Jump to content

Luisterbezoek bij Hans van Liempd


Recommended Posts

  • 3 years later...

Een regelmatig bezoek kan helemaal geen kwaad🙂

Vandaag opnieuw geluisterd in een ruimte die niet of nauwelijks veranderd is sinds mijn vorige luisterbezoek al staan de luidsprekers iets verder ingedraaid en ligt er meen ik een ander vloerkleed.

Er is relaxed geluisterd zonder vooropgezet plan en gestart met zuid-Amerikaanse gitaarmuziek via Quoobuz (is dat correct gespeld? ik ben zelf tidal'er)

Eerste indrukken zijn toch vaak het indringendst en

- de kamer speelt zo te horen geen enkele storende rol in de weergave. Buiten de muziek om is het stil, er resoneert, galmt of trilt niks

- de luidsprekers vallen geheel weg in het beeld en zijn niet te lokaliseren

- er is een zeer goed gedefinieerd plaatje, niet overdreven breed, mooi tussen de speakers en met een realistisch aandoende diepte, iets meer upfront dan in de diepte maar bevredigend holografisch

- de electrische gitaar (volgens mij zo'n Django Reinhardt-achtig instrument ) klinkt heel natuurgetrouw met ook herkenbare klankkast, het is in ieder geval duidelijk niet zo'n elektrieke plank.

Vrij willekeurig volgt een mij onbekende zangeres, een beetje jazzy met een combo. Klinkt heel sfeervol en evocatief, de palmen in de hotellobby naast de combo wuiven zachtjes mee als het ware.

Vrij associerend komen we uit bij een beroemde naam: Nina Simone en I love you Porgy en de kwaliteit van Nina Simone wordt onmiskenbaar weergegeven. Uit de lucht komt "Hit The Road Jack" vallen en deze echtelijke ruzie wordt eerst door Ray Charles en vervolgens door 5 of 6 anderen op de planken gezet. Hartstikke leuk om te horen hoe verschillend de aanpak kan zijn bij dit ongetwijfeld honderden malen gecoverde nummer, hoe verschillend de accenten gelegd kunnen worden en hoe men de plank mis kan slaan of juist de spijker op zijn kop al zullen hierin de smaken verschillen.

Voor het serieuze werk komt op mijn verzoek de Hear luister en test CD tevoorschijn via de streaming set-up: Bluezeum, voor menige set toch eigenlijk net een tikje te veeleisend, komt er foutloos uit, het laag helemaal gecontroleerd en prima te volgen, de tekst moeiteloos te verstaan en allerbelangrijkst natuurlijk, de sfeer van het nummer helemaal zoals het de bedoeling moet zijn geweest. Homeless, Le Temps Passé, Jungling an der Quelle volgen en nog wat slagwerk voor de puntjes op de i. De CD doet zijn werk en dat doet ook de set.

Ik denk de Array-versterking goed te herkennen, snel en strak en uiteraard op zich doodstil.

Vervolgens nog aardig wat J J Cale op speciaal verzoek waarbij de digitale versies de vinylopnamen lelijk in de schaduw zetten (daar moet ik prive even op terug komen) en uiteindelijk afgesloten met Haitink, Elly Ameling, KCO en Mahler IV (Sehr behäglich). Ik vond het toch het hoogtepunt. Hoewel ik altijd een beetje geïrriteerd raak over het 'toeëigenen' van Mahler door Amsterdam en het KCO is de trots op de klank van orkest en zaal (en Haitink) toch wel terecht. Dat kwam heel mooi naar voren vanmiddag, die beetje warme en gewoon mooie klank van vooral de strijkers. Ook een fraaie balans tussen sopraan en orkest. De opname zelf was keurig bescheiden, geen stereo-effecten of overdreven accenten maar een geslaagde poging om de beleving in de zaal zo goed mogelijk vast te leggen. Gemiddeld zijn de opnamen bij klassiek toch echt wel beter dan gemiddeld bij pop. Heel andere eisen natuurlijk. Maar ook de zogenaamde audiofiele opnamen (ik denk aan Kari Bremmes of Norah Jones als voorbeeld) zijn toch heel gekunsteld (de soundengineer in de studio a.h.w. een extra bandlid) en minder een neutrale "registratie" dan bij fraai klassiek.

Kortom, op mij maakte het allemaal de indruk dat Hans de kamer geheel onder controle had gekregen en een in de meeste huiskamers zeer moeilijke tot onmogelijke opdracht tot een goed einde heeft weten te brengen. Prima demping maar niks doodgeslagen. De set, tja. De versterking is naar mijn idee 1e klas high-end, de speakers keurig onder controle en echt full-range en misschien kan het anders, maar kan het ook beter? Ik denk het eigenlijk niet. De stroomvoorziening is dik in orde en over de bekabeling zeg ik niks (ook niks verkeerds)

 

Rest mij te danken voor een wederom prima ontvangst, de lekkernijen voor maag en oor en de strikte omgang met de coronaregels. Safety first vormt geen enkele beperking.

 

Nog twee maal een PS

- buiten, op de stoep valt nog weer eens het verschil te beluisteren tussen de weldadige stilte van het platteland, zo anders dan het permanente gedruis op de achtergrond in de randstad

- onderweg drong zich toch de gedachte op dat als er wat te experimenteren valt in zo'n dedicated listening room, het misschien met reflectie zou zijn? Niet uit noodzaak maar meer uit nieuwsgierigheid.

 

(edit: ik heb eerst mijn verslagje geschreven en daarna het topic nog eens terug gelezen. Interessant vond ik zelf)

 

Edited by Kraus vonBentinck
toevoeging: edit
Link to comment
Share on other sites

Dat laatste is ook goed om je stukje vanuit jezelf te schrijven en niet beïnvloed te worden door wat er al eerder geschreven is.

Maar leuk stukje Kraus. Ik wil ook nog eens bij Hans langs, maar zo heb ik er nog velen op mijn lijstje staan, ik doe toch nog maar voorzichtig, zo in deze tijden. Maar bij Hans kon er goed rekening mee gehouden worden las ik....

Link to comment
Share on other sites

Dank je voor het mooie verslag. Het geeft erg goed aan wat ik ook ervaar. Vorige keer mistte je wat sprankeling, nu is er die kennelijk wél. Al worden onze oren ouder en daarmee steeds mindere hogere tonen.

 

De twee grote diffusers op de achterste eerste reflectiepunten, reflecteren in plaatst van absorberen. Ook de vlakken tussen de absorbers reflecteren. Maar bij het bezoek in 2016, was de akoestiek nagenoeg (of helemaal?) gelijk. Wel een verschil is het lagere rek tussen de speakers.

 

Aan de set is niet echt veel veranderd. De opstelling dus wél. Verwonderringen, hout onder de natuurstenen tegels en de PC in een andere kast. Bovendien de PC nu uitgevoerd met i2s en lineaire voedingen. Dan speel ik nu ook van Qobuz. De muziekkeuze is daarmee aanzienlijk uitgebreid. Toen waren het 60.000 tracks op de NAS, nu nog steeds. 4 jaar geleden had ik de Pink Faun 3.24 i.p.v. de huidige 3.32. Daar zit ook nogal verschil in. Zeker met de i2s aansluiting. Het stekkerblok is ondertussen ook nog gewijzigd. Dat is nu een houten stekkerblok met alles in ster aangesloten.

 

Edited by Hans van Liempd
Link to comment
Share on other sites

Mooi verslag Kraus...

Dat het goed klinkt bij Hans, is niet verwonderlijk, Hans weet gewoon donders goed waar ie mee bezig is
en houdt zich verder verre van die voodoo-tweaks  (oeps... heb ik nu een knuppel in het hoenderhoek gegooid)
en bewijst maar weer, dat dit tot goede resultaten leidt. 

Edited by VANZOMERENG
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...