidelity MFSL 1-009.

Nederlandse persing ???

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

Hoi, Siep

 

Bedankt voor je interessante info over platenpersingen! Je hebt er van mij meteen 5 sterren mee verdiend!

Aansluitend vraag ik me af of je herpersingen ook kunt herkennen aan het feit dat de platen vaak veel dunner (slapper) zijn dan de eerste persing?(lager grams-persing) Of komt dat ook al bij eerste persingen voor?

Link to comment
Share on other sites

Hoi AudioPaul,

 

Ook in dit geval geldt soms ja soms nee.

De omslag naar dunner vinyl is eigenlijk gestart tentijde van de olie crises in de begin jaren 70.

Zoals je wel weet worden de hoofd ingredienten uit aardolie gehaald.

Dus een pure kwestie van kosten besparing.

Kijk je naar de lp's van voor 70 dan zijn het allemaal veel zwaardere persingen.

Dus als je een iets lichtere plaat hebt met daarop muziek van voor ~'72(wanneer was dat kielle koeweit eigenlijk, ome henk?) dan heb je vrijwel zeker een herpersing te pakken.

Maar ook zijn er natuurlijk zoals altijd weer uitzonderingen.

RCA Dynaflex, vanaf 1970 heeft RCA met dit spul geperst.Superdune slappe lp's.

Gelukkig kwamen ze er vrij snel achter dat het een ramp was en zijn ze weer op de normale dikte overgestapt.(het gewicht na de olie crises).

En voor zover ik weet was RCA ook de enigste die het geprobeerd heeft.

(de gratis shit die je vroeger soms bij een pak zeep kreeg niet meegerekend,dat was echt slappe zooi 1mm dik)

Wat we wel kunnen stellen is dat nagenoeg alle maatschapijen de materiaal besparingen later als een welkome extra winst zagen en het helaas niet ongedaan hebben gemaakt.

Want sinds de 180 gram persingen zijn verschenen weten we dat een iets dikkere lp het medium toch weer een stapje naar boven heeft getild.

Overigens zijn de eerste "zware" lp's al eind jaren 70 geperst door JVC Japan,in opdracht van Mobile Fidelity (een gelimiteerde serie UHQR LP's).

 

Een gouden regel om vast te stellen of het een eerste persing is ,is er helaas niet.

In het gunstigste geval heeft men de moeite genomen ergens onderaan in minuscule letters een jaartal op de hoes te drukken.

Of het label/serie nummer is totaal anders.

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

Hoi AudioPaul,

 

Ik heb eigenlijk geen idee of er specifieke literatuur is over dit onderwerp.

Het verhaal over de vinyldikte is volgens mij eens gepubliceerd in een boek van Laura Dearborn getiteld good sound.

Ik heb geen idee of het nog verkrijgbaar is.

Wat betreft de coderingen in het vinyl,ik denk dat het een afwijking van me is ik houdt zo'n zwart ding altijd bij de lamp om te kijken wat er in staat.

En vervolgens is het rondvragen en surfen om de betekenis te achterhalen.

 

Of je het mag plaatsen op je site ,ja natuurlijk.

Ik zal es kijken of ik nog wat aanvullingen kan maken,deze mail ik tzt wel.

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

Hoi Ome Henk,

Het gegluur in de groeven begint al :D

 

De labels/serie nummers die ik je gaf zijn van de Amerikaanse persing,

Zoals ik al zei is het erg moeilijk om te achterhalen hoe het met de europese nummering is.

Ik ben nog steeds opzoek naar een goeie catalogus.

Ik heb geprobeerd m'n eigen lp ,ook een RCA, erbij te pakken maar helaas de alfabetische volgorde klopt niet helemaal.

Mischien is er hier een vrijwilliger die een zaterdag/zondag wil opofferen om een hand te helpen??

De pest is dat wanneer je begint er altijd weer spul opduikt wat je al jaren niet meer hebt gedraaid en ja dan weet je ut wel.

En dan heb je de nieuwe aanwinsten die staan te wachten op hun schoonmaakbeurt en even "tijdelijk" worden geparkeerd.

 

Maar als ik em vind zal ik es kijken ,als ik me niet vergis heb ik em ergens in de seventies gekocht.

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

Ha, leuk!

 

Ik ben ook eens gaan speuren, de mijne moet vrij origineel zijn, want ik heb 'm gekocht toen 'ie uitkwam!

Jaar 1976, Janus Records/Arista AL9503. In de uitloopgroef staat AL 9503-SA3 AZ J.W.

Wie zou J.W. zijn? Ik zie nu ook dat de lp is geproduceerd door Alan Parsons en dat de hoes is ontworpen door Hipgnosis, die ook bijna alle hoezen voor de lp's van Alan Parsons heeft ontworpen! De hoes van bijv. I Robot is prachtig!

Link to comment
Share on other sites

Ome Henk,

Ik moest diep door de knieen om em te vinden.

Hij stond nog bij de ongesorteerde spullen.

Mijn versie van "the year of the cat" is ook de RS1082 en volgens mij was dit de eerste (Nederlandse)Persing.

Klinkt overigens niet onaardig.

Maar de versie die ik het meest draai is de MFSL.

Volgens de hoes is ie van '77.

De amerikaanse eerste persing is van 76 dus hij zal daar wel iets eerder op de markt zijn gekomen.

En sinds het een in europa opgenomen LP is wordt er natuurlijk geen credit gegeven aan de mastering engeneer.

Ik moet mischien toch nog maar eens zoeken om een Engelse Persing.

Met een beetje geluk is ie bij Townhouse gemasterd.Een erg goed bedrijf dat veel fantastisch klinkende lp's heeft gesneden.

(Townhouse staat in de uitloopgroef gesneden)

 

Overigens nog een tip voor de beursgangers.(je vind nog wel es wat als je op je knieen voor de kastr ligt) Louis Armstrong op Capri (Dureco) (nedrlands geperst)

Nummer CA168 verder geen titel het is een soort verzamel lp.

Hoes heeft een rooie voorkant en een gele achterkant.

Het gaat speciaal om het nummer St.James Infirmary ,onvoorstelbaar mooie song en wonderbaarlijk van klank.

 

Siep.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ik wil nog een ding toevoegen over die kwaliteitsverschillen tussen de eerste en tweede persing:

 

Ik kan me niet voorstellen dat dit altijd zo is, er zullen zeker platen zijn waarvan de tweede matrijs beter is dan de eerste.

 

Maar.. er is ook nog zoiets als matrijsslijtage.

 

De eerste plaat die uit een matrijs komt is vrijwel perfect.

 

Maar na een aantal platen slijt de matrijs, zelfs zo sterk dat ze hem weggooien en een nieuwe maken.

 

Als je nu de laatste geperste plaat uit zo'n matrijs in je handen hebt, kun je je voorstellen dat het niet veel meer is, ook al komt hij uit de eerste persing.

 

Het blijft met platen een gelukstreffer. Ik heb laatst nog een plaat van Jitse (Pink Floyd) vergeleken. Hij had een Amerikaanse persing, ik een Franse.

 

Hier zat dus flink klankverschil in, de Amerikaanse klonk rustiger er strakker, terwijl de Franse juist wat dynamischer klonk.

 

Gewoon geluk hebben, en de rest op zolder zetten.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Siep schreef:

Bij lp's luister je niet alleen naar de goeie of slechte opname maar ook naar het vakmanschap van de mastering engineer.
Ik weet dat het bij klassieke muziek in veel gevallen inderdaad heel veel uitmaakte waar de persing gemaakt werd, en zeker wanneer er per "land" vanaf tape een 'eerste' matrijs werd vervaardigd. Duitse persingen van het label CBS bij voorbeeld (maar ook van andere labels) waren vrijwel zonder uitzondering veel beter dan de Engelse en de Nederlandse, ook al waren de Engelse persingen dan de "oorspronkelijke" (tussen aanhalingstekens, want de echte oorspronkelijke waren dan de Amerikaanse). Franse persingen waren ook vaak beter dan de Engelse (als het enigszins kon was het sowieso beter om Engelse persingen te mijden).

 

Ook bij LP's kwam remastering vaak voor. Oudere matrijzen werden vaak gebruikt voor heruitgaven in goedkopere series; de eerste persingen daarvan deden dan weer niet onder voor de laatste persingen in de eerdere dure serie. Maar bij remastering in een ander land had je dus eigenlijk opnieuw met een "eerste persing" te maken. Vaak was dan de inhoud van de LP (als er meerdre titels op voorkwamen) ook iets gewijzigd: andere aanvullingen of samenstellingen of compilaties. Het vakmanschap van de "mastering engineer" was volgens mij bepalend voor de kwaliteit van de persing, althans wat betreft de eerste persingen vanaf zijn matrijzen.

Link to comment
Share on other sites

De eerste persingen werden uitgedeeld aan radiostations ter promotie. Je herkent die persingen aan een bijgevoegd A4'tje met een persbericht. Die zie je dus nooit in de reguliere handel. Soms, hoogst zelden, in de tweedehands handel.

 

cool.gif

Link to comment
Share on other sites

De volgorde is Tape --> Lacquer --> mothers --> stampers.

 

Je kunt dus meerdere mothers van een lacquer halen en van 1 mother kun je meerdere stampers halen.

 

Elke stamper is goed voor zo'n 1000 lp's zonder noemenswaardig kwaliteits verlies.

 

Kortom je komt dus op zo'n 10.000 lp's die van 1 master cq lacquer kunt halen dit zijn de eerste persingen alhowel je kunt discuseren of een lp ,die als oorsprong de 2e mother heeft wel een eerste persing is.

Maar het kwaliteits verlies is nagenoeg nihil.

 

Echte kwaliteits verschillen komen pas aan het licht wanneer de oorspronkelijke lacquer op is en er een nieuwe moet worden gesneden.

Heb je geluk dat zijn er bij de originele master sessie al meerdere laquers gesneden heb je pech dan is het iemand anders die een poging waagt en komen er soms opmerkelijke klank verschillen voor de dag.

 

Maar wil je echt met zekerheid een 1e persing hebben ,ga dan op zoek naar zgn WLP (white label promo) dit zijn de absoluut 1e persingen van een titel.

Dit waren de lp's die naar de platen maatschapij bobo's gingen ter beoordeling van het eindresultaat.

o.a. om te beoordelen of de volgorde van de songs goed is etc.

En het restant van deze super kleine serie ging vaak naar de radio stations die een primeurtje wilden hebben.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb ook een vinylversie thuis van Year of the Cat. Voor de versiering dan he :)

 

Ik weet vrijwel zeker dat het een RCA versie is, maar ik zal eens kijken.

 

Wat me wel opviel is dat de groeven dusdanig flexibel gespatieerd werden dat het "beschreven" oppervlak van beide plaatkanten vrijwel gelijk is.

 

Natuurlijk was het in die tijd ook zo dat men de verdeling van de tracks over de plaatkanten zo koosde dat er op iedere kant ongeveer een gelijke speelduur zou ontstaan. Hoezo legendarische volgorde van de tracks ? :)

 

De exemplaren die werden "doorgeperst" van de lacquers die al aan hun tax zaten noemden wij vroeger "cut-outs". Die kon je voor een zacht prijsje op de kop tikken. De hoezen vertoonden meestal een perforatie of een snee in

Link to comment
Share on other sites

Dus het waren geen titels die minder begonnen te verkopen en in de uitverkoop gingen ,als zijnde beschadigd.

 

Ik heb zelfs MFSL lp's met de bekende snee,en die klinken me toch een partij goed.

Link to comment
Share on other sites

Bekende snee ? Houden we het wel even fris, ja ;)

 

Even mijn Y.o.t.C erbij gepakt

 

kant 1: rs1082A, alsmede AIW (?)

kant 2: rs1082b2, alsmede A4AF.

 

In beide uitloopgroeven staat ook nog een zigzagje, dat lijkt op een "W".

 

Zegt u het maar ?

 

Het is overigens een zeer dunne RCA Victor persing. Genoemde numers staan overigens ook op de corresponderende labels.

 

Voorts staat op de labels: Mastered by RCA Limited, England, from master recording of RCA records, en nog wat ...

 

 

Paul.

Link to comment
Share on other sites

Cut-out platen is komen uit de USA en betreffen inderdaad platen die in de uitverkoop gaan (magazijn van de platenmaatschappij te vol). Ze worden met de snee of knip gemerkt, zodat ze niet voor de volle prijs verkocht kunnen worden.

 

Overigens zijn er ook cut-out CD's, hiervan is een hoek van het doosje doorboord of een snee gefreesd in een zijkant van het doosje. Het zal duidelijk zijn dat deze cut-out CD's niet met doordrukken of bijna doorzichtig vinyl te maken hebben.

Link to comment
Share on other sites

Volgens mij zijn de cutouts helemaal geen magazijn voorraden, maar daadwerkelijk producten van een mindere kwaliteit.

Veelal zijn het "doordrukkers", waarbij opvalt dat meestal ook de printkwaliteit en uitvoering van de hoezen beneden de maat is. Vaak zijn ze ook ergens in het Oostblok ofzo vervaardigd, in ieder geval niet op dezelfde plaats als waar de "originelen" vandaan komen.

 

CD cut-outs zijn er inderdaad ook, ik heb er zelfs een drietal. Met vinyl heeft dit uiteraard niets te maken, maar het kunnen weldegelijk "doordrukkers"zijn. Ook de matrijs (of hoe zo'n ding ook moge heten) die wordt gebruikt om een cd te persen heeft natuurlijk een beperkte levensduur.

 

 

Paul.

Link to comment
Share on other sites

Wat cut outs dan wel zijn ... ??? In ieder geval is de Free Record Shop daarmee begonnen te bestaan in een winkeltje in het Zwaanhals in Rotterdam. Heb er een paar van die geperforeerde platen vandaan en die klonken stuk voor stuk erg slecht.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...