Op bezoek bij Duclaasie - Klaas

[René N.]

Bezoek aan Klaas, dinsdag 29 april 2025

 

De set van Klaas had ik al eens kunnen beluisteren, maar nu kwam het er eindelijk van om er eens goed voor te gaan zitten. De redenen om het nu te doen waren zéker aanwezig: Klaas heeft zijn kamer akoestisch fors aangepakt en er staan nu een Ampearl Phono Pre en een Phasemotion SUT in de set te spelen.

 

De akoestiek heeft hij heel goed in balans gebracht. Met houten panelen met vulling en een oppervlak van rond de 8 m² áchter de set. Op een zijmuur zit dan ook nog 2,5 m². Tegen de verwarming rechts naast de set zit nog een plaat Akotherm, het klonk daardoor allemaal een heel stuk aangenamer. En, zoals hij zelf zei, met een hele hoge prijs/kwaliteitverhouding. Als de akoestiek nog niet op orde is kan je daar beter in investeren dan in bijvoorbeeld een hele dure interlink.

 

 

We hebben “natúúrlijk” alleen maar platen gedraaid. Klaas vroeg nog of we ook zouden gaan streamen, maar nee, doe mij maar een plaatje. Eerst hebben we met de Ampearl 2030 LCR SE (die hij van Roger heeft overgenomen) en met de Phasemotion T550 MC SUT (heeft hij te leen van Charles) geluisterd. Wat een enorme ruimtelijkheid was er te horen. Maar ik ervoer toch ook een onnatuurlijkheid. Hoe kan dit dan? Het bleek later waardoor…

 

We begonnen met Pink Floyd’s “Dark Side of the Moon”. Die heb ik thuis héél lang niet gedraaid, dus dat was wel leuk om die weer eens te horen. Hoewel ik natuurlijk kon weten wat eraan zat te komen, werd ik tóch verrast door de enorme dynamiek die er bij het afgaan van de klokken te horen was. Ja, écht hé, ik zat ineens recht op de stoel... We hadden het ook over natuurlijkheid, dat dat voor de één meer van belang was dan voor een ander. Klaas vertelde daarop dat op deze plaat veel gemanipuleerd was, waardoor die natuurlijkheid ver te zoeken was. Ik heb deze plaat natuurlijk ook thuis weer opgezet om die met deze ervaring opnieuw te beoordelen, maar ik had niet het idee dat er hier veel van die onnatuurlijkheid te horen was. Instrumenten en stemmen klonken hier niet vreemd of anderszins.

 

 

Daarna hebben we een aantal keren kant één van “Aguaplano” van Paolo Conte beluisterd. Zo hoorde ik dat de stem van Paolo Conte eigenlijk niet binnen de luidsprekers bleef. Hmmm, dat wijkt wel héél veel af van hoe ik het bij mij hoor. Daarentegen was er wél weer een definitie die ik bij mijzelf niet ken en heb. Komt dat dan door bijvoorbeeld de tweeter? Mijn breedbander blinkt daar niet in uit, maar die geeft voor mijn gevoel dan wel weer een veel natuurlijker beeld.

 

Ook hebben we de lp “Convergence” van Malia & Boris Blank beluisterd, met de prachtige en (mag ik het zeggen…) sensuele stem van Malia. Met Boris Blank (van Yello) op allerlei elektronische instrumenten hebben ze een mooi album gemaakt. Natúúrlijk met heel veel laag, afgronddiep zeggen ze dan wel eens. Voor mij was het wat érg veel laag, ik ben met wat minder al wel tevreden…

 

Leonard Cohen met “You want it darker”. Deze plaat klinkt van zichzelf al wat “donkerder”, wat zwaarder, ook door zijn behoorlijk lage stem. Het IJslandse Kaleo met het album “A/B” dan. Het eerste nummer kon ik niet zo waarderen, te hard voor mij zeg maar. Dan de tweede, een bekend nummer: “Way down We Go”. Lekker in het gehoor liggend, voor mij beter dan het eerste. Dan “Broken Bones”, een heerlijk rustig bluesy nummer. Maar daarna werd het voor mij weer te hard. Rianne, de vriendin van Klaas, kwam tijdens dit album thuis van een “racefietstochtje” van zo’n 50 kilometer en zat wat teksten mee te zingen, wel heel grappig.

 

We hebben tussendoor ook nog naar de JK Acoustics Phono P65 gewisseld, waarbij ik eerst het gevoel had dat het allemaal veel natuurlijker werd. Na even geluisterd te hebben kwamen we beiden tot de conclusie dat het allemaal wél erg inzakte en zijn we weer teruggegaan naar de Ampearl. Maar toen…. Je gelooft het niet! Klaas verwisselde de fase bij beide luidsprekers om en inééns leek het alsof ik thuis zat. Niet helemaal natuurlijk, er zijn nog steeds grote verschillen. Maar het werd allemaal nog véél beter toen we weer naar de Ampearl overgingen. Paolo Conte zit “gewoon” in het midden te zingen, de stemmen en instrumenten zijn veel beter afgebakend dan hiervoor en hout is ineens gewoon hout.

 

We vonden het verschil allebei frappant. Ik vroeg nog of hij die ruimtelijkheid niet gaat missen waar hij zo aan gehecht is. Maar Klaas wil een schakelaar maken om, als de opname daarom vraagt, de relatieve fase kan omdraaien. Ik zei “Eeuuhm, een schakelaar ertussen, in het signaalpad, om de fase te wisselen?”. Ík zou dat zeker niet doen, maar gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en maken we onze eigen keuzes.

 

 

Klaas heeft véél meer resolutie dan ik thuis in mijn set heb. Maar ik vind het bij mij wél een stuk realistischer klinken, waarbij Klaas aangaf dat je de keuze zult moeten maken tussen weidsheid van het geluidsbeeld enerzijds en de natuurlijkheid anderzijds. Daarnaast is het laag hier heel drukvol, ik voelde de bank regelmatig trillen, er wordt best wel genoeg lucht in beweging gezet zeg maar. Toch is er in het laag dan weer minder doortekening dan in het midden en hoog. Wellicht komt dat dan door de basreflex? Als ik bij een ander ga luisteren word ik bijna altijd weer “overdonderd” door het laag. Ik denk omdat ik er zélf weinig (of juist doortekend) van heb, maar ook hier zijn het keuzes: wil je het mooi doortekend en dus wat “lichter” horen, of mag je het in de buik voelen en ook wat dichtlopen? Per plaat zijn daar trouwens ook enorme verschillen in te horen. Wat ik mij dan afvraag is of andere luidsprekers het hier beter zouden doen? Wellicht met een grotere laagunit en in een gesloten kast of zo? En welke dan? Als hij dan tóch wat zou wensen kwamen we al pratend beiden uit op mooie Blumenhofers, een FS3 bijvoorbeeld, want de prijs van een FS2 ligt alweer ver boven budget, zelfs op de tweedehands markt… Overigens zijn dat óók basreflexen, maar wél met een veel grotere basunit. En ja, zo is er een mooie uitdrukking: “there’s no substitute fot cubic inches”…

 

 

Klaas gaf aan ook nog over de positie van de bank na te denken, wellicht moet die iets naar achteren. We leunden daarop ook nog wat naar voren en daar was het laag ineens een stuk minder, dus heeft zo’n kleine verandering grote gevolgen. Je zit in een knoop of buik, wat dus een enorm verschil kan geven. De bank iets naar achteren zou het laag volgens hem echter weer wat meer in balans brengen. Maar hij zei ook dat je met de ruimte te maken hebt, dat is een vast gegeven. Lastige vragen…

 

Het leuke van dit soort bezoeken is ook het weer reflecteren van die ervaringen naar jouw eigen set. Je leert er steeds weer van, zo ook hier bij Klaas. Wat kan er beter, wat zou Klaas kunnen verbeteren? En wíl hij dat wel? Ook bij hem blijft het gewoon de woonkamer waar ook geleefd moet worden. Hoewel ook Rianne heel veel “kan hebben”, Klaas kan aardig zijn gang gaan. Maar hij vraagt zichzelf ook wel af tot hoever hij wil gaan. Bij de akoestische aanpak heeft ze zelfs ook meegeholpen met het maken van vilten afdekdoek, het ziet er allemaal nog heel erg mooi uit ook. Dus ook op akoestisch gebied kan je heel veel bereiken, zelfs als je ook op het esthetische moet letten. Klaas, dank voor deze luisterervaring!

Edited 2 mei by René N.
Aanvulling zitpositie... En fase bij "beide" in plaats van "de" luidsprekers, om misverstanden te voorkomen.

[pjotr27]

Leuk verslag! Dank René en Klaas

[Walt]

Leuk verslag, maar lees ik nu dat de set uit fase staat om een ruimtelijk effect te krijgen? 

[Edje2]

Volgens mij stond hij dat, en nu in fase om een meer coherent beeld te krijgen

[René N.]

Ik heb de één na laatste alinea over de zitpositie toegevoegd. We hebben het daar ook over gehad en bepaald toch ook in hoge mate het laagniveau.

[René N.]

1 hour ago, Edje2 said:

Volgens mij stond hij dat, en nu in fase om een meer coherent beeld te krijgen

 

Dat is het dus...

[Edje2]

Al met al leuk verhaal René. “Zoveel sets zoveel sounds” zeg ik vaak. Iedereen tuned de set naar eigen smaak met de middelen die hij heeft. Daarmee bedoeling dat een speaker een bepaalde klank heeft en deze dominant is in een ruimte. Daar kun je uiteraard aan tweaken maar de basis blijft. Daarbij komt persoonlijke voorkeur.

ik heb me ook vaak afgevraagd waarom sets zo fundamenteel anders klinken. We streven immers toch allemaal hetzelfde na: zo natuurgetrouw mogelijke weergave, en dat zou niet ver uit elkaar mogen liggen. Beperkende factor is natuurlijk dat de meeste opnames in de studio zijn gemaakt, dus wat is dan natuurgetrouw? Maar ik denk dat we voldoende hebben gehoord om te concluderen wat juist is en wat niet. Daarom des te fascinerender wat mij betreft.

[René N.]

2 minutes ago, Edje2 said:

Al met al leuk verhaal René. “Zoveel sets zoveel sounds” zeg ik vaak. Iedereen tuned de set naar eigen smaak met de middelen die hij heeft. Daarmee bedoeling dat een speaker een bepaalde klank heeft en deze dominant is in een ruimte. Daar kun je uiteraard aan tweaken maar de basis blijft. Daarbij komt persoonlijke voorkeur.

ik heb me ook vaak afgevraagd waarom sets zo fundamenteel anders klinken. We streven immers toch allemaal hetzelfde na: zo natuurgetrouw mogelijke weergave, en dat zou niet ver uit elkaar mogen liggen. Beperkende factor is natuurlijk dat de meeste opnames in de studio zijn gemaakt, dus wat is dan natuurgetrouw? Maar ik denk dat we voldoende hebben gehoord om te concluderen wat juist is en wat niet. Daarom des te fascinerender wat mij betreft.

 

Dat heb je heel goed verwoord Ed. Daar komt nóg een beperkende factor bij, op onze (nee, míjn) leeftijd: het gehoor. Hoe ouder we worden hoe meer er van de "bovenkant" niet meer gehoord wordt, met daarbij ook nog eens gaten in diverse frequentieniveau's. Zo kwam er ondertussen een pakketje voor Klaas, hij was ineens de kamer uit en kwam terug met zijn pakketje. Ja hoor, ík had die bel écht niet gehoord....

[Walt]

Als ik het hier uit fase zet klinkt het echt heel vreemd, je kan het wel een soort van ruimtelijkheid noemen omdat het geluid zwaar naar buiten trekt, maar het is natuurlijk een verre van correct geluid. 

[Jason]

Leuk verslag, en mooie set

Enjoy..

[Duclaasie]

2 hours ago, Walt said:

Leuk verslag, maar lees ik nu dat de set uit fase staat om een ruimtelijk effect te krijgen? 

De set staat uiteraard in fase, maar de absolute fase was met de Ampearl phono 180° gedraaid. 

 

1 hour ago, Edje2 said:

Al met al leuk verhaal René. “Zoveel sets zoveel sounds” zeg ik vaak. Iedereen tuned de set naar eigen smaak met de middelen die hij heeft. Daarmee bedoeling dat een speaker een bepaalde klank heeft en deze dominant is in een ruimte. Daar kun je uiteraard aan tweaken maar de basis blijft. Daarbij komt persoonlijke voorkeur.

ik heb me ook vaak afgevraagd waarom sets zo fundamenteel anders klinken. We streven immers toch allemaal hetzelfde na: zo natuurgetrouw mogelijke weergave, en dat zou niet ver uit elkaar mogen liggen. Beperkende factor is natuurlijk dat de meeste opnames in de studio zijn gemaakt, dus wat is dan natuurgetrouw? Maar ik denk dat we voldoende hebben gehoord om te concluderen wat juist is en wat niet. Daarom des te fascinerender wat mij betreft.

Helemaal mee eens Ed, daar zaten René en ik ook over te filosoferen. Waarom klinkt het bij iedereen anders. Ik denk dat dit voor een deel simpelweg samenhangt met de vorm van je oorschelp en hoe je gehoor orgaan verder functioneert. Plak je oorschelpen maar eens tegen je hoofd, of houd je handen er achter. Om nog maar te zwijgen over het brein. 
 

12 hours ago, René N. said:

Klaas heeft véél meer resolutie dan ik thuis in mijn set heb. Maar ik vind het bij mij wél een stuk realistischer klinken, waarbij Klaas aangaf dat je de keuze zult moeten maken tussen weidsheid van het geluidsbeeld enerzijds en de natuurlijkheid anderzijds.

Dit zie ik iets anders, wat naar mijn idee een keuze is die elkaar in de weg staat is of je een grote bel van geluid in alle richtingen wenst, of dat je heel precies de positie van iedere muzikant wil kunnen aanwijzen. Dit gaat naar mijn idee moeilijk samen. Natuurlijkheid van klank staat hier los van en hecht ik ook veel waarde aan. 

12 hours ago, René N. said:

We begonnen met Pink Floyd’s “Dark Side of the Moon”. Die heb ik thuis héél lang niet gedraaid, dus dat was wel leuk om die weer eens te horen. Hoewel ik natuurlijk kon weten wat eraan zat te komen, werd ik tóch verrast door de enorme dynamiek die er bij het afgaan van de klokken te horen was. Ja, écht hé, ik zat ineens recht op de stoel... We hadden het ook over natuurlijkheid, dat dat voor de één meer van belang was dan voor een ander. Klaas vertelde daarop dat op deze plaat veel gemanipuleerd was, waardoor die natuurlijkheid ver te zoeken was.

Je viel zowat van de bank toen die klokken begonnen te tingelen   Wat ik bedoel met gemanipuleerd is dat Pink Floyd muzikaal interessant is en dat er in de muziek veel is geëxperimenteerd. Om daar een set op te beoordelen is lastiger, omdat je moeilijk kan duiden of de weergave correct is dan bij bijvoorbeeld een akoestische opname. 
 

En voor ik het vergeet te zeggen, mooi verslag @renen en bedankt voor de gezelligheid 

[leobus]

Leuk verhaal (weer) René.

Wat ik wel vreemd vind is dat je te veel laag ervaarde terwijl je schrijft dat de speakers uit fase stonden. Ik vermoed dus dat je bedoelt dat de absolute fase omgekeerd werd. Dus bij allebei de speakers de fase omgedraaid. Dat kan wel een effect hebben, maar volgens mij is dat opname afhankelijk.

Kan je nog even aangeven of nou de absolute fase omgedraaid werd of dat één van de speakers uit fase stond. Dat laatste is wel echt fout.

groet,

Leobus

 

Edit: Klaas was mij net voor. Absolute fase dus!

Edited 2 mei by leobus

[Walt]

Net te laat leobus, maar de absolute fase dus, vond het al een vreemd verhaal, nog nooit gehoord dat iemand het beter vond klinken met 1 speaker uit fase..

[Duclaasie]

Bij het laag moet ik nog wel even aantekenen dat door de defecte spoel in de Ampearl de RIAA op links een bult vertoond van 80-300 hz.  Bij 250hz bedraagt deze zelfs bijna 4dB, hoewel dat natuurlijk niet meer echt laag weergave is. 

[Rob55]

14 hours ago, René N. said:

Bezoek aan Klaas, dinsdag 29 april 2025

 

De set van Klaas had ik al eens kunnen beluisteren, maar nu kwam het er eindelijk van om er eens goed voor te gaan zitten. De redenen om het nu te doen waren zéker aanwezig: Klaas heeft zijn kamer akoestisch fors aangepakt en er staan nu een Ampearl Phono Pre en een Phasemotion SUT in de set te spelen.

 

De akoestiek heeft hij heel goed in balans gebracht. Met houten panelen met vulling en een oppervlak van rond de 8 m² áchter de set. Op een zijmuur zit dan ook nog 2,5 m². Tegen de verwarming rechts naast de set zit nog een plaat Akotherm, het klonk daardoor allemaal een heel stuk aangenamer. En, zoals hij zelf zei, met een hele hoge prijs/kwaliteitverhouding. Als de akoestiek nog niet op orde is kan je daar beter in investeren dan in bijvoorbeeld een hele dure interlink.

 

 

We hebben “natúúrlijk” alleen maar platen gedraaid. Klaas vroeg nog of we ook zouden gaan streamen, maar nee, doe mij maar een plaatje. Eerst hebben we met de Ampearl 2030 LCR SE (die hij van Roger heeft overgenomen) en met de Phasemotion T550 MC SUT (heeft hij te leen van Charles) geluisterd. Wat een enorme ruimtelijkheid was er te horen. Maar ik ervoer toch ook een onnatuurlijkheid. Hoe kan dit dan? Het bleek later waardoor…

 

We begonnen met Pink Floyd’s “Dark Side of the Moon”. Die heb ik thuis héél lang niet gedraaid, dus dat was wel leuk om die weer eens te horen. Hoewel ik natuurlijk kon weten wat eraan zat te komen, werd ik tóch verrast door de enorme dynamiek die er bij het afgaan van de klokken te horen was. Ja, écht hé, ik zat ineens recht op de stoel... We hadden het ook over natuurlijkheid, dat dat voor de één meer van belang was dan voor een ander. Klaas vertelde daarop dat op deze plaat veel gemanipuleerd was, waardoor die natuurlijkheid ver te zoeken was. Ik heb deze plaat natuurlijk ook thuis weer opgezet om die met deze ervaring opnieuw te beoordelen, maar ik had niet het idee dat er hier veel van die onnatuurlijkheid te horen was. Instrumenten en stemmen klonken hier niet vreemd of anderszins.

 

 

Daarna hebben we een aantal keren kant één van “Aguaplano” van Paolo Conte beluisterd. Zo hoorde ik dat de stem van Paolo Conte eigenlijk niet binnen de luidsprekers bleef. Hmmm, dat wijkt wel héél veel af van hoe ik het bij mij hoor. Daarentegen was er wél weer een definitie die ik bij mijzelf niet ken en heb. Komt dat dan door bijvoorbeeld de tweeter? Mijn breedbander blinkt daar niet in uit, maar die geeft voor mijn gevoel dan wel weer een veel natuurlijker beeld.

 

Ook hebben we de lp “Convergence” van Malia & Boris Blank beluisterd, met de prachtige en (mag ik het zeggen…) sensuele stem van Malia. Met Boris Blank (van Yello) op allerlei elektronische instrumenten hebben ze een mooi album gemaakt. Natúúrlijk met heel veel laag, afgronddiep zeggen ze dan wel eens. Voor mij was het wat érg veel laag, ik ben met wat minder al wel tevreden…

 

Leonard Cohen met “You want it darker”. Deze plaat klinkt van zichzelf al wat “donkerder”, wat zwaarder, ook door zijn behoorlijk lage stem. Het IJslandse Kaleo met het album “A/B” dan. Het eerste nummer kon ik niet zo waarderen, te hard voor mij zeg maar. Dan de tweede, een bekend nummer: “Way down We Go”. Lekker in het gehoor liggend, voor mij beter dan het eerste. Dan “Broken Bones”, een heerlijk rustig bluesy nummer. Maar daarna werd het voor mij weer te hard. Rianne, de vriendin van Klaas, kwam tijdens dit album thuis van een “racefietstochtje” van zo’n 50 kilometer en zat wat teksten mee te zingen, wel heel grappig.

 

We hebben tussendoor ook nog naar de JK Acoustics Phono P65 gewisseld, waarbij ik eerst het gevoel had dat het allemaal veel natuurlijker werd. Na even geluisterd te hebben kwamen we beiden tot de conclusie dat het allemaal wél erg inzakte en zijn we weer teruggegaan naar de Ampearl. Maar toen…. Je gelooft het niet! Klaas verwisselde de fase bij de luidsprekers om en inééns leek het alsof ik thuis zat. Niet helemaal natuurlijk, er zijn nog steeds grote verschillen. Maar het werd allemaal nog véél beter toen we weer naar de Ampearl overgingen. Paolo Conte zit “gewoon” in het midden te zingen, de stemmen en instrumenten zijn veel beter afgebakend dan hiervoor en hout is ineens gewoon hout.

 

We vonden het verschil allebei frappant. Ik vroeg nog of hij die ruimtelijkheid niet gaat missen waar hij zo aan gehecht is. Maar Klaas wil een schakelaar maken om, als de opname daarom vraagt, de relatieve fase kan omdraaien. Ik zei “Eeuuhm, een schakelaar ertussen, in het signaalpad, om de fase te wisselen?”. Ík zou dat zeker niet doen, maar gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en maken we onze eigen keuzes.

 

 

Klaas heeft véél meer resolutie dan ik thuis in mijn set heb. Maar ik vind het bij mij wél een stuk realistischer klinken, waarbij Klaas aangaf dat je de keuze zult moeten maken tussen weidsheid van het geluidsbeeld enerzijds en de natuurlijkheid anderzijds. Daarnaast is het laag hier heel drukvol, ik voelde de bank regelmatig trillen, er wordt best wel genoeg lucht in beweging gezet zeg maar. Toch is er in het laag dan weer minder doortekening dan in het midden en hoog. Wellicht komt dat dan door de basreflex? Als ik bij een ander ga luisteren word ik bijna altijd weer “overdonderd” door het laag. Ik denk omdat ik er zélf weinig (of juist doortekend) van heb, maar ook hier zijn het keuzes: wil je het mooi doortekend en dus wat “lichter” horen, of mag je het in de buik voelen en ook wat dichtlopen? Per plaat zijn daar trouwens ook enorme verschillen in te horen. Wat ik mij dan afvraag is of andere luidsprekers het hier beter zouden doen? Wellicht met een grotere laagunit en in een gesloten kast of zo? En welke dan? Als hij dan tóch wat zou wensen kwamen we al pratend beiden uit op mooie Blumenhofers, een FS3 bijvoorbeeld, want de prijs van een FS2 ligt alweer ver boven budget, zelfs op de tweedehands markt… Overigens zijn dat óók basreflexen, maar wél met een veel grotere basunit. En ja, zo is er een mooie uitdrukking: “there’s no substitute fot cubic inches”…

 

 

Klaas gaf aan ook nog over de positie van de bank na te denken, wellicht moet die iets naar achteren. We leunden daarop ook nog wat naar voren en daar was het laag ineens een stuk minder, dus heeft zo’n kleine verandering grote gevolgen. Je zit in een knoop of buik, wat dus een enorm verschil kan geven. De bank iets naar achteren zou het laag volgens hem echter weer wat meer in balans brengen. Maar hij zei ook dat je met de ruimte te maken hebt, dat is een vast gegeven. Lastige vragen…

 

Het leuke van dit soort bezoeken is ook het weer reflecteren van die ervaringen naar jouw eigen set. Je leert er steeds weer van, zo ook hier bij Klaas. Wat kan er beter, wat zou Klaas kunnen verbeteren? En wíl hij dat wel? Ook bij hem blijft het gewoon de woonkamer waar ook geleefd moet worden. Hoewel ook Rianne heel veel “kan hebben”, Klaas kan aardig zijn gang gaan. Maar hij vraagt zichzelf ook wel af tot hoever hij wil gaan. Bij de akoestische aanpak heeft ze zelfs ook meegeholpen met het maken van vilten afdekdoek, het ziet er allemaal nog heel erg mooi uit ook. Dus ook op akoestisch gebied kan je heel veel bereiken, zelfs als je ook op het esthetische moet letten. Klaas, dank voor deze luisterervaring!

Complimenten voor het insturen van dit verslag; eindelijk. Eindelijk voor mij weer eens een leuk onderwerp in het kader van de afwisseling. Ik vond en vind nog steeds dat je her en der bij deze ‘Meet and Greets’ waardevolle tips mee naar huis kunt nemen. Gezellig samenzijn met muziek en klessebessen over onze hobby. Fraaie audio componenten. Klankbeleving blijft persoonlijk.Top! 

Edited 2 mei by Rob55

[Rob55]

1 hour ago, Duclaasie said:

Helemaal mee eens Ed, daar zaten René en ik ook over te filosoferen. Waarom klinkt het bij iedereen anders. Ik denk dat dit voor een deel simpelweg samenhangt met de vorm van je oorschelp en hoe je gehoor orgaan verder functioneert. Plak je oorschelpen maar eens tegen je hoofd, of houd je handen er achter. Om nog maar te zwijgen over het brein. 

Het brein zeker. Maar ook zoals genoemd: akoestiek en de samenstelling van de set. Daarnaast: placebo effect in audio, gewenning en persoonlijke voorkeur, en vergeet de psychologische en emotionele impact niet….

Edited 2 mei by Rob55

[Groovy]

Mooi verslag, lekker bezig met de hobby.

[marc]

Mooie set Klaas en mooi verslag René!  Leuk om te lezen. 

[audiofreak]

Dat is weer een ouderwets boeiend geschreven verslag van (reporter) ReneN, zoals ik hem ken als schrijver en luisteraar. Je leest zo'n verslag met dezelfde geboeidheid, zoals de schrijver het beleefd heeft. Kortom, ik geniet altijd van zulke schrijfsels en doet mij altijd denken aan je schrijfseld van vroeger uit de begintijd van de fora's. Je weet wel, "Op bezoek bij .....".

Mooie set trouwens, Duclaasie en ruimte. Ook de achterwand is een mooie oplossing, vind ik.

 

Edited 2 mei by audiofreak

[Kraus vonBentinck]

Een geweldig verslag. Ik heb het met heel veel interesse gelezen en blijf ook met nogal wat vragen zitten.

Er staan veel zaken in die ik nog eens moet herlezen maar 1 ding vond ik het meest opvallend: dat je moet kiezen tussen " weidsheid"/ruimtelijkheid en natuurlijkheid. Daar heb ik nog nimmer van gehoord en ik kan ook niet geloven dat je die keuze moet maken. Kun je kiezen tussen twee weergaven waarvan de een zo verschillend is van de ander dan is naar mijn idee een van beide gewoon fout.

Helaas weet ik niet het verschil tussen absolute en relatieve fase maar voor zover ik in de beschrijving dingen herken gaat het toch gewoon om uit fase staande luidsprekers. Een testplaatje draaien waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen linker en rechterkanaal en een persoon die van links naar rechts loopt zou toch in beide gevallen correct moeten worden weergegeven.

Ik ga het allemaal nog eens uitgebreid teruglezen

[leobus]

@Kraus;

Eigenlijk moet je ook het hele verhaal over de perikelen met de phonoversterker lezen om iets meer van dit verhaal te begrijpen.

Ik had dat ook niet gedaan (jij misschien al wel?) en heb het achteraf gelezen. Dat helpt wel om dit allemaal te begrijpen.

Maar als er iets niet klopt in je phonotrap, kan je natuurlijk van alles verwachten. 

groet,
leobus

[Kraus vonBentinck]

 

@Leobus

Aan het andere topic was ik ooit wel begonnen maar vrij snel afgehaakt. Te technisch voor mij.

Dankzij zij jouw bijdrage heb ik inmiddels wel geleerd dat beide speakers op dezelfde wijze aansluiten maar met +&- omgedraaid de omgedraaide  absolute fase is.

Zelf nooit geprobeerd.Kan me haast niet voorstellen dat wanneer dat hoorbaar zou zijn, dit ook een verbetering zou inhouden.

Het verbaast mij wel dat niemand reageert op dat kiezen tussen ruimtelijkheid en natuurlijkheid. Dat kan toch haast niet kloppen. In de beschrijving van ReneN lees ik eigenlijk niks anders dan dat het geluid diffuus wordt en dat past toch het beste bij uit fase staande luidsprekers. Het is natuurlijk wel zo dat uit fase raken ook elders in de keten kan optreden. Daar houd ik het maar op.

Maar voorlopg gaat het mij echt wel boven de pet.

Overigens nogmaals de complimenten voor het mooie verslag. De luisterruimte ziet er goed uit en lijkt mij groot zat. Ik moet het betreffende topic nog eens terglezen of de akoestische aanpassingen op gevoel of op metingen berusten.

Edited 2 mei by Kraus vonBentinck

[Edje2]

30 minutes ago, Kraus vonBentinck said:

Een geweldig verslag. Ik heb het met heel veel interesse gelezen en blijf ook met nogal wat vragen zitten.

Er staan veel zaken in die ik nog eens moet herlezen maar 1 ding vond ik het meest opvallend: dat je moet kiezen tussen " weidsheid"/ruimtelijkheid en natuurlijkheid. Daar heb ik nog nimmer van gehoord en ik kan ook niet geloven dat je die keuze moet maken. Kun je kiezen tussen twee weergaven waarvan de een zo verschillend is van de ander dan is naar mijn idee een van beide gewoon fout.

Helaas weet ik niet het verschil tussen absolute en relatieve fase maar voor zover ik in de beschrijving dingen herken gaat het toch gewoon om uit fase staande luidsprekers. Een testplaatje draaien waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen linker en rechterkanaal en een persoon die van links naar rechts loopt zou toch in beide gevallen correct moeten worden weergegeven.

Ik ga het allemaal nog eens uitgebreid teruglezen

Ik wilde ook reageren op de keuze tussen weidsheid/ruimtelijkheid en natuurlijkheid, maar je was me een stapje voor kraus. Ik ben het daar ook niet mee eens. Ruimtelijkheid kan zeker hand in hand gaan met natuurlijkheid. Sterker nog, als alles op zijn plek staat in de ruimte krijg de natuurlijkheid een extra dimensie. Wellicht bedoelt Klaas wat anders?

[Walt]

Mee eens, behalve als je een soort van special effect nastreeft wellicht. 

[Duclaasie]

5 hours ago, Duclaasie said:

 

18 hours ago, René N. said:

Klaas heeft véél meer resolutie dan ik thuis in mijn set heb. Maar ik vind het bij mij wél een stuk realistischer klinken, waarbij Klaas aangaf dat je de keuze zult moeten maken tussen weidsheid van het geluidsbeeld enerzijds en de natuurlijkheid anderzijds.

Expand  

Dit zie ik iets anders, wat naar mijn idee een keuze is die elkaar in de weg staat is of je een grote bel van geluid in alle richtingen wenst, of dat je heel precies de positie van iedere muzikant wil kunnen aanwijzen. Dit gaat naar mijn idee moeilijk samen. Natuurlijkheid van klank staat hier los van en hecht ik ook veel waarde aan. 

Ik denk dat jullie mijn uitleg anders interpreteren dan bedoeld. Natuurlijkheid van klank is totaal iets anders dan de afbeelding en dat zal elkaar naar mijn idee dan ook niet bijten. 
 

In de afbeelding doe je naar mijn idee wél consessies op bepaalde vlakken afhankelijk van wat voor voorkeur je hebt qua weergave. Een extreem precieze weergave gaat naar mijn idee niet goed samen met een groots weid en diepe stereobeeld. Wil je die grote luchtige weergave, dan zul je waarschijnlijk op precieze iets inleveren.